Παρασκευή, Φεβρουαρίου 21, 2014

Φτηνό κρασί

Αφού από τις σακούλες του σούπερ μάρκετ διάλεξε να μου πέσει αυτή με το κρασί, σκέφτηκα τουλάχιστον να φωτογραφήσω αμέσως μετά κάτι από το ίχνος της στη διαδρομή της ως τον κάδο. Σε κρασιά, καφέδες, φαγητά, σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την γεύση, είμαι το αντίθετο του κονοσέρ, το αντίθετο του μερακλή, το αντίθετο του εκλεπτυσμένου, όλα μου μοιάζουν περίπου ίδια, όλες οι διαφοροποιήσεις περίπου ασήμαντες, οπότε μην έχεις αμφιβολία πως χύθηκε κρασί φτηνό. Φτηνό σαν την φωτογραφία. Γιατί άραγε την τράβηξα; Τι θα μπορούσα να ποστάρω στη θέα της; Δεν ξέρω.
Ίσως στην ζωή μας δεν υπάρχουν ίχνη ανάξια απαθανάτισης. Ίσως το κάθε ίχνος της κάθε διαδρομής -οσοδήποτε σύντομης κι οσοδήποτε άδοξης όπως αυτή εδώ- να έχει κάτι να μας πει. Ίσως να μας λέει πως μπορούμε να σταθούμε πάνω απ' την άσφαλτο γυρνώντας την γύρω γύρω σαν φλιτζανάκι του καφέ, ώστε να οιωνοσκοπήσουμε απ΄ το σχήμα του κρασιού το μέλλον και το ριζικό μας. Ίσως πως μπορούμε να ξαπλώσουμε μπρούμυτα πάνω απ' την άσφαλτο και να γλείψουμε το φτηνό κρασί σαν κλοσάρ που είπαν να το ρίξουν λίγο έξω. Ίσως πως μπορούμε να εκμεταλλευθούμε την ώρα εκείνη τις ελαττωμένες της αναστολές ψιθυρίζοντάς της κάτι ευφορικό στο αυτί. Ίσως αυτή μας διαμαρτυρηθεί που την μεθύσαμε με τόση φτήνια. Ίσως θυμωμένη -αφού πρώτα δει αν την κοιτάζει κανείς- ανοίξει και μας καταπιεί. Ίσως πανικόβλητοι αρχίσουμε να χτυπάμε από κάτω της να ανοίξει πάλι για να βγούμε στην επιφάνεια. Ίσως δεν το κάνει και ίσως όσο απορροφά στους πόρους της αυτό που προσωρινά τη λέρωσε, τα ρουθούνια μας θα γεμίζουν φτηνή κρασίλα.
Και κάπως έτσι το ίχνος θα εξαφανιστεί από προσώπου γης. Και το μόνο που θα έχει μείνει για να το θυμίζει θα είναι ένα φτηνό ποστ κι η φτηνή μυρωδιά των ρουθουνιών μας. Kαι από πάνω μας θα περνούν αυτοκίνητα, μηχανές, άνθρωποι, σκυλιά, γατιά κι απορριματοφόρα.

4 Comments:

At 2/21/2014 10:25:00 π.μ., Blogger Ξενικός said...

κρασί φτηνό, κρασί ακριβό, ίδια η μέθη (σαν στίχος μου μοιάζει. Λες;)
Ξενικός

 
At 2/21/2014 11:05:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πάλι το κάνεις...Δεν είναι απαραίτητο ό,τι αρχίζει ωραίο να τελειώνει με πόνο. Τουλάχιστον όχι με τον πόνο που υπαινίσσεσαι.Θα σταματάω όταν διαβάζω "χαρούμενα" κείμενά σου κάπου στη μέση...

 
At 2/21/2014 02:48:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Ναι καλά, πλανάσαι αν νομίζεις πως με τον πράγματι ωραίο και μοναδικό ιστολογικό λυρισμό σου δεν θα γίνει εδώ μέσα της Κόνιτσας. Άσε που μου θύμισε αυτό.
http://old-boy.blogspot.gr/2009/12/blog-post_28.html
Έχεις δίκιο ανώνυμε, βγαίνουμε μια χαρά άνθρωποι να πάμε μια βόλτα ή έστω να πετάξουμε τα σκουπίδια κι αυτός μας παίρνει και μας κάνει κοπρόσκυλα ή μας θάβει
κάτω απ την άσφαλτο όπως τώρα.

 
At 2/23/2014 01:06:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Σωτήρη είσαι όντως ο Σωτηρης; 'Ωρες ώρες μοιάζεις σαν να είσαι ο ΟΒ... :) Όσο για το κοπρόσκυλο... τίποτα άξιο καταστροφής και άρα διάσωσης - σε αντίθεση με το φτηνό κρασί. Ανώνυμος

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home