Έπεσε το πούσι αποβραδίς

Στους δρόμους της Αθήνας τα τρακαρισμένα αυτοκίνητα είναι το νέο τρεντ· τρακαρισμένα πίσω, μπροστά, στο πλάι, όλες οι παραλλαγές κυκλοφορούν πλέον ανερυθρίαστα, απενοχοποιημένα, θαρραλέα, σηματοδώντας μάλλον την τρέχουσα κατάσταση των ακόμη εχόντων: χτυπήθηκαν, χάλασε η μόστρα τους, αλλά είναι ακόμη εδώ, εν κινήσει, ρέλατιβλι αλάιβ εντ ρέλατιβλι κίκινγκ, η ζωή μπορεί να συνεχιστεί και χωρίς συνεργεία κι επιδιορθώσεις, με όσα αποκτήθηκαν προ κρίσης και την έχουν βγάλει ως τώρα ίσως όχι καθαρή, αλλά πάντως όχι και ολικά στραπατσαρισμένη.

Στους δρόμους του Κιέβου σφάζονται ένας θεός ξέρει ακριβώς το γιατί και πώς ακριβώς, πάντως σφάζονται, εδώ ως τώρα τις διαψεύσαμε όλες τις προβλέψεις, έστω και τρακαρισμένοι αντέξαμε, δεν το εμφυλέψαμε το πράγμα, ούτε κατά διάνοια, αντίθετα αρχίσαμε σιγά σιγά να μαζευόμαστε σπίτι μας, κούρασε η τόση μαζική πάλη, έρχεται ούτως ή άλλως κι η Αριστερά στην εξουσία όπου να ΄ναι· μνημόνιο, αυτό που όσο περνάνε τα χρόνια και όσο πιο βαθιές και ριζικές γίνονται οι αλλαγές του τόσο μικρότερη αντίσταση βρίσκει, την ίδια ώρα που όσο περνάνε τα χρόνια δεν έχει απομείνει και κανένας που να μην το αποτάσσεται· μνημόνιο αυτό που τα πρώτα χρόνια προκάλεσε έντονες αντιδράσεις ελέω του σοκ, με τα επόμενα σιγά σιγά να επανέρχεται, μεταλλαγμένο ως ζόμπι πλέον, το «εγώ δεν ασχολούμαι με την πολιτική»· αντιδράσαμε όσο αντιδράσαμε πάνω στην αλλαγή των αυτονόητων, μόνο και μόνο τελικά για να αλλάξουμε υπόδειγμα, περνώντας από το μεταπολιτευτικό αυτονόητο στο νεοφιλελεύθερο.