To λογικό κι η παρωδία του
Όταν είδα να αναπαράγεται η είδηση για τα σχολεία που θα κλείνουν λίγες μέρες παραπάνω για να ενισχυθεί ο εσωτερικός τουρισμός, απόρησα για πολλοστή φορά με την ευπιστία των άλλων και την αδυναμία τους να ξεχωρίσουν ένα κείμενο που γράφεται σοβαρά από ένα κείμενο που τρολάρει. Έψαξα και στο Κουλούρι μήπως από εκεί είχε ξεκινήσει το καλαμπούρι, δεν βρήκα τίποτα, αλλά και πάλι δεν υπέθεσα ότι η είδηση μπορεί να είναι αληθινή.
Ζούμε πλέον σε μια πραγματικότητα η οποία χάνει τη μία μετά την άλλη τις σταθερές της που θα μας επέτρεπαν να την ξεχωρίσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη από την τρολιά. Περιορίζονται ολοένα και περισσότερο οι θεμελιώδεις παραδοχές για το πώς συγκροτείται η κοινωνία μας, για το πώς ιεραρχούνται οι αρχές της, για το τι συνιστά λογικό και τι την παρωδία του. Δεν δικαιούμαστε πια να απορρίπτουμε κάτι ως τρολιά αν δεν το σκεφτούμε πρώτα και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά. Σε μια διαδικασία αντιστροφής του ως χθες ειρωνικού, πρέπει αντίθετα να αναρωτηθούμε μήπως απλά ωρίμασε ο καιρός για μια ακόμη ρηξικέλευθη πρόταση, για μια ακόμη σκέψη έξω από το κουτί των αγκυλώσεων που μας καθήλωναν επί δεκαετίες.
Η βασίλισσα ειρωνεία είναι νεκρή, ζήτω η βασίλισσα πραγματικότητα.
posted by Old Boy @ 3:15 μ.μ.
5 comments
5 Comments:
Ομολογώ δεν κατάλαβα αν είναι ή όχι τρολιά. Η πρώτη εντύπωση ήταν "ναι" αλλά μετά το είδα στις ειδήσεις.
Τεσπα, είχα βρει κι αυτό το λινκ, και δεν ήθελα να το στείλω στο άσχετο, αλλά σε ειρωνικό-παρεξηγήσιμο άρθρο. Τελικά ας το αφήσω εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Poe%27s_law
Τα παραθεριστικά κέντρα του εσωτερικού έχουν έντονο πρόβλημα, πολλά ξενοδοχεία και καταστήματα κινδυνεύουν να κλείσουν, δηλαδή, αύξηση της ανεργίας.
Η μείωση της κατανάλωσης στα μεγάλα αστικά κέντρα ως αποτέλεσμα της παράτασης των διακοπών του τριημέρου για δύο μέρες, ως συγκυριακή, δεν επηρεάζει την απασχόληση.
Αντίθετα, η μεταφορά αυτής της κατανάλωσης στα παραθεριστικά κέντρα του εσωτερικού
τα βοηθά να μην κλείσουν.
Το Πάσχα, τα σχολεία κλείνουν δεκαπέντε μέρες. Προφανώς δεν μπορούν όλες οι οικογένειες που έχουν μικρά παιδιά να πάνε διακοπές. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να κλείνουν τα σχολεία το Πάσχα για δεκαπέντε μέρες.
Και κάτι φρέσκο από το σημερινό πρωινό του Αντένα. Είναι πρόβλημα που ο Σύριζα έχει μόνο έναν Τατσόπουλο. Όλα τα κυβερνητικά κόμματα, πάντα, έχουν πολλούς.
Εγώ νόμιζα πως πνίγηκε η Ελλάδα από τον τουρισμό το καλοκαίρι. Ψέματα λέγανε;
Και ψέματα λέγανε και δεν πνίγηκε η Ελλάδα και αύξηση του τουρισμού υπήρξε. Και το ξέρεις.
Όμως, άλλο είναι το θέμα. Γιατί μια πρόταση για μετατροπή αδιάθετης αγοραστικής δύναμης- που έχουν περίπου ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας- σε ενεργό ζήτηση για συγκεκριμένη υπηρεσία φαντάζει στα μάτια μας ως ψεύτικη. Κι εγώ, όταν πρωτοδιάβασα την είδηση ψεύτικη νόμιζα πως ήταν. Παρόλο που η πρόταση δεν έχει καμιά αρνητική παρενέργεια για τους εργαζόμενους. Γιατί όμως; Μήπως γιατί δεν θέλω να αποδεχθώ πως ο διπλανός μου(όχι ο Μπόμπολας) μπορεί κι εγώ όχι; Μήπως γιατί έχω έλλειμμα ταξικής συνείδησης; Μήπως γιατί δεν ήταν η ίδια η πρόταση αλλά η διατύπωση της που με οδήγησε να σκεφτώ πως είναι ψεύτικη; Δεν ξέρω.
Όχι, Σωτήρη, με παρεξήγησες. Παρότι με ειρωνική διάθεση η τοποθέτησή μου (βεβαίως όχι προς εσένα), θεωρώ πως ήταν απολύτως ουσιαστική όσον αφορά το κομμάτι της επικοινωνίας της είδησης, που προβληματίζει τόσο εσένα, όσο προφανέστατα και τον old boy. Επτρέψε μου να σου εξηγήσω τι θέλω να πω, έστω και αν σε κουράσω λίγο.
Επειδή μένω και εργάζομαι στο εξωτερικό (ΗΠΑ) οι ειδήσεις περί ραγδαίας αύξησης του τουρισμού μου φαίνονταν ως ένα σημείο λογικές και καλοδεχούμενες (για τους ανθρώπους που θα έβγαζαν το ψωμί τους, όχι την κυβέρνηση.) Λες από ένα σημείο και ύστερα, πως εντάξει, καμένη γη, αλλά τουλάχιστον, αν υπάρχει ένα καλό στα 1000 αρνητικά, καλώς ας έρθει. Έτυχε, λοιπόν, με μια παρέα φίλων Αμερικάνων να ρθούμε για τις διακοπές μας Ευρώπη και ο τελικός σταθμός ήταν η Ελλάδα.
Για διάφορους λόγους (αν θες επειδή έχεις ανάγκη, ρε γαμώτο, που και που να αισθάνεσαι υπερήφανος για ένα από τα πράγματα που σε ορίζουν σε καθοριστικό βαθμό, το τόπο σου) τους έκανα το φουλ τουριστικό τουρ της Αθήνας. Στη συνέχεια με τη μια φίλη καταλήξαμε βάσει προγράμματος σε νησί, όχι από τα φουλ τουριστικά (Ρόδος, Μύκονος, Σαντορίνη), αλλά χαρακτηριστικό της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας. Γιατί, όπως καταλαβαίνεις, ήθελα να μετρήσει το ταξίδι - και για τη συγκεκριμένη φίλη και την υπόλοιπη παρέα. Γιατί η Ελλάδα έχει κάτι το μαγευτικό το καλοκαίρι. Και ειλικρινά δεν είμαι από αυτούς που θα ακούσεις την υπέρτατη βλακεία, που δεν ισχύει, πουθενά αλλού όπως η Ελλάδα. Αλλά για έναν, έναν και κάτι μήνα, το ελληνικό καλοκαίρι σου δίνει κάτι το τρομερό. Λοιπόν, μέσα στις άλλες υποσχέσεις μου ήταν πως θα δουν μια χώρα που άνθρωπο απ' όλο τον κόσμο έρχονται για να ζήσουν το ελληνικό καλοκαίρι. Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Ούτε στα πιο τουριστικά μέρη της Αθήνας (Πλάκα, Μουσείο Ακροπώλεως), ούτε στο νησί. Δεν έχω παράπονο, η εμπειρία ήταν εξαιρετική. Αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να δείξω αυτή την εικόνα του κεφιού που είχα στο μυαλό μου. Ήταν ίσως θέμα της φαντασίας μου; Δεν ξέρω. Πάντως, η γειτονία στην οποία μεγάλωσα είχε 10 φορές τον κόσμο που θυμώμουν να έχει τέτοια εποχή χρόνια πριν. Το νησί πάλι, το οποίο ήξερά, τίποτα. Η Αθήνα, το τουριστικό κέντρο της νεκρό. Και νεκρό σε σχέση και με τις βορειοευρωπαϊκές πόλεις, που έλαμπαν, παρότι δεν τις πετύχαμε και στις πιο δυνατές τους στιγμές στο χρόνο.
Σου παραθέτω την προσωπική μου εμπειρία γιατί ερχόμενως απ' έξω πολλές φορές βλέπεις πράγματα με λίγο πιο καθαρό μάτι. Κάνεις τη σύγκριση, που ο άλλος, όταν καίγεται η γούνα του, δεν μπορεί να κάνει (και ειλικρινά, νιώθω ώρες ώρες ένοχος γι' αυτό.) Που θέλω να καταλλήξω; Είναι κουραστικό όλα μα όλα μα όλα πλέον να αντιμετωπίζονται στην Ελλάδα με επικοιωνιακούς όρους. Να έχεις μια κυβέρνηση που δεν θα πει μια αλήθεια, έστω και εδώ που έφτασε η χώρα. Γιατί, γιατί, γιατί φοβάται για τον κώλο της. Γιατί αν έπεσαν τόσο οι μισθό, γιατί αν ισοπεδώθηκε το βιωτικό επίπεδο και πάλι δεν έχει τον τουρισμό που δεν είχες το 2006 ή το 2007, κάτι πάει συνολικά λάθος. Το λάθος όμως δεν ξεκινάει από την Ελλάδα. Δεν πνίγηκε στον τουρισμό όχι μόνο γιατί δεν έχει ο Έλληνας, αλλά γιατί πλέον δεν έχει και ο Ευρωπαίος. Ούτε ο Γάλλος, ούτε ο Αυστριακός, ούτε κανείς. Και αντί να βγεις και να το πεις, να παίξεις το χαρτί σου, κάθεσαι και επαναλαμβάνεις τις πιο κουραστικές και αναλήθεις παπαριές που μπορείς. Πάρε το σαξές στόρυ και βαλ το στον κώλο. Και ύστερα έλα με τα ψέματα, με τη μια βδομάδα παραπάνω διακοπές να προσπαθείς να μαζέψεις τα ασυμάζευτα΄. Και μετά πήγαινε στον Σόιμπλε και πήγενε συζήτα μαζί του. Βόλφι, γίνεται να κάνουμε αυτό; Όχι, Yiannis, ξέχνα.
Δεν έχεις εσύ έλλειψη ταξικής συνείδησης. Οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν έλλειψη ανθρωπιάς, λογικής και φιλοτίμου (a Greek-only word for the summer, my friend.)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home