ως το κόκαλο

Πριν να με χορτάσουνε τα μάτια μου

με άρπαξε, θαρρείς, το λεωφορείο.

Κι έμεινα να με κοιτώ καθώς χανόμουνα,

κι έφτανε ως το κόκαλο το κρύο.

Το κρύο βέβαια δεν κρατούσε ποτέ καιρό στα μέρη μας· ευλογημένος τόπος· ανεπηρέαστος από τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες του συρμού· μείον πενήντα εκεί λίγο πιο κάτω, συν πενήντα εκεί λίγο πιο πάνω, εδώ όλα όπως πάντα, έδω όλα όπως τα ξέρεις· ευλογημένος τόπος.
Με ξαναζεσταμένο το κόκαλο, συνέχισα να κοιτώ, έτσι από πόζα, γιατί το βλέμμα, ξαναζεσταμένο κι εκείνο, είχε γίνει απλανές. Όταν το λεωφορείο επέστρεψε, με επανέκτησε, θαρρείς, ξανά η στάση. Κατέβηκα και στάθηκα εμπρός μου. Κι έμεινα να με κοιτώ καθώς χανόμουνα, κι έφτανε ως το κόκαλο η έλλειψη κρύου.