Ο Θεσσίας
Tα εμπόδια που χρειάστηκε να υπερπηδηθούν ήταν πολλά κι απρόβλεπτα· εμπλοκές της τελευταίας στιγμής, γραφειοκρατικές λεπτομέρειες, πολιτικές μανούβρες· αποτέλεσμα η διαρκής αναβολή του, η διαρκής ώθησή του όλο και πιο μακριά στο μέλλον. Μέχρι που κάποτε τα προσχήματα σώθηκαν και η κωλυσιεργία δεν μπορούσε να συνεχιστεί. ΄Ετσι επιτέλους διεξήχθη, με τιμές και παράτες, η πρώτη Οικουμενική Συνδιάσκεψη των Θες. Συγκεντρώθηκαν θες απ' όλα τα αναγνωρισμένα από τον ΟΗΕ κράτη. Αλλά όχι μόνο από 'κει· θες μειονοτήτων, θες τοπικών κοινωνιών, θες μεμονωμένων ανθρώπων· όποιο θες ήθελε, μπορούσε να εκπροσωπηθεί και να πάρει το λόγο. Οι εργασίες της συνδιάσκεψης κράτησαν μήνες, ήταν σε γενικές γραμμές θυελλώδεις, και αν δεν επικρατούσαν τα ψυχραιμότερα θες, πολλοί σύνεδροι θα είχαν πιαστεί στα χέρια. Το τελικό ψήφισμα κατέληξε πως αναγνωρίζει ως βάσιμες τις ακόλουθες οκτώ κατηγορίες θες:
1) Αυτό που θες.
2) Αυτό που δεν θες.
3) Αυτό που το θες και ταυτόχρονα δεν το θες.
4) Αυτό που δεν ξέρεις τελικά αν το θες.
5) Αυτό που θες, μολονότι σου κάνει κακό.
6) Αυτό που θες, επειδή σου κάνει κακό.
7) Αυτό που ενώ το θες, κάνεις το αντίθετό του.
8) Αυτό που το θες, χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς είναι, πάντως ξέρεις ότι το θες.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό αποκλείστηκαν δεκαπλάσια τουλάχιστον θες από την επίσημη κατηγοριοποίηση. Άλλες πηγές κάνουν λόγο για εκατονταπλάσια. Όπως και να ΄χει, τα μη επισήμως αναγνωρισμένα θες κηρήχθηκαν αμέσως παράνομα. Πολλά συνελήφθησαν επιτόπου. Άλλα πρόλαβαν να διαφύγουν την τελευταία στιγμή. Όσα συνελήφθησαν δικάστηκαν σε έκτακτα θελοδικεία. Εκτελέστηκαν άπαντα αμέσως μετά τις ετυμηγορίες που ήταν όλες καταδικαστικές. Όσα διέφυγαν έκτισαν παράνομο δίκτυο. Με το πέρασμα των αιώνων η δύναμή τους μεγάλωνε, μέχρι που οι πιστοί τους ήταν τόσοι ώστε να επαναστατήσουν κατά των επισήμων θες. Ποτάμια αίματος αργότερα, οι επαναστατικές δυνάμεις επικράτησαν. Άρχισαν να εγκαθιστούν τη δική τους νομιμότητα. Όλα τα ως τότε αναγνωρισμένα θες απαγορεύτηκαν. Όσοι δεν τα απαρνούνταν δημόσια σε ειδικές τελετές, καίγονταν στην πυρά. Το περίφημο Πρώτο Επαναστατικό Ψήφισμα όριζε:
«Από εδώ και στο εξής
απαγορεύεται να θες,
απαγορεύεται να μην θες,
απαγορεύεται να θες και ταυτόχρονα να μην θες κάτι,
απαγορεύεται να μην ξέρεις τελικά τι θες,
απαγορεύεται να θες κάτι μολονότι ξέρεις πως σου κάνει κακό,
απαγορεύεται να θες κάτι επειδή θα σου κάνει κακό,
απαγορεύεται να κάνεις το αντίθετο από αυτό που θες,
απαγορεύεται να θες κάτι, χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς είναι, ξέροντας μόνο ότι το θες».
Αρχίζοντας να ζουν και επίσημα μέσα στα αιρετικά ως χθες θες, άλλοι ένιωθαν απελευθερωμένοι, άλλοι όμως ανεπίλυτα μπερδεμένοι, καθώς δεν μπορούσαν πλέον να θέλουν ό,τι μια ζωή ήθελαν. Πολλοί από τους τελευταίους οδηγήθηκαν είτε το ήθελαν είτε όχι στην παράνοια. Όλα έδειχναν πως το νέο επαναστατικό καθεστώς είχε μπροστά του μια μακρότατη περίοδο αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας, μέχρι που εμφανίστηκε εκείνος που επικαλούμενος ακριβώς τις προβλέψεις του Πρώτου Επαναστατικού Ψηφίσματος, βγήκε και δήλωσε πως το ψήφισμα απαγορεύει μεν κάθε ένα από τα οκτώ θες, αλλά όχι και τα οκτώ μαζί. Και μέσα στο μπερδεμένο του μυαλό συνέτρεχαν και τα οκτώ ταυτόχρονα. Τα πλήθη τον πίστεψαν ως Μεσσία και άρχισαν να τον προσκυνούν, ονομάζοντάς τον Θεσσία. Με την κίνηση τους αυτή ανακαλύφθηκε η θρησκεία. Επειδή αυτή δεν έφτανε για να δώσει όλες τις απαντήσεις, ανακαλύφθηκαν στη συνέχεια η λογοτεχνία, η ψυχοθεραπεία και ο αλκοολισμός.
Τίποτα από όλα αυτά δεν μπόρεσε να δώσει απάντηση στο μεγάλο λαοκόντειο αίνιγμα της ανθρώπινης επιθυμίας, εκτός από τον θάνατο, που ανακαλύφθηκε εκ νέου, όχι πλέον ως νοηματοδότης της ζωής, ούτε ως στην ουσία συνεχιστής της, αλλά ως αυτό που θα σου συμβεί αργά ή γρήγορα, λύνοντας με τον πιο σωματικό τρόπο τον γόρδιο δεσμό των θες σου.
Τίποτα από όλα αυτά δεν μπόρεσε να δώσει απάντηση στο μεγάλο λαοκόντειο αίνιγμα της ανθρώπινης επιθυμίας, εκτός από τον θάνατο, που ανακαλύφθηκε εκ νέου, όχι πλέον ως νοηματοδότης της ζωής, ούτε ως στην ουσία συνεχιστής της, αλλά ως αυτό που θα σου συμβεί αργά ή γρήγορα, λύνοντας με τον πιο σωματικό τρόπο τον γόρδιο δεσμό των θες σου.
13 Comments:
Ρε φίλε γιατί δεν είσαι συγγραφέας παγκοσμίου εμβέλειας? Ειλικρινά, είσαι τζίνιους.
Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι το πράγμα θα είχε την ίδια εξέλιξη αν απλώς απελευθέρωναν και πριμοδοτούσαν τα δεθές ανεξαρτήτως κατηγορίας.
Τα θες, σαν ενεργητικά που είναι, εκ φύσεως και ως εκ τούτου μοιραία, απαιτούν να επιβληθούν και να επεκταθούν. Ενώ τα παθητικά δεθές, δια της αδιαφορίας και της περιφρόνησης που χαρακτηρίζουν τη στάση τους, καταργούν την ισχύ των κάθε είδους θες στο σύνολό τους, αδιάκριτα καταδικάζοντάς τα απ' όπου κι αν προέρχονται.
Το λάθος, θέλω να πω, ξεκίνησε από την ιδεολογική βάση στην οποία στηρίχτηκε το όλο εγχείρημα, σ' αυτό άλλωστε οφείλεται και η κατάληξή του. Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ αν θα ήταν δυνατό να ανακαλυφθεί ο θάνατος σ’ έναν κόσμο όπου θα κυριαρχούσαν τα δεθές όλων των κατηγοριών.
(Σαν old καλό κρασί, το κείμενο.) :)
Κάτι τέτοια κάνεις και μετά ψάχνουμε να βρούμε λογοπαίγνια με τη λέξη-πυρήνα σου μπας και καταφέρουμε να σχολιάσουμε αξιοπρεπώς. Γιατί το ιδεολογικό κομμάτι το έχουμε χαμένο deep gia deep (πληθυντικός μεγαλοπρέπειας, Riski, μη διαολίζεσαι).
Μου θύμισες δυο κρητικά δίστιχα:
Σαν θέλω 'γω δεν θες εσύ,
σαν θες, εγώ δεν θέλω,
τώρα που θες δε θέλω 'γω,
να θες όταν θα θέλω.
Ήθελα και δεν ήθελες,
τώρα θες μα δεν θέλω,
ήρθε ο καιρός που σού 'λεγα
θα θες και δεν θα θέλω.
Την καλημέρα μου.
δεν πέθανε ο μπόρχες
(μαο)
Ο Θεσσίας είναι ο ολντ μπόι (κατά το "η Μαντάμ Μποβαρύ είμαι εγώ").
Είπαμε, ο Μπόρθες, εννοείς.
ολδ μπόυ, είσαι Θεσός
υπέροχος. πάντα.
Ανώνυμο skouliki λέει :
ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ
καλό, δεν μπορώ να πω..
να πω και εγώ το δικό μου:
Θες και δεν θες
μύπως είσαι κεφτές;
Μεσσία μου-Θεσσία μου τι κόστος κι αυτό
ν'αλλάζουν πρόσωπα κάθε τόσο τα θες
τι λαχτάρα ν' αδράχνουμε σαν Κυναίγειροι
το φευγιό του κάθε θέλω που διαρρέει,
ληστεμένοι από την ίδια μας την απληστία.
Τι κόστος αυτός ο κόσμος των "θέλω"
να μας κρατάει μακριά από τα "έχω".
~~~~~~~~~~~~SPOILER~~~~~~~~~~~~~
ΜΗ ΛΕΣ ΟΤΙ ΔΕ ΣΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑ!
~~~~~~~~~~~~SPOILER~~~~~~~~~~~~~
Ο Λεσσίας*
Tα εμπόδια που χρειάστηκε να υπερπηδηθούν ήταν πολλά κι απρόβλεπτα· εμπλοκές της τελευταίας στιγμής, γραφειοκρατικές λεπτομέρειες, διαδικτιακές μανούβρες· αποτέλεσμα η διαρκής αναβολή του, η διαρκής ώθησή του όλο και πιο μακριά στο μέλλον. Μέχρι που κάποτε τα προσχήματα σώθηκαν και η κωλυσιεργία δεν μπορούσε να συνεχιστεί. ΄Ετσι επιτέλους διεξήχθη, με τιμές και παράτες, η πρώτη Οικουμενική Διαδικτιακή Συνδιάσκεψη των Λες. Συγκεντρώθηκαν λες απ' όλα τα αναγνωρισμένα από τον ΟΗΕ blogs. Αλλά όχι μόνο από 'κει· Λες μειονοτήτων, Λες τοπικών κοινωνιών, Λες μεμονωμένων ανθρώπων· όποιο λες ήθελε, μπορούσε να εκπροσωπηθεί και να πάρει το λόγο. Οι εργασίες της συνδιάσκεψης κράτησαν εικονικούς μήνες, ήταν σε γενικές γραμμές θυελλώδεις (ή τελος πάντων θα λεγαμε να ήταν), και αν δεν επικρατούσαν τα ψυχραιμότερα λες, πολλοί σύνεδροι θα είχαν πιαστεί στα χέρια. Το τελικό ψήφισμα κατέληξε πως αναγνωρίζει ως βάσιμες τις ακόλουθες οκτώ κατηγορίες, που λες:
1) Αυτό που λες.
2) Αυτό που δεν λες.
3) Αυτό που το λες και ταυτόχρονα δεν το λες.
4) Αυτό που δεν ξέρεις τελικά αν το λες.
5) Αυτό που λες, μολονότι σου κάνει κακό.
6) Αυτό που λες, επειδή σου κάνει κακό.
7) Αυτό που ενώ το λες, κάνεις το αντίθετό του.
8) Αυτό που το λες, χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς είναι, πάντως ξέρεις ότι το λες.
Ο Λεσσίας (Part II, συνέχεια από το προηγούμενο)
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό αποκλείστηκαν δεκαπλάσια τουλάχιστον λες από την επίσημη κατηγοριοποίηση. Άλλες πηγές κάνουν λόγο για εκατονταπλάσια. Όπως και να ΄χει, τα μη επισήμως αναγνωρισμένα λες κηρήχθηκαν αμέσως παράνομα. Πολλά συνελήφθησαν επιτόπου. Άλλα πρόλαβαν να διαφύγουν την τελευταία στιγμή. Όσα συνελήφθησαν δικάστηκαν σε έκτακτα θελοδικεία. Εκτελέστηκαν άπαντα αμέσως μετά τις ετυμηγορίες που ήταν όλες καταδικαστικές. Όσα διέφυγαν έκτισαν παράνομο δίκτυο. Με το πέρασμα των αιώνων η δύναμή τους μεγάλωνε, μέχρι που οι πιστοί τους ήταν τόσοι ώστε να επαναστατήσουν κατά των επισήμων λες. Ποτάμια αίματος αργότερα, οι επαναστατικές δυνάμεις επικράτησαν. Άρχισαν να εγκαθιστούν τη δική τους νομιμότητα. Όλα τα ως τότε αναγνωρισμένα λες απαγορεύτηκαν. Όσοι δεν τα απαρνούνταν δημόσια σε ειδικές τελετές, καίγονταν στην πυρά. Ο θρίαμβος όσων έλεγαν τα ίδια και τα ίδια -λες και ήταν κασετόφωνα- με σάλια στο πρόσωπο ήταν πλέον αδιαμφισβήτητος και το περίφημο Πρώτο Επαναστατικό Ψήφισμα όριζε:
«Από εδώ και στο εξής
απαγορεύεται να λες,
απαγορεύεται να μην λες,
απαγορεύεται να λες και ταυτόχρονα να μην λες κάτι,
απαγορεύεται να μην ξέρεις τελικά τι λες,
απαγορεύεται να λες κάτι μολονότι ξέρεις πως σου κάνει κακό,
απαγορεύεται να λες κάτι επειδή θα σου κάνει κακό,
απαγορεύεται να κάνεις το αντίθετο από αυτό που λες,
απαγορεύεται να λες κάτι, χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς είναι, ξέροντας μόνο ότι το λες».
Αρχίζοντας να ζουν και επίσημα μέσα στα αιρετικά ως χθες λες, άλλοι ένιωθαν απελευθερωμένοι, άλλοι όμως ανεπίλυτα μπερδεμένοι, καθώς δεν μπορούσαν πλέον να θέλουν ό,τι μια ζωή ήθελαν. Πολλοί από τους τελευταίους οδηγήθηκαν είτε το ήθελαν είτε όχι στην παράνοια. Όλα έδειχναν πως το νέο επαναστατικό καθεστώς είχε μπροστά του μια μακρότατη περίοδο αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας, μέχρι που εμφανίστηκε εκείνος που επικαλούμενος ακριβώς τις προβλέψεις του Πρώτου Επαναστατικού Ψηφίσματος, βγήκε και δήλωσε πως το ψήφισμα απαγορεύει μεν κάθε ένα από τα οκτώ λες, αλλά όχι και τα οκτώ μαζί. Και μέσα στο μπερδεμένο του μυαλό συνέτρεχαν και τα οκτώ ταυτόχρονα. Τα πλήθη τον πίστεψαν ως Μεσσία και άρχισαν να τον προσκυνούν, ονομάζοντάς τον Λεσσία. Με την κίνηση τους αυτή ανακαλύφθηκε το όποιο του Λαού. Επειδή αυτό δεν έφτανε για να δώσει όλες τις απαντήσεις, ανακαλύφθηκαν στη συνέχεια και άλλα ναρκωτικά, η λογοτεχνία, η ψυχοθεραπεία και ο αλκοολισμός.
Τίποτα από όλα αυτά δεν μπόρεσε να δώσει απάντηση στο μεγάλο λαοκόντειο αίνιγμα της ανθρώπινης επιθυμίας, εκτός από τον θάνατο, που ανακαλύφθηκε εκ νέου, όχι πλέον ως νοηματοδότης της ζωής, ούτε ως στην ουσία συνεχιστής της, αλλά ως αυτό που θα σου συμβεί αργά ή γρήγορα, λύνοντας με τον πιο σωματικό τρόπο τον γόρδιο δεσμό των λες σου.
Μια θεραπευτική φαν σου (εκ Ρωσσίας) aka νυν known
ΥΓ. Βρε λες να μη με εγκρίνει ο συγγραφέας (sic) του ιστολογίου;
*Read it again for the first time, the way it was meant to be written (προσεχώς, ειδικό αφιέρωμα/υπερπαραγωγή και στο Lesculture).
SPONSORED BY "THE POWER OF ONE LETTER"
Δημοσίευση σχολίου
<< Home