Τα επόμενα χρόνια θα φέρουν ή πολλή δημοκρατία ή πολλή βία. Και στην μία και στην άλλη περίπτωση το υπάρχον μεσοβέζικο έκτρωμα δεν έχει πολλά περιθώρια ζωής. Είτε θα γκρεμιστεί όπως γκρέμισε και θα ταπεινωθεί όπως ταπείνωσε, είτε θα πάψει να φοράει προσωπεία και προσχήματα, μετατρεπόμενο σε ολότελα ολοκληρωτικό.
posted by Old Boy @ 6:02 μ.μ.
23 comments
23 Comments:
Επιτέλους, άφησες το λογοτεχνικό προπέτασμα καπνού και ομολογείς πως βλέπεις τα μελλούμενα!
[Και πόσο θα ήθελα να είναι αστείο αυτό αλλά φοβάμαι πως όντως τα βλέπεις.]
Ωραία φωτό. Λας Βέγκας;
και τα δυο θα γίνουν. Πρώτα το δεύτερο και μετά το πρώτο.
...όπως γκρέμισε...όπως ταπείνωσε...
Μήπως περιγράφειςαυτό; Γιατί αν ναι ο ολότελα ολοκληρωτισμός αποκλείεται μιας και είναι ακόμα περισσότερη ύβρη και όλοι ξέρουμε ότι μετά την ύβρη επέρχεται η νέμεση, (με ένα περασματάκι από την άτη) Αν είναι ο ολότελα ολοκληρωτισμός η άτη, τότε είπαμε, θα είναι ένα περασματάκι, δε θα κρατήσει
Δεκτά όλα, αλλά θέλεις να εξηγήσεις την επιλογή της συγκεκριμένης (πολύ καλής) φωτογραφίας;
Θα μου επιτρέψεις να διατηρήσω τις αμφιβολίες μου σχετικά με τις προβλέψεις σου. Το ''μεσοβέζικο έκτρωμα'' στο οποίο αναφέρεσαι έχει αποδείξει την ικανότητα του να μεταλλάσσεται με πρόσχημα τις κρίσεις που το ίδιο δημιούργησε. Μια καθολική επικράτηση της βίας ή της δημοκρατίας, του μαύρου ή του άσπρου, θα ήταν κατά κάποιο τρόπο λυτρωτική. Ακόμα και στην περίπτωση που επικρατούσε ο ολοκληρωτισμός, οι υγιείς δυνάμεις θα έβρισκαν έναν εχθρό που θα τις συσπείρωνε εναντίον του. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ανάμεσα στο μαύρο και στο άσπρο, υπάρχουν άπειροι τόνοι του γκρίζου των συμβιβασμών και της αδράνειας.
Πολύ επαναστατική θέση/πρόβλεψη.
Oldie, με το μπαρδόν που λένε και με όλο το θάρρος, λέω να σου την πηδήξω αυτή την ακτίνα ελπίδα που άφησες να βγεί.
Πήρες βαθιά ανάσα;
Η αλλαγή που προσβλέπεις για τα επόμενα χρόνια μπορεί να μην γίνει ιν άουρ λάιφταιμ.
Τα παιδιά μας θα μαθαίνουνε πρετεντεριές από το δημοτικό και όταν ογδονταρίσουμε πρόεδρος της δημοκρατίας θα είναι το ανιψάκι του Μανδραβέλη.
Σόρυ αλλά ήθελα να καταστρέψω κάτι όμορφο :P
"Τα επόμενα χρόνια θα φέρουν ή πολλή δημοκρατία ή πολλή βία." Αντίθετα με τη δημοκρατία, η βία είναι σίγουρη. Ό,τι και να γίνει θα γίνει με βία όποια μορφή κι'αν πάρει αυτή. Πιστεύω οτι οι εξελίξεις θα είναι παγκόσμιες. Οι πλάκες της γης μετακινούνται και οι "χάρτες" μας αλλάζουν δραματικά μορφή. Θυμήθηκα και τον Ξυλούρη "άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μονομιάς θα'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς." Όλα τούμπα. Μόνο έτσι.
Συμφωνώ εκατό τοις εκατό με το σχόλιο του Νέστορα.
Aνώνυμε, Λος Άντζελες.
Couldi, εύλογη η απορία :) Δεν έχει σχέση με το κείμενο. Την αποθήκευσα πριν λιγες μέρες όταν έπεσα πάνω της και μου άρεσε πολύ. Σκόπευα να γράψω κάτι από κάτω της, αλλά αφού την είχα εύκαιρη, την έβαλα εδώ, γιατί αλλιώς μπορεί και να την ξεχνούσα. Ας πούμε ότι κάνει ένα κοντραστ με το κείμενο.
Ποιο είναι το "μεσοβέζικο έκτρωμα"; Ο κοινοβουλευτισμός; Δηλαδή, κατά τη γνώμη σου, ο κοινοβουλευτισμός αποτελεί στάδιο μετάβασης σε κάτι άλλο; Ποιο θα είναι αυτό, πώς θα γίνει η μετάβαση και τι μορφή θα πάρει αυτή η "πιο πολλή δημοκρατία";
Εύκολη η γενικόλογη αρλουμπολογία που απευθύνεται στο θυμικό!
Η φωτογραφία μου θυμίζει πλάνα από το "Παρίσι, Τέξας" του Βέντερς.
Μεταφορικά μιλώντας, συμφωνώ κι εγώ πως πιθανότερο είναι το μέλλον να είναι σαν το Τέξας παρά σαν το Παρίσι!
Aνώνυμε, ο πειρασμός να το ρίξω στα μπινελίκια είναι πολύ μεγάλος, αλλά θα του αντισταθώ. Από την άλλη ειλικρινά δεν ξέρω γιατί θα πρέπει να σε σεβαστώ ως συνομιλητή και να σου απαντήσω επί της ουσίας. Εν πάση περιπτώσει θα το κάνω.
Όχι, δεν είναι ο κοινοβουλευτισμός το μεσοβέζικο έκτρωμα. Μεσοβέζικο έκτρωμα είναι ο πανευρωπαϊκός εξευτελισμός της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και η μετατροπή της σε μαριονέτα. Μεσοβέζικο έκτρωμα είναι το κάντε εκλογές, αλλά πάντως δεσμευμένοι θα είστε για τα επόμενα πολλά χρόνια, αφού έχετε υπογράψει εκ των προτέρων συμφωνίες, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Μεσοβέζικο έκτρωμα είναι οι κυβερνήσεις τεχνοκρατών που δεν εκλέχθηκαν ούτε νομιμοποιήθηκαν από το λαό. Μεσοβέζικο έκτρωμα είναι το νέο αξίωμα σύμφωνα με το οποίο η δημοκρατία και η βούληση του λαού τότε μόνο έχει αξία, όταν δεν χρωστάς ως κράτος χρήματα. Αν χρωστάς η βούληση του λαού και η δημοκρατία, υποχωρεί μπροστά στις δανειακές σου ανάγκες, στους όρους που σου βάζουν οι δανειστές.
Για αυτό και η πιο πολλή δημοκρατία που θα ξεπεράσει το μεσοβέζικο έκτρωμα δεν είναι η αναίρεση του κοινοβουλευτισμού, λατρεμένε μου φίλε, αλλά η αναίρεση της φοβίας του λαού να βγει έξω από τα εκβιαστικά διλήμματα. Να μην απέχει μαλακοειδώς από τις εκλογές, να μην στηρίξει κόμματα που αποδέχονται τη λογική του μονοδρόμου των μνημονίων, να ψηφίσει κόμματα που πάνε προς την άλλη κατεύθυνση, την κατεύθυνση που θα πει σόρι γκάις, ο ελληνικός λαός δεν θέλει άλλο τη συνταγή σας, τη δοκίμασε και καταστράφηκε. Πολλή δημοκρατία σημαίνει ανάληψη ευθύνης και ρίσκου, ανάληψη ευθύνης και ρίσκου να ψηφίσεις κόμματα που ως χθες τα έλεγαν διαμαρτυρίας και ανεύθυνα και ουτοπικά. Κόμματα δηλαδή αριστερά. Ειδάλλως μένεις προσκολλημένος στις δυνάμεις της ευθύνης, του δικομματισμού, των παραφυάδων του, του τεχνοκρατισμού ή ό,τι άλλο σχετικό προκύψει, αποδέχεσαι ότι η δημοκρατία μας τελείωσε, ότι μόνοι μας δεν έχουμε επιλογές, ότι οι δανειστές και η Μέρκελ θα ορίσουν πως θα κυβερνιόμαστε και συνεχίζεις την υπέροχη πορεία προς το γκρεμό.
Νέστορα, μπορεί να έχεις δίκιο. Νομίζω όμως ότι τουλάχιστον από το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και ύστερα, τέτοιου είδους αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό μόρφωμα δεν έχει παρουσιαστεί. Και εκείνο που λέω είναι ότι δεν βλέπω πως μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια αυτή η ιστορια σε καθεστώς τυπικής δημοκρατίας. Αργά ή γρήγορα ο κόσμος θα πάψει να παίζει το ρόλο του σφαγιου, όση πλύση εγκεφάλου κι αν υφίσταται κι όσο φοβισμένος κι αν είναι. Αργά ή γρήγορα θα πει ως εδώ. Και τότε θα φανεί αν το ως εδώ του θα γίνει δεκτό ή αν θα πάμε σε ευθέως μη δημοκρατικά καθεστώτα.
Λατρεμένε ιστολόγε, πριν κάνεις τον κήνσορα, φρόντισε τουλάχιστον να κατανοήσεις τις βασικές αρχές που διέπουν τη λειτουργία μιας Πολιτείας και τις διακρατικές σχέσεις. Η Πολιτεία -η ελληνική εν προκειμένω- υφίσταται ως οντότητα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των όποιων εκλογών και το κόμμα που αυτές αναδεικνύουν. Κατά συνέπεια, οι εκλογές δεν την απαλλάσσουν από τις δανειακές δεσμεύσεις της.
Το Μνημόνιο δεν είναι προιόν επιλογής, αλλά προιόν αναγκαιότητας. Και η κυβέρνηση που θα πει"σόρι γκάιζ" στους δανειστές, θα πρέπει να πει και "σόρι, επτωχεύσαμε" στους έλληνες.
Η διάκριση σε μνημονιακούς και μη είναι εντελώς ανόητη. Το Μνημόνιο είναι μια δανειακή σύμβαση και φυσικά κανένας οφειλέτης δεν είναι υπέρ της δανειακής σύμβασης που βρέθηκε στην ανάγκη να υπογράψει.
Αυτή τη στιγμή, το ζητούμενο είναι να μείνουμε γαντζωμένοι στο ευρώ, ώστε ο,τι γίνει στην ευρωπαική ένωση να μας αφορά. Η σημερινή πολιτική αδιέξοδης λιτότητας και εξωπραγματικής δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν θα είναι αιώνια -οι οικονομίες και οι κοινωνίες έχουντη δική τους δυναμική.
Αν όμως ακολουθηθεί η κατεύθυνση που εσύ και άλλοι ψευτόμαγκες υποστηρίζετε -από αφέλεια ή εκ του πονηρού-, θα γκρεμοτσακιστούμε από το ευρώ, μετά πολλών επαίνων, δεν θα μας δανείζει κανείς (ώστε να μπορούμε έστω και στοιχειωδώς να εκτελέσουμε τον προϋπολογισμό μας)και θα γίνουμε μια απομονωμένη οικονομία στην άκρη της βαλκανικής, με ένα νόμισμα που δεν θα σημαίνει τίποτε. Εκεί να δεις λιτότητα! Και τότε να σε δω αν θα έχεις όρεξη και δυνατότητα να μπουρδολογείς στο Διαδίκτυο!
Δεν σου βγήκε η εκδοχή ότι τα έβαζα με τον κοινοβουλευτισμό, ε; Κρίμα.
Εσύ που ξεκίνησες στο πρώτο σχόλιο λοιπόν να παίρνεις τα δίκια του εναντίον μου που αρλουμπολογώντας εισηγούμουν την κατάλυσή του, έρχεσαι να επαναλάβεις όσα ακούμε κοντά δυο χρόνια τώρα για τα όρια εντός των οποίων μπορεί να κινηθεί, αφού τι να κάνουμε, χρωστάμε κιόλας.
Ας μιλούσες λοιπόν εξαρχής υπέρ των δανειακών δεσμεύσεων και ας άφηνες τον κοινοβουλευτισμό στην άκρη. Εσύ και η σχόλη σκέψης σου είστε οι εχθροί του.
dodo stifado, αυτό που λες όμως προϋποθέτει και εκπαιδευτικούς προσηλυτισμένους σε αυτόν τον τρόπο σκέψης. Και το πρόβλημα με αυτόν τον τρόπο σκέψης είναι ότι δεν μπορεί να προσηλυτίσει παρά ελάχιστους. Άρα ό,τι κάνει το κάνει είτε εκβιαστικά όπως τώρα είτε ευθέως με το ζόρι όπως πιθανώς αύριο.
Μολονότι δεν αξίζει απάντηση σε τόσο παιδαριώδη σκέψη και επιχειρηματολογία σαν τη δική σου, θα διατυπώσω το αυτονόητο: Οι συνθήκες χρεωκοπίας και κοινωνικής διάλυσης είναι το προσφορότερο έδαφος για την κατάλυση της δημοκρατίας καιτην ανάδειξη αυταρχικών πολιτικών λύσεων. Το διδάσκει η ιστορία, αλλά καιη κοινή λογική -την οποία προφανώς περιφρονείς, κινούμενος σε ανώτερες σφαίρες πολιτικού οροματισμού. Εκεί να δεις στρέβλωση της δημοκρατίας!
OK , δεκτές οι επιφυλάξεις σου, οι ενστάσεις σου και οι αντιρρήσεις σου σχετικά με το δημοκρατικό έλλειμμα. Τις συνομολογώ και εγώ που τυγχάνω μνημονιακός :). Όμως , για να φτάσει κανείς από εδώ , μέχρι του σημείου , να παραδεχτεί τον τσίπρα ως την μόνη (δημοκρατική???) εναλλακτική, θα πρέπει να διανύσει μια τεράστια απόσταση... Συγγνώμη για την χολή ( προς τον προαναφερθέντα φυσικά) , αλλά δεν κρατήθηκα...
Aνώνυμε των 9:27, εντάξει, σκέφτομαι παιδαριωδώς, τι να κάνουμε. Ακόμα όμως και αν δεχτούμε ότι η χρεοκοπία δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το ευρύτερο γκρέμισμα της ευρωζώνης, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το πέσιμο που έγινε στην ευρωζώνη από τις αγορές, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την αδυναμία μας να κόψουμε νόμισμα, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τον τρόπο που δομήθηκε και λειτούργησε η ευρωζώνη,
η κοινωνική διάλυση δεν ήταν το αυτονόητο αποτέλεσμα. Η κοινωνική διάλυση ήταν και είναι το εν εξελίξει αποτέλεσμα των μνημονιακών θεραπειών, των νεοφιλελεύθερων φαρμάκων, της συμμόρφωσής μας προς τα κελεύσματα των δανειστών και των εταίρων, ήταν και είναι δηλαδή αποτέλεσμα όλων εκείνων στα οποία ομνύεις.
Όσο για την μελλοντική στρέβλωση της δημοκρατίας, γιατί σε ανησυχεί τόσο, αφού η παρούσα σου φαίνεται ψιλοδικαιολογημένη; Τότε να δεις δικαιολογία που θα έχει, τότε να δεις πόσο επιβεβλημένο θα είναι "να επικρατήσει η τάξη και η νομιμότητα στη χώρα για να μη γίνουμε ζούγκλα".
Ανώνυμε των 10:34, μα δεν μίλησα για τον Τσίπρα ως μόνη δημοκρατική εναλλακτική. Εκείνο που είπα είναι ότι όταν η μη αριστερή κυβερνητική πρόταση ταυτίζεται με την επιχειρηματολογία «δεν υπάρχει άλλη λύση, κάνουμε ό,τι μας λένε ειδάλλως καταστραφήκαμε», τότε, ναι, μόνη εναλλακτική δημοκρατική κατεύθυνση είναι η αριστερή. Κι αυτό προφανώς δεν περιλαμβάνει μόνο τον Τσίπρα ή μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ.
http://www.youtube.com/watch?v=UevWnct5pkQ
Δημοσίευση σχολίου
<< Home