To κακό σου
Κάνεις λοιπόν απεργία πείνας. Ε, κάνε. Μπορεί και να πεθάνεις. Ε, πέθανε. Δεν είναι ότι θέλω να πεθάνεις. Να μην πεθάνεις. Χίλια χρόνια να ζήσεις. Αλλά μακριά από εμένα. Εμένα δεν θέλω να ενοχλείς. Όπως δεν σε ενοχλώ εγώ. Ήρθα εγώ στην πατρίδα σου να σε ενοχλήσω; Δεν ήρθα. Εσύ όμως ήρθες στη δικιά μου. Και με ενοχλείς. Μην ρωτάς πώς. Με διάφορους τρόπους. Μπορώ να στους εξηγήσω τους τρόπους, αλλά δεν θα απολογηθώ σε σένα. Δεν κατάλαβα. Γιατί πρέπει να σου απολογηθώ; Ποιός είσαι εσύ, στον οποίο θα αποδείξω τι είμαι και ποιός είμαι. Όποιος θέλω είμαι. Και όποιος θες ας είσαι. Στη χώρα σου. Στη δικιά μου κάνε ό,τι σε παίρνει να κάνεις, αλλά μην μου ζητάς και τα ρέστα. Και για να τελειώνουμε. Μακάρι να υπήρχαν λεφτά για όλους. Δεν υπάρχουν πια ούτε για μας. Οπότε τι; Από τα μη υπάρχοντα να μοιραστούμε; Άκου φίλε, μας είπαν πως το πάρτι τελείωσε. Αφήναμε αποφάγια τόσα χρόνια, κάτι τρώγατε κι εσείς. Τώρα ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη. Έχουμε την αίσθηση πως μας αδίκησε, αλλά μια ζωή σε αυτή τη χώρα για τη διαιτησία μουρμουράμε. Οπότε βρίσκουν και πατάνε πάνω στις παλιές μας διαμαρτυρίες. Σαν το παραμύθι με το βοσκό και το λύκο. Το έχετε στην πατρίδα σου αυτό το παραμύθι; Γιατί έφυγες από εκεί; Τόσο ζόρι ήταν; Δεν είχατε ωραία παραμύθια; Πίστεψες στο παραμύθι ότι θα βρεις εδώ αυτό που ζητούσες; Πίστεψες στο παραμύθι ότι θα μπορούσες να φύγεις από εδώ και να πας κάπου καλύτερα; Μήπως θες να πάμε μαζί; Σκέφτομαι τελευταία κι εγώ να φύγω, ξέρεις. Να πάω κάπου καλύτερα. Δεν το μπορώ άλλο το μπουρδέλο, φίλε. Με κούρασε. Θέλω να πάω κάπου οργανωμένα. Σε κράτος σωστό. Με νόμους και τάξη. Εδώ παράγινε το χύμα. Τα βλέπεις κι εσύ. Και μην με παρεξηγήσεις σε αυτά που λέω. Δεν εννοώ ότι ίδια περνάμε και ίδια υποφέρουμε. Οκ, ήσουν, είσαι και θα είσαι σε χειρότερη, σε πολύ χειρότερη, φάση από μένα. Αλλά αυτό μας έλειπε, να μην ήσουν. Μήπως να νιώσω άσχημα και για αυτό; Μήπως να νιώσω άσχημα που δεν είμαι στη φάση τη δική σου; Μήπως να γίνω σαν και σένα, μήπως να γίνουμε όλοι σαν και σένα, για να υπάρξει επιτέλους δικαιοσύνη και ισότητα; Λυπάμαι, αλλά δεν θα πάρω. Δεν χρωστάω δυστυχία σε κανένα. Ούτε ενοχή χρωστάω για την κατάστασή σου. Kι όμως, παρά τη θέλησή μου, μου γεννιέται πότε πότε. Σε βλέπω αποστεωμένο να μου χτυπάς στα φανάρια το τζάμι και ο λόγος που σε μισώ είναι γιατί αισθάνομαι άσχημα για αυτό που βλέπω, είναι γιατί δεν θα ΄θελα να υποφέρεις. Έρχεσαι όμως από την άλλη άκρη της γης και υποφέρεις μες τα μούτρα μου. Γι΄αυτό σε απεχθάνομαι, γι΄ αυτό δεν θέλω να ξέρω τι κάνεις, γι΄ αυτό αν θες να πεθάνεις από την απεργία σου πέθανε, μόνο ένα θα σε θερμοπαρακαλέσω: πέθανε σιωπηλά, χωρίς να μας το πούνε στις ειδήσεις, χωρίς να μας πετάξουν το θάνατό σου στα μούτρα μας. Κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός σου. Δεν θέλω το κακό σου. Θέλω να μη χρεώνομαι εγώ το δικό σου το κακό στη δική μου τη συνείδηση.
posted by Old Boy @ 6:31 μ.μ.
33 comments
33 Comments:
Αυτη ειναι και η δικια μου αληθεια
Ειλικρινές. Αληθινό. Τρυφερό.
"Εμένα δεν θέλω να ενοχλείς. Όπως δεν σε ενοχλώ εγώ. Ήρθα εγώ στην πατρίδα σου να σε ενοχλήσω; Δεν ήρθα. Εσύ όμως ήρθες στη δικιά μου."
Μεγάλο Ψέμα
Αυτό το ψεμα πρεπει να καταριψουμε στα μυαλα αυτών που σκεφτονται ετσι όπως περιγράφεις.
Ημασταν από χρόνια στις χωρες τους, εμεις ο Δυτικός κόσμος, και τους πίνουμε το αίμα. Εκμεταλευόμαστε τους φυσικούς τους πόρους και το εργατικό δυναμικό τους. Απο που βρισκουμε πετρελαιο για να κινούμε τα αυτοκίνητα μας; Από το υπέδαφος της χώρας τους. Ποιοι μας ράβουν τα ρούχα μας; Αυτοί που είναι τώρα στην Ομόνοια, και μας τα ραβανε για 0,10€ το κομάτι. Ηρθε η ώρα να μας ζητήσουν τα δεδουλευμένα
Γλυκόπικρο...respect again
Aris
http://www.youtube.com/watch?v=1lyu1KKwC74
Από τη στήλη του Αντώνη Πανούτσου στη SportDay (κατά σύμπτωση δημοσιεύθηκε και αυτό σήμερα στον ιστοχώρο, μπορείς να το βρεις εδώ: http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=39684&autid=12): "Καλά να είναι οι άνθρωποι και να προσέχουνε μη βγάλουνε κανένα μάτι και όπως δεν τους φορτωνόμαστε να μη μας φορτώνονται και αυτοί. Είναι και η αντίρρησή μου στην άποψη του Στέλιου Μάινα, που μετά τη ληστεία στη Βικτώρια αναρωτήθηκε τι κάνει η Αστυνομία, που εμφανίζεται με χιλιάδες άνδρες στις διαδηλώσεις αλλά δεν υπήρχε κάποιος να αστυνομεύει την περιοχή. Η άποψή μου είναι πού βρισκόταν ο Στρατός, το Λιμενικό και η Αστυνομία όταν οι τρεις περνάγανε τα σύνορα και τώρα πρέπει να τραβολογιέται ο Μάινας για να μην του τραβάνε το κινητό από τα χέρια και για να μην του σπάσουν το κεφάλι στην bonus πίστα.
Εδώ να προσθέσω ότι το πρόβλημα δεν είναι οι ξένοι, αλλά ποιοι ξένοι. Αν κάποιος μου πει περίπτωση που τρεις Κινέζοι του άρπαξαν το κινητό, θα μείνω έκπληκτος. Αν κάποιος μου πει ότι του το αρπάξανε τρεις Αραβες ή τρεις Ρουμάνοι, θα τον ρωτήσω πόσο έκανε το κινητό. Ετσι είναι η ζωή και πώς να την αλλάξεις. Με άλλους δεν έχεις πρόβλημα να είσαι γείτονας και με άλλους πρέπει να βάζεις μανταλάκια ασφαλείας για να απλώνεις την μπουγάδα. Κανένα πρόβλημα με τους πρώτους, αλλά χοντρό πρόβλημα με τους δεύτερους."
Οπότε εγώ συμφωνώ με το δεύτερο και χρησιμοποιώ την επίκληση στην αυθεντία σα λογικό σχήμα (εννοείται, "αυθεντία" όχι με την κυριολεξία του όρου αλλά για την επιχειρηματολογία)
φωτισμένος
ουαου!!! αναμεικτα συναισθήματα...
eilikrines? alithino? tryfero?..
ti????
sixameno kai poly eksypna sixameno.
Eilikrina pistevo oti to keimeno afto ekfrazei pollous.PARA POLLOUS.ISOS TOUS PERISSOTEROUS..
Δεδομένου ότι εσύ προφανώς μιλάς πάλι με κείνο το δικό σου τρόπο (του απέναντι), αυτό που θα πω θα μπορούσε να περαστεί και για προβοκάτσια :), αλλά μεγάλη ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας οι ευαίσθητοι πολίτες του αναπτυγμένου κόσμου. Δεν κοιτάμε τα χάλια μας, έχουμε και τύψεις για κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε για τους ξένους. Λες και ζούμε στον παράδεισο αλλά δε θέλουμε να τον μοιραστούμε. Λες και ξέρουμε την αλληλεγγύη σε κάποιον άλλο, αλλά την τσιγκουνευόμαστε στους ξένους ειδικά. Ή, λες και την ξέρουν αυτοί. Σαν τι δηλαδή θα μπορούσαμε να κάνουμε στην κατάστασή μας και δεν το κάναμε; Εκτός κι αν ειδικά σε σχέση με τους αδύναμους, εμείς, ως λιγότερο δήθεν αδύναμοι ταυτιζόμαστε με την εξουσία.
Για μένα, όπως ξέρεις ήδη από τη δική μου σχετική αναφορά στο θέμα, μεγάλο ενδιαφέρον επίσης έχει το ερώτημα, τι θα μπορούσαν εκείνοι να κάνουν στο δικό τους περιβάλλον και δεν το έκαναν.
"Λες κι είχαν ποτέ τελειωμό τα βάσανα και οι καημοί του κόσμου"
Δεν βλέπω τίποτα συχαμένο στο κείμενο. Βλέπω αλήθεια. Αυτό δε σημαίνει πως βλέπω και άποψη. Καταγραφή αντικρουόμενων παρορμήσεων βλέπω. Σχιζοφρένεια.
Το κείμενο επαμφοτερίζει ανάμεσα στην ειρωνική αναίρεση και στην κατάφαση εκείνων που ειρωνικά αναιρεί. Και πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Στις σχιζοφρενικές καταστάσεις ταιριάζουν οι σχιζοφρενικές αντιδράσεις...
"Λες και θα έχουν ποτέ τελειωμό τα βάσανα και οι καημοί του κόσμου"
Ειλικρινες, αλλα δεν εκφραζει το συνολο της αποψης του μεσου ελληνα που δυσανασχετει απο την εισοδο του 90% των μεταναστων που ερχονται στην ελλαδα με λογους που ποικιλουν(νεοπτωχοι, υποβαθμιση και γκετοποιηση συνοικιων, αυξημενη εγκληματικοτητα, κ.λ.π.).
Παντως ενα ειναι σιγουρο. Οτι οι λαθρο-μεταναστες που βρισκονται αυτη τη στιγμη στον ελλαδικο χωρο, τους εχουν χεσμενους τους ελληνες υποστηρικτες τους ηθελημενα ή μη και εντελως δικαιολογημενα. Και θα τους εχουν ακομα περισσοτερο οταν νομιμοποιηθουν και μπουν στο "ελαττωματικο" ελληνικο συστημα. Αυτο ειναι σιγουρο και με παραδειγματα μαλιστα. Οπως και ειναι σιγουρο 1000%, οτι ειναι οι πρωτοι και καλυτεροι τιμητες της παγκοσμιοποιησης και οπαδοι του νεοκαπιταλισμου. Αλλοιμονο στους κακομοιρους "προοδευτικους"(σε εισαγωγικα εχοντας χασει τη σημασια της σαν λεξη η "προοδος"), υποστηρικτες τους, που ψαχνουν το δεντρο ενω εχουν χασει το δασος. Οπως ειχε γραψει πολυ ωραια ο Θ. Παπανικολαου για αυτους: "Οι αντιεθνικιστικές και αντιρατσιστικές, βεβαίως, ιδεολογίες δεν συγκαλύπτουν μόνο τη θηριωδία και την υποκρισία της πλανητικής εξουσίας, αλλά εμφανίζουν και τις κοινωνικές, ταξικές σχέσεις με όρους πολιτισμικούς, ακόμα και φυλετικούς. Έτσι κάθε αντίσταση ή διαμαρτυρία εναντίον της νεοταξικής πολιτικής των «ανοικτών συνόρων» στιγματίζεται τρομοκρατικά ως ρατσιστική. Οι ενσωματωμένες αριστερές δυνάμεις, χορεύουν σαν παλιάτσοι πάνω σε αυτά τα νέα κεντρικά ιδεολογήματα του αυτοκρατορικού λόγου(Νεα Ταξη, Παγκοσμιοποιηση), τα οποία υψώνονται σαν σκιάχτρα κατά της ελληνικής κοινωνίας. Ακριβέστερα αποτελούν την ιδεολογική ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ του αυτοκρατορικού λόγου: Νεόπλουτοι και νεοφώτιστοι του καπιταλιστικού παραδείσου…"
"Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις όπου η μόνη λογική αντίδραση είναι να σού στρίψει".
http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-post_19.html
κοπηκε το σχολιο και συνεχιζω..
Νεόπλουτοι και νεοφώτιστοι του καπιταλιστικού παραδείσου…" οσο μπορει να χαρακτηριστει "πατραδεισος" και "προοδος" η κολαση που βιωνουμε καθε μερα μεταναστες ή γηγενεις ελληνες πολιτες.
old den apantas e?
ας σκεφτούμε λίγο πριν μιλήσουμε.
τόσα χρόνια μας έφαγε είτε η απερισκεψία είτε η πολύ σκέψη.
Ας σκεφτούμε ΛΙΓΟ.
Το πως το "παίρνουν" το κείμενο μερικοί είναι υποκειμενικό.
Νομίζω το ολντμπόι έδωσε πολύ ωραία,.. μία εικόνα.
και τώρα διαφημίσεις..
Μία εικόνα, κατά τον Βιτγκενστάιν, είναι ένα μοντέλο της πραγματικότητας, της οποίας τα αντικείμενα αντιστοιχούν στα στοιχεία της εικόνας. Η ίδια η εικόνα συνιστά ένα γεγονός και ο τρόπος με τον οποίο συσχετίζονται τα στοιχεία της, δηλαδή η δομή της, φανερώνει και τον τρόπο συσχέτισης των πραγμάτων. Με αυτό τον τρόπο «η εικόνα συνδέεται με την πραγματικότητα και φθάνει ως αυτήν». Όπως σημειώνει ο Βιτγκενστάιν, ανάμεσα στην εικόνα και την πραγματικότητα πρέπει να υπάρχει κάτι ταυτόσημο, ώστε το ένα να αποτελεί εικόνα του άλλου. Η αλληλεπίδραση εικόνας και πραγματικότητας καθιστά αναγκαία την εμπειρία, προκειμένου να διαπιστωθεί αν μία εικόνα είναι αληθής ή ψευδής, καθώς δεν υπάρχει a priori αληθής εικόνα.
μάλλον έχουμε χάσει αρκετές σκηνές (εικόνες) και το πιάσαμε από τη μέση το έργο.να δούμε πως θα εξελιχθεί τώρα και τι τέλος θα έχει.
πολύ εύστοχο το σχόλιο του chien andalou νομίζω.Πιστέυω ότι αρκετοί που συμμερίζονται αυτή την άποψη που εκθέτει το ολντμπόι στο ποστ δεν θέλουν να ξέρουν και αυτά που λες εσύ chien andalou.
Δεν θέλουν να ξέρουν κάτι παραπάνω ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι είναι περιττό για τους ίδιους.
Τα βρίσκουν μπροστά τους όμως είτε σε μικρό είτε σε μεγαλύτερο βαθμό.Και τρέχουν να προλάβουν τα γεγονότα.
τώρα θα λιποθυμήσω σαν τον ραν ταν πλαν και όταν αποκτήσω τις αισθήσεις μου θα πάω για τσίπουρα
καλό σαββατοκύριακο να έχουμε
Ποσο βαθιά ειρωνικο και διεστραμμένο (τόσο που μερικοι βιάζονται να ταυτιστουν) - ειναι απλό -
απλά βάλτε στην θέση του αφηγητή τον μέσο έλληνα το 1922 - και στη θέση των μεταναστων τους έλληνες πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής...
(Η, σε λίγα χρόνια, τον μέσο Γερμανο και τους έλληνες σε λίγα χρόνια)
Κράτος που δεν μπορεί να προσφέρει άσυλο στους ικέτες δεν έχει λόγο (και νομιμοποίηση) της ύπαρξης του.
Απλα.
το ολντ τα λέει ωραία. Θα χειροκροτούσα, αλλά θα ακουγόταν παράταιρο. Θα γελούσα, αλλά , τελευταία έχω χάσει το χιούμορ μου. Με ζώνουν τα φίδια. Κι άμα σε ζωνουν τα φίδια που αφήνουν τα αυγά τους όπου νά ναι, ακόμα και στην καλημέρα σου, αρχιζεις και μετράς τα λόγια σου. Στο τρίτο σου σύμφωνο πρέπει να τα έχεις καρφωσει στην καρδιά.Αλήθεια πού βρίσκεται η καρδιά του φιδιού; Από ζωολογικής απόψεως.
Τελυταία κάνω μόνο ερωτήσεις. Παλιές ερωτήσεις της Αλίκης, από τη χώρα των θαυμάτων.Which way? Προς τα πού; Με ποιόν τρόπο; Προς τα πού; Με ποιόν τρόπο;
Αν αρχίσουμε να ρωτάμε περισσότερο και να απαντάμε λιγότερο, ίσως εκεί, εκεί να βρίσκεται το μυστικό.
Το ερώτημα είναι: Είμαστε πάνω από όλα Έλληνες ή πάνω απ' όλα άνθρωποι;
Μιλήσαμε ποτέ με κάποιον απ' αυτούς;
"Γιατί δεν πας πίσω;" ρώτησα κάποτε ένα γνωστό από το Μπαγκλαντές που ζει με άλλους είκοσι σ' ένα δυάρι στο κέντρο. "Είδες πόσο χάλια είναι δω με τα ίδια σου τα μάτια."
"Εδώ έχω στέγη και δε βρέχομαι, νερό να πίνω και φαγητό. Ας το ζητιανεύω, τρώω πάντως"
Αυτή είναι και η διαφορά με τους Έλληνες μετανάστες παλιότερων καιρών. Εμείς πήγαμε για μια καλύτερη ζωή, αυτοί ήρθαν απλά για να ζήσουν. Κι από ένστικτο και μόνο θα μείνουν και δε πεθάνουν. Δυστυχώς για τους νεοέλληνες...
“Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.”
http://www.youtube.com/watch?v=8G1bwt3czkg
Αρκετά με αυτές τις κουταμάρες για τεστ ενσωμάτωσης στην ελληνική κοινωνία κλπ για την απόδοση της υπηκοότητας. Το κριτήριο για τη νονιμοποίηση της διαμονής πρέπει να είναι ένα - απεργία πείνας.
Όποιος αντέχει 20 μέρες παίρνει 6μηνη άδεια παραμονής. Στις 40 μέρες απεριορίστου διαρκείας. Στις 90 μέρες την υπηκοότητα. Οι αποτυχόντες κηδεία δημοσεία δαπάνη. Everybody happy;
Πολύ ωραίο το κείμενό σου.
Πολύ, πολύ, πολύ ωραίο για την ακρίβεια.
Μπίττεν
Από τις περιπτώσεις που τα σχόλια ενός ποστ ξεπερνούν το κείμενό του.
Auslaender,
ολυμπιακός είσαι;
Αναδημοσίευσα το κείμενό σας στο blog μου
http://angelusnovus-dixit.blogspot.com/
Ελπίζω να μην έχετε αντίρρηση
Μπορεί σε μια σειρά πραγμάτων που θέτεις να συμφωνώ, αλλά στο πνεύμα και κυρίως στο ύφος θα με βρεις αντίθετο. Δε βλέπω το λόγο της απέχθειας και της εμπάθειας. Εκτός αν πεις το ίδιο σε όλους τους Έλληνες μετανάστες που ζουν στις ΗΠΑ, τη Γερμανία ή την Αυστραλία.
perimenoume arthro gia ta xthesina...
άστα να πάνε, αυτοί είμαστε...
Meta omws mhn uperifanevese gia to megalo elliniko ethnos!Gt afta pou les antiprosopevoun esena k deixnoun ena mikranthrwpo!Mhn ksexnas thn istoria mas gt tha thn vroume mprosta mas ...ksana!!An pethaineis esu ston dromo tote me thn logikh sou tha se afhname ekei na sapiseis!!Alla eftixws dn eimaste oloi san esena k tpus omoideates sou...
Ομολογώ πως στην πρώτη ανάγνωση νόμισα ότι είσαι ένας κερατάς στενόμυαλος εθνικοταϊσμένος βλάκας, μετά αντιλήφθηκα την σκωπτική ματιά σου.
Συγχαρητήρια
Σε αντιγράφει χωρίς να καταλαβαίνει:
http://2.bp.blogspot.com/-OV7FnrG4hc8/UPah3DCAuBI/AAAAAAAAD9M/j-sZB4wqzK8/s1600/%CF%83%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B1+%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AF%CE%BA%CE%B7.bmp
Λόγω του ότι είμαι αναγνώστρια των τελευταίων μηνών διάβασα το κείμενο αυτό με αφορμή το τελευταίο, «Ο Μεγάλος Ηλίθιος» .
Για πρώτη φορά αυτές τις γιορτές αποφάσισα να μην πέσω με τα μούτρα στις κούτες γλυκά, κουλούρια και φαγητά που έφερναν φίλοι και γνωστοί και να κάνω τον κόπο να σταματήσω να τα δώσω σε έναν κύριο από το Πακιστάν σε ένα φανάρι.
Ο τρόπος που με κοίταξε και σήκωσε το χέρι στην καρδιά να πει ευχαριστώ μου τσάκισε τα πόδια.
Ήταν πιο εύκολο τόσο καιρό να κοιτάω από την άλλη πλευρά, έξω από το τζάμι και να παρακαλώ να ανάψει το φανάρι, να πάω σπίτι να κλείσω την πόρτα, να κλείσω τα μάτια, να κλείσω τα αυτιά.
Κάθε φορά το ίδιο διαλυμένη νιώθω από τότε. Μα το κάνω και θα το ξανακάνω. Και είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω, μέσα από τα δικά μου χρέη, δάνεια , απλήρωτα ενοίκια και πάλι ντρέπομαι.
Το κείμενο είναι τουλάχιστον εξαιρετικό.
Βασιλική
Ασφαλώς και δεν τους ενοχλήσαμε. Όταν τους ρίχναμε βόμβες μαζί με το νατο δεν τους ενοχλούσαμε. Ούτε όταν τους βάζαμε να δουλεύουν για να πίνουμε κόκα κόλα και να φοράμε μεταξωτά σώβρακα. Τραβάτε ψοφάτε ρε τενεκέδες. Μισάνθρωποι απαίδευτοι κι αναίσχυντοι κωλο-νεο-ελληναράδες. Κατεβείτε σε καμιά σπηλιά μπας και προχωρήσει το ανθρώπινο είδος -γιατί ένας είναι ο άνθρωπος φίλε μου, ούτε άσπρος, ούτε μαύρος, ούτε κόκκινος, απλά άνθρωπος-. Μεγαλώσαμε σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης, έναν κωλοκαπιταλισμό που μας έκανε τρυφηλά ζόμπι, ψευτόμαγκες και γλοιώδεις μέχρι αηδίας και κατηγορούμε τον πακιστανό που πουλά χαρτομάντηλα για να ζήσει. Εσείς είστε τα κατακάθια της κοινωνίας κι όχι αυτοί. Τα μεγαλύτερα αποβράσματα ανάμεσα στους ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι κάτι καλύτερο από τους άλλους, ενώ βρίσκονται σε απνευματίκ επίπεδο νεάτερνταλ. Πάρτε το χαμπάρι και ξυπνήστε. Πρόβατα του πατρίς-θρησκεία-οικογένεια.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home