Αυτή τη δυστυχισμένη γυναίκα

UPDATE:

Ακολουθεί ποστ άκυρο, γιατί απλούστατα δεν άκουσα καλά την είδηση στο ραδιόφωνο κι όταν πήγα να την τσεκάρω στο ίντερνετ, διάβασα αυτά που είχα ήδη αποφασίσει ότι έγιναν κι όχι αυτά που όντως έγιναν. «Δυστυχισμένη γυναίκα» ΔΕΝ χαρακτήρισε την Κούνεβα ο Χρυσοχοϊδης, αλλά ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

----

Δεν είμαι σίγουρος γι' αυτό που γράφω, αλλά θα το γράψω. Πιθανότατα αν την ίδια λέξη την είχε χρησιμοποιήσει κάποιος άλλος δεν θα μου χτύπαγε τόσο άσχημα· αλλά όταν είναι ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, που την επομένη αυτής της συνέντευξης χαρακτηρίζει την Κούνεβα «δυστυχισμένη γυναίκα»,

ακόμα κι αν χρησιμοποιεί το επίθετο «δυστυχισμένη» με την καλύτερη δυνατή πρόθεση,

εγώ το ακούω σαν το πλέον αταίριαστο επίθετο που θα μπορούσε ποτέ να δοθεί μετά τη συγκεκριμένη συνέντευξη,

γιατί υποδηλώνει πως εκείνος είναι Υπουργός, είναι Υγιής, είναι Επιτυχημένος, είναι Δυνατός,

ενώ εκείνη είναι Άρρωστη κι Αδύνατη,

γιατί υποδηλώνει πως εκείνος θεωρεί ότι βρίσκεται σε τόσο προνομιακή θέση σε σχέση με εκείνη (τη φουκαριάρα και κακομοίρα),

ενώ αν δείχνει κάτι η συνέντευξη είναι αυτό που όλοι τείνουμε να ξεχάσουμε: πως υπάρχει και

κάτι που λέγεται εσωτερικός κόσμος

και που δεν εξαρτάται από το εξωτερικό σου στάτους,

από το αν είσαι υπουργός ή μετανάστης, με λεφτά ή χωρίς, με εξουσία ή χωρίς, με υγεία ή χωρίς,

κάτι που μπορεί να εμπνεύσει, να συγκινήσει, να σκλαβώσει,

όπως δεν μπορεί κανένας δυστυχής Έλληνας πολιτικός δεκαετίες τώρα.