Ιt's (not just) the economy, stupid
posted by Old Boy @ 3:46 μ.μ.
30 comments
Old Boy
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
30 Comments:
Πραγματικά όμορφο αυτό το κείμενο του Αρανίτση, Όλντι!
Καλή ιδέα η αναμετάδοσή του.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, Old Boy, είναι πώς εξακολουθεί να ζει έτσι ο άνθρωπος/έλληνας. Είμαστε ή πάάάρα πολύ πολυμήχανοι ή πάάάάρα πολύ βλάκες! :)
...τελικά, όλο και αναρωριέμαι πώς έγινε να γλιτώσω από αυτό το βραχνά που βλέπω/διαβάζω να συμβαίνει.. Ασκησα ένα επάγγελμα που μου άρεσε, κάνω εργασίες που μου αρέσουν -μέχρι τώρα- να... χτυπήσω ξύλο!
...μη διαβάσει το ποστ ο επίτιμος και με ματιάξει :-Ρ
-->> το μυστικό είναι (νομίζω) η βασική εντολή: «μην απλώνεις τα πόδια σου πέρα από το πάπλωμα»
maxell,
"τον παρόντα" - είναι αιτιατική: ονομαστική ο παρών, αιτιατική τον παρόντα...
Μην το κάνεις κι εσύ σαν τους δημοσιογράφους, που λένε "τον πάτερ", εννοώντας "τον πατέρα" (ο πατήρν, του πατρός, τω πατρί, τον πατέρα, ω πάτερ].
Όχι τίποτε άλλο, αλλά θα επαληθεύσεις το ρητό: "Ο καθένας διαλέγει τους εχθρούς που του αξίζουν".
Με τι κάθεσαι κι ασχολείσαι, και ξοδεύεις την οργή σου βρε αδερφέ...
στη δουλειά πάω με σκοπό ν' αγοράσω ελεύθερο χρόνο.
χρήσιμη επισήμανση, merci sniper, πιέσεις έξωθεν με ώθησαν σε πυρ κατά βούληση. Το γιατί μερικοί 'άνθρωποι' αρέσκονται σε τέτοιου είδους πιέσεις κι ασχολούνται είναι αυτό το οποίο δεν καταλαβαίνω εγώ. Διακόπτονται άτσαλα οι σινεδρίες μου.
Όπως εύστοχα σημειώνει και ο αναρχικός καλλιτέχνης :
Σ’ ένα κλουβί γραφείο σαν αγρίμι
Παίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι
το "μαρτυρική διαβίωση εκείνων που ζουν αιχμάλωτοι σε τρόπους κοινωνικής πειθαρχίας" μιλαει για το τι θεωρει ο κοσμος 'σοβαρη ασθενεια' (τον πυρετό μιας μέρας ναι, την χρόνια) κατάθλιψη όχι), μου θυμιζει μια ιστορια
ειναι ενας λογοτεχνης και ζητα απο την καινουργια υπηρετρια να μην τον ενοχλει οταν δουλευει
την επομενη μερα οταν αυτος καθεται στο γραφειο να γραψει αυτη τον βλεπει και εισβαλει μεσα στο δωματιο για να καθαρισει με ζήλο κανοντας θορυβο και ενοχλωντας τον,
αυτος τη σταματα και της λεει ''δεν σου ειπα να μη με ενοχλεις οταν δουλευω?" και αυτη του λεει ευθαρσως "μα δεν δουλευετε κυριε!"
βλεπετε ο εργατης δεν θεωρει ''δουλεια'' σοβαρη τη συγγραφή ή τη μελέτη, ακυρωνοντας παρομοια με την ασθένεια στο κείμενο του Αρανίτση, τον πνευματικο κάματο...
Πωπω, έκανα μαλακία.
Το σωστό τραγούδι για το προηγούμενο σχόλιό μου, για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνω, δε με αφήνει να το κάνω link, γαμώτ'.
Anyway... για όποιον ενδιαφέρεται ας googlίσει panousis neoellinas.
Παίδες, αυτά που λέει στο συγκεκριμένο άρθρο ο Αρανίτσης είναι επιτέλους πάρα πολύ σωστά και κυρίως σημαντικά, για να κάνουμε πλάκες και να προσπαθούμε με εξυπνάδες να τα ακυρώσουμε.
Σόρι αλλά υπάρχει πολλή οργή, πολύς πόνος, θλίψη κι απόγνωση σε τούτο τον κόσμο, δεν ζουνε όλοι σε ζαχαρένια σύννεφα και λάιτ καταστάσεις.
τωρα που το ξαναδιαβαζω εχει πολλη πλακα, λεει οτι για τις νευρωσεις, τις ψυχασθενεις, και την παρανοια του μισθωτου (=700 ευρω) φταιει το ...κρατος οπως αυτο διαμορφωνεται,ιδανικα με συμφερον (κυριως) τον αδυναμο οικονομικα πολιτη, απο τους ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥΣ υπερασπιστες του,τους βουλευτεες....
ειναι ενα αρθρο για το ποσο κοιμισμενοι και προδοτες και γενικως ''στον κοσμο τους'' ειναι οι βουλευτες... (επομενως , η Δημοκρατια ως μηχανισμος ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ)
στον βουλευτισμο ομως εμεις βαζουμε τον βασικο λιθο, ετσι δεν ειναι? που τελειωνει η δικη μας ευθυνη?
ψηφιζουμε τον καλυτερο οχι ανθρωπο και ιδεολογο αλλα τον γιατρο, δικηγορο, δημοσιογραφο, ηθοπιο
την επιφανεια, το καλουπι, ικανοποιειται η φαντασιωση που εχουν στο μυαλο τους για το πως πρεπει να ειναι ενας πολιτικος ανδρας, ο ιδιος ο μισθωτος τον οποιο οικτιρει ο Αρ. ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ (ή ειναι πολυ busy για να κανει επανασταση?)
εχουμε αυτους που μας αξιζουν πιστευω! γιαυτο τιποτα δεν αλλαζει,
οταν αλλαξουμε εμεις, θα αλλαξουν κι αυτοι
Ο Αρανίτσης θεός..αλλα και η αναμετάδοση δεν πάει πίσω...
@ ars longa, το άρθρο δεν τα χώνει μόνο, ούτε κυρίως, στους βουλευτές.
Για δες πώς ξεκινάει: Μιλάει για την "αποσιώπηση των ψυχικών νοσημάτων" στην παλιότερη ελληνική κοινωνία ...
... και συνεχίζει λέγοντας: "Σήμερα πάλι, και παρά τις φανφάρες των αποφοίτων ψυχολογίας στην τηλεόραση, η μνεία της ψυχικής αρρώστιας ακυρώνεται εξίσου συστηματικά ...".
Από εδώ φέρνει το ωραίο παράδειγμα με τη γρίππη και προχωράει στο "Ενα πιο ανάγλυφο παράδειγμα αφορά τον μηδενικό αλτρουισμό ως προς τη μαρτυρική διαβίωση εκείνων που ζουν αιχμάλωτοι σε τρόπους κοινωνικής πειθαρχίας εντελώς εχθρικούς προς κάθε ιδέα γαλήνης ή χαράς ή πρωτοτυπίας, ...".
ΚΑΤΟΠΙΝ όλων αυτών αναφέρεται στην πολιτική εξουσία. ΑΦΟΥ δηλαδή έχει καταδείξει την πολύ μεγαλύτερη έκταση και το βαθύτερο ρίζωμα μέσα στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ της ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗΣ/ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΨΥΧΙΣΜΟ - θέμα στο οποίο συχνά πυκνά επανέρχεται στα άρθρα του (κριτικάροντας π.χ. από αυτή τη σκοπιά και τις περί βιογενετικής τρέχουσες ιδέες).
Κοντολογίς, θίγει ένα καίριο πρόβλημα του σύγχρονου κόσμου και της κρίσης του.
Για μια ακόμη φορά, ο Ευγένιος Αρανίτσης απέδειξε ότι είναι μακράν ό,τι ποιοτικότερο διαθέτει ο ελληνικός τύπος.
Εύγε για την αναδημοσίευση.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
@σνιπερ, σημαντικη ειναι η αναφορα στο θεμα''η πτωση της ψυχολογιας ως αιτιας'' ομως, για εμενα δηλαδη, δεν ειναι τυχαιο οτι επιλεγει να καταληξει το κειμενο με μια παραγραφο που ονομαζει ως υπευθυνο της ψυχοκοινωνικης αποχαυνωσης τον κοινοβουλευτισμο! ο αρθρογραφος προτεινει μια αιτια λαθους και εμμεσως τη λυση, δεν το αφηνει φλου, και καλα κανει, δημοσιογραφια που καταγγελει και ανοιγει διαλογο ειναι ακτιβιστικη, καταπληκτικη!
μιας και ειμαι ακομη εδω να πω κι αυτο:
η συμπονοια (και κατανοηση) του Αρ. για τον χαμηλομισθο εμενα με συγκινει βαθυτατα οπως ειναι φυσικο, απο την αλλη πιστευω τετοιοι ανθρωποι το εχουν επιλεξει εν μερει,
τι θεωρεις εσυ προσωπικα αξιοπρεπες, το σιγουρο μισθο των 700 με αφεντικο ή να παιρνεις ρισκα και να 'ψαχνεσαι' (ψυχικως επισης...), ή ακομη να μαθεις να ζεις με λιγοτερα? για πολλους ελληνες ο μισθος των 700 ευρω για τα επομενα 30 χρονια ειναι ο παραδεισος και ευχαριστως θα εκαναν κολοτουμπες για να τον κρατησουν αλλα 30 χρονια, πες το φτωχια, πες το αναγκη, απο την αλλη υπαρχουν επισης φτωχοι που επιμενουν με σπουδες κι ας πεινανε μεχρι τα 30 ή αλλαζουν δουλειες ακριβως γιατι ψαχνουν να ικναποιησουν και το ψυχικο μερος περα απο το υλικο
ο κ. Αρ. εχει δικιο ομως, το οτι ο πολιτης ειναι ηθικα καπως ξεπουλημενος δεν ειναι λογος να τον εγκαταλειπει (για να δημαγωγει ανετα...) στη μοιρα του,
ο κ.Αρ ζητα να γινει η ελλαδα κονωνικο κρατος οπως ειναι η Γερμανια, η Αγγλια ακομη και η Ιταλια, ζητα να κοιταξει ο βουλευτης ιδιατερως και απο κοντα τον χαμηλομισθο τον απορο και ΜΕΤΑ ολα τα αλλα, να μπει τελοσπαντων η προτεραιοτητα οπως στην υπολοιπη ευρωπη, πρωτα ο ανθρωπισμος και μετα ολα τα αλλα, στην ελλαδα παντα πανε μπροστα η κονομα, η εξουσια, η καρεκλα, να περναμε εμεις καλα, αντε να κανουμε και κανα διορισμο του παιδιου του μπατζανακη μας, καπως ετσι φανταζομαι το μυαλο του μεσου βουλευτη, απιστευτα κενο και εγκληματικα για τη δημοκρατια, κυνικο
εαν δεν υπηρχε αυτη η τελευταια παραγραφος, μπορω να πω οτι το αρθρο θα ηταν λειψο και τυπικο οπως πολλα που διαβαζουμε για τον κυνισμο στην σημερινη εποχη, για τη ψυχροτητα που συνανταμε στις επαφες, για τον 'χαμενο παραδεισο'
(τον Αρ μολις τον διαβασα πρωτη φορα, δεν ηξερα οτι αυτο ειναι το θεμα του στην αρθρογραφια του)
το 'κοινωνικο κρατος' ειναι ΝΔ στοχος οπως ανακοινωθηκε στην προσφατη ΔΕΘ:)
ο Παυλοπουλος ανακοινωσε επιδοτηση ενοικιων για χαμηλομισθους
σε αυτη την πορεια αν συνεχισει η ΝΔ δεν βλεπω Πασοκ να βγαινει ουτε σε 100 χρονια:)
@ ars,
δεν νομίζω (ούτε και βγαίνει από ΟΛΟ το κείμενο) πως ο Αρανίτσης θεωρεί "υπεύθυνο της ψυχοκοινωνικής αποχαύνωσης τον κοινοβουλευτισμό!" (κάτι που θα έλεγε μάλλον, και προθυμότατα, ένας ... Πλεύρης!).
Ελέγχει ο Αρ. την "πολιτική εξουσία" και τον "κοινοβουλευτικό λόγο" στο βαθμό που υποτίθεται πως ασχολούνται κυρίως και μιλούν αδιάκοπα για "βελτίωση της ποιότητας ζωής" - και τους ελέγχει στο βαθμό που υιοθετούν την τρέχουσα οικονομίστικη αντίληψη περί ποιότητας ζωής εξοστρακίζοντας (αλλά όχι μόνον αυτοί! έως και - επισημαίνει - ο φίλος που σε ρωτάει για τη γρίπη το κάνει!) τον ΨΥΧΙΣΜΟ και τις εκδηλώσεις του από αυτήν (την ποιότητα ζωής ή "ευ ζην").
Από εδώ επισημαίνει τις καίριες ευθύνες της πολιτικής εξουσίας και του κοινοβουλευτικού λόγου για τη διαιώνιση αυτής της κατάστασης ... χωρίς όμως να θεωρεί (κατά τη γνώμη μου) αποκλειστικά υπεύθυνες αυτές.
Σε άλλα άρθρα έχει καταδείξει πώς διενεργείται ο εξοστρακισμός του ψυχισμού μέσα από τον επιστημονικό λόγο και την τεχνολογική εξουσία, και έχει επισημάνει τη δική τους ευθύνη γι' αυτό.
Όπως και των Μμε γενικότερα.
εφημερίδες δεν διαβάζω γιατί έτσι χάνω ελεύθερο χρόνο
sto progumeno sxolio mou mallon den ekfrastika kala, ennoousa ton KAKO koinobouleutismo oxi genika ton koinobouleutismo
apo to paradeigma pu dini me to aeroplano thimamai to legomeno 'collateral damage ' tou amerikanikou ypoyrgiou aminas, to opoio ine akrivos to antistrofo, na min sokaroume tous tiletheates kai mas minoun apo kardiako
to ''war casualty '' oi ''dead from war acts'' egine ''collateral damage'':)
a mi ti allo, ta 'xaza amerikanakia' kseroun apo 'psixismo':)
a.f.
SORRY GIA GREEKLISH
to antistrofo tis apofygis psixikis erminias twn gegonotwn (pou dernei ta elinika mainstream media?), to dieukrinizw...
@ moca,
ευτυχώς λοιπόν που διαβάζεις blogs όπως αυτό εδώ, ώστε να ενημερώνεσαι για κάποια αξιόλογα άρθρα εφημερίδων χωρίς να χάνεις ελεύθερο χρόνο!
ki egw:)
oxi na pw tin alithia eho kai to google reader pou ine ena idiotipo idos efimeridas sigura
δεν διαβάζω τα ποστ του μικρού φασίστα τα μικροαστεία.
ΤΣΟΥΤΣΟΥΝΑΜΙ ΚΑΙ ΠΟΡΝΕΙΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΡΔΑΡΗ
πέτρινο το κατάστιχτο
πλην ομολογημένο τέτοιωμα
αντέχει χίλιους κραδασμούς
πλησίον σκοτοδίνης
χαίρεται ο πανάγαθος
ο μολεμένος γλάρος
με του νερού το ράμφισμα
τ’ άρρητο σκοτωμάνι
μόν’ η σιωπή σου άγγελε
σαν τον αέρα βρέχει
μέσα σε λαμπερούς υδραγωγούς
τις συμπληγάδες στύσεις
δυο χορταράκια πνίγονται
τα παίρνει κίτρινη καρδιά
γδέρνοντας τον κυνόδοντα
να γευματίσει ρόδες
γιατί ο γλάρος έσχισε για πάντα το ελάφι;
μέσ’ στου νερού το τέτοιωμα πίνουν αλκοόλ οι σκύλοι
κι ένα ραβδί που σέρνεται τι θα μου μαρτυρήσει
παρά μόναχα τρίκροκες τρισάθλιες πελασγίνες
Όλα τα ελάφια στη βοσκή
κι όλες οι ελαφίνες
κι όλα όλα τρώγαν κι όλα πίναν
κι όλα δροσολογιούνταν
Και μια λαφίνα
κάθονταν πολύ ταπεινωμένη
Δεν έτρωγε δεν έπινε
και δεν δροσολογιόταν
-Γιατί λαφίνα δεν τρως δεν πίνεις
και δεν δροσολογιέσαι;
-Το τι καλό που έχω εγώ
για να δροσολογιέμαι;
Δώδεκα χρόνους έκανα
στείρα δίχως ελάφι
και τώρα στα γεράματα
εκανα ελαφάκι
και το΄μαθα να περπατεί
και το΄μαθα να στέκει
Και βγήκε ο γιος του βασιλιά
για να το κυνηγήσει.
Έριξε και το λάβωσε
ανάμεσα στα φρύδια.
emily αγόρι μου την ηπιες;
τη moca εννοώ, ξέρεις εσύ ποιηταρού
ακούω αυτό το πράγμα εδώ
mms://wmlive.vitalstreamcdn.com/live_goodnews4me_vitalstream_com_party-encoder
κι όλο λέω λέω λέω πόσα όνειρα χαμένα
mmmm, yperoxo (tamboule)
είναι & οι ωτοασπίδες μια λύση, η απώλεια ονείρων δεν αστειεύεται.
κείμενα πραγματικώς όμορφα και βυζιά τουρμπίνες τι λέω βυζιά μ' έλικες στις ρόγες η κοπέλα που απογειώθηκε
Δημοσίευση σχολίου
<< Home