Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2008

Περαστικά. Και στα επόμενα με υγείαν.

- Ακολουθεί απορία:
Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες τη δημοσιογραφική έρευνα που στοιχείο με το στοιχείο, αποκάλυψη με την αποκάλυψη, ανάγκασε το Λιάπη να βγει από την κρυψώνα του και να παραδεχθεί ότι αυτός ήταν ο υπουργός που ταξίδεψε. Όταν δημοσίευσε δε τα παραστατικά πληρωμής, η δημοσιογραφική έρευνα συνεχίστηκε με τον εντοπισμό σημείων που έχουν μείνει ακόμη σκοτεινά: δημοσιογράφοι ταξίδεψαν σε Αυστρία και Γερμανία για να ψάξουν πού ενοικίασε αυτοκίνητα, ποιός έκανε τις κρατήσεις του, αντιπαρατέθηκαν τα προγράμματα ταξιδιού του Λιάπη και του Χριστοφοράκου κλπ., με αποτέλεσμα ο Λιάπης να είναι σήμερα πολιτικά έκθετος.
- Η απορία λοιπόν είναι απλή:
Γιατί αντίστοιχος δημοσιογραφικός ζήλος δεν επιδείχθηκε για την υπόθεση του 1.000.000 μάρκων του Τσουκάτου προς το ΠΑΣΟΚ;
- Ο Γιώργος Καρελιάς δίνει μια απάντηση:
«Τι νομίζουν εκεί στο μέγαρο Μαξίμου, ότι υπάρχει συνωμοσία υπέρ του ΠΑΣΟΚ και κατά της κυβέρνησης; Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Ο Τσουκάτος παραδέχτηκε το αμάρτημα, ο Λιάπης ακόμα προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από εισιτήρια και πιστωτικές κάρτες. Αρα, για την πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει «ψωμί», ενώ για τη δεύτερη πολύ. Επιπλέον, ο Τσουκάτος είναι ένας ...απόστρατος στρατηγός, ενώ ο Λιάπης υπουργός εν ενεργεία Και μάλιστα μιας κυβέρνησης που έχει κάνει σημαία την ηθικολογία (σεμνότης, ταπεινότης κ.λπ.) και ο πρωθυπουργός της διαβεβαίωσε μόλις πρόσφατα ότι το σκάνδαλο «Ζίμενς» δεν αφορά το κόμμα του, άρα και την κυβέρνηση και τους υπουργούς του. Και τώρα που έρχεται η πρώτη διάψευση, τους φταίνε τα ΜΜΕ; Περαστικά. Και στα επόμενα με υγείαν».
- Εμένα πάλι δεν με ψήνει ιδιαίτερα η εξήγηση:
Γιατί αν ο Τσουκάτος είχε παραδεχθεί το αμάρτημα ως προσωπικό του, τότε πράγματι ενδεχομένως να μην υπήρχε πρόσφορο πεδίο για περαιτέρω δημοσιογραφική έρευνα. Αλλά ο Τσουκάτος κατέθεσε ότι τα έδωσε στο ΠΑΣΟΚ και οι τότε ταμίες του ΠΑΣΟΚ (που είχαν συναντηθεί μαζί του πριν σκάσει το θέμα για να συνεννοηθούν πώς θα το παρουσιάσουν) ουσιαστικά το συνομολόγησαν. Άρα ιδού πεδίο δημοσιογραφικής έρευνας λαμπρόν, άρα νά η ευκαιρία να εξεταστεί αν στο ΠΑΣΟΚ εκτός από τα επίσημα βιβλία κρατούσαν και δεύτερα βιβλία ώστε να έχουν ένα στοιχειώδες μπούσουλα και έλεγχο αναμεταξύ τους (εκτός κι αν τα θυμόντουσαν από μνήμης και τα μοίραζαν μετά από μνήμης τα μαύρα, χωρίς την παραμικρή καταγραφή τους πουθενά), άρα νά η ευκαιρία να εξεταστεί τα λεφτά εκείνα πού ακριβώς κατέληξαν, άρα να η ευκαιρία να συγκριθούν οι προϋπολογισμοί και τα επίσημα βιβλία με τις διαφημίσεις που έπαιξαν στα ΜΜΕ εκείνη την προεκλογική περίοδο.
- Άρα; Υπάρχει μεροληψία υπέρ του ΠΑΣΟΚ;
Όχι. Υπάρχει μεροληψία υπέρ του πολιτικού status quo, υπάρχει σαφέστατη πρόθεση να αποσιωπηθεί το θέμα που φτάνει στην καρδιά του πολιτικού συστήματος, υπάρχει σαφέστατη ανάγκη να φύγουμε από τις ευθύνες των κομμάτων και να αναζητήσουμε τις ευθύνες μεμονωμένων πολιτικών. Οι μεμονωμένοι πολιτικοί είναι αναλώσιμοι και δίνουν τη δυνατότητα στα ΜΜΕ να μιλάνε για την υπόθεση της Siemens μέχρι να τη βαρεθούμε και να πάμε για άλλα. Ήταν ή δεν ήταν ο υπουργός που ταξίδεψε ο Λιάπης; Να μείνει ή να φύγει ο Λιάπης; Αυτά τα ερωτήματα και αυτή η συζήτηση, αυτή η λογική των αποδιοπομπαίων τράγων, τους βολεύει όλους, εκτός προφανώς από τον εκάστοτε τράγο.
Εκείνο που δεν βολεύει είναι ομολογίες σαν του Βερελή, που λέει «απ' όσα γνωρίζουμε διαχρονικά, όλα τα ταμεία, όλων των κομμάτων, κάπως έτσι γέμιζαν». Δεν βολεύει γιατί δεν αφορούν μόνο το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ. Αφορούν κατεξοχήν τα ΜΜΕ ως αποδέκτες προεκλογικών διαφημίσεων. Σε μεγάλο βαθμό ο τελικός αποδέκτης του μαύρου πολιτικού χρήματος είναι τα ΜΜΕ. Άρα τι να συνεχίσουμε να ψάχνουμε για τα λεφτά του Τσουκάτου; Ας ψάξουμε ποιός πλήρωσε το μίνι μπαρ του Λιάπη, αφού από το μίνι μπαρ του Λιάπη μερτικό δεν μας αναλογεί.

32 Comments:

At 7/07/2008 07:43:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

άμα έχεις δώρο θεού, πάντα μέσα είσαι διαχρονικά.
never said never

 
At 7/07/2008 07:50:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

old-boy, μια θερμότατη καλησπέρα μες στην αισιοδοξία για την πολυπόθητη αλλαγή κατόπιν της επανάστασης που διακυβεύεται και οι bloggers τόσο ποθούν. Ας είναι που εγώ προσωπικά έπαψα να αρχειοθετώ online. Δευτερευόντως, εφόσον στο επικείμενο φλέγον πολιτικό ζήτημα δεν μπορώ να έχω άποψη λόγω άγνοιας, εστιάζω την επίλυση αυτού στο ευρηματικό πεδίο των τεχνών και συγκεκριμένα της μουσικής- στιχουργικής, έτσι όπως αυτό διαμορφώνεται από το ραδιοφωνικό σταθμό bestFM 92,6. Σύμφωνα με τα τελευταία μαντάτα, μαντικής προέλευσης κελεύσματα, οι καλλιτέχνες εγκαλούν τους πολιτικούς να πουν "ΟΧΙ", ιδίως όσοι από αυτούς είναι γονείς. Η σημαντικότερη αιτία είναι η αποφυγή της ξεφτίλας από τους δημοσιογράφους που αγωνίζονται για το καλύτερο μέλλον αυτού του τόπου ως ακυβέρνητο, κι αυτό διότι σε ξεφτίλισαν αγαπητέ. Εξίσου σπουδαίος λόγος είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως είναι τρελοί, πιθανότατα και γιατροί, κι επιπλέον, πίστεψέ το, είναι σχολείο. Μόλις παρέδωσα το χρησμό από μαντείο των αδελφών, bestFM στους 92,6. Συντονιστείτε προκειμένου να ακούσετε τους χρησμούς που έπονται, ιδίως τις πρωινές-μεσημεριανές ώρες, τις καθημερινές.

 
At 7/07/2008 11:12:00 μ.μ., Blogger squarelogic said...

old boy
σωστη η αναλυση και η απάντηση στο ρητορικο σου ερώτημα.

anasthe
ληγμένα παιρνετε?
τόσο ωραίος λόγος για να φανούν "κρυπτικες" οι ανούσιες ταυτολογίες σας?

 
At 7/08/2008 02:20:00 π.μ., Blogger philos said...

όπως δεν μπορώ να παρακολουθήσω μία κουβέντα κερκίδας που ξεκινάει από μία φάση για να καταλήξει 30 χρόνια πριν σε κάποιες μεταγραφές που δεν γίνανε, αδυνατώ να ακολουθησω και την κάθε εφημερίδα και μέσο στα πρωτοσελιδά της.

Τα πραματα είναι απλά. Τα ερωτηματα για να ακριβολογουμε.
Και κάποια πολύ απλά ερωτηματα (αλλα απείρως σημαντικότερα από αυτά που πρωταγωνιστουν στην δημοσιοτητα) επισημανες και συ εδώ.

Εμείς το μόνο όπλο που έχουμε, είναι να κλείνουμε τα αυτιά σε όλη αυτή την ανούσια πολυλογία και να επαναλαμβάνουμε δυνατά γύρω μας αυτά τα απλά ερωτήματα.

Όσο δεν δίνονται απαντήσεις, η ρετσινιά θα μένει ανεξίτηλη πάνω τους.

 
At 7/08/2008 02:54:00 π.μ., Blogger EVEN said...

old boy καλησπέρα, ωραία τα λες, έχω ομως κι εγώ μια ερώτηση: εάν προβάλλουμε σε 1000 νεοέλληνες την απλή ερώτηση:
'Aυτός ο φούρνος Siemens (τυχαία η μάρκα) κάνει 1000 ευρώ με απόδειξη και 800 ευρώ χωρίς απόδειξη. Επίσης η πιθανότητα να σε πιάσουν ειναι 1 στις 1000, πως προτιμάτε να πληρώσετε;'
Eσύ πόσοι λες να ζητούσαν απόδειξη;

Συμπερασμα δικό μου 1ο λοιπον: οι νεοέλληνες πολιτικοί ειναι κατ'εικόνα και ομοίωση των νεοελλήνων υπηκόοων (δυστυχώς δεν γίνεται να εισαγουμε πολιτικούς ξέρω κι εγώ απο Γερμανία...κρίμα) η για να το πω και λιγο χοντρά η Ελλάδα έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν (ελπίζω συναναγνώστες να μη σας πλήγωσα)

Συμπέρασμα δικο μου 2ο: Εάν βρεθούν μερικοί που ζήτησαν απόδειξη στο παραπάνω πείραμα, ας τους κάνουν κι ένα IQ test και τον πιο έξυπνο να τον κάνουμε πρωθυπουργό.

Ευχαριστώ για το χώρο κι ελπίζω να βοήθησα.

 
At 7/08/2008 04:18:00 π.μ., Blogger lazopolis said...

Υπάρχει μια μικρή διαφορά που στην Ελλάδα συνήθως την παραβλέπουμε: όταν αγοράζεις φούρνο τον αγοράζεις για την πάρτη σου και σκοπός σου είναι να τον πληρώσεις όσο λιγότερο γίνεται. Όταν είσαι πολιτικός λειτουργός υποτίθεται οτι δεν δικαιούσαι να κοιτάζεις την πάρτη σου. Άρα έχουμε χειρότερους πολιτικούς ακόμα κι από αυτούς που μας αξίζουν (σκληρή διαπίστωση αν το σκεφτείτε).

Πάντως old, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι που μπορούμε να θαυμάσουμε πόσο ωραία μπάλα παίζουν οι πολιτικοί μας όταν πειθαρχούν στο σύστημα (4-3-3 μάλλον): ο Τσουκάτος πασάρει στον Πάπ, ο Παπ πασάρει στο Ρουσόπουλο, ο Ρουσόπουλος στο Λιάπη, ο Λιάπης στο Ρουσόπουλο, ο Ρουσόπουλος στη Δικαιοσύνη, η Δικαιοσύνη πίσω στον τερματοφύλακα κι αυτός πίσω στη Δικαιοσύνη, που στο τέλος πιέζεται από τους αντιπάλους και αμολάει μια γιόμα στα αντίπαλα καρέ ενόσω το χρονόμετρο κυλάει υπέρ τους.

 
At 7/08/2008 07:12:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

εγώ προϋπαντώ με μια δροσερή καλημέρα. Πολιτικού περιεχομένου το post, επιζητεί βέλτιστες δημοκρατικές λειτουργίες. Καινοφανές το σχόλιο του anasthe επί της εν μέρει ραδιοφωνικής πραγματικότητας στην επιλογή έφηβων "καλλιτεχνών", έτσι όπως αυτοί ακούγονται(;) μες στην καθημερινότητα των όσων ακροατών. Οι χρησμοί επικαλούνται ταυτολογία; Υφίσταται ο αγαπητός; Συνετή η παρατήρηση του philos, κοινότυπη η τοποθέτηση του nick, καλοσυνάτη η μεταφορά του lazopolis. Αποχωρώ υπό τους ήχους του rip στη διεύθυνση: myspace.com/PORTISHEADALBUM3

 
At 7/08/2008 07:31:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΘΝΗΤΟΙ, ΘΝΗΤΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Ο εικοστός αιώνας πλησιάζει πια στο χρονικό του τέλος. Η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της Τεχνικής, μαζί με τις κοινωνικές επαναστάσεις και ριζικές μεταβολές εξουσίας σε όλα σχεδόν τα σημεία του πλανήτη, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό της ιστορικής φυσιογνωμίας του. Τα μεγάλα επιτεύγματα της Τεχνικής περιβάλλουν τον άνθρωπο του αιώνα με ένα νέο ολωσδιόλου κάλλος, που όμως τον είχε μπερδέψει σε κάποιες περιπτώσεις αναφορικά με τη διαλεχτική συνάρτηση Ζωής και Ποίησης (εννοώντας μ’ αυτή την τελευταία λέξη και συνολικά την καλλιτεχνική δημιουργία). Ήδη το πρώτο αισθητικό κίνημα του αιώνας μας, ο φουτουρισμός, εκφράζει αυτή τη σύγχυση. Θα τη σχολιάσουμε στη σύντομη τούτη ομιλία μας, αντιμετωπίζοντας ειδικά την ταραχώδη φουτουριστική λογική, για να ξεμπλέξουμε τα πράγματα. Στις 20 Φεβρουαρίου του 1909 δημοσιεύτηκε στον παρισινό «Φιγκαρό» το «Μανιφέστο του Φουτουρισμού» με την υπογραφή του αρχηγού του κινήματος Φίλιππου Μαρινέττι (1876-1944), ενός δαιμόνιου και έξαλλου Ιταλού, γεννημένου και μεγαλωμένου στην Αλεξάνδρεια. Σ’ αυτό το μανιφέστο, που είναι ένα φανταχτερό μίγμα «μηχανολατρίας», αντιπαρελθοντισμού και κακώς εννοούμενου νιτσεϊσμού, διαβάζουμε, στην υπ’ αριθμόν 4 πρόταση: «Διακηρύσσουμε πως η λαμπρότητα του κόσμου πλουτίστηκε με μια καινούργια ομορφιά: την ομορφιά της ταχύτητας. Ένα αυτοκίνητο κούρσας [...], ένα αυτοκίνητο που μουγκρίζει, τρέχοντας ωσάν βολίδα, ειν’ ωραιότερο απ’ τη Νίκη της Σαμοθράκης»... Ανεξάρτητα με τη δημιουργική ανάγκη της Ποίησης – και πολύ σωστά – να προσαρμόζεται στις ανοδικά εξελισσόμενες μορφές της Ζωής και της Ιστορίας, η πρόταση του Μαρινέττι νοσεί και πάσχει λογικώς. Η Ζωή βέβαια εισχωρεί πάντοτε και καθοδηγεί την Ποίηση, προσφέροντας ή επιβάλλοντας τα νέα στοιχεία της, μα όμως ειν’ αδύνατο να αντικαταστήσει την Ποίηση, που με τη σειρά της σφραγίζει τη Ζωή πνευματικά κι ανεπανάληπτα. Ο φουτουρισμός εδώ συγχέει δυο διαφορετικές κινήσεις, τις οποίες κάνει η ανθρώπινη συνείδηση. Στο χώρο της Ζωής ανήκει η μία κίνηση, εκείνη ακριβώς που εντάσσεται στη χρονικότητα, στις χρονικές εκφάνσεις της Ζωής, αρχίζοντας απ’ τις βιολογικές αναγκαιότητες έως οποιαδήποτε επαναληπτική διαδικασία κοινωνικού ή ατομικού χαρακτήρα. Στο χώρο της Ποίησης η άλλη κίνηση που κάνει η ανθρώπινη συνείδηση γίνεται προς τη μη-χρονικότητα, προς το μη επαναλαμβανόμενο, είναι δηλαδή μια κίνηση προς την ακινησία. Για να μιλήσουεμ στη γλώσσα της ψυχολογίας, είναι μια κίνηση προς την αθανασία, είναι μια εναντίωση στο θάνατο, σε κάθε φθαρτότητα. Ειπωμένο αυτό με σινιάλα φιλοσοφίας, σημαίνει ξεκάθαρα πως η Ζωή είναι «ηρακλείτεια», ενώ η Ποίηση είναι «ελεατική». Το αυτοκίνητο κούρσας – επανερχόμαστε στη διατύπωση του Μαρινέττι – δεν είναι πιο όμορφο απ’ τη Νίκη της Σαμοθράκης, είναι μονάχα κάτι διάφορο απ’ αυτήν. Οταν ο Duchamp, μπερδεμένος κι αυτός, επήρε μια ρόδα ποδηλάτου και την εξέθεσε, τότε αυτόματα η περίφημη εκείνη ρόδα έπαψε να είναι ένα εξάρτημα ενός ποδηλάτου και μεταμορφώθηκε ή μεταποιήθηκε σε έργο τέχνης, γιατί η κίνηση αυτή της συνείδησης ήτανε κίνηση προς τη μη-χρονικότητα, ήτανε κίνηση προς την ακινησία, περιείχε την απαίτηση του ανεπανάληπτου. Το ίδιο θα λέγαμε για το ποίημα του Μαρινέττι με τίτλο «Στο αυτοκίνητο κούρσας», ένα ποίημα-δοξολόγημα, η αξιολόγηση δεν έχει την ώρα τούτη σημασία, μας ενδιαφέρει απλώς η κίνηση που κάνει η ανθρώπινη συνείδηση με την Ποίηση. Το αυτοκίνητο κούρσας της πρώτης δεκαετίας του αιώνα, που έχει υπόψη του ο ποιητής, δεν υπάρχει πια σήμερα στην κίνηση της Ζωής, αναρίθμητα μεταγενέστερα μοντέλα το έβγαλαν απ’ τη μέση. το ποίημα ωστόσο του Μαρινέττι σαν αξίωση του ανεπανάληπτου δεν παραμερίζεται, δεν υπόκειται στις απορρίψεις του παράγοντα χρόνος. Διαβάζεται ή όχι, συγκινεί ή όχι, πάντως εμπεριέχει την αξίωση μιας αιωνιότητας. Αντίθετα, η Ζωή, σαν διάσταση της χρονικότητας, δεν παρουσιάζει για ό,τι την αποτελεί και τη συνθέτει τέτοιαν αξίωση. Κατ’ αυτή την έννοια και μόνο οφείλουμε να σκεφτόμαστε τη διαλεχτική σχέση ανάμεσα Ζωή και Ποίηση. Και έτσι, η Νίκη της Σαμοθράκης, παρά τις ρητορείες του Μαρινέττι, δεν υποσκελίστηκε διόλου και ποτέ απ’ την αστραφτερή γοητεία, την ήδη νενεκρωμένη, ενός αυτοκινήτου κούρσας της πρώτης δεκαετίας του εικοστού αιώνα. συνεχίζει την ακινησία της αδιατάραχτη, μετέχει στις χιλιετίες της αυτή η Νίκη αρνούμενη συνολικά το χρόνο, ενσωματώνεται στο «αΐδιον» του Παρμενίδη. Δεν έχει καν σημασία η πιθανή κάποτε υλική καταστροφή της. Εκείνο που «σημαίνει» είναι μονάχα η κίνηση που κάνει η ανθρώπινη συνείδηση μέσα απ’ τις πραγματώσεις της Ποίησης. Πομπός και δέκτης, καλλιτέχνης και αποδέκτης του καλλιτεχνήματος, κάνουν αυτή την κίνηση προς το ακίνητο, «μεσ’ στο Άπειρο που ελευθερώνει», για να αναφερθούμε σε ένα στίχο του ίδιου του Μαρινέττι. Ποια λοιπόν εδώ η αντιδιαστολή; Χωρίς καμιάν αμφιβολία, το πεπερασμένο των μορφών της κίνησης. η αντιδιαστολή της Ζωής ωσάν κίνησης και των εποχών της ιστορικής πραγματικότητας. Να σημειώσουμε κάτι σ’ ετούτη την ανάλυση. Πώς διαβάζουμε ένα ποίημα; Πώς το διαβάζει ο ποιητής και πώς το διαβάζει ο αναγνώστης; Θα πρέπει να ’χουμε παρατηρήσει πως η ανάγνωση, είτε ρητορική και παλαιότροπη είτε κουβεντιαστή κι αφιλόδοξη, προκαλεί πάντοτε κάποιαν αλλοίωση στη φωνητική δομή του διαβάσματος. Θέλουμε να υπερβαίνουμε διαβάζοντας ένα ποίημα τους όρους της καθημερινής ομιλίας, εισάγουμε την υπόσταση σε βούληση ιερατική ή το λιγότερο σε «φωνητικά αμετακίνητα». Τόσο ο ποιητής, όσο κι ο αναγνώστης, ανάγονται μ’ αυτόνε τον τρόπο στην απάρνηση του χρονικού βάρους της ύπαρξης. Άλλωστε, κι από μόνη της η λέξη απαγγελία, που σχετικά χρησιμοποιούμε, διαφορίζει την εσωτερική κατάσταση σε συσχετισμό με την απλή και τρέχουσα μέσα στις χρονικές ανάγκες της ζωής ομιλία, όποιες και να ’ναι. Στις θρησκευτικές τελετουργίες μονάχα θα διαπιστώσουμε ανάλογη με εκείνη της Ποίησης συνειδησιακή κίνηση, γιατί και το θρησκευτικό φαινόμενο τείνει προς τη μη-χρονικότητα. Η διαλεχτική ενότητα Ζωής και Ποίησης εμφανίζει, κατά την ταπεινή μας αίσθηση και εννοιολογία, την εικόνα που προσπαθήσαμε να ιχνογραφήσουμε. Η Τεχνική και οι μεγάλες της επιτυχίες, κυρίως όσες καλυτερεύουν τις συνθήκες της ζωής και μας προτρέπουν – ευτυχώς – να οραματιζόμαστε το ανθρώπινο μέλλον όπως αξίζει στην πνευματική μας οντότητα, δεν είναι ολέθριο πράγμα. η τέτοια στάση θα φανέρωνε σκέψη πισωδρομική κι ακατανόητη. Η τεχνική εξέλιξη δεν είναι ελάττωμα του υπαρκτού πεπρωμένου, δεν είναι κατάρα της κοινωνικής πραγματικότητας. τουναντίον: είναι δύναμη θαυμαστή, που πρέπει όμως να τη στρέψουμε στη διάσταση πανανθρώπινου αφανισμού της δυστυχίας, και για να επιμείνουμε στους συλλογισμούς αυτής της εισήγησης: η Τεχνική δεν πρέπει να συγχέεται με την Τέχνη, μολονότι μπορεί πια, και θα μπορέσει στο μέλλον ασφαλώς περισσότερο, να συμβάλλει με τα μηχανικά της μέσα σε νεότροπες φάσεις εκφραστικής, καθώς εκτεταμένα ήδη το βλέπουμε να συμβαίνει στην αρχιτεκτονική, στη μουσική, στη ζωγραφική, και είναι θαυμάσιο. Η Τεχνική δεν έχει την υπαρξιακή σημασία που έχει η Τέχνη και γι’ αυτόνε το λόγο δεν μπορεί ούτε να την εξουδετερώσει την τελευταία ούτε να την αντικαταστήσει, όπως ο Μαρινέττι στοχαζότανε αντιφάσκοντας με τον ποιητή εαυτό του. Ζωή και Ποίηση αλληλοσυμπληρώνονται στην αντίθεση χρόνου και αιωνιότητας. Η εικοστή μετά Χριστόν εκατονταετία ξεκίνησε τις αισθητικές της ανησυχίες με μια πελώρια σύγχυση. Προσεγγίζει τώρα στη λήξη της, χωρίς πλέον ανόητους εκθαμβωτισμούς, ως προς τα εκπληχτικά τεχνικά άλματα. Θα λέγαμε κάτι πιο πολύ: γνωρίζει τώρα βαθύτερα τη Ζωή και σηκώνει ψηλότερα το νόημα της Ποίησης.

και να σύρει να γαμηθεί ο μικρός φασίστας πλιζ

 
At 7/08/2008 09:12:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

squarelogic, αυτό που ξέρω είναι πως ο χρησμός παραδίδεται από καλλιτέχνες των οποίων η καλλιτεχνική καριέρα έχει λήξη προτού ξεκινήσει. Υπό αυτήν την ερμηνεία, δεν απορρίπτω την λαϊκίζουσα έκφρασή σου. Μεθεπομένως κύριοι, θέλω να προσθέσω στο χρησμό πως σας σέβονται. Είναι αλήθεια, σας σέβονται. Κι όχι μοναχά αυτό, αλλά παίρνουν τηλέφωνο. Δεν είναι εκπληκτικό; Π α ί ρ ν ο υ ν τ η λ έ φ ω ν ο. Αναλογίζεστε τις συνέπειες; Χρήστη του διαδικτύου "όσο κρατήσει η ψωλή κρατεί κι ο θανατος είπε...", η ενέργειά σας να αναρτήσετε κείμενο το οποίο μεταβιβάζει γνώση με προβληματίζει ως προς την αμφισβήτηση του κου Στάθη Σταυρόπουλου όσο αφορά στα κοινωνικά μηνύματα που παραδίδουν τα σκίτσα του. Με προβληματίζει διότι ένας από τους σκοπούς των ανθρώπων πέρα από το σεξ μεταξύ όσων έχουν ψυχολογικά προβλήματα (βλ. ANT1 & Φώτης Γεωργελές), είναι το ακόμη σημαντικότερο κίνητρο της συνταξιοδότησης. Κίνητρο κρίσιμο το οποίο κινδυνεύει κάθε φορά που οι άνθρωποι μαθαίνουμε. Δε θα ήθελα να μπω στη θέση σας, στην κατοπινή φοβέρα που πρόκειται να αντιμετωπίσετε από το διάσημο γελοιογράφο-σκιτσογράφο. Καλή δύναμη να έχετε, θα τη χρειαστείτε αντιμέτωπος με τα ακαταμάχητα όπλα του. Ειρήνη ημών.

 
At 7/08/2008 09:15:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

διορθ.: [..] έχει λήξει [..]

 
At 7/08/2008 09:25:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τι έγινε, ρε παιδιά;;;!!!

 
At 7/08/2008 10:20:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

τι έγινε ρε παιδιά?? συμφωνώ με τον προηγούμενο!! με κάλυψε!ανώμυμη. πω,πω, ποσο βλάκας ενοιωσα,που δεν κατάλαβα τιποτα απο psoli pou oso krathsei o thanatos, τέλος παντων οπως λεγεται.

 
At 7/08/2008 11:14:00 π.μ., Blogger gerasimos said...

Έλεγα σε ένα παλιότερο ποστ ότι η όποια δημοκρατία μας αναγκαστικά θα υπακούσει στους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Και όπως κάθε προϊόν που διακινείται σε μια ελεύθερη αγορά, θα έχει κι αυτή το κόστος της.

 
At 7/08/2008 04:18:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

πόσο αξίζει ένα φούρνος μικροκυμάτων ρε?
αντε γειά

 
At 7/08/2008 06:28:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μερικά σχόλια επιβεβαιώνουν το λαϊκόν "σφίξανε οι ζέστες".

Old Β. ρίξε κανένα κουβά κρύο νερό.

 
At 7/08/2008 06:35:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Ο Καρελιάς είναι πιο πασόκος κι απ΄ τον Ανδρέα Παπανδρέου.

 
At 7/08/2008 06:37:00 μ.μ., Blogger Univers said...

Πολύ σωστά επισημαίνεις ότι σημαντικό μέρος του μαύρου χρήματος που διακινήθηκε κατέληξε στα ταμεία των καναλιών. Διότι όσο πιο άνετη και πλούσια μία προεκλογική καμπάνια, τόσο περισσότερος ο αγορασμένος τηλεοπτικός χρόνος από τους φιλοδοξούντες να επανεκλεγούν. Εν τέλει πληρώνουμε το show που "λουζόμασθε" κάθε παραμονές εκλογών.

Πάντως μην αγνοείς ή έστω μην παρακάμπτεις ως επουσιώδες το γεγονός ότι η τρέχουσα κυβέρνηση δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο παιδί των ΜΜΕ. Είναι κατά την γνώμη μου εμφανές ότι χρήματα πήγαν στα ταμεία και των δύο κομμάτων, όπως και σε λογαριασμούς προσώπων - παραγόντων των κομμάτων αυτών, αναλογικά με τον έλεγχο της εξουσίας που αυτά είχαν την επίμαχη περίοδο. Προφανέστατα, αφού το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε επί χρόνια και είχε εγκαταστήσει ικανό μηχανισμό ελέγχου της εξουσίας, "άρμεξε" τα περισσότερα. Τώρα πώς ο ομολογημένα και εκ συνεπαγωγών κατηγορούμενος μπορεί να μετατραπεί σε τιμητή και κατήγορο, αυτό μόνον τα ελληνικά ΜΜΕ μπορούν να το πούνε...

Είναι πάντως τουλάχιστον γελοίο το θέαμα οι κατεξοχήν διαπλεκόμενοι καναλάρχες να γίνονται εισαγγελείς και σημαιοφόροι της "νέας κάθαρσης". Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί...

 
At 7/08/2008 08:34:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ποία η αξία ενός φούρνου μικροκυμάτων?

(δεν σφίξανε ακόμα οι ζέστες, έρχονται καλύτερα..)

 
At 7/08/2008 08:43:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κοίταξε, άλλη η τιμή σε μήλο (κάπως έτσι), άλλη αυτή της αε/γκε και άλλης αυτης της ανώνυμης. Πάντα, π..τσος εμπιστοσύνη.
Κρίμα που αυτός που τα χρειάζεται δεν πήρε αυτόν τον δύσοσμο αποροφητήρα

 
At 7/08/2008 08:48:00 μ.μ., Blogger Βάσκες said...

Τα παίρνω πίσω.

Είπα: Ερχόμουν για τα κείμενα, θα έρχομαι για τα σχόλια.

Ξελέω: Θα διαβάζω μόνο τα σχόλια και θα προσπαθήσω να μαντέψω τα κείμενα.

Θα κόψω και την πρέζα, δεν μου χρειάζεται μετά τα LSD που διαβάζω εδώ. (Αναισθητικό είπαμε πως τον λένε τον τύπο; - Και επανήλθε κιόλας; Ο άλλος με την ψωλή έγινε αλλαγή ή μπήκε αντικανονικά στο γήπεδο δε πήρα πρέφα.)

Και εξηγούμε: Θεωρώ πως υπάρχει συντονισμένη προσπάθεια των ΜΜΕ να φιμώσουν την καθάρια φωνή του Old Boy και τι καλύτερος τρόπος από τον να του γαμούν τα ποστ με άσχετα σχόλια μέχρι να βαρεθούν και οι πιο πιστοί του αναγνώστες.
Σε λίγο 5 λεπτά μετά το ποστινγκ θα είναι γεμάτο με 200 σχόλιο αρλουμπολόγων.

Ολντ, εκεί να δω τις δημοκρατικές ευαισθησίες σου και να μην σβήνεις τίποτε.

Χα. Δεν γελάω τώρα.

 
At 7/09/2008 12:36:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Bάσκες, για να είμαστε δίκαιοι πέσαμε σε καλό φεγγάρι :) Ο Anasthe δεν έχει σβήσει (ακόμα τουλάχιστον) τα σχόλιά του, ενώ ο άλλος που με λέει μικρό φασίστα παραθέτει ένα απόσπασμα καταπληκτικό.

 
At 7/09/2008 02:01:00 π.μ., Blogger fpboy said...

ακόμα να πέσει αυτή η κυβέρνηση ?

 
At 7/09/2008 04:14:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τι λέγαμε; Α, ναι.

Ο συνδυασμός υγρής ζέστης, τηλεοπτικής αποχαύνωσης και του γνώριμου καλοκαιρινού συναισθήματος "ρε δε με χέζετε όλοι σας, εγώ θα παραγγείλω άλλο ένα ούζο κι ας το πιω μόνος μου" θα έχει ως αποτέλεσμα κάποιοι από εμάς να καταλήξουν στο Δρομοκαΐτειο και κάποιοι άλλοι να τα έχουν ξεχάσει όλα μέχρι να ανακινηθεί το μείζον θέμα της ονομασίας των Σκοπίων κάπου στα μέσα Σεπτεμβρίου.

Τα ΜΜΕ πληρώνουν άνεργους παράφρονες να τρολάρουν σε όποιο μπλογκ ανεβάζει μια ολοκληρωμένη και σωστή σκέψη. Ψίχουλα, σας διαβεβαιώ.

 
At 7/09/2008 05:17:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Nεφέλικα και Βάσκες, κατ' αρχήν και ο Αnasthe και ο άλλος που με λέει μικρό φασίστα είναι παλιοί πελάτες που τρολάρουν το μπλογκ.
Κατά δεύτερον έχω γράψει τις τελευταίες εβδομάδες αρκετά ποστ για τη Siemens, που αντιμετωπίστηκαν αν όχι με αδιαφορία πάντως με μειωμένο ενδιαφέρον.
Θέλω να πω ότι αν τελικά ενδιέφεραν δεν θα μπορούσε κανείς να εμποδίσει όποιον ήθελε να δείξει ότι τον αφορούν.
Αλλά τελικά η αλήθεια από την οποία θέλουμε όλοι να κρυφτούμε είναι ότι είναι καλοκαίρι και στ' αρχίδια μας το θέμα. Μια δεύτερη αλήθεια είναι ότι πιθανώς και καλοκαίρι να μην ήταν πάλι στ' αρχίδια μας θα ήταν.
Γενικά τείνω να πιστέψω ότι όλα στ' αρχίδια μας τα έχουμε γραμμένα.
Όλα όμως. Όσο αντέξει ο καθένας μας μέχρι να λιώσουν τελείως οι πάγοι στους πόλους ή να μην έχουμε να φάμε.

 
At 7/09/2008 06:06:00 μ.μ., Blogger center back said...

old-boy, στο τελευταίο σου συμπέρασμα συμφωνώ απόλυτα, όπως και στους (συν)ειρμούς του κυρίως Post.

Νομίζω όμως ότι ο σταρχιδισμός που αναφέρεις οφείλεται κυρίως στο πόσο ανύπαρκτος και ανίκανος αισθάνεται ο καθένας μας να κάνει κάτι, κι όχι απαραίτητα στο πόσο τον νοιάζει. Θεωρώ αυτό είναι το μεγαλύτερο "επίτευγμα" της παγκοσμιοποίησης, του καταναλωτρισμού και του corporate attitude. Άποψη έχουμε όλοι· πίστη ότι μπορούμε να συνεισφέρουμε σε κάποιου είδους αλλαγή πολυ λίγοι. Και όντως, αυτό το δράμα, θα λυθεί μόνο όταν ο κόσμος φτάσει στα έσχατα· εκεί που δεν θα έχει τίποτα να χάσει, ώστε να αγωνιστεί. Μέχρι τότε, το μόνο που θα σκεφτόμαστε θα είναι η αποπλήρωση κάποιου δανείου.

 
At 7/09/2008 10:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Λες γεροντόπαιδο τελικά το πεπρωμένο των μπλόγκερς να είναι αυτό; Ο κόσμος θα καταστρέφεται γύρω μας, η οικονομία κι ο πολιτισμός θα καταρρέουν, τα πάντα θα φτάσουν στο επώδυνο τέλος τους, κι εμείς θα είμαστε ακόμα μπροστά στα πληκτρολόγια μας, να αναλύουμε, να σχολιάζουμε, να χαβαλεδιάζουμε και να τρολάρουμε. Επικρίνοντας ή υπερασπίζοντας το ιερό δικαίωμα του σταρχιδισμού...

 
At 7/09/2008 10:38:00 μ.μ., Blogger gerasimos said...

Aυτό το πεπρωμένο φοβάμαι ότι μας έχει ήδη βρει και μάλιστα με μετωπική σύγκρουση εδώ και λίγα χρόνια... απλώς δεν είχαμε και πιθανότατα ούτε θα έχουμε ποτέ το χρόνο να το αντιληφθούμε.

 
At 7/09/2008 11:14:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αν τρολάρεις τη ζωή είσαι ως και Ιστολόγος.

 
At 7/10/2008 12:16:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Την ζωή δεν την τρολάρω. Την γράφω. Σου συνιστώ να κάνεις το ίδιο.

 
At 7/10/2008 12:20:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Νεφέλικα και Γεράσιμε, θάνατος στην εσχατολογία (που οκ εγώ ξεκίνησα).
Center Back, αν μη τι άλλο ας ξεκινήσουμε από τα απλούστερα και στις εκλογές: α) ας πηγαίνουμε να ψηφίζουμε, β) να ψηφίζουμε έγκυρα και γ) κάποιο άλλο από τα δύο μεγάλα κόμματα.

 
At 7/10/2008 12:44:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ζήτω η φασιστική ομοιομορφία.

 
At 7/10/2008 07:42:00 μ.μ., Blogger mao tse tung said...

mporo na mpo na paixo sto teleytaio dekalepto? ela re coach mia eykairia xreiazomai ki go.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home