Κifisias Oddity

Bράδυ Παρασκευής, φανάρι, ζευγάρι στην μπροστινή μηχανή. Αρχίζουν και λικνίζονται ρυθμικά, μια δεξιά, μια αριστερά, σαν να έχει η μηχανή ραδιόφωνο, σαν να ακούν την ίδια μουσική από κάποια κοινή συχνότητα. Μετά σταματούν. Κάνουν ίσως να φιληθούν, μα με τα κράνη είναι σαν αστροναύτες. Ο δρόμος μπροστά είναι ελεύθερος. Θα ανάψει όπου να 'ναι πράσινο. Κλείνω τα μάτια για να τους δώσω την ευκαιρία να τραβήξουν αντί για ευθεία προς τα πάνω όπου ο δρόμος είναι ακόμη πιο ελεύθερος. Πράγματι τους ακούω να μαρσάρουν και να ξεκινούν. Οι πίσω μου αρχίζουν να κορνάρουν. Από ζήλεια μάλλον. Μπορεί κι από χαρά.