Πατσάς από κρέας (UPDATED)
Καινούριες συνεργασίες στην ανανεωμένη «Ελευθεροτυπία». Ο Στάθης συγγράφει πλέον από κοινού τον «Ναυτίλο» με τον Πέτρο Κωστόπουλο και ιδού σήμερα το πρώτο δείγμα:
Ενας πατσάς από κρέας υπό μορφήν κοιμώμενου εφιάλτη είναι πλέον το πιο ακριβοπληρωμένο έργο καλλιτέχνη εν ζωή (όλοι οι άλλοι πέθαναν νωρίς), του κ. Λούσιαν Φρόιντ (οοπ! να τη η επίσκεψις των ονομάτων), για τον οποίον ο Οίκος Κρίστις στη Ν. Υόρκη του εξασφάλισε 33,6 εκατομμύρια δολαριάκια. Παρ' ότι ελαφρώς στερούμαι καλλιτεχνικώς, βλέπω τον πίνακα και νιώθω μιαν ελαφράν συγκίνηση, ίσως όχι όσον με προτρέπει η χερούκλα που υποβαστάζει το δεξί βουνό, αλλά ουδείς είναι τέλειος (στις ευαισθησίες του). Οσο για το γλυκύτατο αποτύπωμα του Μορφέα στο προσωπάκι του πατσά, αδυνατώ να εκφρασθώ, μένω αβοήθητος... (Μόνον, θεέ μου, να μην ξυπνήσει. Ή αν ξυπνήσει, ας της έχεις φτιάξει, εσύ ή ο διάβολος τον καφέ της...)
Πετροστάθη, ξύπνησα. Δεν θέλω καφέ. Θέλω να μου μιλήσεις για την εξίσωση Αριστερά = Ευαισθησία = Λεπτότητα. Θέλω να επισημάνεις και συ ότι γκώσαμε με την ανάδειξη των χοντρών σε πρότυπα ομορφιάς. Νισάφι πια με τον πολιτισμό του φατ λάιφ στάιλ. Δουλειά της τέχνης είναι να κοιτάξει στην αντίπερα όχθη, εκεί που δεν κοιτάζουν οι τηλεοράσεις και τα περιοδικά, και να αρχίσει να ζωγραφίζει καμιά ανορεξικιά.UPDATE: Όχι μόνο ξύπνησα, έχω το θράσος να πειράζομαι κιόλας, ο πατσάς. Το σχετικό βίντεο (το οποίο μου υπέδειξε φίλος σε σχόλιο) εδώ.
posted by Old Boy @ 7:00 μ.μ.
35 comments
35 Comments:
Τα σχόλια, πάντως, του Στάθη θα ταίριαζαν κουτί σε πολλούς πίνακες του Μποτέρο, αν και εκεί οι λεπτομέρειες δεν είναι τόσο προκλητικές. Πάντως, οι παχείς(με τα σημερινά δεδομένα) άνθρωποι είχαν την τιμητική τους επί αιώνες στη ζωγραφική, τη γλυπτική και αλλού. Ιδιαίτερα, αν ήταν γυναίκες! Γιατί, άραγε, να μας ενοχλεί αυτό τόσο πολύ σήμερα;
Ο εγγονός του Φρόιντ φημίζεται εδώ και δεκαετίες για τα γυμνά του, άρα διόλου περίεργη η ακριβή τιμή του έργου. Όσο για τις ανορεξικιές, θα 'λεγα νισάφι πια με τον πολιτισμό των κέντρων αδυνατίσματος και των φωτομοντέλων που μοιάζουν σαν να απελευθερώθηκαν μόλις από στρατόπεδα συγκέντρωσης αιχμαλώτων. Πήξαμε πια με τη δική τους ανάδειξη σε πρότυπα ομορφιάς και νομίζω το τελευταίο που μας έλειπε θα 'ταν να τις δούμε και... ζωγραφιστές.
Γεράσιμε, πλάκα έκανε ο Old -και πολύ πετυχημένη μάλιστα!
ανώνυμε αν είδες το ποστ ως πλάκα κι εγώ την ίδια πλάκα έκανα, αλλά... χωρίς να κάνω πλάκα. ;-)
Και μένα τα ίδια συναισθήματα με τον Στάθη μου προκάλεσε όταν είδα τον πίνακα. Δεν κατάλαβα δηλαδή: πας αριστερός σαβουρογάμης;
Garine
Έλα μωρέ τώρα.Άμα δεν τον έλεγαν Φρόυντ (Αντισθένης) δε θα τον ήξερε ούτε η μάνα του.Και τα ζωγραφίζει τώρα αυτά για να κάνει ντόρο και να κονομήσει,ενώ οι άλλοι πεθάνανε στην ψάθα να' ούμε.
Παρ' ότι στερούμαι ελαφρώς (Μουφλουζέλης) πολιτικώς, με έπιασε μια ελαφρά θυμηδία, όχι όσο με προτρέπει η πληθώρική επίδειξη καφρίλας μέσα σε λίγες γραμμές, αλλά ουδείς είναι πάντα ευδιάθετος, για να αντιδρά αναλόγως σε τέτοια φαινόμενα.
Την επιασες κι εσυ την α-Σταθη-α.
Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα, αλλα μαλλον του βγηκαν τα συναδελφικοζωγραφικα(με μια εσανς απο ορμονιζουσα βουλγκαριτε)complexities.Τι να καμνουμε που ο Ρορης ηρθε δευτερος και δε ψαχνει για κανενα διεθνη Ιολα να τον προωθησει Σταθη μου.
We'll always have γκαλερι Ζουμπουλακη.
Κι εσεις την ΕΣΗΕΑ για ξε-καρφωμα.
τώρα ο ggl έθεσε μεγάλο θέμα ζωγραφικής αντίληψης και θέσης, μην πω και παρθενογένεσης και επιρροών στην τέχνη, αλλά που να καταλάβεις μικρέ, πολιτικά ορθέ, ορθά στρατευμένε και αθώε old boy....οιμεέ ε (οιμωγή)!
εγώ ggl μου, δεν έχω πρόβλημα με αμφότερους και όποιος δεν γουστάρει τον Λουσιέν του ή τον Ρόρρη του, τον αποσύρω πάραυτα, είτε απεικονίζει χοντρές, είτε παραμορφωμένους, είτε ανορεξικούς, είτε νεκρή φύση, αβάδιστα και αβίαστα για τη δική μου συλλογή...
Αν αυτά τα ΣΚΑΤΑ είναι τέχνη... Εύγε στον ΣΤΑΘΗ που δεν κομπλεξάρεται από τους κουλτυριαραίους του κώλου και τους τα λέει χύμα.
Tι ακριβώς θεωρείς ΣΚΑΤΑ; Το να ζωγραφίζεις μια πάγχοντρη γυναίκα γυμνή ισοδυναμεί με ΣΚΑΤΑ;
Garine, όχι, προφανώς, όπως αποδεικνύει και το ποστ, υπάρχουν και αριστεροί λάτρες του ωραίου που βδελύσσονται τους σαβουροπατσάδες και δεν φείδονται χαρακτηρισμών για να διακηρύξουν την αηδία τους για αυτούς.
Για να αποκηρύσσει με τέτοια βδελυγμία τις πατσιές από κρέας, πρέπει να 'ναι φοβερός γκόμενος αυτός ο κ. Στάθης. Thanks για την πληροφορία, old boy, θα τη μεταφέρω σε φίλες και γνωστές που ψάχνονται, μπας και κατέβουν κατά Ελευθεροτυπία μεριά...
«I paint people not because of what they are like... but how they happen to be.» είχε πει ο Λούσιαν Φρόιντ. Το να θεωρούμε ότι είναι σαβουρογάμης επειδή ζωγράφισε μία χοντρή, είναι σαν να θεωρούμε ότι ο Πικάσο γαμούσε τέρατα, ο ΒανΓκογκ χρυσάνθεμα κι ο Ελ Γκρέκο καρδινάλιους!
Καλά, ο Γκογκέν με τις ταϊτινές του, είναι μία κάποια εξαίρεσις...
Το άλλο εντυπωσιακό, πέρα από το ρατσιστικό του θέματος, είναι ότι ο Στάθης θεωρεί ωραίο έργο τέχνης μόνον ό,τι απεικονίζει κάτι ωραίο (για τα δικά του γούστα πάντα). Ένας ωραίος πίνακας μπορεί να απεικονίζει μόνο ωραίες γκόμενες, δηλαδή, ή λουλουδάκια. Η αποθέωση του πίνακα ω διακοσμητικό στοιχείο για το σπιτάκι μας - την κρεβατοκάμαρα, εν προκειμένω.
Οκ, διαφωνώ πάρα πολύ με τους χαρακτηρισμούς του Στάθη και το γενικότερο υφάκι του εν προκειμένω, αλλά γιατί αυτός ο πίνακας θεωρείται ωραίος, και κυρίως γιατί ΠΡΕΠΕΙ να μου αρέσει επειδή ανατρέπει τα πρότυπα ομορφιάς του δυτικού πολιτισμού μας, δεν το έχω αντιληφθεί ακόμα.
Κυκλοφορούν και πολύ ωραιότεροι πίνακες με χοντρές. Εκτός αν ο συγκεκριμένος περνάει κάποιο φοβερό μήνυμα που εγώ δεν βλέπω.
Ο πίνακας δεν είναι «ωραίος». Είναι καλός. Ασχέτως της μεγάλης τιμής που έπιασε.
Enfant raté, ασφαλώς και δεν λέω ή υπονοώ ότι πρέπει να αρέσει στον Στάθη, σε σένα ή σε μένα ο συγκεκριμένος πίνακας ή οποιοδήποτε έργο τέχνης. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Ούτε ξέρω καν αν ο ζωγράφος είχε στο μυαλό του τον σχολιασμό των προτύπων ομορφιάς ή είχε τη συγκεκριμένη γυναίκα μοντέλο από καλλιτεχνική ιδιοτροπία ή επειδή εν πάση περιπτώσει κάτι τον κέντρισε σε αυτήν. Ούτε αμφισβητώ ότι μπορεί ο Στάθης να θέλει τελικά να σχολιάσει την υπερτιμολόγηση ενός έργου που το βρίσκει ευτελές. Αλλά σε εμένα τον εντελώς άσχετο από ζωγραφική ο πίνακας μου προξενεί διάφορες αντιδράσεις και διεργασίες, γεγονός που από μόνο του το βρίσκω ενδιαφέρον. Και εν πάση περιπτώσει αν θέλει να μιλήσει έτσι με πέντε φίλους του, ας μιλήσει. Όχι όμως σε δημόσιο λόγο στην εφημερίδα του. Και όχι, αυτό δεν είναι πολιτική ορθότητα. Είναι απλώς διάκριση μεταξύ συμπεριφοράς χαχανοεφήβου και ενός εκ των εγκυρότερων δημοσιογράφων και πολύ περισσότερο ενός ανθρώπου με δεδομένη ευαισθησία. Τον αγαπώ και τον σέβομαι τον Στάθη γι΄αυτό και αντιδρώ όταν βλέπω πράγματα που μου την δίνουν.
Και τέλος ας ήταν όσο ακραίος ήθελε με τον ζωγράφο. Υπήρξε εντελώς ακραίος με το μοντέλο. Που εντάξει δεν θα τον διαβάσει. Θα τον διαβάσουν όμως χοντρές Ελληνίδες. Που εντάξει, δεν περιμένουν τον Στάθη για να νοιώσουν άσχημα για το σώμα τους. Αν νοιώθουν θα νοιώθουν από μόνες τους. Αν δεν νοιώθουν θα βάλουν τα γέλια. Ωστόσο η χοντράδα του Στάθη παραμένει χοντράδα.
Βutterfly, δεν ξέρω αν ισχύει η γενίκευση που κάνεις.
Ολντ Μπόυ, κι εσύ τις προάλλες αποκαλούσες σε στυλ χαχανοεφήβου την Παπαρήγα παντόφλα και δημόσιος διάλογος ειναι κι αυτό που γίνεται εδώ μέσα.
Κακό παιδί! :)
Αδικημένος θα φύγω από αυτήν την ζωή :)
Kαι να πώς ένα κατεξοχήν πολιτικό σχόλιο λοιδωρείται ως χαχανοεφηβικό:
http://old-boy.blogspot.com/2008/01/it-cuts-both-ways.html
It cuts both ways
«Ότι η εξωτερική εμφάνιση παίζει ρόλο στην επιλογή των ψηφοφόρων, καλώς ή κακώς παίζει.
Όταν όμως εσύ, ως Παπαρήγα, δηλώνεις «Αν είναι να ψηφίσει κανείς γι’ αυτό το λόγο το ΚΚΕ να κάνουμε μετεγγραφή την Κάρλα Μπρούνι. Η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν έγινε επειδή ο Λένιν ήταν όμορφος. Θα ψηφίσει κανείς επειδή ο γραμματέας θα έχει προδιαγραφές μανεκέν ανδρικού ή γυναικείου;», σχολιάζοντας τον Τσίπρα βάσει της εξωτερικής του εμφάνισης, όταν δηλαδή παρομοιάζοντας τον Τσίπρα με την Μπρούνι νομιμοποιείς την κριτική ενός πολιτικού στελέχους βάσει του πώς είναι εμφανισιακά, δεν βλέπω γιατί είναι πλέον εσφαλμένο ή ανήθικο να σε κρίνει κανείς με τα ίδια κριτήρια που εσύ χρησιμοποίησες, αποκαλώντας σε «Μπουρούχα», «Παντόφλα», «Αντιαισθητικό Μπόγο» και «Πρώην Γυναίκα» ή παρατηρώντας ότι αν ο Λένιν ήταν γυναίκα πιθανόν να φρόντιζε τον εαυτό του λίγο περισσότερο.
H απαξίωση του πολιτικού αντιπάλου με όρους εμφανισιακούς είναι μαχαίρι δίκοπο».
Στάθης: πατσάς από κρετίνο
An eixe tin empeiria o kyrios stathis na stathei mprosta sto sigkekrimeno ergo texnis mallon tha eixe diaforetiki gnomi. Opos kai na exei i agnoia den anairei tin kravgalaia xontrada.....
Μα νομίζω είπα από την αρχή ότι δεν μου αρέσει ούτε η γλώσσα ούτε το υφάκι του Στάθη εν προκειμένω.
Απλά από το κείμενό σου, το γενικό κλίμα που εισέπραξα είναι ότι ΠΡΕΠΕΙ να μου αρέσει ο πίνακας, ή ότι εν πάσει περιπτώσει ΠΡΕΠΕΙ να τον αντιμετωπίσω με σεβασμό επειδή απεικονίζει μια χοντρή. Ό,τι είναι εναλλακτικό της λαιφστάιλ δυναστείας δεν είναι κατ' ανάγκην ωραίο ούτε χρήζει υποχρεωτικά σεβασμού. Εν τέλει, η φραστική επίθεση του Στάθη στο περιεχόμενο του έργου (όσο και αν διαφωνώ και με τη δική του αισθητική αφετηρία όπως την αντιλαμβάνομαι) δεν είναι ταυτόχρονα και μια επίθεση στην επιλογή του ζωγράφου?
Συνεχίζοντας να παριστάνω τον αυτεπάγγελτο συνήγορο του εν προκειμένω διαβόλου και επειδή σου πηγαίνει το ύφος το αδικημέ-παραπονεμέ, αναρωτιέμαι στο τι απαγορεύει στο κείμενο του Στάθη να αποτελεί και εκείνο πολιτικό σχόλιο, σαν το ποστάκι σου που αυτοχαρακτήρισες ως τέτοιο και παρέθεσες σε κοινή θέα και κρίση, αφού με παρρησία -και ωμότητα- εκφράζει την αποστροφή του προς ένα έργο που αναμενόταν να καλωσορισθεί, υιοθετώντας το ανάλογο εριστικό ύφος που -μόνο ένας ντιπ(βαθιά) νυχτωμένος- δε θα περίμενε να εγείρει αντιδράσεις όμοια με τη δική σου.
Κλασική περίπτωση αστοχίας από κεκτημένη ταχύτητα (σαν πρωινό κατούρημα ένα πράγμα...)
Ο Στάθης εξοργίζεται με το - σκανδαλωδώς πράγματι – υψηλό τίμημα του πίνακα και αντί να κρίνει αυτό, τα βάζει με το έργο. Αλλά επειδή δεν είναι και κριτικός τέχνης καταλήγει να χλευάζει τελικά όχι τον ίδιο τον πίνακα αλλά το θέμα του, δηλαδή την εικόνα μιας (πολύ) χοντρής γυναίκας γυμνής.
Και δεν καταλαβαίνει ότι η αξία (η καλλιτεχνική, όχι η οικονομική) του πίνακα έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι μπορεί να γεννήσει συναισθήματα ακόμη και σε ανθρώπους που «στερούνται καλλιτεχνικώς» όπως ο εν λόγω.
Κι επειδή όλο και κάποιο τραγουδάκι μου’ ρχεται κάθε φορά,
You're the one for me fatty
Enfant raté & Νiemandsrose, δεκτές οι ενστάσεις σας (σαστέιντ που λένε και στα μέρη απ΄ τα οποία κατάγομαι).
Παντως, θαυμαζω το μοντελο οσο και το εργο. Για την τολμη!
(υπαρχουν γυναικες πολυ παχυτερες, αυτη εδω μπορει να ειναι παχια αλλα ταυτοχρονα τοσο σεξυ!)
Διαφωνει ο αντρικος πληθυσμος;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σέξυ η κυρία του επίμαχου πίνακα; Μάλλον διαφέρουν τα γούστα μας, αγαπητή ροδιά. Και δεν ακολουθώ τα πρότυπα γυναικών, που πλασάρουν τα Μ.Μ.Ε.. Τολμηρή η απόφασή της να ποζάρει γυμνή σε μια εποχή, όπου τα ανορεξικά μοντέλα έχουν κυριεύσει τα Μ.Μ.Ε.; Εδώ θα συμφωνήσω. Διότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην προβολή. Και μέσω ενός έργου τέχνης, είτε αυτό το έργο μας αρέσει είτε όχι.
Και χάσαμε και τον πάππο του από καιρό, και που να βρούμε άλλον τέτοιον να τον αναλάβει.
δ
Ο κατά τον Στάθη "Πατσάς από κρέας" έχει πολύ περισσότερο μυαλό από τον Στάθη και σίγουρα πολύ μεγαλύτερα αρχίδια από τον intellectual γελοιογράφο, απόδειξη το παρακάτω βίντεο:
http://www.youtube.com/watch?v=bq1uU977AT0
καλά τι άκυρο το σχόλιο του στάθη. μιλάμε εκτός από αριστερός με ευαισθησίες είναι και μέγας τεχνοκριτικός...
πολύ μου άρεσε το σχόλιό σου: ας δείξουν και κάποια λεπτή-έως-ανορεξική, πουθενά δε βλέπουμε τέτοιες
~~ περιούσιε, εννοω την κυρια στη φωτο, ντυμενη. Η αποδοση στον πινακα, οσο να'ναι, ειναι παραξενη... Ετσι "την ειδε" ο καλλιτεχνης. Στη φωτο ομως δεν ειναι γλυκουλα; Εμενα μου αρεσε, συμπαθεστατη και καλη μαγειρισσα -υποθετω!
@ rodia, μάλλον δεν έχουμε το ίδιο γούστο. Μπορεί να είναι καλό κορίτσι και καλή μαγείρισσα η εικονιζόμενη κυρία και μακάρι να είναι.
Αργώ αλλά σε διαβάζω! Μια παρατήρηση, το έργο αυτό είναι το πιο ακριβοπληρωμένο σε δημοπρασία γιατί κατά τα άλλα το πιο ακριβοπληρωμένο έργο εν ζωή καλλιτέχνη είναι το False Start του Jasper Johns στα $80 εκατ. Και βέβαια το For the Love of God του Damien Hirst είναι το πιο ακριβοπληρωμένο γενικά έργο τέχνης εν ζωή καλλιτέχνη περί τα $100 εκατ.(£50 mil. πουλήθηκε, πέρσι)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home