Ο Λαός τον Σπίνο θέλει

Ρώτησε προχθές στην εκπομπή του ο Θεοδωράκης τον Λαζόπουλο αν του είναι δύσκολο να σατιρίζει ανθρώπους τους οποίους συναναστρέφεται και εκείνος του απάντησε ότι δεν του είναι καθόλου.

Η πρώτη φορά που επικοινώνησε μαζί μου κάποιος τον οποίο έχω σχολιάσει αρνητικά, ήταν όταν προ καιρού ο Γιώργος Οικονομέας μου έστειλε ένα πολύ ευγενικό μέιλ. Απ' ό,τι έμαθα στη συνέχεια εγκωμίασε και το μπλογκ μου στην εκπομπή του (ένα μπλογκ που τον είχε ειρωνευτεί αρκετά σκληρά και είχε κάθε λόγο να κάνει το αντίθετο απ' το να το εγκωμιάσει).

Η δεύτερη είναι τώρα. Προτού περάσω στα της δεύτερης φοράς, να πω ότι όπως και την πρώτη φορά, έτσι και τώρα αισθάνθηκα και αμήχανα και άβολα. Δεν ξέρω πώς του Λαζόπουλου τού είναι εύκολο (και μάλιστα για ανθρώπους που ήδη γνωρίζει προσωπικά), ίσως είναι θέμα τριβής.

Δυο ποστ παρακάτω λοιπόν, ανάμεσα σε φιλοσοφικίζουσες και σημειολογικίζουσες παπαριές, αναφέρομαι και στον Προκόπη Δούκα, ο οποίος μου έστειλε σήμερα το εξής μέιλ:

«Αγαπητέ old boy,

Δεκτή η κριτική. Δέξου σε παρακαλώ το ολίσθημα μου, ως αποτέλεσμα της αγωνίας να γράψω κάτι διαφορετικό από τα κλισέ, μέσα στις περίπου 2,5 ώρες προετοιμασίας του δελτίου - κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερα κλισέ ή λάθη (αυτή είναι η "αρρώστεια" της δουλειάς). Ή ως το αποτέλεσμα της υποσυνείδητης ανάγκης μου να περιγράψω αυτό που συμβαίνει στη Μιανμάρ, ως την απόλυτη "χρεωκοπία" ή απουσία του ανθρωπισμού - κοινώς σφαγή.

Τώρα, οι υπόλοιποι παραλληλισμοί με Κώστα Χούντα κλπ. (δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, συμπαθώ όμως πολύ την κόρη του που δουλεύει μαζί μας στο εξωτερικό δελτίο) δεν είναι προς σχολιασμό - από μένα τουλάχιστον. Για τον φίλο που τον προτιμάει, του προτείνω να κάνει λίγη υπομονή, γιατί - σύμφωνα με δημοσιέυματα - σε λίγο καιρό θα έχει τη χαρά να παρακολουθεί το δελτίο της ΕΤ-1 με τον Τέρενς Κουίκ. :-)

Αν θέλεις το δημοσιεύεις στα σχόλια. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Προκόπης Δούκας

Υ.Γ. Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα...»

Εγώ με τη σειρά μου συμφωνώ απολύτως με το φάγωμα του Προκόπη Δούκα, ελπίζω μόνο -όπως προκύπτει και από το επίμαχο ποστ- αντί του Τέρενς να επαναφερθεί ο Κώστας Χούντας. Αν αυτό δεν καταστεί δυνατόν, τότε να μπει ένθετο πεντάλεπτο στις βραδυνές ειδήσεις του Τέρενς, με τον Νίκο Μαστοράκη να πουλάει συλλογές αθάνατων επιτυχιών του κλασικού ροκ (δώδεκα σιντί με πολυτελές εξώφυλλο στην απίστευτη τιμή των εξήντα εννέα ευρώ και ενενήντα εννέα λεπτών, συν έξοδα αποστολής). Και εν πάση περιπτώσει αν φύγει ένας Δούκας να έρθει μια Δούκα στο πλευρό του Τέρενς: η Νανά.

Όλα αυτά πάντως, Χρήστο Παναγόπουλε, όλα αυτά τα φάγωματα του Κούλογλου και του Δούκα από μόνα τους δεν οδηγούν πουθενά. Η κίνηση ματ που πρέπει να κάνεις για να γίνει η βραδυνή ζώνη καραγαμάτη είναι η τριπλέτα Παπαγιάννης - Τάνια («Καλησπέρα, Καλησπέρα») - Σπίνος, εγκαινιάζοντας αποκλειστική συνεργασία κρατικής τηλεόρασης και Press Gr.

Παναγόπουλε, δες τα νούμερα που κάνει το Press Gr και ξύπνα. Συντονίσου με τον ρυθμό της αγοράς. Μην φέρεις πίσω το απολίθωμα Κουίκ. Κάνε το βραδυνό σου δελτίο αποκαλυπτικό και δεν θα βγεις χαμένος. Αυτά προτιμάει ο κόσμος και όλα τα άλλα είναι ελιτισμοί του κερατά. Άλλωστε, αν δεν σου αρέσει ο Κούλογλου και ο Δούκας, ο τύπος που βρίσκει τα απόρρητα έγγραφα στις σκουπιδοσακκούλες είναι ο άνθρωπός σου: εκεί που η εμπορικότητα συναντά την αισθητική σου, το Press Gr σε περιμένει να το κρατικοποιήσεις. Μπορεί το κράτος να χάνει τον ΟΤΕ, ας αποκτήσει όμως σε αντάλλαγμα την παραδημοσιογραφία της νέας εποχής.