The Whole Nine Yards
Συμπληρώνονται σήμερα δύο χρόνια από τη γέννηση του μπλογκ του όλντ μπόι.
Έμπλεος συγκινήσεως, ο ιστολόγος αδυνατεί να γράψει κάτι βαθύ κι ευαίσθητο με πινελιές χιούμορ και αυτοσαρκασμού.
Λίγο η συγκίνηση, λίγο η αδυναμία, ο ιστολόγος δακρύζει.
Το ένα δάκρυ φέρνει το επόμενο.
Να σου και οι μύξες.
Η μία μύξα φέρνει την επόμενη.
Τη στιγμή αυτή ο ιστολόγος παρουσιάζει ένα σιχαμένο θέαμα.
Μισό να σκουπιστεί.
Σκουπίστηκε.
Σκουπισμένος μεν, απηυδισμένος δε.
Δεν του βγαίνει το ποστ.
It's all downhill from here.
49 Comments:
Το blog σου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου κι αισθάνομαι τυχερή που έχω τη δυνατότητα να το ζω εκ των έσω, που έχω τη δυνατότητα να το βλέπω να μεγαλώνει μαζί μας, ομορφαίνοντας τις στιγμές και το χρόνο που περνά.
Είμαι βέβαιη πως θα υπάρξουν και άλλες διέξοδοι έκφρασης της σκέψης σου μέσω του γραπτού λόγου. Το blog θα είναι πάντα όμως εκεί, με κείμενα παλιά και νέα, το ίδιο όμως ζωντανά, απελευθερωμένα και μοναδικά, σαν τη στιγμή της δημιουργίας τους.
Εύχομαι να γράφεις πάντα με το ίδιο πάθος, με την ίδια αγάπη, με την ίδια δεινότητα.
Είσαι τυχερός που έχεις αυτό το χάρισμα, νιώθω ευτυχής που μπορώ να σε καμαρώνω.
Χρόνια Πολλά!
χρόνια πολλά, παλιόπαιδο
Where's the free food?
Kudos, old boy!
Χρόνια πολλά παλιόπαιδο.
Θα μπορούσες σήμερα, μέρα που είναι, να δοκιμάσεις τους αναγνώστες σου και να βάλεις κουίζ με ερωτήσεις,αναφερόμενα στα ποστ σου. Ο νικητής θα κέρδιζε ένα λινκ.
Είμαι σίγουρη ότι πολλοί θα συμμετείχαν, αφού είναι από τα λίγα μπλογκ, αν όχι το μοναδικό, που οι περισσότεροι έχουν διαβάσει ολόκληρο ή έχουν σκοπό να το κάνουν αυτό στο μέλλον.
Τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι έξυπνο και συγκινητικό, σε κάποια όμως από τα επόμενα γενέθλιά σου να είσαι σίγουρος ότι το σχόλιό μου θα είναι μέσα στο συναίσθημα.
Τι σύμπτωση.
Ούτε εμένα μου βγαίνει το σχόλιο.
Downhill it is.
Φιλώ σε.
Να τα εκατοστήσεις γηραιό αγόρι!
Δεν συνηθίζω να σχολιάζω στα ποστ σου - τις περισσότερες φορές μου αρκεί να απολαμβάνω αυτά που γράφεις και άλλοτε βρίσκω πως ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό οι γνώμες μας. Σε κάθε περίπτωση έχεις γίνει και σε μένα καθημερινή συνήθεια, όπως και ένας τρόπος για να αφουγκράζομαι τα τεκταινόμενα στην πατρίδα (αυτό όπως αντιλαμβάνεσαι σου δημιουργεί αυξημένες ευθύνες). Καλή συνέχεια, κι ας ξέρω ότι αυτό που κάνεις δεν είναι πάντα εύκολο, ότι έχει το τίμημά του. Εντούτοις είναι your way...
Χρόνια Πολλά!
Πάντα τέτοια!
Μας εύχομαι (των εκατοντάδων αναγνωστών σου) να είσαι εδώ για πολλά γενέθλια ακόμη, με την ίδια πάντα διάθεση για posts και με ανθηρό και καρποφόρο το μοναδικό σου πνεύμα, και να προσελκύσεις χιλιάδες καθημερινούς αναγνώστες μέχρι τα επόμενα γενέθλια του blog σου.
Σε σένα προσωπικά σου εύχομαι υγεία και κάθε ευτυχία στην ζωή σου.
Ελπίζω από τα τόσα καλά και πηγαία καλά λόγια να μην θολώσουν τα ακμαία φαιά σου κύτταρα, όπως το κατάφεραν (;) οι πανάθλιες μύξες της συγκίνησης. Δίκαια πάντως.
Σε ανακάλυψα με χαρά προσφάτως, συμφωνώ με τους "προλαλήσαντες", και σου εύχομαι πάνω απ' όλα συνέχεια της ματιάς σου. Καλυτερεύεις το περιβάλλον μας.
Χρόνια πολλά, καλή συνέχεια.
Να τα χιλιάσεις - και να είσαι πάντα αυτός για τον οποίο καμαρώνει, εσκί μου.
Πάντα τέτοια!
πολλά χρόνια να σε ευνοούν.
Xρονια πολλα και καλα.Κeep blogging!!!
ε λοιπον; ιτ χάπενς όλντ δε ταιμ :)
Αντ' αυτών ανοίγει η πόρτα τών σχολιαστών που πάνε κι ερχονται κατα καιρους και χωρίς να φωνάξουν εστω και για τους τύπους "σουρπιζ ντε" του αφήνουν ενα τσουβάλι νότες και φευγουν
Τί κοιτάς; φωνάζουν οι νότες, λύσε το σχοινάκι, είμαστε διαφανες στρογγυλές αφιερωμένες μουσικές απο Astor Piazzola, κι αυτός θα γενεθλίαζε σήμερα συγκινημενος χωρίς μιξοκλάμματα :)
diabazeis kiriakatikes efimerides?
perna an thes apo to blog mu gia sxetiko comment
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΒΑΖΕΛΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!
Καλή συνέχεια!
Χρόνια πολλά! 2 χρονών μόνο; Αυτό είναι παιδί θαύμα! :)
Εξαιρετικό blog, μακάρι να το κρατήσεις χίλια χρόνια.
Περιμένω το re-μυξ του χρόνου!
κουνήσου απ΄τη θέση σου, παλιόπαιδο, και με συγκίνησες....(2 σχόλια σε 2 χρόνια, έχω ξεσαλώσει, μαζεύτε με)
καθε ευχη για εξισου καλη συνεχεια!
ξερεις οτι εισαι απ τα πρωτα 2-3 μπλογκς που επισκεπτομαι more than once καθε μερα.Τι κριμα που η παλιοομαδα δε σου κανε καλο δωρο σημερα?-(
συνεχισε με την ιδια ορεξη και το ιδιαιτερο βλεμμα σου...
Χρόνια πολλά αγαπητέ.
Κι όταν συμφωνώ κι όταν δε συμφωνώ, ξέρω ότι τα λες ωραία.
Και ξέρω ότι είσαι και καλό παιδί, κι ας δηλώνεις παλιόπαιδο.
Κανα χρόνο τώρα που κυκλοφορώ στη bloggόσφαιρα, δεν πρέπει να έχω χάσει κείμενό σου, κι ας μη σχολιάζω σε όλα.
Να τα εκατοστήσεις τα χρόνια, να τα χιλιάσεις τα posts, και αν είμαστε εδώ θα σε διαβάζουμε.
Όσο νυχτώνει η "καταρροή" μεγαλώνει
μα σαν φυσήξει ο μπάτης όλο αυτό τελειώνει.
Happy birthday to you,
Happy birthday to you,
Happy birthday, dear Ol-boy,
Happy birthday to you!
Υπέροχο old boy, χρόνια πολλά! Να σου ζήσει το blog!
old boy κλειστο επιτελους μας κουρασες δυο χρονια με τις εξυπναδες σου και τα εκνευριστικα ευστοχα κειμενα σου.
κλειστο και γρηγορα
Old boy σου εύχομαι να διατηρήσεις την ίδια διάθεση για πολλά χρόνια ακόμα, να προσθέτεις ψηφίδες από την ευαισθησία που σε διακρίνει στις εικόνες που όλοι παρατηρούμε. Και να φωτίζεις με τον ίδιο τρόπο σκιές που δεν βλέπουμε.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να σου πω ότι απολαμβάνω περισσότερο τα κείμενα σου με διττό χαρακτήρα και προσανατολισμό. Οπως αυτό που σχολιάζει τώρα. Που γράφει ο βάζελος βγαίνοντας από το ΟΑΚΑ.
«Το ένα δάκρυ φέρνει το επόμενο.
Να σου και οι μύξες.
Η μία μύξα φέρνει την επόμενη.
Τη στιγμή αυτή ο ιστολόγος παρουσιάζει ένα σιχαμένο θέαμα.
Μισό να σκουπιστεί.
Σκουπίστηκε.
Σκουπισμένος μεν, απηυδισμένος δε.
Δεν του βγαίνει το ποστ.»
Και πως να βγει...
Εγώ να μην πω χρόνια πολλά; Δεν σε διαβάζω απ' την αρχή και λέω ας το βγάλεις το βλογ σου σε κανένα βιβλίο να το διαβάσω όλο.
Θερμές ευχές για χρόνια πολλά! Μακάρι να έχεις πάντα την έμπνευση και τη διάθεση να δημιουργείς ποιοτικά, αυθόρμητα, ανεξάρτητα!
Κι ένα ευχαριστώ για τις ποιοτικές ώρες που περνάμε μαζί σου, όχι μόνο απoλαμβάνοντας τα άρθρα σου, αλλά και από τα απολαυστικά σχόλια συμφωνούντων ή διαφωνούντων, που συσπειρώνεις γύρω σου. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που πέτυχες. Να σε υπολήπτονται ακόμα και οι διαφωνούντες! Με εκτίμηση.
stay the course
Και επανέρχομαι εκ νέου, old-boy. Αφού εορτάζεις τα δύο χρόνια στο blogging (υψώνω το ποτήρι και κάνω σπονδή σε αυτό), θα ήθελα να γράψεις και για τη δεκαετή σχέση σου με τον Θρύλο...Ας είναι, ξέρω ότι δεν θα υπακούσεις στις προτροπές μου, αν και σκέφτομαι ότι, δεν μπορεί, όλη αυτή η ευαισθησία θα προκύπτει και από την επίδραση του Θρύλου επάνω σου...
Γεια σου μεγάλε old-boy με τα ωραία σου.
Η αθάνατη Ελληνική λεβεντιά επιτέλους βρίσκει διεξόδους και ανακυκλώνεται.
Αλλάζει μορφές και παραμένει στην ουσία της η ίδια εδώ και αιώνες.
Λεβέντες, τρελλοί, θαραλλέοι, ψιλοχαμένοι ενιότε, γενναιόδωροι, ρεμάλια. Στη πρώτη γραμμή για τα ωραία, στη πρώτη και για τη μαλακία.
Δε παιζόμαστε. Πως το έλεγε ο Μακρυγιάννης...όλο τρώνε απο μας και όλο μένει.
gs
χαπι μπερθντει
Και από την γαλαρία ακούγονται οι ανελέητες κραυγές:
ΚΙ ΑΛΛΟ!
ΚΙ ΑΛΛΟ!!
ΚΙ ΑΛΛΟ!!!
Πάντα τέτοια και καλύτερα! :^)
Eυχαριστώ πολύ όλους ΑΚΟΜΑ και τους γάβρους που δικαίως λοιδωρούν.
Να τα εκατομμυριάσεις τα ποστ old blogger
http://lostinmusic-vain.blogspot.com/
kai fysika, xronia polla-einai arketa endiaferon to blog sou
Να είσαι καλά Oldboy, εύχομαι να μη σταματήσεις ποτέ να γράφεις, να μπορούμε να σε χαιρόμαστε.
Πολύ, πολύ χαίρομαι που σε γνώρισα εδώ μέσα.
Για πότε η δημοσίευση;
Εδώ κι ένα χρόνο σε διαβάζω συστηματικά.
Συνέχισε έτσι!
Εσύ διαβάζεις τον εαυτό σου;
ανώνυμε προφανώς αυτό ήταν το καλύτερο που σκέφτηκες να πεις.
καλή συνέχεια αρχηγέ
καλή συνέχεια μαν!
Χρόνια πολλά να χαίρεστε το μπλογκάκι σας καλέ κύριε να είστε πάντα καλά κι εσείς και η οικογένειά σας και οι αναγνώστες σας και οι φίλοι σας και το κορίτσι σας και το αγόρι σας και οι συγκάτοικοι στην πολυκατοικία σας και οι γείτονές σας στο χωριό και όσοι ταξιδεύουν μαζί σας στο πλοίο και όσοι στήνουν σκηνή δίπλα σας και όσοι κοιμούνται στο σλίπινγκ μπανγκ παραδίπλα και οι φίλοι τους και οι φίλοι των φίλων τους και οι γνωστοί τους ακόμα, ακόμα ακόμα και οι συνάδελφοί τους στα γραφεία και ό,τι επιθυμείτε στη ζωή να το βρείτε, να έχετε υγεία, ευτυχία, μακροζωΐα και ποστ σαραντατρία- την εβδομάδα, την ημέρα, την ώρα, ό,τι θέλετε να το έχετε κι αν δεν το έχετε να μη χολοσκάσετε γιατί δεν αξίζει να σκάσει κανείς για τίποτα καθότι είστε τόσο νέος και τόσο μοιραίος και το posting είναι ακόμα τόσο young, όσο young είναι η νύχτα.
Φιλιά και ευχές, λου :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home