Επήρειες
Για το σινεμά του Οικονομίδη θα γράψω κάτι εμβριθέστατο και διεισδυτικότατο μόλις δω στο εντελώς προσεχές μέλλον και την «Ψυχή στο Στόμα». Είδα χθες πρώτη φορά το «Σπιρτόκουτο» και είμαι ακόμα υπό την επήρεια.
Ξανάκουσα χθες στο ραδιόφωνο ένα κομμάτι από το σάουντρακ του «Blade Runner» και είμαι ακόμα υπό την επήρεια.
Παίρνω αυτές τις δύο επήρειες και προσπαθώ να τις ταιριάξω αντιστικτικά.
Σκέφτομαι δηλαδή πώς θα ήταν αν το «Σπιρτόκουτο» έπαιζε με χαμηλωμένο τον ήχο (όχι τελείως, αλλά πάντως χαμηλωμένο) και στο βάθος έπαιζε αυτή η μουσική.
posted by Old Boy @ 7:24 μ.μ.
7 comments
7 Comments:
Ποιό τραγούδι;
Κάνε κλικ όνειρε στις τελευταίες λέξεις του ποστ:αυτή η μουσική. Φανταστική μουσική από love scene between Rachel and Deckard in Blade Runner. Έτσι τα βάζω κι εγώ τα λινκ και δυστυχώς δεν φαίνονται καλά.
αν το έριξες στα τόσο βαριά εσχάτως....μετά την ''Ψυχή'' θα σε μαζεύουμε από τη Συγγρού ;) υπό την επήρεια...!
πάντως με τη σωστή σειρά τα βλέπεις...για το μέγιστο αποτέλεσμα! το outloud έχει το ρόλο του, καθώς και η επανάληψη των φράσεων.
Το σπιρτόκουτο με χαμηλωμένο ήχο δεν είναι το σπιρτόκουτο. Ό,τι σε ενοχλεί (και σε τραβάει) σε αυτή την ταινεία είναι οι φωνές.
Προφανώς Thief42, γι΄αυτό ακριβώς λέω ότι θα είναι ενδιαφέρον ως πείραμα, για να δει κανείς πώς λειτουργεί. Θα μπορούσαν οι εντάσεις της ταινίας και της μουσικής να αυξομειώνονται, την μια στιγμή να ακούς αυτό τον ποταμό φωνών και την άλλη το σαξόφωνο του Blade Runner.
Τι μου θύμισες τώρα...
Καλό το theme της σκηνής, αλλά για μένα κορυφαίο του soundtrack είναι της σκηνής που ο Hauer παραδίδει τα όπλα...
http://www.youtube.com/watch?v=fRY6fO8AajE
Μεγάλη σκηνή, μεγάλη ταινία.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home