Πέμπτη, Μαρτίου 29, 2007

Μπαράζ

Νέο ποστ. Μέσα στο κουτάκι, μέσα στο κουτάκι μου, λευκή οθόνη. Πριν προλάβω να γράψω οτιδήποτε άλλο από «Νέο ποστ. Μέσα στο κουτάκι, μέσα στο κουτάκι μου, λευκή οθόνη», εμφανίζεται μια φωτογραφία. Από μόνη της.
Σοκάρομαι. Τινάζομαι απ΄την καρέκλα κι απομακρύνομαι απ' τον υπολογιστή.
Νέο σοκ.
Δεν με παίρνει να απομακρυνθώ κι άλλο. Αν θέλω να επανακαταλάβω τα ηνία του ποστ και να μην γεμίσει με φωτογραφίες μέσα στις φωτογραφίες, με κουκλάκια μέσα στα κουκλάκια, πρέπει να αντιμετωπίσω την κατάσταση κατά μέτωπο. Ξανακάθομαι. Πρέπει να υπάρχει εξήγηση για αυτό που συμβαίνει. Δεν γίνεται αλλιώς. Να είναι το φωτογραφικό αντίστοιχο της αυτόματης γραφής; Φωτογραφίες που εμφανίζονται μόνες τους χωρίς να το καλοσκεφτείς; Φωτογραφίες που ανεβάζει μέσα στο κουτάκι σου το ασυνείδητό σου; Ένα στερητικό άλφα και το συνειδητό γίνεται ασυνείδητο, ένα στερητικό άλφα και είσαι πια ασυνείδητος.
Στερητικά άλφα, η στέρηση κι η πλήρωση, το άλφα και τ' ωμέγα, ένα μπαράζ ασύμπτωτων προσδοκιών, η εγγενής ανθρώπινη αδυναμία να πονέσεις τον πόνο του άλλου, η εγγενής ανθρώπινη αδυναμία να συναισθανθείς το συναίσθημα του άλλου, ένα μπαράζ ασύμπτωτων συναισθημάτων, που συμπίπτουν και διασταυρώνονται μόνο στην αμοιβαιότητα της αγάπης.
Κι αν η αγάπη δεν είναι αρκετή, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι αληθινή, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι φθαρτή.

5 Comments:

At 3/29/2007 09:20:00 μ.μ., Blogger adaeus said...

Mπορεί να μην είναι αρκετή αλλά είναι πάντα "ικανή". Αφθαρτη.

 
At 3/29/2007 09:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μπείτε στα σημερινά ΝΕΑ και ψάξτε το θέμα - προς το τέλος της εφημερίδος - με τις πιο ακριβές διανυκτερεύσεις στο πλανήτη. Προσέξτε το χάρτη.
Sorry old-boy, αλλά δε κρατήθηκα.
gs

 
At 3/29/2007 10:24:00 μ.μ., Blogger 2Σx2 said...

Φανταστείτε η δεύτερη φωτογραφία αυτού του ποστ να ήταν αυτούσια μέσα στην οθόνη του υπολογιστή που απεικονίζεται στη δεύτερη. Οπότε μέσα στην εικονιζόμενη στο άσπρο κουτάκι φωτογραφία θα απεικονίζοταν η ίδια η φωτογραφία. Και η επανάληψη θα έφτανε στο άπειρο. Η ίδια φωτογραφία επαναλαμβανόμενη ξανά και ξανά, όλο και πιο μικρή, να χάνεται και να όμως να είναι εκεί, πιο μικρή απο κάτι αντιληπτό απο την όρασή μας. Χαοτίκό! Μα πιο χαοτικές οι μεταξύ ανθρώπων αλληλεπιδράσεις!

 
At 3/30/2007 12:14:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ναι,σαν το παλιο αναγνωστικο της Γ Δημοτικου νομιζω,με την κουκουβαγια που κρατουσε ενα βιβλιο με μια κουκουβαγια στο εξωφυλλο,που κρατουσε αλλο ενα β...
you get the picture!

μαθητες του Δημοτικου στην 10ετια του 70,προδοθηκατε!

 
At 3/30/2007 01:03:00 π.μ., Blogger Κώστας said...

"η εγγενής ανθρώπινη αδυναμία να πονέσεις τον πόνο του άλλου, η εγγενής ανθρώπινη αδυναμία να συναισθανθείς το συναίσθημα του άλλου, ένα μπαράζ ασύμπτωτων συναισθημάτων, που συμπίπτουν και διασταυρώνονται μόνο στην αμοιβαιότητα της αγάπης."

...


ευτυχώς που υπάρχει η αγάπη..

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home