Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007

, μα είναι καλό που είμαστε εδώ

Μα είναι καλό που είμαστε εδώ.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, ολοζώντανοι ή νεκροζώντανοι.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, άξιοι ή ανάξιοι.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, θύτες ή θύματα.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, γενναίοι ή δειλοί, έξυπνοι ή αυτοκαταστροφικοί.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, του έργου οι καλοί ή οι κακοί.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, ό,τι κι αν γίνει στο μέλλον, ό,τι κι αν έγινε στο παρελθόν, ό,τι κι αν γίνεται τώρα.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ τώρα, πληγωμένοι ή ευτυχισμένοι, νικητές ή χαμένοι, σίγουροι ή μετέωροι.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, ίδιοι ή αλλιώτικοι, προσδοκώμενοι ή απροσδόκητοι.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, γράφοντας ή διαβάζοντας, αγαπώντας ή μισώντας.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ και θα είναι καλό που θα είναι εδώ και τα παιδιά μας, κι αν ζήσουν το τέλος του κόσμου θα είναι καλό που θα 'ναι εκεί για να το ζήσουν.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ και θα είναι καλό ακόμη κι αν δεν κάνουμε παιδιά.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ και ζούμε τις μικρές μας ιστορίες, στο κέντρο και τις συνοικίες.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, ακόμη κι αν δεν είμαστε ό,τι ονειρεύτηκαν.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, ακόμη κι αν δεν είμαστε ό,τι ονειρευτήκαμε ή αν αντίθετα πήγαμε παραπέρα κι απ΄ό,τι ακόμη ονειρευτήκαμε.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ και συνεχίζουμε να την παλεύουμε, έτσι ή αλλιώς, πραγματικά ή στα ψέμματα, όρθιοι ή σωριασμένοι, με φτερά ή δίχως άκρα.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ και θα 'ναι καλό όταν πια δεν θα 'μαστε εδώ, είναι καλό που για λίγα δευτερόλεπτα ή για πολλές δεκαετίες ήμασταν εδώ.
Μα είναι καλό που ήμασταν εδώ, ό,τι κι αν κάναμε, ό,τι κι αν δεν κάναμε.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, γιατί ο καθένας μας είναι μια ιστορία.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ, εξιστορούντες και εξιστορούμενοι.
Μα είναι καλό που είμαστε εδώ τώρα, αυτή τη στιγμή, όχι μια άλλη, όχι το βράδυ, όχι αύριο, όχι το Πάσχα, όχι το καλοκαίρι, τώρα,
τώρα είναι καλό που είμαστε εδώ
είναι καλό που είμαστε εδώ,
όπως κι αν είμαστε,
όπως κι αν ήμασταν,
όπως κι αν θα 'μαστε.
Ακούς, αγάπη μου;
Κι αυτό το αγάπη μου,
μπορεί να το λέω σε σένα,
μπορεί να το λέω σε μένα,
μπορεί και να 'ν' το ίδιο.

12 Comments:

At 3/27/2007 07:01:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

...η ζήση δε γυρνάει replay κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί.

 
At 3/27/2007 07:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Φαντάσου φτάνει και μια νότα...

Ακούει;
Ακούς;

 
At 3/27/2007 07:16:00 μ.μ., Blogger mondo said...

αναρωτιέμαι γιατί αναρωτιέσαι.... κοινώς, ΓΙΑΤΙ ΡΩΤΑΣ;;)

 
At 3/27/2007 07:18:00 μ.μ., Blogger Ellie Tsatsou said...

old boy, με εμπνέεις.

 
At 3/27/2007 10:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

e-psychotherapy...
μου έφτιαξες τη διάθεση

 
At 3/27/2007 11:44:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τι συγκυρία, τι νύχτα που δεν την παλεύω καθόλου να διαβάζω αυτό ! Thanks!

 
At 3/27/2007 11:58:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...


Ξενύχτησα στην πόρτα σου και σιγοτραγουδώ
Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ

 
At 3/28/2007 01:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

δε με φοβιζει ο θανατος , ειναι η ζωη που περνα και χανετε ...

 
At 3/28/2007 04:15:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αγγίζω ξένα τεντωμένα χέρια.
Ξένα χέρια αγγίζουν το δικό μου.
Λιγότερο ξένοι τώρα.
Κι επειδή ‘ό,τι έγινε δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει’...ευχαριστώ.
NZ

 
At 3/28/2007 04:35:00 μ.μ., Blogger unlearn... said...

Τι όμορφο.Τι καλά να είμαστε εδώ!Τόσο απλά.Ας χαιρόμαστε κάθε στιγμή το τώρα και το τώρα της κάθε στιγμής τόσο όμορφα και τόσο απλά.

Καλή σου μέρα*

 
At 3/28/2007 05:21:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

πολλά ανώνυμα μάζεψε αυτό το ποστ.. άντε να μπω ανώνυμα ;)

 
At 3/31/2007 11:44:00 π.μ., Blogger Rodia said...

Ναι, είναι πολύ καλό!:-)
..για τούτο, θα μείνω τελικά..

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home