Ντόμινο

«Δεν υπάρχει καμιά λέξη στην ανθρώπινη γλώσσα, ούτε μία και μοναδική, ούτε η πιο ιερή που γι' αυτή να είμαστε ικανοί να πούμε: «Εάν κάποιος άνθρωπος χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη, αυτό αποδεικνύει αναμφισβήτητα ότι αγαπά». Αντίθετα, είναι πάντοτε αλήθεια ότι μια λέξη που την είπε κάποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι περιέχει αγάπη και μια άλλη, ολοκληρωτικά αντίθετή της, που χρησιμοποιήθηκε από κάποιον άλλο, μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι κι αυτός αγαπά τόσο πολύ όσο κι ο πρώτος. Είναι επίσης αλήθεια ότι μια λέξη μπορεί να μας διαβεβαιώσει πως η αγάπη κατοικεί στην καρδιά του ανθρώπου που την πρόφερε κι όχι στην καρδιά ενός άλλου, που κι αυτός εντούτοις χρησιμοποίησε την ίδια ακριβώς λέξη».

Søren Kierkegaard.

Ήταν αυτό που λέμε επιχειρηματικό μυαλό, αλλά μόνο κατά το ήμισυ, καθώς το άλλο του μισό ήταν βαθιά χωμένο στη φιλοσοφία. Μέσα στον εγκέφαλό του εργάζονταν πυρετωδώς (γουερκαχολούσαν κανονικά) οι συνάψεις των νευρώνων που ασχολούνταν με τις ευκαιρίες της αγοράς και οι συνάψεις των νευρώνων που ασχολούνταν με βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα. Διαβάζοντας το παραπάνω απόσπασμα όλα μπερδεύτηκαν γλυκά, ένα μικρό βραχυκύκλωμα έλαβε χώρα, η λαμπίτσα του Κύρου του Γρανάζη άναψε λίγο πάνω από τη δεξιά του αφέλεια και στρώθηκε στη δουλειά.

Δυο μήνες αργότερα, πήγε πανέτοιμος στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας για να κατοχυρώσει την πατέντα του, μια νέα συνοπτική αλφαβήτα έξι μόνο γραμμάτων που συνδυαζόμενα δημιουργούσαν έναν κλειστό αριθμό λέξεων, η εκφορά και χρησιμοποίηση των οποίων συνεπαγόταν αφεύκτως την απόλυτη ειλικρίνεια του χρήστη: η γλώσσα αυτή ήταν δηλαδή δομημένη με τέτοιον τρόπο, ώστε οι λέξεις της λέγονταν ή γράφονταν μόνο εάν εννοούνταν εκατό τοις εκατό· σε περίπτωση που το ποσοστό ήταν έστω και κατά τι μικρότερο, οι λέξεις δεν μπορούσαν ούτε να αποτυπωθούν εγγράφως ούτε να ακουστούν, αλλά μετατρέπονταν αυτομάτως στις συνώνυμές τους στην παλιά παραδοσιακή αλφάβητο.

Η ευρεσιτεχνία του έγινε ανάρπαστη οδηγώντας συντομότατα στην κατάρρευση του ανθρώπινου πολιτισμού σαν ντόμινο.