Το μεγάλο στοίχημα

Επειδή γενικά είμαι κάπως αργός στο να βγάζω συμπεράσματα και να παίρνω θέσεις, το μόνο συμπέρασμα στο οποίο μετά βεβαιότητας κατέληξα παρατηρώντας το ιερό μένος των αντιμαχόμενων πλευρών, είναι ότι ο Έλληνας διαμορφώνει την ιδεολογία του και την ιστορικοεθνικοπολιτική του συνείδηση στην έκτη δημοτικού. Μέχρι και την πέμπτη ο Έλλην είναι τάμπουλα ράζα, μέχρι και την πέμπτη είναι πολύ νωρίς, ενώ μετά την έκτη (σε όλη τη διάρκεια του γυμνασίου, του λυκείου και μέχρι βαθέος γήρατος) είναι πια πολύ αργά (τού φάκιν' λέιτ): ό,τι γράψει στην έκτη δεν ξεγράφει.

Στην έκτη κρίνονται όλα, στην έκτη είναι το μεγάλο στοίχημα, από την έκτη θα βγει ο αυριανός νεοταξικός ραγιάς ή ο αυριανός απελεύθερος από τις εθνικιστικές αγκυλώσεις και τα φρικαλέα (μπλιαχ) ψεύδη του παρελθόντος.

Το μόνο που έχει μείνει αδιευκρίνιστο είναι το τί ακριβώς θα συμβεί στους κατά σύστημα κοπανατζήδες, σε εκείνους που θα χάσουν τις πέντε - δέκα απόλυτα καθοριστικές για τη ρύθμιση του νου τους διδακτικές ώρες ιστορίας· αλλά όχι μόνο σε αυτούς. Τι θα συμβεί στους αδιάβαστους, σε αυτούς που αντί να μελετήσουν την ιστορία της έκτης θα προτιμήσουν να αναβάλουν για λίγο το θάνατό τους, για να τους πω εγώ μια ιστορία;
Αυτοί θα είναι στο ανελέητο έλεός μου, όντας δε στην ώρα της πνευματικής τους ωορηξίας, ό,τι τους υπαγορεύσω θα το παπαγαλίζουν για τα επόμενα ογδόντα χρόνια.

Μαθητής της έκτης, ο άνθρωπος της Μαντζουρίας.