Coming Out
Aναρωτιέμαι αν θα ήταν φάουλ να ρωτούσε ευθέως ένας δημοσιογράφος τον Νικήτα Κακλαμάνη για την ερωτική του ζωή. Από την μια πλευρά είναι ένα ζήτημα που σίγουρα θα αποπροσανατόλιζε την όποια πολιτική συζήτηση. Eπίσης είναι αυτονόητο πως η ερωτική ζωή των πολιτικών είναι καθαρά ιδιωτική τους υπόθεση (και ευτυχώς στην Ελλάδα, εν αντιθέσει ας πούμε με την Μεγάλη Βρετανία, όπου υπουργοί παραιτούνται για σεξουαλικά «παραστρατήματα», είναι). Από την άλλη πλευρά όμως, πιστεύω ότι στην ελληνική κοινωνία έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια δημόσια παραδοχή. Συνεπώς, ακριβώς επειδή είναι ένα ταμπού που ίσως ήρθε η ώρα να σπάσει, δεν θεωρώ ότι πρόκειται για ζήτημα που στερείται πολιτικής διάστασης.
posted by Old Boy @ 7:20 μ.μ.
58 comments
58 Comments:
Aπολύτως σύμφωνη. θα πρέπει όμως κι ο "συνεντευξιαζόμενος" να το 'χει όρεξη να μιλήσει γι' αυτό. Και ενώ του δόθηκε μία ευκαιρία ήδη (όχι η καλύτερη ισως) δεν το έπραξε. Άρα ζητείται ... ήρωας.
νομίζω πως αργά ή γρήγορα, κάποιος θα τον ρωτούσε. εξάλλου υπάρχει και ο δήμαρχος παρισίων, που μια χαρά κάνει τη δουλειά του. και συμφωνώ μαζί σου πως ήρθε η ώρα να σπάσει. το ταμπού.
Old-Boy δεν θα ήταν φάουλ αν ρωτούσε ευθέως ένας δημοσιογράφος τον Νικήτα Κακλαμάνη για την ερωτική του ζωή. Οι δημοσιογράφοι έχουν ονοματεπώνυμα και κοιτούν τους συνεντευξιαζόμενους στα μάτια. Οι δημοσιογράφοι παίρνουν και την ευθύνη και τις συνέπειες των ερωτήσεων που κάνουν. Όμως ανώνυμοι bloggers -όπως εσύ κι εγώ - δεν πρέπει να κάνουν τέτοια φάουλ. Το "Coming out" δεν ισχύει μόνο για τους άλλους αλλά και για εμάς. Φιλικά.
Συμφωνώ. Σωστά το έθεσες.
και ποια είναι η πολιτική διάσταση της ερωτικής ζωής του Κακλαμάνη ή της Ντόρας; προσωπικά, αδιαφορώ αν και πως πηδιούνται, εμένα να μην "πηδάνε" με τις... πολιτικές τους θέσεις και πράξεις
κάθε ομοφυλόφιλος στην ελλάδα που κρύβεται, επώνυμος ή ανώνυμος, αναπαράγει το καθεστώς του φόβου και του ετεροσεξισμού.
όλα τα άλλα είναι [απολιτίκ] υπεκφυγές.
Πέναλτυ όχι φάουλ.
Δεν πρέπει να νοιάζει τους δημοσιογράφους και κατ' επέκταση και εμάς τους υπόλοιπους τι κάνει ο καθένας στην ερωτική ζωή του.Αν ήθελε ο ίδιος να το δηλώσει για να σπάσει τα ταμπού που όντως υπάρχουν, απλά θα έχανε τις εκλογές, αλλά θα κέρδιζε την εκτίμηση όλου του ανοιχτόμυαλου κόσμου. Με αυτό ως κριτήριο θα ήταν μια ευκαιρία για ένα πείραμα της κοινωνίας μας. Να δούμε που βρισκόμαστε.
Αλλά χωρίς καμία ανάμειξη από τους δημοσιογράφους! Αυτό θα ήταν μέγιστο φάουλ.
Συμφωνώ απολύτως με τον ιστολόγο.
Και να συμπληρώσω πως, παρ' όλο που όντως δε θα ήταν foul, θα ήταν ίσως ένα πρώτο βήμα για να καταντήσουμε και στην Ελλάδα όπως στην Αγγλία και τις ΗΠΑ, όπου τα ροζ σκάνδαλα είναι πιο σημαντικά για την κοινή γνώμη από όλα τα υπόλοιπα. Έχουμε και πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθούμε και αλλοίμονο αν αρχίσουμε να ασχολούμαστε τώρα και με την ερωτική ζωή των πολιτικών μας. Ντροπής πράγματα.
Και συμφωνώ με τον ιστολόγο και για τα περί ανωνυμίας.
To σύστημα των ΜΜΕ έχει καταστήσει το Κακλαμάνη πρόσωπο γενικά αποδεκτό κατά συνέπεια το αν είναι gay δε μετράει .
Νομίζω κανένα σοβαρό ανθρωπο δεν απασχολεί αν είναι gay ο Κακλμάνης και αν θα το αποδεχτεί δημόσια. Και η όλη αναφορά στο θέμα αυτό μάλλον τείνει να του δημιουργήσει ένα συμπαθητικό κοινωνικό προφίλ ( ο καλός gay πολιτικός που δε κρύβει τι προτιμήσεις του).
Ετσι η κυβερνώσα παράταξη προσθέτει άλλο ένα λιθαράκι στην επιδιωκόμενη καλή και προοδευτική εικόνα της και εμείς... μπράβο μας, τώρα γίναμε προοδευτική και ακομπλεξάριστη κοινωνία...
Φάουλ είναι να γράφει κανείς ποστ αγνοώντας τα στοιχειώδη. Π.χ. τη διαφορά του coming out από το outing.
Πολιτική συζήτηση θα ήταν να ερωτηθούν και να απαντήσουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι για το τι προβλέπει το προγραμμά τους για τους ομοφυλόφιλους δημότες τους. Αυτή ακριβώς η σιωπηρή, απαξιωτική αδιαφορία δημοσιογράφων και πολιτικών είναι που έχει ξεκάθαρη πολιτική διάσταση.
Από την άλλη πλευρά όμως, πιστεύω ότι οι συνθήκες στην ελληνική κοινωνία έχουν ωριμάσει για μια δημόσια παραδοχή.
Αν οι συνθήκες είχαν ωριμάσει δεν θα υπήρχε ανάγκη για καμιά δημόσια παραδοχή από κανένα, ομοφυλόφιλο ή μη.
Οχι δε στερείται πολιτικής διάστασης. Υποτίθεται ότι ο δημοσιογράφος διατυπώνει τις ερωτήσεις που ενδιαφέρουν το κοινό. Υποτίθεται επίσης ότι έχει και μέρος της ευθύνης για τι ενδιαφέρει το κοινό, ιδίως αν διατυπώνει ερωτήσεις που το αποπροσαντολίζουν από την πολιτική.
Αλλά ερωτήματα τέτοιου είδους συνδέονται περισσότερο με την προσωπολατρία που μαστίζει τον τόπο, σύμφωνα με την οποία ο πολιτικός οφείλει να διεκπεραιώνει στη ψυχή του καθενός το προσωπικό του ιδεώδες.
«Old-Boy δεν θα ήταν φάουλ αν ρωτούσε ευθέως ένας δημοσιογράφος τον Νικήτα Κακλαμάνη για την ερωτική του ζωή. Οι δημοσιογράφοι έχουν ονοματεπώνυμα και κοιτούν τους συνεντευξιαζόμενους στα μάτια. Οι δημοσιογράφοι παίρνουν και την ευθύνη και τις συνέπειες των ερωτήσεων που κάνουν. Όμως ανώνυμοι bloggers -όπως εσύ κι εγώ - δεν πρέπει να κάνουν τέτοια φάουλ. Το "Coming out" δεν ισχύει μόνο για τους άλλους αλλά και για εμάς. Φιλικά».
Ιστολόγε δεν καταλαβαίνω που έγκειται το φάουλ μου; Στην ανωνυμία μου; Σε διάφορες φάσεις έχω πει την ηλικία μου (34), το επάγγελμά μου (δικηγόρος)και το όνομά μου (Κώστας). Αν το να δώσω και το επίθετό μου θα αλλάξει κάτι, να το δώσω, δεν έχω πρόβλημα. Να δώσω και διευθύνσεις και τηλέφωνα αν νομίζει κανείς ότι κρύβομαι και ότι δεν έχω την ευθύνη των λεγομένων μου. Το Coming Out λοιπόν ως προς εμένα πραγματικά δεν καταλαβαίνω που κολλάει.
«και ποια είναι η πολιτική διάσταση της ερωτικής ζωής του Κακλαμάνη ή της Ντόρας; προσωπικά, αδιαφορώ αν και πως πηδιούνται, εμένα να μην "πηδάνε" με τις... πολιτικές τους θέσεις και πράξεις»
Της Ντόρας καμία. Όπως και του Κακλαμάνη αν το ταμπού είχε σπάσει. Νομίζω πως το σπάσιμο ενός ταμπού είναι πολιτική πράξη.
«Φάουλ είναι να γράφει κανείς ποστ αγνοώντας τα στοιχειώδη. Π.χ. τη διαφορά του coming out από το outing».
Πιστεύεις στ' αλήθεια ότι με το ποστ μου κάνω outing;
Αγαπητέ Old boy, δε σε κατηγορεί κανείς για την ίδια τηνα ανωνυμία σου, απλώς σχολιάζουμε ότι θεωρούμε foul το να αναφέρεσαι σε κάτι τέτοιο ων ανώνυμος.
Αν δεν ήταν ανώνυμο blog, αλλά επωνυμη στήλη σε εφημερίδα ας πούμε, καταλαβαίνεις τι θόρυβο θα προκαλούσε στα ΜΜΕ τα οποία θα καλούσαν τον Κακλαμάνη να σχολιάσει κλπ..
Το να συζητάμε εμείς εδώ ανωνύμως για τη σεξουαλικότητα ενός πολιτικού, αυτό είναι foul κατά τη γνώμη μου.
old boy, θα ήταν φάουλ και αδιακρισία και αγένεια.
Πιστεύω ότι η ερωτική ζωή όλων μας αποτελεί το κατ' εξοχήν προσωπικό δεδομένο (ή εκκρεμές, κατά την εύστοχη δική σου θεώρηση).
Ενοχλούμαι όταν κάποιος κοινοποιεί την προσωπική του ερωτική ζωή, είτε αυτοβούλως (υπάρχουν πολλοί αμετροεπείς ανόητοι), είτε υπό πίεσιν ερωτήσεων (υπάρχουν ακόμα περισσότεροι αγενείς και αδιάκριτοι).
Οι ερωτικές προτιμήσεις του καθενός είναι προσωπικά δεδομένα.
Αν κάποιος επιλέγει να αποκαλυφθεί, το κάνει καθαρά για πάρτη του. Οταν δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, αποδυναμώνεις τον εχθρό (όταν μάλιστα είναι κανείς δημόσιο πρόσωπο). Αυτό όμως είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθενός και δε συνιστά επουδενί πολιτική πράξη.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να διεκδικήσουν οι ομοφυλόφιλοι τα αυτονόητα δικαιώματά τους, που προτιμούν να αγνοούν. Εύκολο να συνασπίζεσαι πίσω από ένα δημόσιο πρόσωπο, δύσκολο να διεκδικήσεις κάτι όμορφα και αξιοπρεπώς.
Συμφωνώ με τον προ-γράφοντα και με τον ιστολόγο. Τα ερωτικά δεν πρέπει να απασχολούν κανέναν, είναι η ιδιωτική ζωή. Φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί αν η κατάσταση ξεφύγει και από τα blogs σχολιάζονται όχι μόνο δημόσια πρόσωπα, αλλά και "ανώνυμοι" πολίτες.
Διαφωνώ πλήρως. Η ερωτική ζωή οποιουδήποτε πολιτικού είναι άσχετη από τις ικανότητες που ενδιαφέρουν τον ψηφοφόρο. Όταν ψηφίζω δήμαρχο σκέπτομαι ποιος θα κάνει περισσότερο ανεκτή τη ζωή σε αυτή την πόλη και όχι την ερωτική ζωή του. Βέβαια, τίθεται και ένα άλλο ζήτημα, είσαι σίγουρος ότι ένας πολιτικός έχει μια συγκεκριμένη ερωτική προτίμηση επειδή διακρίνεις κάποια εξωτερικά γνωρίσματα που πιστεύεις ότι κατατείνουν σε αυτό (ίσως βέβαια να γνωρίζεις περισσότερα, αλλά εγώ να είμαι νυχτωμένος επειδή δεν έχω ασχοληθεί με την προσωπική ζωή των πολιτικών); Είμαι αντίθετος ακόμη και στη δημοσίευση μιας τέτοιας εκτίμησης. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αποδίδει σε κάποιον μια σεξουαλική ταυτότητα δημόσια. Διαφωνώ με την επιβολή της σεξουαλικής διάστασης σε κάθε πτυχή της ζωής που παρατηρείται σήμερα. Το δημόσιο γίγνεσθαι και οι αναγκαστικές επαφές που έχουμε καθημερινά με άλλους γίνονται περισσότερο ανεκτά εάν τηρούνται οι κανόνες της τυπικότητας και μένουν όσο το δυνατόν μακρύτερα από τον ιδιωτικό βίο. Θα έβαζα στη "μαύρη λίστα" όποιον δημοσιογράφο θα έκανε τέτοια ερώτηση.
Είναι γελοίο να διαλαλείς τι κάνεις στο κρεβάτι σου. Ωστόσο δικαιολογώ την περίπτωση των gay.
Με όλο κρυφτό, κυνηγητό και την κατακραυγή που έχουν υποστεί καλό είναι να αρχίσουν να στραβώνουν την βέργα από την αντίθετη κατεύθυνση.
Βέβαια διαφωνώ για την ωρίμανση των συνθηκών. Μάλλον θα πάει άπατος έτσι και πει οτιδήποτε.
(είναι gay ρε παιδιά; Δεν ήξερα τίποτα)
δήμαρχος
δήμος + άρχω
πώς σου φαίνεται να τον πηδά ο Μήτσος με τη στραβή μύτη που'χει το περίπτερο της γειτονιάς; (α, ξέχασα. Είναι εκλεκτικός.)
έχεις δει αδερφές να γαμιούνται;
Μπορείς να 'χεις εμπιστοσύνη σε πούστη; (ρητορικό)
Γίνε λίγο πιο συγκεκριμένος. Ποιό είναι εν προκειμένω το ταμπού; Και ποιός το έχει; Οι πολιτικοί, η κοινωνία, ο συγκεκριμένος πολιτικός ή οι δημοσιογράφοι;
Επίσης θα σε παρακαλούσα να περιγράψεις την επόμενη ημέρα μιας τέτοιας παραδοχής.Το όποιο ταμπού, αν είχε σπάσει, πόσο θα μας είχε βοηθήσει ως κοινωνία;
Εγώ πιστεύω πως ΚΑΤΙ άλλο ήθελε να πει με όλο αυτό ο Old Boy. Δεν έχει καμία σχέση με τις ικανότητες του οποιοδήποτε ανθρώπου οι ερωτικές του προτιμήσεις. Ούτε φυσικά είναι το πρόβλημα μας ο Κακλαμάνης. Απλώς ο Κακλαμάνης είναι και πολιτικός και ο ρατσισμός είναι κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα. Το ότι στις μέρες μας όλοι μας με μια φωνή λέμε "είναι προσωπικό δεδομένο" το τι κάνουμε στο κρεβάτι μας, δεν είναι παρά μια υποκρισία. Αν ζούσαμε σε μια ελεύθερη κοινωνία, χωρίς ρατσιστικές προεκτάσεις, δίχως κλίκες straight-gay και κάναμε όλοι παρέα αποδεχόμενοι την διαφορετικότητα του συνανθρώπου μας τότε θα μπορούσαμε ελεύθερα να μιλάμε και για τις προτιμήσεις μας χωρίς να φοβάται κάποιος/α για τον αν η προτιμήσεις του είναι και δακτυλοδεικτούμενες από την πλειοψηφία. Γιατί μπορούμε να λέμε δηλαδή επί παντός επιστητού πως μας αρέσει το δείνα και το τάδε και δεν μπορεί κάποιος να πει το τι φύλο προτιμά για ερωτικό σύντροφο. Μια προτίμηση είναι και τίποτα παραπάνω.
Περί ορέξεως ουδείς λόγος λοιπόν.
Από εκεί και πέρα, ο Κακλαμάνης θα έπρεπε εφόσον θέλει να φανεί ως διαφορετικός πολιτικός, να δώσει το έναυσμα πως είναι ειρωνία οι πολιτικοί να βάζουν σε κοινωνικό περιθώριο τους gay με νόμους και διατάγματα εφόσον πολύ από αυτούς είναι ομοφυλόφιλοι!
Οχι, αγαπητέ άβατον. Δε μπορούμε πάντα να μιλήσουμε επί παντός επιστητού, ούτε ότι μας αρέσει το τάδε ή το δείνα, ούτε μπορώ να πω ότι μ' αρέσουν τα τρίγωνα (όχι Θεσσαλονίκης) ή να τον παίρνω σε στάση κατσαβίδι, που κατά τ' άλλα είμαι μάλλον ετερό.
Το τί κάνει καθένας στο κρεβάτι του είναι προσωπικό δεδομένο.
Οι νόμοι για τους ομοφυλόφιλους πρέπει να θεσπιστούν όχι με βάση το ποσοστό τους στη Βουλή, αλλά γιατί αποτελεί απλή παραβίαση του Συντάγματος να μην έχουν ΟΛΟΙ οι πολίτες ενός κράτους, στρέιτ ή γκέι, τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Το Ευρωσύνταγμα αναγνωρίζει ήδη το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων (δεν ξέρω ποιό ακριβώς είναι το καθεστώς για τις υιοθεσίες) κι εμείς σφυρίζουμε κλέφτικα.
Αμα θέλουν οι ομοφιλόφιλοι διαφορά, πρέπει να κάνουν σοβαρές προσπάθειες διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους, κι όχι πράξεις εντυπωσιασμού και αμφιβόλων αποτελεσμάτων.
"πιστεύω ότι στην ελληνική κοινωνία έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια δημόσια παραδοχή"
Σε βρίσκω υπερβολικά αισιόδοξο!
Αγαπητέ Renton,
δεν μίλησε κανείς για χυδαιότητες αλλά για ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Είναι τελείως διαφορετικό να μπορεί κάποιος/α να πει ανοιχτά ότι είναι ετεροφυλόφιλος (άσε που για το ετεροφυλόφιλος δεν ισχύει κάτι τέτοιο, ίσα ίσα που το να το διατυμπανίζεις θεωρείται επίδειξη ανδρείας) ή ομοφυλόφιλος και είναι ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικό να λέει ΠΩΣ το κάνει στο κρεβάτι του. Αυτό είναι που δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει.
Ποια πολίτικη διάσταση έχει ένα τέτοιο θέμα δε μπορώ να καταλάβω.
Η ερώτηση αυτή έχει την ίδια διάσταση με την ερώτηση τύπου "πόση δύναμη ασκεί το χέρι σου στο σκούπισμα".
Πέραν από το αναφέρετο δικαίωμα που έχει ο καθένας να δημοσιοποιεί ή όχι το κρεβάτι του έδω το θέμα ξεφεύγει από αυτό.
Φαντάζεσαι κάποιος να ρώταγε τη Βάνα Μπάρμα " από πόσους τον έχετε πάρει".
Αβατον.
Κατά τη γνώμη μου, το ΄"είμαι ομοφυλόφιλος" επειδή ίσως - χάρη εντυπωσιασμού - να μην το εξήγησα καλά πριν, ισοδυναμεί με είμαι "γεροντολάγνος", είμαι "κτηνοβάτης", είμαι "μητρομανής", απολύτως δηλαδή προσωπικά και αδιάφορα στο σύνολο δεδομένα, όσο δεν ενοχλεις το διπλανό σου. Μόνο το "παιδεραστής", απ΄όσο γνωρίζω, είναι ποινικά κολάσιμο.
Αν θέλει κάποιος να το πει, μπορεί να το πει χωρίς εξαναγκασμό, και χωρίς να εξωθηθεί. Και πάλι, σε καμιά περίπτωση δε θα είναι πράξη ηρωισμού, η πολιτική πράξη, θα είναι απλά πράξη "βουλώνω τα στόματα ομολογώντας μόνος μου αυτό που όλοι ξέρουν".
Αλλά ας αφήσουμε τα γιατί και τα πως, και ας δούμε τις συνέπειες μιας τέτοιας πράξης. Βγαίνει αύριο ο Χ πολιτικός και ομολογεί πως είναι ομοφιλόφιλος. Κατά ποιά έννοια η ομολογία απλώς της ομοφυλοφιλίας συνιστά πολιτική πράξη; Τί θα γίνει δηλαδή από κει και πέρα; Είμαι πολύ περίεργη να δω τις απόψεις.
Αν και ετεροφυλοφίλος, προσωπικά πιστεύω πως ο Κακλαμάνης και ο κάθε Χ πολίτης, αν είχε τα κότσια να εκτεθεί σε τέτοιο βαθμό, εγώ πάντως μια φορά θα του έβγαζα το καπέλο και θα τον χαρακτήριζα πολύ πιο μάγκα από ορισμένους άλλους που το παίζουν αρσενικά.
Κι εγώ θα του το έβγαζα. Παρακάτω. Πώς η ομολογία του επηρεάζει τη ζωή μας και καθίσταται πολιτική πράξη;
Δεν είναι Πολιτική πράξη να υποστηρίζεις με το Θάρρος της γνώμης σου την ταυτότητα σου και φυσικά την αξιοπρέπεια σου?!
Γιατί να χρειαστεί να υποστηρίξει κάτι τέτοιο, εφόσον όλοι οι άνθρωποι ΕΚ ΠΡΩΙΜΙΟΥ διαθέτουμε μια άλφα ταυτότητα και αξιοπρέπεια;
Οταν νιώθεις την ανάγκη να υπερασπιστείς την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά σου θα πει ότι αμφιβάλλεις γι αυτά, δεν τα θεωρείς δεδομένα. Αρα το πρόβλημα το έχεις εσύ και κάνοντας outing δικαιολογείς τον εαυτό σου στα μάτια σου.
Οσο αφορά την πολιτική πράξη: όπως είπαν πολλοί πιο πάνω, πιστεύω ότι μια τέτοια πράξη θα σήκωνε κύμα ενθουσιασμού, "μπράβο, είναι μάγκας", έξαρση κιτρινισμού στα έντυπα, πρώτη φορά που βγαίνει πολιτικός να ομολογήσει και όλα καλά. Ε, αυτό δε λύνει κανένα πρόβλημα.
Ας αναλογιστούν όλοι οι ομοφυλόφιλοι τί κάνουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ για να καλυτερέψουν τη ζωή τους και ίσως τότε βρεθεί και η ρίζα του προβλήματος και το πώς πρέπει να δουλευτεί το πράγμα. Μακάρι απ΄τις δηλώσεις να προέβαιναν σε πράξεις, όλοι τους όμως.
Το ερώτημα που θέτει ο old boy είναι: "Aναρωτιέμαι αν θα ήταν φάουλ να ρωτούσε ευθέως ένας δημοσιογράφος τον Νικήτα Κακλαμάνη για την ερωτική του ζωή". Όχι το τι θα σήμαινε, αν σήμαινε κάτι να δηλώσει κάποιος πολιτικός την προτίμησή του. Πιστεύω ότι ναι, θα ήταν φάουλ. Φάουλ θα ήταν επίσης π.χ. να θέσει αυτή την ερώτηση κάποιος στο χώρο της εργασίας σε συνάδελφό του - σε αυτή την περίπτωση ακόμη περισσότερο.
@renton,
"Οταν νιώθεις την ανάγκη να υπερασπιστείς την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά σου θα πει ότι αμφιβάλλεις γι αυτά, δεν τα θεωρείς δεδομένα. Αρα το πρόβλημα το έχεις εσύ και κάνοντας outing δικαιολογείς τον εαυτό σου στα μάτια σου."
Συγνώμη τώρα, που το βλέπεις εσύ το δεδομένο όσον αφορά ανθρώπινα δικαιώματα και ισότητα;! Όχι για να μου το δείξεις και μένα δηλαδή. Εγώ βλέπω γυναίκες να αγωνίζονται για τα "δεδομένα", (όπως λες) στις Μουσουλμανικές χώρες, ομοφυλόφιλους τριτοκοσμικών κρατών που είναι συνέχεια σε αμυντική στάση ενώ οι gay ανεπτυγμένων χωρών έχουν πλέον περάσει στην απέναντι πλευρά και έχουν υιοθετήσει ένα επιθετικό attitude προς τους άλλους εφόσον έτσι τους έχουμε κάνει εμείς με όλο αυτόν τον χλευασμό, την ειρωνία και το ρατσισμό μας. Βλέπω παιδιά να αγωνίζονται στην Αφρική για την "δεδομένη" σε εμάς παιδεία και στην Ασία παιδιά από 11 χρονών δουλεύουν full time.
Τίποτα δεν είναι αυτονόητο τελικά στην ζωή. Ζούμε όλοι μέσα σε γυάλες και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μέσα από τον στείρο προσωπικό μας Μικρόκοσμο και ίσως αυτή ακριβώς η διαφορετικότητα των ανθρώπων είναι και αυτή που μας κάνει να είμαστε ενδιαφέροντες (αλλά και βλάκες ορισμένες φορές).
Βρε άβατον, μίλησα για την εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του, εσύ το πήγες πολύ μακριά! Αν είμαι λεσβία και γουστάρω που είμαι λεσβία, δε θα καθήσω να απολογηθώ γι αυτό, ούτε να δώσω εξηγήσεις και να κάνω outing, να πουν μπράβο, μπράβο, τί θάρρος, να γίνω το νούμερο στο freak show σαν τον Μέρικ από κάτω, δε θα πω τίποτα και θα συνεχίσω το δρόμο που διάλεξα, γιατί είναι δικαίωμά μου να κάνω ότι γουστάρω στο κρεβάτι μου, όπως γούστο είναι του γεροντολάγνου, του κτηνοβάτη κλπ κλπ, και δε μπορεί κανείς να μου αφαιρέσει το δικαίωμά μου αυτό. Αυτά όσο αφορά τον εαυτό μου.
Τώρα, εάν αυτό δεν μου είναι αρκετό και θέλω να κάνω ενεργά κάτι για να αλλάξει η κατάσταση μου στην κοινωνία, όπου, όπως ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ είπες, τίποτα δεν είναι αυτονόητο, αν δε μου φτάνει να είμαι απλά μαζί, αλλά θέλω να παντρευτώ την κοπελιά μου, να υιοθετήσουμε παιδί, να φτιάξουμε τα περιουσιακά μας, χωρίς να την αφήσω αύριο μεθαύριο στην αβεβαιότητα, (ανάσα), θα την πάρω απ το χεράκι, θα πάμε στο δήμαρχο και θα πούμε "Πάντρεψέ μας" Οχι; Μήνυση για παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων! Ορίζει πουθενά το σύνταγμα ότι όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα, υποχρεώσεις μπλα μπλα ΕΚΤΟΣ από τους ομοφυλόφιλους; Δεν ορίζει! Διεκδικώ λοιπόν το αυ΄τονόητο δικαίωμά μου να κάνω ότι όλοι οι Ελληνες πολίτες! Τίποτα δε γίνεται στην Ελλάδα αν δεν υπάρχει δικαστικό προηγούμενο και καμία μεταρρύθμιση δε θα είναι δυνατή αν δεν ταρακουνηθούν όλοι, αν οι ομοφυλόφυλοι δεν αισθανθούν πρώτα περήφανοι για τον εαυτό τους και μετά αρχίσουν να διεκδικούν ενεργά. Τί να κάνει η ομολογία του Κακλαμάνη και του καθενός...
Οταν κάποιος δε νιώθι θύμα, και προπάντων δε θυματοποιεί ο ίδιος τον εαυτό του, κάνει τη διαφορά ΠΑΝΤΑ. Οπως μάλλον θα κατάλαβες, άβατον, στην ουσία συμφωνούμε, διαφωνούμε όμως στη μέθοδο.
χαιρετώ σε όλντμπόι:
κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν φάουλ. Προσωπικά το θεωρώ φάουλ γιατί πέρα από την υποκριτική διατύπωση που θα έχει η ερώτηση, η απάντηση του ερωτώμενου θα τον συνοδεύει ως προσδιοριστικό στοιχείο της ταυτότητάς του. Πολλές φορές δε μόνη η ερώτηση υποκρύπτει το στοιχείο της ομοφοβίας: έχεις δεί ποτέ άλλωστε να ρωτούν κανένα αν είναι vegeterian; Αν δεν προϋποτίθετο ο διαχωρισμός γκέι "παρεκβατικό", στρέιτ "κανονικό" η ερώτηση θα ήταν άνευ αντικειμένου.
Άλλωστε ο παίχτης δεν πάει ούτε για μπάλα γιατί αν κάποιος αρνηθεί να απαντήσει(το πιό εύλογο των δικαιωμάτων του σε μία τόσο αδιάκριτη ερώτηση) στην χώρα του Ψωμιάδη και του Τσάκαλου... μαύρο φίδι που τον έφαγε...
Eksw apo ton xoro polla tragoudia les !!! Ama synevaine ston oikogeneiako sas kyklo na dw thn antimetwpish sas. Kai nai ontws mporei - ypo proypotheseis - na mhn ephreazei thn politikh ikanothta kapoiou h erwtikh tou zwh. To tampou ths dhmosias paradoxhs exei spasei pantws. Epeidh ws laos ksexname ... Tompoylogloy an thymaste.
«Εγώ πιστεύω πως ΚΑΤΙ άλλο ήθελε να πει με όλο αυτό ο Old Boy.»
Το περίεργο είναι γιατί όλοι αυτοί που εγκαλούν τους άλλους για κρυψίνοια, υποκρισία, δειλία ή ανεντιμότητα δεν λένε αυτό που θέλουν ξεκάθαρα.
Γιατί παρά τη δική τους γενναιότητα αυτό το ΚΑΤΙ άλλο θα πρέπει να το μαντέψουμε;
Τελικά, σε πόσους δήμους τις χώρας οι ομοφυλόφιλοι έχουν ισότιμη αντιμετώπιση στα δημοτικά προγράμματα; Σε πόσους δήμους της χώρας τελούνται γάμοι ομοφύλων; Σε πόσα δημοτικά βρεφοκομεία μπορούν οι ομοφυλόφιλοι να απευθυνθούν για υιοθεσία παιδιών;
«Εγώ πιστεύω πως ΚΑΤΙ άλλο ήθελε να πει με όλο αυτό ο Old Boy.»
Το περίεργο είναι γιατί όλοι αυτοί που εγκαλούν τους άλλους για κρυψίνοια, υποκρισία, δειλία ή ανεντιμότητα δεν λένε αυτό που θέλουν ξεκάθαρα.
Γιατί παρά τη δική τους γενναιότητα αυτό το ΚΑΤΙ άλλο θα πρέπει να το μαντέψουμε»
Δεν πρέπει να μαντέψεις τίποτα Εrva Cidreira. To ποστ μου νομίζω είναι σαφές και όχι δεν λέει κάτι άλλο.
ο Δημοσιογράφος έχει χρέος έναντι του δημοκρατικού πολιτεύματος.
εν τάχυ
1)η απόκρυψη εμπεριέχει το δόλο.
2)πόλη - πολίτης - πολιτισμός (το άστυ συνθεμελιώνεται στη βάση της αποδοχής κοινών αξιών)
3) η αισθητική είναι η αισθητική του μέλλοντος
«Γίνε λίγο πιο συγκεκριμένος. Ποιό είναι εν προκειμένω το ταμπού; Και ποιός το έχει; Οι πολιτικοί, η κοινωνία, ο συγκεκριμένος πολιτικός ή οι δημοσιογράφοι;
Επίσης θα σε παρακαλούσα να περιγράψεις την επόμενη ημέρα μιας τέτοιας παραδοχής.Το όποιο ταμπού, αν είχε σπάσει, πόσο θα μας είχε βοηθήσει ως κοινωνία;»
Κερασιά, το ταμπού είναι ότι ούτε ένας πολιτικός μας δεν έχει δηλώσει δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος. Βέβαια, ο Johnny Old Friend, σωστά θυμίζει μια περίπτωση που είχα ξεχάσει. Ο πολιτικός που θυμίζει σχεδόν κατασπαράχθηκε. Νομίζω όμως ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Ρωτάς ποιός έχει το ταμπού. Η κοινωνία το έχει. Πόσο θα μας είχε βοηθήσει ως κοινωνία αν είχε σπάσει το ταμπού; Φαντάζομαι όχι ιδιαίτερα. Δεν ξέρω όμως, αν ήμουν ομοφυλόφιλος, ίσως να αισθανόμουν όμορφα αν έβγαινε δημόσια ένας πολιτικός τέτοιας δημοτικότητας και το δήλωνε δημόσια. Το οποίο μας φέρνει σε αυτό που μου καταλογίζει ο Περαστικός λέγοντας:
«Βέβαια, τίθεται και ένα άλλο ζήτημα, είσαι σίγουρος ότι ένας πολιτικός έχει μια συγκεκριμένη ερωτική προτίμηση επειδή διακρίνεις κάποια εξωτερικά γνωρίσματα που πιστεύεις ότι κατατείνουν σε αυτό (ίσως βέβαια να γνωρίζεις περισσότερα, αλλά εγώ να είμαι νυχτωμένος επειδή δεν έχω ασχοληθεί με την προσωπική ζωή των πολιτικών); Είμαι αντίθετος ακόμη και στη δημοσίευση μιας τέτοιας εκτίμησης. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αποδίδει σε κάποιον μια σεξουαλική ταυτότητα δημόσια.»
Πιθανότατα να έχεις δίκιο Περαστικέ και σε επίπεδο αρχής -όσο κι αν φαίνεται αντιφατικό- θα συμφωνήσω μαζί σου. Ωστόσο (και η διαφορά με το outing είναι κατά τη γνώμη μου αυτή) στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε έναν πολιτικό που προσποιείται τον τρισευτυχισμένο ετεροφυλόφιλο οικογενειάρχη για να μη χαλάσει το ίματζ του. Αν είχαμε μια τέτοια περίπτωση πολιτικού τότε μπορεί να επρόκειτο για καραμπινάτη υποκρισία μεν, θα ήταν όμως και outing από την πλευρά μου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το στάτους που επικρατεί είναι το εξής: Ναι, είναι ομοφυλόφιλος, αλλά ας μην το φωνάξουμε κιόλας. Να το ξέρουμε, να το ξέρει ο κόσμος, να κρυβόμαστε όλοι πίσω από το δάχτυλό μας, αλλά ας μην προκαλέσουμε κιόλας.
Αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω ότι δεν θεωρώ ότι θα πρόκειται για πρόκληση, δεν θεωρώ ότι θα σοκαριστεί μεγάλο τμήμα της κοινωνίας κι εν πάση περιπτώσει αν σοκαριστεί το σοκ θα είναι θετικό.
Πείθομαι από τα επιχειρήματα των περισσοτέρων ότι όντως η ευθεία δημοσιογραφική ερώτηση θα τον οδηγούσε σε δύσκολη θέση κι ότι αν κάποιος δεν είναι διατεθειμένος να μιλήσει εκουσίως δεν θα μιλήσει και με το ζόρι.
Οπότε δικιά μου ευχή είναι να μιλήσει εκουσίως.
Αλλά ο μπαμπούλας του πολιτικού κόστους τρομάζει εξίσου άνδρες και γυναίκες, ομοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους, δεξιούς και δεξιότερους.
προσωπικά αδιαφορώ πως πηδιέται ο καθείς, εκτός από το εγκυκλοπαιδικό -και το κουτσομπολίστικο- του πράγματος
μα μου έχουν πει μεγαλύτεροί μου (γονείς και φίλοι) τους που βρέθηκα σε συζήτησή τους, ότι ο Κακλαμάνης το έχει δηλώσει ξεκάθαρα στο παρελθόν. Για αυτό και δεν τον ζαλίζουν πλέον. Κάτι που δεν συμβαίνει με όσους θέλουν να το κρύψουν.
Ενδιαφέροντα πολύ όλα όσα δημοσιεύθηκαν έως τώρα.
Φαίνεται όμως από τα περισσότερα σχόλια ότι ξεχνιέται η άμεση σύνδεση της πολιτικής με την κοινωνία - εννοώντας τις υλικές και φυσικές δυνατότητες κάθε πολίτη κλπ. Αξεξαρτήτου προσώπου, το "εάν και πως κάποιος/α τινάζει τον κουραμπιέ" δεν συνδέεται με την αντοχή του ή την φυσική ικανότητά του να αντέξει τα υπέρ αυτού ή σε βάρος του μέτρα ? μέχρι τώρα μήπως και η επιστήμη δεν μιλά για διαφορές ανάμεσα στο ισχυρό (ποιο ?) και στο ασθενές (ποιο ?) φύλλο, και από απόψεως φυσικών ικανοτήτων βλ. σπορ κ.α.)ή κάνω λάθος? αφού περί ορμονών τελικά πρόκεται, ή όχι ?
ΚΠ
Να υποθέσω, λοιπόν, ότι όποιος υποψήφιος, γυναίκα ή άνδρας, βγει και παραδεχτεί ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος θα έχει την ανάλογη προστασία και συμπαράσταση που διακρίνω(;) στο παρόν ποστ απέναντι στη χυδαιότητα, τη μισαλλοδοξία και την κακότητα των σχολίων διαφόρων ανωνύμων και ψευδωνύμων;
Ή μήπως είναι ο μπαμπούλας του κόστους της μειωμένης ιστο-επισκεψιμότητας που τρομάζει ακόμη και τους πιο προοδευτικούς ιστολόγους και τους αποτρέπει από το να πάρουν ξεκάθαρες θέσεις απέναντι στον λεκτικό φασισμό κάποιων αναγνωστών τους;
H πείρα μου έχει δείξει ότι μερικές φορές είναι προτιμότερο να μην απαντάς στον λεκτικό φασισμό, γιατί όταν κάποιος προκαλεί συνήθως επιδιώκει την απάντηση για να ξαναχτυπήσει και να γίνει ντόρος. Μερικές φορές είναι προτιμότερο να απαξιώνεις ορισμένα σχόλια με τη σιωπή, γιατί έτσι κι αυτά χάνονται στο πλήθος των υπολοίπων και δεν δίνουν τον τόνο. Τον τόνο που θα πάρει η συζήτηση αν αρχίσω να απαντάω για τον περιπτερά με τη στραβή μύτη.
Πολύ ενδιαφέρον το ερώτημα που θέτεις Old Boy, χαίρομαι που θίγεις τέτοια θέματα.
Η προσωπική μου γνώμη στηρίζεται στην εξής διάκριση:
Α. Πολιτικός που χρησιμοποιεί, στον πολιτικό του λόγο, θέματα σεξ, ηθικής, διαφορετικότητας, θρησκείας κλπ και προσπαθεί να κερδίσει πόντους με αυτό, είτε από την υποστήριξη του σχετικού target group (πχ θρησκευόμενοι) είτε - το χειρότερο - από την καταρράκωση των αντιπάλων του. Ο δημοσιογράφος τότε όχι μόνο έχει δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να τον ρωτήσει και για τα "του οίκου του". Κι αν εντοπίσει (όπως συνήθως) υποκριτική στάση, να μην τον αφήσει σε χλωρό κλαδί.
Β. Πολιτικός που αρθρώνει τον πολιτικό του λόγο του έξω από τέτοια θέματα, ακόμη καλύτερα πολιτικός που δεν προσπαθεί, έστω κι αν άλλοι τα ανακινήσουν, να επωφεληθεί. Ο δημοσιογράφος τότε όχι μόνο δεν έχει δικαίωμα να κάνει σχετικές ερωτήσεις, αλλά, αν κάτι γραφεί από άλλη πηγή, πρέπει να τον καλύψει όσο μπορεί, έστω και με την απλή άρνηση να αναμεταδώσει την είδηση.
Η προσωπική αυτή διάκριση στηρίζεται στο ότι ο πολιτικός πρέπει να ενδιαφέρει την κοινωνία και συνεπώς να κρίνεται μόνο για την πολιτική του στάση. Το τι κάνει σπίτι του αφορά μόνον αυτόν και κανέναν άλλον. Κι αν αυτό ισχύει μια φορά για τις ανεκτικές στη διαφορετικότητα χώρες, στον τόπο μας, με την άθλια και δυστυχώς ολοένα και περισσότερο εντεινόμενη από ισχυρά κέντρα εξουσίας (εκκλησία, κανάλια κλπ) τάση για διαπόμπευση του "άλλου", του "διαφορετικού", του "μη όμοιου", ισχύει χίλιες φορές.
θα μπορούσες να το διαγράψεις old boy το σχόλιο για τη μύτη κάτι το οποίο δεν έκανες. το κάνω copy paste για να το θυμόμαστε. keep on moderating for happy heterosexuals!
>>
δήμαρχος
δήμος + άρχω
πώς σου φαίνεται να τον πηδά ο Μήτσος με τη στραβή μύτη που'χει το περίπτερο της γειτονιάς; (α, ξέχασα. Είναι εκλεκτικός.)
έχεις δει αδερφές να γαμιούνται;
Μπορείς να 'χεις εμπιστοσύνη σε πούστη; (ρητορικό)
Ο Κακλαμάνης είναι ένας πολιτικάντης σαν όλους τους άλλους. Τις προάλλες χαριεντίζονταν με το Χριστόδουλο που έχει χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία κουσούρι.
Ποιος αυτός που καί καλά παραδέχεται και δε ντρέπεται για τη διαφορετικότητά του.
Αμάν πια με το ταμπού της ερωτικής συνεύρεσης! Γιατί χαρακτηρίζουμε κάποιον (συνολικά, ως άνθρωπο) από το τρόπο που γαμεί και όχι π.χ. από τον ρόπο που ρεύεται ή που κρατά τα μαχαιροπίρουνα..???..
Αναρωτιέμαι αν ΟΛΟΙ οι άνθρωποι ανακοίνωναν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και για εύλογο χρονικό διάστημα τις ερωτικές τους προτιμήσεις και τον τρόπο που επιθυμούν να συνευρίσκονται ερωτικά.. αν θα συνέχιζε να υπάρχει αυτό το νοσηρό κλίμα της περιέργειας.
Οχι μισόλογα όμως, ε, ούτε εξομολογητικοί τόνοι. Αναφορά σε αυτά τα "απόκρυφα", τα "ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα" με άνεση.. χαλαρά.. όπως θα μας ρώταγε ο μανάβης μας σε μια ιδανικά ελεύθερη κοινωνία: "Καλημέρα σας κυριε, γαμήσατε καλά σήμερα;"
ΣΗΜ. Ως ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα νοώ τις σκέψεις και τις κοσμοθεωρίες του καθένα.
..και.. δεν επιρρεάζει τη γνώμη μου οποιαδήποτε επίδοση ενός πολιτικού σε άλλο τομέα πλην της διαχείρισης της εξουσίας..
Είναι απλό:
Κανείς δεν στερείται βασικά ατομικά του δικαιώματα από τον τρόπο που ρεύεται ή που κρατά τα μαχαιροπήρουνα.
Αντίθετα ένα σωρό συμπολίτες σας, ναι, και τα στερούνται και υφίστανται ταπεινωτικές διακρίσεις εξ αιτίας του τρόπου που αγαπούν.
Σας βολεύει να μην το καταλαβαίνετε;
~~Αγαπητή/έ erva_cidreira, επικοινωνείτε με το μυαλό σας;
Μ' εκείνους που συνήθως δεν επικοινωνώ είναι με κάποιους δήθεν προοδευτικούς που αρέσκονται σε αφ' υψηλού α-νόητες αναρωτήσεις και χωρίς ουσία συστάσεις.
Ξέρετε, του τύπου της Μαρίας Αντουανέτας: "Μα αφού πεινάνε, γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι;"
καποιος να του συστησει ενα στυλιστα..δεν αντεχω να δω αλλο ανεκδιηγητο καρο πουκαμισακι ή παπαγαλι γραββατα...θελει ο κακλαμανης να κρυφτει(?) κι η χαρα δεν τον αφηνει
Από τη στιγμή που η ερωτική σου ζωή είναι ιδιωτική, με ποιο δικαίωμα τη θέτεις ως αντικείμενο δημόσιας συζήτησης;
νομίζω ότι δεν είναι λιγότερο υποχρεωμένος ο Κακλαμάνης απ'οτι ο Παπανδέου ή ο Καραμανλής ή η Παπαρήγα ή οποισδήποτε τεσπα πολιτικός να μιλήσει για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων...γιατί αυτο είναι το ζητούμενο να γίνει συζήτηση και να υποστηριχτει η ισοτητα όλων των πολιτών.Αυτο μπορει να γίνει με ένα outing ,γίνεται κυρίως όμως με ξεκάθαρες πολιτικες θέσεις και μεταρρυθμίσεις.
Το ότι είναι ομοφυλοφιλος δεν σημαίνει οτι είναι και σωστός πολιτικός,ότι δεν έχει δηλ κολλήματα.Κοιτάξτε πόσοι υπάρχουν μέσα στο παπαδαριό δεν πιστεύω να περιμένετε και απ'τους αρχιμανδρίτες να μιλήσουν υπερ της ανεκτικότητας και της αποδοχής της διαφορετικότητας.
Δεν περιμένω λοιπον τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσοτερο απο ένα πολιτικο άρχοντα μόνο και μόνο επειδη ειναι γκει.Περιμένω απο ΟΛΟΥΣ ανοιχτό μυαλό και διεκδικώ ως πουστης τα δικαιωματά μου απο ΟΛΟΥΣ
Δημοσίευση σχολίου
<< Home