Ακριβώς
Παιδικά: Οκτώ (8),
Είδωλα παιδικών: Δύο (2),
Βασιλικά: Ένα (1),
Φωτογράφου: Ένα (1),
Μπλόγκερ: Ένα (1),
Αναγνωστών παρόντος ποστ: Άγνωστον.
(Η φωτογράφος Βούλα Παπαϊωάννου φωτογράφισε δέκα παιδιά, έναν καθρέφτη και τη Φρειδερίκη, κάπου μεταξύ 1945 και 1947, ο «Ταχυδρόμος» έβαλε την φωτογραφία, τώρα την έβαλα κι εγώ, χωρίς -όπως μπορείς να καταλάβεις- να ξέρω τι θέλω να πω, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου σπάνιο, πολλές φορές ξεκινάω χωρίς να ξέρω τι ακριβώς θέλω να πω, ξέροντας όμως ότι εκεί, μέσα στο εκάστοτε ερέθισμα, κρύβεται κάτι που ζητά φορτικά να ειπωθεί (και να ειπωθεί κατά το δυνατόν ακριβώς). Εδώ μου κρύφτηκε καλά, πάντως είχε οπωσδήποτε να κάνει με έναν καθρέφτη μέσα σε μια φωτογραφία, ένα κάδρο μέσα σε ένα κάδρο κι ένα αόρατο σκηνοθετικό βλέμμα που βλέπει την εικόνα από μια οπτική γωνία που δεν έχει κανένας άλλος και αποφασίζει βάσει αυτής της οπτικής γωνίας τι θα περικλείσει στην εικόνα και τι όχι, τι θα αποτελέσει εικόνα και τι όχι, τι θα χαθεί εκείνη τη στιγμή από τα μάτια του φακού και για πάντα από τα δικά μας).
7 Comments:
Σε διαβάζω και ζαλίζομαι. Ξαφνικά κάτι θέλω να πω την ίδια στιγμή που και κάτι ακόμα ξεπετάγεται σαν σκέψη, τελικά μπερδεύομαι και σιωπώ...Τελικά τα λόγια είναι μεγάλη απάτη. Μιλάμε πολύ και αποκρύπτουμε, σωπαίνουμε και πάλι αποκρύπτουμε. Παράδοξο ε; Γι' αυτό βρίσκω την ηρεμία μου στα βιβλία. Αν χάσεις το νόημα η προηγούμενη παράγραφος θα είναι πάλι εκεί, ίδια και απαράλλαχτη. Ούτε το νόημα θα αλλάζει ούτε το ύφος. Μιλώντας για βιβλία, θυμάμαι τη Φρειδερίκη, τα ορφανά τότε και το "Βella Ciao", ένα μυθιστόρημα γύρω απ' αυτά τα χρόνια. Αν σε προβλημάτισε η φωτογραφία στοιχηματίζω οτι εξίσου καλά θα τα καταφέρει και το βιβλίο. Πώς καταλήξαμε σ' ένα βιβλίο, εγώ άλλα ξεκίνησα να λέω...;-)
Αν δεν το έχεις κάνει ήδη, διάβασε τον "Φωτεινό Θάλαμο" του Ρολάν Μπαρτ και μετά το "Περί Φωτογραφίας" της Σούζαν Σόνταγκ.
Καλημέρα!
Τι σημασία έχει;
Η φώτο είναι πανέμορφη καθώς και αυτό:
Βλέμματα - Έλαβον:
Παιδικά: Οκτώ (8),
Είδωλα παιδικών: Δύο (2),
Βασιλικά: Ένα (1),
Φωτογράφου: Ένα (1),
Μπλόγκερ: Ένα (1).
Ακριβώς vs. Zoυμ
Δεν θυμάμαι ποιος διάσημος φωτογράφος το είπε, όταν τον ρώτησαν ποιες ήταν οι καλύτερες φωτογραφίες του.
" Εκείνες που δεν τράβηξα ποτέ. Που δεν πρόλαβα τη στιγμή. "
ΥΓ
Το " Ζουμ " είναι ένα μικρό αριστούργημα.
Ladychill και Κερασιά, δεν έχω διαβάσει τα βιβλία που αναφέρετε. Θα τα έχω υπόψη μου.
Κασιανέ, θα ακούσουν αυτό που λές τα αληθινά αριστουργήματα και θα μου κάνουν (δικαίως) μήνυση :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home