Παγκόσμιο Κέντρο Ομορφιάς
Tην Πρωτοχρονιά του σωτηρίου έτους 2250, έγιναν με κάθε επισημότητα τα εγκαίνια του «Παγκόσμιου Κέντρου Ομορφιάς», του γιγαντιαίου δηλαδή θόλου, εκτάσεως είκοσι δύο χιλιομέτρων και ύψους σαράντα μέτρων, εντός του οποίου η Παγκόσμια Κυβέρνηση στέγασε και ταξινόμησε τα κορυφαία έργα τέχνης του ανθρώπινου πολιτισμού, καθώς και οργανικές αναπαραστάσεις από τις εκλεκτότερες τοποθεσίες της γήινης φύσης (εννοείται της περιόδου πριν την Καταστροφή).
Ένα έτος αργότερα και παρά τις ανησυχίες δεν εκδηλώθηκε καμία απόπειρα δολιοφθοράς του Κέντρου από τους τρομοκράτες, οι ενέργειες των οποίων γίνονται άλλωστε ολοένα και πιο αναιμικές. Επιτέλους η κατάσταση φαίνεται πως σταθεροποιείται οριστικά. Μέσα σ' αυτό το έτος έχει ολοκληρώσει την επίσκεψή του στο Κέντρο το 63% του «ενεργού πληθυσμού». Μόνη υποχρέωση που έχει κάθε ενεργός πολίτης (πέραν της επίσκεψης), είναι η υποβολή προς την Κυβέρνηση ενός σύντομου μνημονίου με τις εντυπώσεις του από το Κέντρο. Όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της πρώτης υποχρεωτικής επίσκεψης του συνόλου του «ενεργού πληθυσμού», θα αρχίσει η ελεύθερη επίσκεψή του και, βάσει των ήδη καταγεγραμμένων αιτήσεων, θα υπάρχει πληρότητα τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία.
Τα μνημόνια είναι ενθουσιώδη και όλοι συμφωνούν ότι το Κέντρο άξιζε και με το παραπάνω τόσο τις πολυετείς θυσίες που απαιτήθηκαν για την ολοκλήρωσή του, όσο και τον περιβόητο «Φόρο των Πέντε Γενεών».
Μόνο ένα μνημόνιο έχει προξενήσει προβληματισμό στην Κυβέρνηση. Είναι ενός δεκατριάχρονου αγοριού και τελειώνει ως εξής: «Όσο εντυπωσιακό κι αν ήταν το Κέντρο, πιστεύω ότι η ομορφιά δεν μπορεί ποτέ να περιοριστεί σε ένα σημείο, πιστεύω ότι η ομορφιά δεν είναι απαραίτητα εκεί που μας λένε να κοιτάξουμε, αλλά κι εκεί που κοιτάμε εμείς οι ίδιοι, πιστεύω ότι η ομορφιά βρίσκεται παντού, στη διαδρομή προς το Κέντρο και στην επιστροφή στο σχολείο, πιστεύω ότι η ομορφιά δεν βρίσκεται μόνο στις θάλασσες και τα λιβάδια που μας δείξατε μέσα στο Κέντρο, αλλά και στο γκρίζο χώμα που πατάμε καθημερινά στον καμμένο μας πλανήτη».
- «Ένας αυριανός τρομοκράτης; Να επέμβουμε, Κυρία Κυβερνήτη;»
- «Όχι, να τον έχετε στο νου σας, αλλά να μην κάνετε κάτι αν δεν σας δώσω πρώτα εντολή. Ας μην φοβόμαστε τόσο. Κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας αυριανός κακός ποιητής».
Ένα έτος αργότερα και παρά τις ανησυχίες δεν εκδηλώθηκε καμία απόπειρα δολιοφθοράς του Κέντρου από τους τρομοκράτες, οι ενέργειες των οποίων γίνονται άλλωστε ολοένα και πιο αναιμικές. Επιτέλους η κατάσταση φαίνεται πως σταθεροποιείται οριστικά. Μέσα σ' αυτό το έτος έχει ολοκληρώσει την επίσκεψή του στο Κέντρο το 63% του «ενεργού πληθυσμού». Μόνη υποχρέωση που έχει κάθε ενεργός πολίτης (πέραν της επίσκεψης), είναι η υποβολή προς την Κυβέρνηση ενός σύντομου μνημονίου με τις εντυπώσεις του από το Κέντρο. Όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της πρώτης υποχρεωτικής επίσκεψης του συνόλου του «ενεργού πληθυσμού», θα αρχίσει η ελεύθερη επίσκεψή του και, βάσει των ήδη καταγεγραμμένων αιτήσεων, θα υπάρχει πληρότητα τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία.
Τα μνημόνια είναι ενθουσιώδη και όλοι συμφωνούν ότι το Κέντρο άξιζε και με το παραπάνω τόσο τις πολυετείς θυσίες που απαιτήθηκαν για την ολοκλήρωσή του, όσο και τον περιβόητο «Φόρο των Πέντε Γενεών».
Μόνο ένα μνημόνιο έχει προξενήσει προβληματισμό στην Κυβέρνηση. Είναι ενός δεκατριάχρονου αγοριού και τελειώνει ως εξής: «Όσο εντυπωσιακό κι αν ήταν το Κέντρο, πιστεύω ότι η ομορφιά δεν μπορεί ποτέ να περιοριστεί σε ένα σημείο, πιστεύω ότι η ομορφιά δεν είναι απαραίτητα εκεί που μας λένε να κοιτάξουμε, αλλά κι εκεί που κοιτάμε εμείς οι ίδιοι, πιστεύω ότι η ομορφιά βρίσκεται παντού, στη διαδρομή προς το Κέντρο και στην επιστροφή στο σχολείο, πιστεύω ότι η ομορφιά δεν βρίσκεται μόνο στις θάλασσες και τα λιβάδια που μας δείξατε μέσα στο Κέντρο, αλλά και στο γκρίζο χώμα που πατάμε καθημερινά στον καμμένο μας πλανήτη».
- «Ένας αυριανός τρομοκράτης; Να επέμβουμε, Κυρία Κυβερνήτη;»
- «Όχι, να τον έχετε στο νου σας, αλλά να μην κάνετε κάτι αν δεν σας δώσω πρώτα εντολή. Ας μην φοβόμαστε τόσο. Κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας αυριανός κακός ποιητής».
15 Comments:
Η μικρή μας πολιτεία
έχει τα πάντα, θα εκραγεί από ευτυχία
έχει δρόμους, ανηφόρες, κατηφόρες
μαγαζιά όλες τις ώρες,ανοιχτά λεωφορεία
ρετιρέ ψυχιατρεία για όσους δεν μπορούν ν΄ακούνε
την απέναντι κυρία που ουρλιάζει
που όλο λέει πως η μικρή μας πολιτεία
είναι ωραία και ότι σε λίγο θα εκραγεί από ευτυχία
...έχει νόμους, υπονόμους, αστυνόμους,
παρανόμους, ταχυδρόμους...
...έχει σκύλους, έχει γάτες
συνεπείς επαναστάτες
θα μου πούνε
πότε κάνω λάθος, πότε μ΄οδηγεί το πάθος
(Παύλος Παυλίδης)
Ο παραπάνω kallitexnis θα μπορούσε να είναι για την πολιτεία που περιγράφεις ένας "κακός" ποιητής ή ένας "καλός" τρομοκράτης?
Edelws suneirmika mou irthe sto mualo gia suggrafeas tou mnimoniou o Yaromil apo to "H Zwh Einai Allou" kai olo to post me metefere stin atmosfaira tis Pragas meta tin eisvolh twn Sovietikwn, stous kuklous twn "poihtwn" kai tis suzitiseis tous pada upo to agrupno vlemma kapoias epitrophs pou dieksagagei sto skotadi dikes prothesewn.
Kleistofoviko...
Old καλημέρα
. Η δικαιοσύνη απεδόθη
@Maria
Το κομμάτι είναι από το καινούργιο του Παυλίδη ?
Πόσο κακός πρέπει να είναι ο ποιητής για να γίνει ένας καλός τρομοκράτης?
Για να καταλάβεις κάτι, πρέπει να δεις την ομορφία του (ακόμα κι αν πρόκειται για μαζική δολοφονία), όπως έλεγε ο Κούντερα στις Προδομένες Διαθήκες (το παράδειγμα είναι δικό μου).
Από την άλλη, αυτό μάλλον αφορά τους μυθιστοριογράφους, όχι τους ποιητές. Οι ποιητές δε χρειάζεται να καταλαβαίνουν, αρκεί να αισθάνονται με πάθος.
Χωχωχω, πήξαμε στον Κούντερα σε αυτό το ποστ.
Όσοι διανοητές προσπάθησαν να μιλήσουν για τον κόσμο που έρχεται, όλοι έτσι κάπως τον είδαν.
Από τον Orwell μέχρι τον Asimov και τον Ridley Scott, όλοι τους βλέπουν να υπάρχει στο τέλος μια παγκόσμια κυβέρνηση και μερικές μικρές εστίες αντίστασης από κάποιους οραματιστές.
Νομίζω είναι νομοτελειακή αυτή η κατάληξη.
Pasenger, ναι, πιστεύω ότι κάποια πράγματα είναι αντικειμενικά άσχημα. Πιστεύω όμως ακόμα ότι έχουμε μάθει να ψάχνουμε την ομορφιά σε συγκεκριμένα σημεία, ενώ αυτή μπορεί να κρύβεται παντού. Περπατάμε στο δρόμο και έχουμε το βλέμμα μας απενεργοποιημένο. Πάμε όμως ταξίδι στο εξωτερικό ή σε ένα νησί και το βλέμμα μας ενεργοποιείται. Πιστεύω ότι η ομορφιά δεν εξαρτάται μόνο από το αντικείμενο που κοιτιέται, αλλά και από τον τρόπο που κοιτάμε.
Μαρία, κακός ποιητής σίγουρα όχι.
I.P.Potis, όχι εντελώς κακός, μια μετριότητα μάλλον, με αρκετά απωθημένα μέσα της.
Βαγγέλη, που απεδόθη δικαιοσύνη πάλι;
Σκιές, πού ξέρεις, μπορεί το Παγκόσμιο Κέντρο Ομορφιάς να έχει χτιστεί εκεί που ήταν κάποτε η Πράγα.
Thrass, αν κατάλαβα καλά δηλαδή, εισήγαγες την έννοια του χαζού ποιητή :)
Νik-Athenian, σκασίλα μας, εμείς θα έχουμε πεθάνει.
I.P.Potis said...
"Πόσο κακός πρέπει να είναι ο ποιητής για να γίνει ένας καλός τρομοκράτης? "
Πίστεψέ με, φίλε μου, συμβαίνει και αυτό...
Σε μια συζήτηση με έναν καλό του φίλο ο δεκατριάχρονος εξομολογείται... "μου άρεσε πράγματι πολύ το Κέντρο... η αισθητική του με άφησε άναυδο... μα κάτι σ'αυτό με τρόμαξε... δεν είχε ψεγάδια... πως να μιλήσουμε για ομορφιά όταν δεν υπάρχουν όλα εκείνα τα μικρά ελαττωματάκια που το φέρνουν πιο κοντά σε μένα?... άλλο τελειότητα και άλλο ομορφιά... και αν δεν πλησιάζει στην τελειότητα κάτι πως μπορεί να είναι για εκατομμύρια ανθρώπους αντικειμενικά όμορφο?... όμως την τελειότητα μπορείς να την θαυμάζεις απο μακρυά... την ομορφιά πρέπει να μπορείς να την αγγίζεις"...
thrass said:
Χωχωχω, πήξαμε στον Κούντερα σε αυτό το ποστ.
lal
(ouxi lol - gia na timisoume meres pou einai kai ton gigada Thanassi)
Πιστεύω όμως ακόμα ότι έχουμε μάθει να ψάχνουμε την ομορφιά σε συγκεκριμένα σημεία, ενώ αυτή μπορεί να κρύβεται παντού
Πολύ σωστή επισήμανση.
Interesting website with a lot of resources and detailed explanations.
»
Your website has a useful information for beginners like me.
»
Wonderful and informative web site. I used information from that site its great. » » »
Keep up the good work trademark attorney
Δημοσίευση σχολίου
<< Home