Ο Μελαγχολικός Φονιάς
Ακολουθούν δυο επιστημονικά συμπεράσματα και μια είδηση.
Επιστημονικό συμπέρασμα 1: Η ιατροδικαστής Ρουμπίνη Λεονταρή δήλωσε ότι είναι βέβαιο πως ο Ρώσος δραπέτης αυτοκτόνησε, καθώς αυτοπυροβολήθηκε στον δεξί κρόταφο χωρίς η σφαίρα να βρει διέξοδο.
Προφανώς μπορεί να διαγνωσθεί ιατροδικαστικά -και μάλιστα πέραν πάσης αμφιβολίας- η διαφορά μεταξύ του να αυτοκτονείς βάζοντας το περίστροφο στον κρόταφό σου και του να σου βάζει το περίστροφο στον κρόταφο και να σε πυροβολεί κάποιος άλλος.
Επιστημονικό συμπέρασμα 2: Ο ψυχολόγος Δημήτρης Κουντούρης δήλωσε ότι δεν του κάνει εντύπωση η εκδοχή της αυτοκτονίας, γιατί τέτοια άτομα είναι δειλά και συγκεκριμένα θρασύδειλα.
Για να εκλαϊκεύσουμε τον επιστημονικό λόγο του ψυχολόγου, τέτοια άτομα δεν είναι απλώς δειλά· είναι χέστηδες, μπούληδες, λελέδες, μυξιάρικα, κότες λυράτες.
Η είδηση: Εντοπίστηκε δίπλα στο πτώμα του Ρώσου ένα ανοιγμένο βιβλίο με ποιήματα του Καρυωτάκη. Το αίμα του αυτόχειρα πετάχτηκε σαν πίδακας απ' το κεφάλι του και πιτσίλισε τους εξής στίχους:
«Α! πρέπει τώρα να φορέσω
τ' ωραίο εκείνο γύψινο στεφάνι.
Έτσι, με πλαίσιο γύρω το ταβάνι,
πολύ θ' αρέσω».
15 Comments:
Μμμ λοιπόν:
Αν το "αυλάκι" της σφαίρας έχει ελαφριά κλήση προς τα πάνω τότε πιό εύκολα αυτοκτονείς και πιό δύσκολα σε σκοτώνουν.
Αν τώρα το "αυλάκι" είναι ίσιο ή έχει φορά προς τα κάτω, τότε σίγουρα δεν αυτοκτόνησες, εκτός και αν αυτοκτόνησες αλλά φρόντισες να το κάνεις έτσι ώστε να φαίνεται σαν να σε σκότωσαν....
Επίσης αν αυτοκτόνησες τα δάχτυλά σου βρωμάνε μπαρούτι...
Οπότε ο ιατροδικαστής μπορεί να βγάλει συμπέρασμα...
(Φυσικά και δεν μιλάω για την συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά γενικά... και επίσης δεν γνωρίζω ποιά φορά είχε το αυλάκι της σφαίρας...)
Ψυχολογικά τώρα... χμμμ μόνο η σιγουριά της φυλακής και του τί θα τραβήξω μέσα "μετά" θα με έκαναν να αυτοκτονήσω. Αλλά στην θέση του θα αυτοκτονούσα αντιστεκόμενος μέχρι τελευταία στιγμή... έτσι με κόβω....
Η είδηση είναι διασταυρωμένη;
δεν μου αρέσει καθόλου η ελλάδα τώρα τελευταία παιδάκια...
:((
Aγαπητέ Darthir, κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν διατείνομαι πως δεν ήταν αυτοκτονία. Απλώς τις αμφιβολίες μου εκφράζω. Τώρα για το θέμα της φοράς της σφαίρας, φαντάζομαι ότι με όποια ακριβώς κλίση τοποθετεί το χέρι του ο αυτόχειρ, μπορεί να το τοποθετήσει και ο δολοφόνος, πόσο μάλλον όταν θέλει να το κάνει να φαίνεται σαν αυτοκτονία. Εξίσου αν θέλεις να φαίνεται σαν αυτοκτονία πιέζεις τη σκανδάλη με τα δάχτυλα του νεκρού για να μυρίζουν μπαρούτι. Τώρα, μπορεί και να λέω βλακείες, αλλά θέλω να πειστώ με επιχειρήματα ότι λέω βλακείες. Αν η ιατροδικαστής περιοριζόταν να πει ότι δέχτηκε σφαίρα στον κρόταφο από κοντινή απόσταση, δεν θα είχα πρόβλημα. Πρόβλημα έχω με την απόφανσή της ότι είναι αυτοκτονία.
Τέλος, η είδηση δεν είναι απλώς διασταυρωμένη, είναι καρατσεκαρισμένη :)
Καλά, εγώ είμαι σίγουρος ή μάλλον πεπεισμένος ότι ήταν "αυτοκτονία" και όχι αυτοκτονία, αλλά το point μου ήταν ότι ο ιατροδικαστής μπορεί να βγάλει συμπέρασμα.
Φυσικά επίσης μπορεί επίσης να ανακοινώσει ό,τι θέλει...
Η είδηση όμως είναι ειδησάρα... γιατί δεν την άκουσα μέχρι τώρα;;;
Έκανα το λάθος ν' ανοίξω για λίγο την τηλεόραση το απόγευμα, κι έπεσα πάνω στη Ρουμπίνη που ξεκατίνιαζε συνάδελφό της, σε παράθυρο, με ύφος χιλίων Miss Piggy.
Τώρα, μπορεί και να λέω βλακείες, αλλά θέλω να πειστώ με επιχειρήματα ότι λέω βλακείες.
Στην Ελλάδα; Υπάρχει προηγούμενο, όσον αφορά τα ΜΜΕ και την ΕΛ.ΑΣ;
Το πόρισμα της αυτοκτονίας, βγαίνει με τη βαλλιστική εξέταση κι όχι από την νεκροτομή. Ο ιατροδικαστής ΠΟΤΕ δεν μπορεί να γνωρίζει από πιό όπλο βγήκε η σφαίρα. Ο νοών νοείτω.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ταπεινή τέχνη χωρίς ύφος, πόσο αργά δέχομαι το δίδαγμά σου...
Ο εκπρώσωπος του επαγγελματικού σωματείου (το γράφω σωστά;) είπε ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η ανακούφιση των χωρικών μετά το γεγονός της αυτοκτονίας (?)
Η αυτοχειρία πιστοποιείται απο τα ίχνη μπαρούτης (;) στα δάχτυλα του αυτόχειρα και τη μέρα εκείνη έβρεχε, οπότε είναι δύσκολο να έμειναν ίχνη (είπε κάποιος άλλος ιατροδικαστής)
τυχαία παρακολούθησα προχτες ΑΛΤΕΡ ειδησεις
Lefty, ένα ΜΠΟΥ θα του κανε και το Ρωσάκι θ' άρχιζε να κλαίει με λυγμούς.
Τhrass, μακριά από όπλα και σχοινιά, γιατί είσαι επίφοβος.
Γιατί άραγες να απασχολεί σε τέτοιο βαθμό την ημεδαπή κοινή γνώμη το υπαρξιακό δίλημμα εάν ένας, κατ' εξακολούθηση, δολοφόνος αυτοκτόνησε ή εφονεύθη από την Αστυνομία, κατά την καταδίωξή του; Στο πίσω μέρος του, συνήθως βρώμικού, μυαλού μου, εκεί που επωάζεται το αυγό του φιδιού, έχω και μια πολιτικά μη ορθή σκέψη: σε Κράτη δικαίου, όπου έχει ενσκύψει οξεία εγκληματικότητα, αφενός η Πολιτεία έχει δώσει ευρύτερες αρμοδιότητες στην Αστυνομία, η οποία, στο πλαίσιο αυτών, μπορεί, απενοχοποιημένα, να σκοτώσει εγκληματίες (και όχι βραζιλιάνους περαστικούς) δια να προστατέψει το έννομο αγαθό της ζωής των πολιτών της, και αφ΄ετέρου οι πολίτες θεωρούν φυσιολογικό να βληθεί ένας πολλάκις φονιάς ενόσω προσπαθεί να διαφύγει. Τρεις λοιπόν οι πιθανές αιτίες ενασχόλησης των φαιδρών δημοσιογράφων με το θέμα: πολιτική εκμετάλλευση (άλλη μια ωραία ευκαιρία να χτυπήσουμε την κυβέρνηση), έλλειψη ειδήσεων (και ας μην είναι Αύγουστος) ή, το χειρότερο, προάσπιση των δικαιωμάτων του νεκρού. Αν και οι 2 πρώτοι λόγοι φαντάζουν έγκυροι, ο τρίτος θα μπορούσε να είναι συνέπεια. Απόρροια λοιπόν των ατεκμηρίωτων συζητήσεων, η καλλιέργεια ενός κλίματος, που, αναποδογυρίζοντας τους ρόλους του θύτη με το θύμα, θέτει το Κράτος στο εδώλιο, εικάζοντας ότι σκότωσε. Καλά έκανε, λέω εγώ. Γιατί θα έπρεπε οι αλήτες στα γαλλικά προάστια και οι εγχώριοι που περιφρονούν τη ζωή των τρίτων, να χαίρουν της "προστασίας" των μέσων; Και εάν η αντιπολίτευση ελέγχει μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ προβάλοντας τις μεταξωτές κορδέλες για φύκια και η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης είναι ανύπαρκτη, αυτό δεν εξισώνει το ορθό της πράξης σε λάθος. (Ορθολογιστικά και χαμηλόφωνα σκεπτόμενος, αναρωτιέμαι γιατί το κράτος θα έπρεπε να δαπανήσει ποσά για τη μεταφορά, κράτηση, δίκη, και τη δια βίου φυλάκιση ενός αποβράσματος, ενώ τώρα η κοινωνία απαλλάχτηκε με μία σφαίρα). Δεν με ενδιαφέρει ποια κάννη είναι ζεστή. Με ενδιαφέρει ποιό μυαλό σταμάτησε να σκέπτεται.
Τέλος, μόνο όταν το Κράτος λειτουργεί τοιουτοτρόπως, μπορεί να πείσει ιδεολογικά τους πολίτες του ότι έχει ένα λόγο ύπαρξης και να φράξει, την άνοδο της οποιασδήποτε ακροδεξιάς φράξιας στην εξουσία. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μπρεχτ γράφει ότι δεν πρέπει να επιρρίπτουμε ευθύνες μόνο στα ορμητικά νερά ενός ποταμού που καταστρέφει, αλλά και στις όχθες που τον εμπεριέχουν.
Tο πρόβλημά σου λοιπόν δεν είναι ο συγκεκριμένος κατά συρροήν δολοφόνος, αλλά και οι αλήτες στα γαλλικά προάστια. Τουλάχιστον είσαι ειλικρινής. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αν είχες το χρώμα δέρματος εκείνων των αλητών και είχες μεγαλώσει σε εκείνες τις συνοικίες θα μπορούσες να καις και συ λεωφορεία;
Επίσης γιατί να μένουμε μόνο στην δολοφονία των ειδεχθών εγκληματιών; Γιατί να μην τους βασανίζουμε κιόλας προς τον σκοπό της λύτρωσης των συγγενών των θυμάτων;
Το πρόβλημα, όχι δικό μου, αλλά της κοινωνίας στην οποία εκτυλίσσεται η φαιδρή αυτή ιστορία είναι ότι υπερασπίζεται τα λάθος άτομα. Υπερασπίζεται μια αποπροσανατολισμένη νεολαία, γιατί έχει παιδικά τραύματα. Αλήθεια, θα έλεγες τα ίδια εάν σου είχαν κάψει το αυτοκίνητο; Ή μήπως εάν σου είχαν "πειράξει" την κοπέλα στο δρόμο;
(Αν και νομίζω ότι το χρώμα δέρματος είναι εκτός συζήτησης, το χρώμα του δέρματος μου είναι κατά πολύ πιο σκούρο από αυτό πολλών μεταναστών, κάτι που έχει ενίοτε οδηγήσει σε τρυφερούς εναγκαλισμούς με μαύρα ασπόνδυλα γκρουπούσκουλα). Περαιτέρω, εάν είχα μεγαλώσει εκεί, θα προσπαθούσα να μην καίω λεωφορεία. Τα περί βασανισμών, φαιά.
Όχι φίλε δεν είναι φαιά. Νομίζεις ότι από το πρώτο σχόλιο σου προκύπτει ότι είσαι κατά των βασανισμών; Δεν προκύπτει. Χαίρομαι που δεν είσαι λοιπόν (και δεν το λέω ειρωνικά). Άρα βάζεις κι εσύ ένα όριο πέραν από το οποίο δεν πρέπει να πάει η τιμωρία της πολιτείας. Κάποιος άλλος βέβαια θα μπορούσε να σου αντιτάξει επιχειρήματα του στιλ "γιατί να την βγάζουν με μια απλή σφαίρα; γιατί να μην πονάνε πρώτα όσο πόνεσαν τα θύματά τους; κλπ". Όπως λοιπόν εσένα θα σου φαίνονταν ίσως ακραία τα επιχειρήματα του υποθετικού αυτού συνομιλητή, έτσι κι εμένα μου φαίνονται ακραία τα δικά σου.
Ρωτάς τι θα έκανα αν μου έκαιγαν το αυτοκίνητο. Θα οργιζόμουν, θα καταριόμουν αλλά αν έπιαναν τους δράστες θα ήθελα η τιμωρία τους να ήταν εύλογη και σε αντιστοιχία με το κλίμα των ημερών που συνέβη ο εμπρησμός. Το αυτοκίνητο όμως είναι άψυχο. Αν πείραζαν την κοπέλα μου ή κάποιον δικό μου άνθρωπο, σου μιλάω ειλικρινά, δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα. Μπορεί και να ήμουν ικανός για όλα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το κράτος δεν έπρεπε να προστατεύσει το δράστη από την οργή μου. Γιατί, αν τον σκότωνα κι εγώ, μετά θα με σκότωνε ο γιος του και να μην γινόμαστε κοινότοποι δεν θα ήμαστε κοινωνία αλλά ζούγκλα.
Αν τώρα σκότωσαν όντως τον Ρώσο χωρίς να είναι αναγκαίο, αν τον σκότωσαν για εκδίκηση επειδή σκότωσε δυο συναδέλφους τους, είναι κατ΄εμέ κατακριτέο.
Κάποιοι θα ισχυρίζονταν ότι τέτοιου είδους εκπτώσεις από το κράτος δικαίου είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Εκεί εγώ θα διαφωνούσα με αυτούς, εκεί -στη συγκεκριμένη περίπτωση- θα ήμουν λίγο πιο κοντά σου.
Πολλά μπορεί κανεις να πει εδώ, αλλά θα μείνω απλά στο εξής γεγονός: ο νόμος είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης εξέλιξης. Έχει φτιαχτέι για να απονέμει δίκαιο σε δράστες και θύτες και η απονομή της γίνεται από ανθρώπους με περιορισμένη αντίληψη ανάλογα με την συνηδειτότητά τους και τις αξίες τους...Έγινε για να προστατευεί τους άλλους από εμάς και εμάς από τον εαυτό μας
Δημοσίευση σχολίου
<< Home