Χτενίσου, καλή μου.

Ο κόσμος καίγεται· όχι τα μαλλιά της. Τα μαλλιά της είναι αχτένιστα· όχι ο κόσμος. Πού σου φαίνεται το παράλογο λοιπόν; Άφησέ την να χτενιστεί και μην την κριτικάρεις. Μήπως, πριν σε τρομάξουν οι φωτιές, της έδινες καθόλου σημασία; Μόνη της γερνά, μόνη της θα πεθάνει, μόνη της θα χτενιστεί. Ο κόσμος ούτως ή άλλως δεν την αφορά πια. Ό,τι είχε να πάρει και να δώσει σ' αυτόν, το πήρε και το έδωσε νέα. Τώρα την αφορά μόνο ο κόσμος ο επόμενος και τα γηρατειά της. Το μόνο που της έχει απομείνει είναι θολωμένες αναμνήσεις, κουρασμένα κόκκαλα κι ανάκατες τρίχες. Άσε την να τις τακτοποιήσει, άσε την να έχει τον έλεγχο σε κάτι, άσε την να φροντίζει ό,τι ακόμη διασώζεται και μην την πιάνεις στο στόμα σου. Αν κρατούσε μάνικα αντί τσατσάρας· τότε να την κορόιδευες.