Έρρικα

Την φώναζαν Έρρικα / Ήταν επτά χρονών / Πέρυσι είχε ξεκινήσει το σχολείο / Αλλά τα παράτησε / Είχε βγει να πει τα κάλαντα / Θα την βάφτιζαν Αφροδίτη / Αλλά δεν πρόλαβαν / «Το πρώτο που είδα ήταν το τριγωνάκι της στο πεζοδρόμιο» / Παντού τρέχουν παιδιά / Ένα από αυτά είναι ο αδερφός της.

---

Στο Κορωπί όπου μένω και εγώ ξέρεις τι άλλο κάνουν; βάζουν τα παιδιά τους μέσα σε κούτες και τα τοποθετούν στη μέση του δρόμου. Με την ελπίδα να περάσει κάποιος να χτυπήσει την κούτα και το δύστυχο παιδί τους & να του αφαιμάξουν αποζημίωση.

Τραγικό το συμβάν, αλλά μην ξεχνούμε ότι : 2. Δεν είχαν μάθει στην μικρούλα κυκλοφοριακή αγωγή 3. Οι ρομά/τσιγγάνοι/γύφτοι είναι γενικά πηγή προβλημάτων.

Απόφαση του Αρείου Πάγου για τους πεζούς που παραβιάζουν τον ΚΟΚ. Σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου οι πεζοί που περνούν κάθετα τους δρόμους, σε σημεία όπου δεν υπάρχει διάβαση έχουν ποσοστό συνυπαιτιότητας σε περίπτωση ατυχήματος, ακόμη κι αν ο οδηγός του οχήματος έχει παραβιάσει τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας.

Αν εχει ζησει κανεις κοντα σε γυφτους τοτε ξερει τι ανθρωποι ειναι αυτοι.... οσοι καθονται και τους λυπουνται απλα κοιμουνται τον υπνο του δικαιου

Αλλά διερωτώμαι, αν το άμοιρο παιδί δεν ήταν Ρομά, όπως είθισται να ονομάζουμε τελευταίως τους Αθίγγανους (λέξη ελληνικότατη, προερχόμενη από τον Ηρόδοτο), θα γινόταν ... μικρή επανάσταση; Οι Αθίγγανοι πάντα έχουν προβλήματα με την αστυνομία και πάντα προσπαθούν να τα λύσουν με ομαδικές βίαιες επιθέσεις

Οι γυφτοι οδηγουν και παρκαρουν οπου θελουν δεν χρησιμοποιουν ουτε φωτα πολλες φορες ενω εχει σκοτεινιασει και οι δρομοι ειναι προεκτασεις των ''σπιτιων'' και των τσαντιριων. Αφηστε τον ανθρωπο να φυγει εκτος και αν τον κρατατε για να ηρεμησετε τους τσιγγανους

---

Την φώναζαν Έρρικα. Ήταν επτά χρονών. Σε πολύ λίγα χρόνια θα ήταν κανονική γυναίκα. Ίσως σε πολύ λίγα χρόνια να γινόταν και μάνα. Είχε βγει να πει τα κάλαντα. Πέρυσι είχε ξεκινήσει το σχολείο. Αλλά το παράτησε. Θα την βάφτιζαν ίσως Αφροδίτη. Παντού τρέχουν παιδιά. Ένα από αυτά μπορεί να έχει και το τρίγωνό της. Θα τα πει του χρόνου. Που η Έρρικα θα ήταν οκτώ. Σήμερα τα Φώτα κι ο Φωτισμός. Αλλά άλλες οι βουλές του Διός. Σήμερα Σκοτάδι κι ο Σκοτωμός.

---

Σα ο Ρόμα, μπάμπο μπάμπο

Σα ο Ρόμα, ο νταγιέ

Σα ο Ρόμα, μπάμπο μπάμπο

Ε, εντερλέζι

Eντερλέζι

Σα ο Ρόμα, ντάγιε.

---

Η Έρρικα λέει τα κάλαντα σε ένα μεγαλύτερο της αγόρι. Εκείνο ψάχνει σε ένα κάδο σκουπιδιών. Πόσων χρονών είσαι, το ρωτάει. Δέκα πέντε, εσύ; Εφτά. Είναι και το αγόρι μελαμψό, αλλά μιλάει παράξενα. Το ρωτάει από πού είναι. Απαντάει με μια πολύ μεγάλη λέξη κι η Έρρικα μπερδεύεται και την επαναλαμβάνει λάθος. Το αγόρι γελάει. Το ίδιο κι εκείνη. Γελάνε δυνατά χωρίς κίνδυνο να ακουστούν και να μας ενοχλήσουν (να μας ενοχλήσουν άλλο), αφού τη χώρα της αυτόματης λήθης, όπου αντηχούν τώρα τα γέλια τους, τη χωρίζουν από τη δική μας πολλά περισσότερα από φράχτες, τείχη και καταυλισμούς.