Πέμπτη, Μαρτίου 02, 2006

Η Παραίτηση κι η Προκήρυξη

2 Μαρτίου του 2006 κι ο Τζών Μπρέιντι Κίσλινγκ, τέως πολιτικός σύμβουλος της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, γίνεται πρωτοσέλιδο στην «Ελευθεροτυπία», καθώς σε άρθρο του σε αμερικάνικο περιοδικό ισχυρίζεται ότι οι υποκλοπές γίνονταν από την πρεσβεία.
Τρία χρόνια νωρίτερα, στις 28 Φεβρουαρίου του 2003, ο Τζων Μπρέιντι Κίσλινγκ είχε ξαναγίνει πρωτοσέλιδο στην ίδια εφημερίδα, αφού παραιτήθηκε από τη θέση του διαμαρτυρόμενος έντονα για τον πολιτική του πολέμου στο Ιράκ.
Αλλά στις 22 Σεπτεμβρίου του 2001 είχε φιλοξενηθεί στην εφημερίδα μια ακόμη επιστολή του Τζων Μπρέιντι Κίσλινγκ, επιστολή που απευθυνόταν στον «Ιό» και με την οποία υπερασπιζόταν την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική.
Αυτά είναι τα γεγονότα.
Κι αυτά εδώ είναι γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ:
Καλοκαίρι του 2002 ο Ξηρός προσέχει περισσότερο και δεν του σκάει η βόμβα στο χέρι, συνεπώς Φεβρουάριο του 2003 -εποχή που ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα χτυπάει κόκκινο λόγω της επικείμενης εισβολής στο Ιράκ- η 17Ν παραμένει ασύλληπτη. Αποφασίζει να χτυπήσει Αμερικάνο διπλωμάτη προκειμένου να επανακτήσει την πεσμένη τα τελευταία χρόνια δημοτικότητά της. Ο Κίσλινγκ φαντάζει εξαιρετική περίπτωση στόχου. Την ώρα που ο Κίσλινγκ συντάσσει στο γραφείο του την παραίτηση - καταπέλτη κατά των επιλογών της πατρίδας του, την ώρα που γράφει «Σας καλώ να ακούσετε τους φίλους μας σ' όλον τον κόσμο. Όταν οι φίλοι φοβούνται εμάς, αντί να φοβούνται για μας, είναι ώρα να ανησυχούμε», συντάσσεται και η προκήρυξη - καταπέλτης κατά των ΗΠΑ, τμήμα της οποίας αποτελούν και αποσπάσματα της επιστολής Κίσλινγκ προς τον «Ιό», προκειμένου να καταδειχθεί ότι η οργάνωση δεν χτυπά στα τυφλά και ότι το συγκεκριμένο θύμα φέρει και εξατομικευμένη ευθύνη. Η προκήρυξη βγαίνει από την γραφομηχανή, ενώ ο Κίσλινγκ πατά το «print» στον υπολογιστή του. Πίνοντας ουίσκυ διαβάζει την παραίτηση για πολλοστή φορά, κρίνει ότι δεν θέλει άλλο «χτένισμα», την υπογράφει, την διπλώνει, την βάζει μέσα σ΄ ένα φάκελλο, γράφει έξω από τον φάκελλο το όνομα και την ιδιότητα του αποδέκτη και τοποθετεί τον φάκελλο σε ένα συρτάρι. Έχει νυχτώσει. «Θα την στείλω αύριο το πρωί» αποφασίζει, γνωρίζοντας ότι στέλνοντάς την σκοτώνει την καριέρα του. Βγαίνει από την πρεσβεία και αρχίζει να περπατά επί ώρα βυθισμένος στις σκέψεις του και ζαλισμένος απ' το ποτό. Μια μηχανή σταματά δίπλα του κι ένα 45άρι τον πυροβολεί στο κεφάλι.
Την επόμενη μέρα, ένας διπλωμάτης ο οποίος καθάριζε το γραφείο του δολοφονημένου, χτυπά την πόρτα του πρέσβη, που είχε στα χέρια του την «Ελευθεροτυπία» με την πρωτοσέλιδη προκήρυξη, και του δίνει έναν φάκελλο: «Αυτό είναι για σας».
Η παραίτηση δεν βλέπει ποτέ το φως της δημοσιότητας και ο Κίσλινγκ θάβεται με τιμές ήρωα στην πατρίδα του.
Σχεδόν σύσσωμη η ελληνική κοινή γνώμη αποφαίνεται μισοφωναχτά ότι «καλά του κάνανε».

18 Comments:

At 3/02/2006 08:39:00 μ.μ., Blogger Τζιτζίκος said...

δεν υπάρχουν 'αν' στην ιστορία...

 
At 3/02/2006 10:15:00 μ.μ., Blogger Περί κουζίνας και όχι μόνο said...

Η ιστορία είναι περιγραφή γεγονότων άρα όντως δεν υπάρχουν "αν" σ'αυτήν. Ωστόσο, υπάρχουν συνθήκες πίσω από τα γεγονότα, που ποτέ δεν μαθαίνονται εσκεμμένα ή μη. ΑΝ οι συνθήκες πίσω από τα γεγονότα ήταν γνωστές, τότε η καταγραφή της ιστορίας μπορεί να ήταν διαφορετική.
Συγχαρητήρια, η ιδέα καταπληκτική. Συμφωνώ απόλυτα.

 
At 3/02/2006 10:26:00 μ.μ., Blogger Τζιτζίκος said...

κανεις δεν αμφιβαλει για την 'υποκειμενικότητα' της ιστορίας ως επιστημης. Όμως η διηγηση του ολντ μπου εδώ , μπορεί να είναι έξυπνη, αλλά δεν αφορά 'κρυφές΄συνθήκες μα διάφορα 'αν' (π.χ. Αν ο Ξηρός ήταν πιο προσεκτικός).

Σε κάθε περίπτωση το δικό μου σχόλιο είναι 'παράλληλο' του ποστ και όχι κατακριτικό και ελπίζω ο ολντ μπου να μου συγχωρεί την παρέμβαση.

 
At 3/03/2006 12:47:00 π.μ., Blogger lazopolis said...

Αντίστροφη συνομωσιολογία, ε; Καλά σε είπε αγγλώνυμο (και ρεβιζιονιστή) ο Τάλος :)

 
At 3/03/2006 09:23:00 π.μ., Blogger Sraosha said...

Χο χο χο, ΠΟΛΥ καλό...

 
At 3/03/2006 12:23:00 μ.μ., Blogger sal.ló said...

Μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον γρύλλο...

 
At 3/03/2006 04:14:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Αγαπητέ Τζιτζίκο, εννοείται ότι η παρέμβασή σου είναι ευπρόσδεκτη. Θεωρώ πάντως ότι, μολονότι βασίζεται σε διάφορα «αν», είναι μια ιστορία που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συμβεί.

 
At 3/03/2006 09:46:00 μ.μ., Blogger Τζιτζίκος said...

ω φυσικά θα μπορούσε να είχε συμβεί. Ουδεμία αμφιβολία. Όπως και τόσα άλλα που τελικά δεν έγιναν, δεν αποτέλεσαν 'ιστορία΄. Το σχολιό μου ήταν ξώφαλτσο (όπως συνήθως...)

 
At 3/04/2006 12:51:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Διακρίνω κάποια ελαφρά χλεύη για την ελληνική κοινή γνώμη ή κάνω λάθος; Μήπως πάλι τώρα η πρώην ΕΟ είναι πολύ εύκολος στόχος; Και, τελικά, μήπως, αξίζει τιμή σε κάποιον που αυτομολεί από το κάστρο του Δρακουμέλ για να πάει με τα στρουμφάκια; Λέω μήπως; Η παραπομπή στην επιστολή του 2001 δεν έχει την επιστολή, παρά σχολιασμό των φορέων.

 
At 3/05/2006 01:30:00 π.μ., Blogger Kevlarsoul said...

Πολύ καλή περιγραφή.Θα μπορούσε να έχει συμβεί άνετα και εύκολα.

Προς anonymous: Η ελληνική κοινή γνώμη είναι κάποιες φορές αξιέπαινη για το θάρρος της και την αναρχία της, και κάποιες φορές είναι πραγματικά διαστρεβλωμένη και εύκολα παρασυρόμενη.

 
At 3/05/2006 03:08:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Αnonymous, δεν με έχουν προσλάβει ακόμη στο State Department ώστε να έχω αντίγραφο της επιστολής. Παρέπεμψα στο άρθρο της εφημερίδας. Για τον Δρακουμέλ θα απαντούσα ευχαρίστως, αλλά δεν καταλαβαίνω ποιος είναι εν προκειμένω ο Δρακουμέλ και ποιά τα στρουμφάκια.

 
At 3/05/2006 06:38:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ειμαι απο αυτους που θα λεγανε
"καλα του κανανε" αν το φανταστικο
σεναριο σας γινοτανε πραγματικοτητα.

O Kisling μπορει να παραιτηθηκε προς τιμη του
λιγο πριν την εισβολη στο Ιρακ (ηταν τοσο βρωμικη
αυτη η εισβολη που ακομη και για αυτον παραπηγαινε
το πραγμα)αλλα για ολα τα αλλα εγκληματα της Αμερικανικης
πολιτικης στο κοσμο εχει μεριδιο ευθυνης ως διπλωματης
καριερας που ηταν τοσο χρονο.

Ναι.
Και μην κανετε τον κοπο να με ρωτησετε αν ειμαι υπερ του "45αριου"
της 17Ν.

Αναφανδον ειμαι!

 
At 3/06/2006 03:53:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ο Δρακουμέλ είναι ο κακός και τα στρουμφάκια το καλό. Τώρα, εάν δυσκολεύεστε να διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ των 2, ευχαρίστως θα σας έπαιρνα μαζί μου στην επίσκεψη στον οφθαλμίατρο που έχω προγραμματίσει για την Παρασκευή.

 
At 3/06/2006 08:49:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Πρώτε anonymous, προφανώς θεωρείτε ότι η ποινή που του άρμοζε για το «μερίδιο ευθύνης του ως διπλωμάτης καριέρας» ήταν ο θάνατος. Εγώ διαφωνώ λοιπόν.
Δεύτερε anonymous, θυμίζω τι γράψατε στο προηγούμενο σχόλιο σας:
«Και, τελικά, μήπως, αξίζει τιμή σε κάποιον που αυτομολεί από το κάστρο του Δρακουμέλ για να πάει με τα στρουμφάκια; Λέω μήπως;»
Αν λοιπόν ο Δρακουμέλ είναι ο κακός και τα στρουμφάκια το καλό
και ο Κίσλιγκ αυτομόλησε από το κάστρο για να πάει με τα στρουμφάκια, θέλετε να πείτε ότι του αξίζει τιμή. Και το ποστ όμως δεν έλεγε ότι του αξίζει θάνατος, άρα πάλι δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε.

 
At 3/07/2006 11:54:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ναι μεν αλλά. Στο ποστ λέτε παραιτήθηκε αλλά υπερασπιζόταν. Τον δείχνετε γκρίζο, ενώ έχει μια λευκή απόχρωση της ώχρας.

 
At 3/07/2006 04:17:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Δείχνω έναν άνθρωπο που άλλαξε απόψεις ή, αν θέλετε, έμεινε πιστός στις απόψεις του, αλλά άλλαξε η πολιτική της χώρας που υπηρετούσε. Ο χρωματισμός του εξαρτάται πάντα κι από το μάτι αυτού που διαβάζει. Ο προηγούμενος anonymous διαβάζοντας το ίδιο κείμενο αποφάνθηκε ότι δεν είναι ούτε σχεδόν λευκός, ούτε γκρίζος, αλλά μαύρος.

 
At 3/07/2006 08:59:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πως ξέρεις ποιος ανώνυμος μιλάει;

 
At 3/07/2006 09:14:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Έχω τεχνική υποστήριξη από την Πρεσβεία.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home