Η ζωή αλλιώς

Έχεις δικαστήριο σε δύο ώρες. Πρέπει να κλείσεις τις τρύπες στο δικόγραφο. Είναι πολλές, αλλά εντάξει, θα τα καταφέρεις. Τσάτρα πάτρα κάπως, αλλά θα τα καταφέρεις ξανά. Η ώρα περνάει. Πρέπει να φύγεις, δεν θα προλάβεις. Έχεις ξεχάσει το αγωγόσημο, μα είναι δυνατόν; Πόσα επιπλέον λεφτά, δεν τα ζήτησες, πώς θα τα ζητήσεις τώρα; Αλλά εντάξει, θα τα καταφέρεις. Μαζεύεις όλα τα χαρτιά. Βγαίνεις έξω. Ο φάκελλος ανοίγει, όλα πετάγονται στο δρόμο. Τι να πρωτοπρολάβεις να μαζέψεις κι από που; Κοιτάς το ρολόι σου. Δεν θα προλάβεις, δεν θα τα καταφέρεις ξανά. Σκέφτεσαι να τα αφήσεις όπως είναι πεταμένα στο δρόμο και να σηκωθείς να φύγεις. Εντάξει, τα έκανες μούσκεμα, αλλά δεν πέθανε και κανείς. Κι όμως την ίδια ώρα που νιώθεις πιο απατεώνας από ποτέ και πιο νίλα από ποτέ, αρχίζεις και τα μαζεύεις. Προσπαθείς να τα ξαναβάλεις και στη σωστή τους σειρά. Κι ας μην προλαβαίνεις πια. Δεν έχει σημασία, με κάποιον τρόπο θα τα καταφέρεις. Είσαι απατεώνας, αλλά είσαι και δυνατός. Δυνατός απατεώνας. Αλλά πώς θα τα καταφέρεις, πώς θα βρεις την άκρη αυτή τη φορά; Δεν γίνεται με τίποτα, είναι σαφές. Τι θα μπορούσες να σκαρφιστείς, ποιος από μηχανής θεός θα μπορούσε να σε σώσει; Το μυαλό σου προφανώς. Αποφασίζεις ότι τίποτα απ΄αυτά δεν συμβαίνει στα αλήθεια. Αναποδογυρίζεις την πραγματικότητα στην οποία ζούσες και ξυπνάς στην πραγματική. Όλα ήταν ένα παιχνίδι του μυαλού. Όλα ήταν απλά ένα άγχος. Όλα είναι πάλι υπό τον έλεγχό σου. Είσαι ο κυρίαρχος της πραγματικότητας. Είσαι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Είσαι ο κυρίαρχος του μυαλού σου. Μέσα εκεί συμβαίνουν πάντα όλα. Μέσα εκεί σκοτώνεις και σκοτώνεσαι. Μέσα εκεί πεθαίνεις κι ανασταίνεσαι. Μέσα εκεί ανταλλάσσεις πραγματικότητες. Μέσα εκεί η ζωή είναι αλλιώς.