Εσωτερική
Υπάρχουν τομείς της ζωής που, ό,τι κι αν κάνουμε, οι μέσα μας φωνές θα μας κρίνουν ανεπαρκείς, χωρίς αληθινή δυνατότητα να τις μεταπείσουμε.
Υπάρχουν τομείς της ζωής που, ό,τι κι αν κάνουμε, οι μέσα μας φωνές θα μας αποθεώνουν, χωρίς αληθινή δυνατότητα να τις μεταπείσουμε.
Υπάρχουν τομείς της ζωής που, ό,τι κι αν κάνουμε, οι μέσα μας φωνές θα μας δικαιολογούν, χωρίς αληθινή δυνατότητα να τις μεταπείσουμε.
Υπάρχουν τομείς της ζωής που, ό,τι κι αν κάνουμε, οι μέσα μας φωνές θα μας κατηγορούν, χωρίς αληθινή δυνατότητα να τις μεταπείσουμε.
Προσπαθείς να καταλάβεις από που έρχονται αυτές οι φωνές. Πως είναι τόσο γαμημένα σίγουρες για το τι κάνεις καλά και τι όχι, για το που είσαι σωστός και που λάθος.
Προσπαθείς να καταλάβεις ποια είναι τα αληθινά περιθώρια αυτοδιάθεσής μας με τέτοια προκαθορισμένη και προαποφασισμένη εσωτερική χορωδία, με τόσους προκαθορισμένους και προαποφασισμένους εσωτερικούς καθρέφτες, οι οποίοι θα δείχνουν ό,τι εκείνοι έχουν νομίσει πως είσαι κι όχι αυτό που στην πορεία των χρόνων γίνεσαι.
Ίσως ξεχωριστοί είναι οι άνθρωποι που έμαθαν να μεταπείθουν τις φωνές τους ή έστω να τις αγνοούν.
Ίσως πάλι ξεχωριστοί είναι οι άνθρωποι που έτυχε (;) να έχουν μέσα τους τις σωστές φωνές, τους σωστούς καθρέφτες, οι οποίοι δεν στρέβλωναν αλλά ενίσχυαν την αυτογνωσία τους.
Ποιος ξέρει.
Κουβέντα να γίνεται.
Εσωτερική.
posted by Old Boy @ 3:13 μ.μ.
1 comments
1 Comments:
Και υπάρχουν και τομείς της (virtual) ζωούλας που, ό,τι κι αν κάνεις, οι έξω φωνές θα σου λένε πάντα απ'έξω απ'τα δόντια τα πράγματα, έτσι όπως έχουν, με το όνομά τους, αλλά εσύ εκεί το χαβ(λ)ά σου. 10 χρόνια σου τα λέμε, ρε γελοίε, ρε ατάλαντε, ρε φαντασμένε!
Εδώ ο κόσμος καίγεται, διαμελίζουν την Ελλάδα, κι εσύ εκεί "το ΄να - τ' άλλο", φαντασιώνεσαι συγγραφιλίκια. Ψεύτη, που νομίζεις ότι ψυχανεμίζεσαι τα πάντα με αναλύσεις τις πλάκας περί ανέμων και υδάτων, που παριστάνεις ότι είσαι κάποιος, που στην έξω είσαι μούγκα, και στη μέσα παρλαπίπας. Που χρησιμοποιείς το παιδί σου ως συναισθηματικό σωσίβιο. Συναισθηματικέ βρικόλακα. Ανίκανε να μάθεις. Φάε τα λάθη σου, λοιπόν. Ζήσε στο σάπιο μυαλό σου. Βολεμένε, χρήσιμε ηλίθιε του συστήματος. Πόσο λίγος νιώθεις τώρα που πέφτουν χάμου οι ψευδαισθήσεις σου; Πονάει πολύ η ωμή πραγματικότητα; Οι ιδανικοί σου αναγνώστες ήταν πάντα αυτοί που αγνοούσες επιδεικτικά, γιατί δε σου άρεσαν αυτά που λέγαμε. Θυμάσαι τι απαντούσες; Πάρτα τώρα, πάρε μια γεύση της πικρής αλήθειας. Είδες τι ωραία που είναι;
Έχεις δει τι λέγαν τα παιδιά του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ για τον πατέρα τους; Είχανε βγει δημοσίως και τον κράζανε. Για πήγαινε στο YouTube να βρεις το βίντεο. Έλα σε προκαλώ. Και υπόψιν ότι αυτός είχε ταλέντο, εσύ είσαι και ατάλαντος. Κοίτα καλά, είναι το μέλλον σου. Δες το μόνος σου. Φάε ένα γερό χαστούκι στο μυαλό -εκεί που πονάει πιο πολύ, φαντασιόπληκτε.
Κάτσε τώρα να σε λιβανίζουν οι ψυχοπαθείς Κατερινομανταβιόληδες με τα πολλαπλά προφίλ τους. Απόλαυσε τη βολή σου, και κάνε σκοποβολή με τις λέξεις, παίξε το χιλιπαιγμένο παιχνιδάκι σου, αγοράκι. Τράβα και στο κατινίστικο FB μετά, αστούλη, να φακελωθείς και να κάνεις καλά την περιουσία των share holders.
Α, και που'σαι, φτηνιάρη στ'αλεύρι, μη τυχόν και δημοσιεύσεις το σχολιανό -είπαμε η αλήθεια πονάει και πρέπει να μετριάζεται, κουβέντα να ΜΗ γίνεται.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home