Ζε σουί Σαρλί
Για αυτό σε αγαπάμε δυτικέ πολιτισμέ, γιατί όσα κι αν σου καταλογίσει κανείς, όσα λάθη κι αν έχεις κάνει -κι όχι μόνο λάθη δηλαδή, κι εγκλήματα ενδεχομένως καμιά φορά- κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την υπεροχή των αξιών σου, κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι επέτρεψες και συνεχίσεις να επιτρέπεις σε όλους εμάς τους κοινωνούς σου να ζούμε σαν άνθρωποι, την ώρα που περιστοιχιζόμαστε παντού από ζώα και κτήνη, από ζώα και κτήνη που μισούν την ελευθερία μας, την ανεκτικότητά μας, την λαρτζοσύνη μας, από ζώα και κτήνη που δυστυχώς δεν μας περιστοιχίζουν απλά όπως συνέβαινε πάντα, από ζώα και κτήνη που έχουν πια για τα καλά διεισδύσει στις κοινωνίες μας, που ζουν ανάμεσά μας, που εμείς όμως -και αυτό είναι το μεγαλείο σου, αυτό είναι ένα ακόμη από τα πολλά σου μεγαλεία- εξακολουθούμε σαν ανθρώπους να τους βλέπουμε και να τους αντιμετωπίζουμε, εξακολουθούμε να ψάχνουμε ενοχικά να βρούμε μήπως κάναμε κάπου εμείς φάουλ, μήπως τους οδηγήσαμε εμείς με τις πολιτικές μας στην αγκαλιά των κηρύκων του μίσους, μήπως στα εξωτερικά παραϋπήρξαμε ιμπεριαλιστές κι αποικιοκράτες, μήπως στα εσωτερικά το παρακάναμε στους ταξικούς και ρατσιστικούς αποκλεισμούς ή μήπως αντίθετα παραϋπήρξαμε ανεκτικοί σε μια πολυπολιτισμικότητα που αναιρούσε τις ίδιες τις θεμελιώδεις μας αρχές, σε μια πολυπολιτισμικότητα που έβαζε φυτίλι στην ελευθερία μας, την ανεκτικότητά μας, την λαρτζοσύνη μας, τα ατομικά μας δικαιώματα, μήπως και μήπως και μήπως, ενώ αν θέλουμε να μιλήσουμε ανοικτά, αν ήταν οι τύποι από τις άλλες ηπείρους, τα άλλα χρώματα δέρματος και τους άλλους θεούς να είχαν πάει μπροστά, θα είχαν πάει, εμείς όμως πήγαμε και αυτοί όχι, εμείς με τους δικούς μας θεούς που αφήσαμε σιγά σιγά στην άκρη, εμείς που χτίσαμε κοσμικά κράτη τα οποία αδιάκοπα πηγαίνουν μπροστά σε επίπεδο δικαιωμάτων και ελευθεριών, εμείς που στη θέση των απαρχαιωμένων ιερών χτίσαμε σιγά σιγά τα νέα δικά μας, εμείς που διεκδικήσαμε και διεκδικούμε το δικαίωμα ενός κόσμου πλασμένου κατά τα δικά μας αναντίρρητα και οικουμενικά πρότυπα ζωής, εμείς που δεν θα τρομοκρατηθούμε από κανένα σκοταδισμό, εμείς που θα διαφυλάξουμε την υπεροχή μας με κάθε τίμημα αραπάδες, μουλάδες, σκοτειναράδες, εμείς ο ο πολιτισμός του φωτός, του διαρκούς αναστοχασμού πάνω στην ίδια του τη φύση, εμείς που μας επιτρέπουμε να μας ειρωνευτούμε και να μας σαρκάσουμε, εμείς που λύνουμε τις διαφορές μας θεσμικά και δικαστικά στα εσωτερικά και με ανθρωπισμό και πίστη στη δυνατότητα μιας παγκόσμιας δημοκρατίας και μιας παγκόσμιας δύσης στα εξωτερικά, εμείς και μόνο εμείς είμαστε Σαρλί, αλλά όχι μόνο εμείς, κι εσείς μπορείτε να γίνετε, αρκεί να το δηλώσετε ευθέως ότι είστε κι εσείς, γίνετε κι εσείς σαν εμάς, γιατί εμείς είμαστε η ανώτερη δυνατή εξέλιξη του ανθρώπου, εμείς οι ανώτεροι.
posted by Old Boy @ 5:40 μ.μ.
18 comments
18 Comments:
εμείς, που σκιζόμαστε για την ελευθερία της έκφρασης και ψηφίζουμε τον 4285...
Αγάπα τους όσο θες:
http://www.mixanitouxronou.gr/ta-egklimata-tis-legeonas-ton-xenon-i-misthofori-tis-gallias-me-epilektous-kakopious-ke-adistaktous-tichodioktes/
Εγώ πάλι προτιμάω να αγαπήσω τα θύματα του κτηνώδους δυτικού πολιτισμού, αρχίζοντας από τις σταυροφορίες και καταλήγοντας στον εξοπλισμό των φανατικών ισλαμιστών της Συρίας ενάντια στην κυβέρνηση Άσαντ.
4 ένοπλες πεπεμβάσεις έχει κανει η "λιμπεράλ" τα τρία τελευταία χρόνια, και τρεις μόνο πέρσι.
Οι νεκροι; Σιγά μην κάτσει να τους μετρήσει καμμία δυτική ευαίθητη ψυχή... Αραπάδες είναι εξάλλου...
Τώρα τα επί 200-300 χρόνια θύματα της αποικιοκρατίας πρέπει να απολογηθούν στους θύτες και για τον πολιτισμό τους...
Ευχαριστώ, δεν θα πάρω...
Ο καθένας στο μετερίζι του.
Η Λεγεώνα των ξένων και ο "πολιτισμός του φωτός".
Οι 40.000 νεκροί της Κωσταντίνης του απονέμουν φόρο τιμής...
Εννοείται πως συμφωνώ με το ειρωνικό πνεύμα του κειμένου.
Ακόμα και μετά από τρομοκρατική επίθεση με 12 νεκρούς εσύ θα ειρωνευτείς τα θύματα. Μπράβο. Είσαι εναλλακτικός και μάγκας.
Δεν είσαι Σαρλί. Είσαι χυδαίος....
Πολύ καλό και ως κείμενο αλλά και νοηματικά ως βάση για συζήτηση. Τα λέει όλα.
Καλά κείμενα, επίσης για συζήτηση, είναι ένα του Αντώνη και ένα της Krot.
Παραθέτω δυο αντίστοιχα αποσπάσματα.
“δεν υπάρχει υψηλότερη μοίρα απ' το να πεθάνεις για να υπερασπιστείς το δικαίωμα κάποιου, αφού σε εκμεταλλευτεί, να σε βρίζει και να σε συκοφαντεί. Αύριο-μεθαύριο ίσως αξιωθούμε και μεις να πεθάνουμε για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση του Πάσχου Μανδραβέλη, του Αριστείδη Μπαλτάκου, του Άδωνι Γεωργιάδη, του Νίκου Μιχαλολιάκου -- όσων τέλος πάντων έχουν ως αποστολή να απαξιώνουν και να συκοφαντούν τις δικές μας πεποιθήσεις, το δικό μας πολιτισμό. Τι μεγαλείο! Τρέμε Ρόζα Λούξεμπουργκ, τρέμε Τσε Γκεβάρα, τρέμε Νίκο Μπελογιάννη, πεθάνατε για κάτι πολύ ξεπερασμένο και κατώτερο απ' τον εξιδανικευμένο ραγιαδισμό! Για να υπερασπιστείτε τις δικές σας ιδέες και τη δική σας τάξη αντί για την "ελευθερία" των αστών να σας πηδάνε ασάλιωτα και να σας βρίζουν κιόλας!”
“Και τελικά χαμένος είναι αυτός που είναι πάντα χαμένος: τα καταπιεσμένα στρώματα.
Και οπωσδήποτε το ίδιο το χιούμορ και η σάτιρα, δυο πολύ ισχυρά όπλα ενάντια σε κάθε μορφής ολοκληρωτισμό, οικονομικό, θρησκευτικό, ιδεολογικό.Το χιούμορ και η σάτιρα τρομοκρατούν τις ελίτ, γιατί είναι δυνάμεις αφύπνισης και αισιοδοξίας για τις καταπιεσμένες πλειοψηφίες.”
Το κείμενο είναι δυνατό πολύ και τα λέει όλα, αλλά στην παρούσα φάση είναι άδικο. Η περίπτωση Σαρλί είναι κατηγορία από μόνη της. Και είναι περίπτωση ναι μεν, χωρίς αλλά. Πρόσεξε μην την πάθεις πάλι όπως με το κείμενο σου που είχε αναδημοσιεύσει η Ροδίτισσα περνώντας το για "κανονικό". Καλή χρονιά και έτη πολλά.
Ανώνυμος
απόλυτα κατανοητό που σε ενόχλησε η λαρτζοσύνη των συμπολιτών σου, σήμερα ήσουν πραγματικά μικρός...
Old-Boy, δεν αισθάνομαι μέρος κανενός ανώτερου πολιτισμού. Εχω ξαναδηλωσει, και εδώ στο μπλογκ σου άμα θελεις, πως προσωπικά είμαι υπέρ των ανοιχτών συνόρων (όσο σημασία εχει να το λεει αυτο ένας "ανώνυμος" michael). Ως πιστός διεθνιστής αριστερός θεωρώ όλους τους ανθρώπους αδέρφια. Η γενετική, η γλωσσολογία, όλες οι επιστήμες σιγά-σιγά αυτο επιβεβαιώνουν. Θεωρώ εαυτόν πιστό σου αναγνώστη απο τα πρώτα χρόνια ύπαρξης και νομίζω οτι το ξέρεις. Ολα αυτα ως εισαγωγή για να σου πω ποσό λάθος έχεις εδώ (και ποςο άβολα αιςθανομαι που το λέω) απλώς για να υπερασπιστείς μια θεωρία ή χειρότερα μια πολιτική λογική με την οποία συντάσσεται τώρα περισσότερο. Αυτή η πολιτική λογική πολύ γρήγορα ξέχασε τι συμβόλιζε το Σαρλι Εμπντο και ποσό δικό της το θεωρούσε μέχρι και πριν μια βδομάδα. Το unfollow δεν ήταν ποτέ περισσότερο αριστερό απο το Σαρλι Εμπντο. Θα λυπομουν πολύ αν σε μια αντίστοιχη περίσταση γινόσασταν εσείς στόχος και η διεθνής αριστερά, οχι μόνο η ελληνική, σας γύριζε την πλάτη στο όνομα των πολιτικών της εμμονών. Και βεβαίως θα λυπομουν σε κάθε περίπτωση αν γινόσασταν στόχος. Γι' αυτο πριν λίγους μήνες διαφώνησα μαζι σου για οςα έγραψες για τη AV και ας μη συμφωνώ πολιτικά ούτε σε μισό απ' οςα γράφει η AV. Και επίσης γι' αυτο πριν ένα ή δυο χρόνια, ποσό ήταν, διαφώνησα εδώ, στο δικό σου μπλογκ, με όσους θεωρούσαν λογική την καταδίκη παστιτσιου ως βλασφημία ή με την επίθεση απο τα αυγά σε εκείνη την θεατρική παράσταση. Και τότε συμφώνησες και συ μαζι μου. Γιατι τότε ήταν θέμα ελευθεροτυπίας, θέμα ελευθερίας της έκφρασης. Δεν ξέρω τι άλλαξε απο τότε πέρα απο το τι έλεγε η έκφραση. Μπορεί να είμαι βλάκας, αλλά αρνούμαι να πιστέψω πως εσυ πιστεύεις πως κάποιες εκφράσεις μπορούν να ακούγονται και άλλες να φιμώνονται. Ιδιαίτερα εκφράσεις όπως του Σαρλι Εμπντο. Φοβάμαι πως με το κείμενο σου και τη σκέψη σου έχεις καταφέρει να παίξεις το παιχνίδι όλων όσων στην πραγματικότητα βρίσκονται πολύ απέναντι σου. Και των φασιστών τρομοκρατών που έπνιξαν στο αίμα το Εμπντο, αφού δικαιολογείς τη λογική τους και του κάθε Αδωνι και της κάθε Λε Πεν στους οποίους παραδίδεις αμαχητί την κληρονομιά του Σαρλι, που αν υπήρχε θα συνέχιζε να τους κράζει.
Τα περί ..χυδαιότητας σχόλια, πείθουν ότι οι μή γνωρίζοντες την ειρωνική γραφή του μπλόγκερ-χωρίς,ασφαλώς, δική τους υπαιτιότητα-αρκούνται στην ανάγνωση και μόνο του κειμένου.
Επιφανειακά ΄προκαλείται΄ ο αναγνώστης,αλλά ποιός ; Ο αρκούμενος σε ανεπιφύλακτες και ομόθυμες καταδίκες ; ΄Προκλητική΄η γραφή , αλλά μόνο ΄συγχωροχάρτι΄ δεν δίνει
Μichael, πού τα βλέπεις όλα αυτά που μου καταλογίζεις; Αυτό το ποστ δεν είναι ένα σχόλιο πάνω στην φρικιαστική επίθεση στους συντάκτες του περιοδικού. Αυτό το ποστ ξεκινά από την ομογενοποιημένη αντίδραση του Je suis Charlie και παραθέτει μερικές σκέψεις πανω στο πώς βλέπει ο δυτικός άνθρωπος τον εαυτό του και τον πολιτισμό του. Και προφανώς δυτικός άνθρωπος είμαι κι εγώ κι άρα αφορά και μένα. Και κατά την ταπεινή μου γνώμη αν κάτι αποτελεί καλή εκδοχή ΚΑΙ του δυτικού πολιτισμού είναι ακόμη και τώρα να αντιπαρατίθεται στην ομογενοποίηση μια άλλη οπτική γωνία (που προφανώς και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί ή εξωραϊζει τη σφαγή). Κι αφού το συγκεκριμένο περιοδικό κυριολεκτικά θυσιάστηκε στο βωμό της ιδέας του περί ελευθερίας της έκφρασης και έλλειψης σεβασμού σε ιερά άλλων, είναι επίσης κατά την ταπεινή μου άποψη φόρος τιμής στο συγκεκριμένο περιοδικό να δούμε ΚΑΙ αυτό το φρικιαστικό συμβάν όχι σαν ιερή γραφη, όχι σαν κάτι ιερό που δεν κάνει να βεβηλωθεί, αλλά σαν μια ακόμη αφορμή για σκέψη, έστω και σκέψη ενοχλητική και «βλάσφημη».
Old-boy, μπορείς να είσαι όσο "βλάσφημος" θελεις. Και γω με τη σειρά μου εχω το δικαίωμα να σου πω οτι κανεις λάθος. Τούτων λεχθέντων οφείλω να ομολογήσω πως με την ανταπάντηση σου αντιλαμβάνομαι πως είμαι λάθος στην κριτική που σου ασκώ και αυτο γιατι η αρχική μου εντύπωση ήταν πως η ειρωνία σου κατευθυνόταν προς το περιοδικό και τους ομοϊδεάτες του, ενώ σε μια δεύτερη ανάγνωση μάλλον αφορά όσους πήγαν να το εκμεταλλευτούν απο το γνωστό και μη εξαιρεταίο πολιτικό "κέντρο", είτε αυτός είναι ένας Γεωργιαδης, είτε ο Σαμαράς, είτε οποιαδήποτε άλλος. Μάλλον εδώ είμαι έκτος κοντεξτ όντας μακριά απο το κύριο χώρο δράσης των ελληνικών ΜΜΕ. Αν μου επιτρέπεις όμως, δείξει μου μια κατανόηση γιατι τις τελευταίες μέρες εχω "αρρωστήσει" με τον αριθμό των κειμένων που στην περιγραφή του Σαρλι Εμπντο σταματάνε μια στιγμή απο το να το αποκαλέσουν περιοδικό λευκών σουπριμασιστς, ξεχνώντας ποσό πολύπλευρα κατα πλοίων στρεφόταν το κύριο μέρος της σάτιρας του.
Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟ old boy.Μπράβο.
Δολοφονήθηκαν αδέρφια μας.Όμως τα τέρατα τα έφτιαξε η Δύση.Και δυστυχώς έρχονται κι άλλα τέρατα.
Πώς αλλιώς θα γινόταν;Τόσο απλά είναι τα πράγματα..
Το λέω την ίδια στιγμή που νιώθω τρόμο για τη ζωή του δυτικού παιδιού μου:Τα τέρατα τα έφτιαξε η Δύση..
Αλήθεια , δεν χαίρεσαι που ανήκεις στη Δύση ή αλλιώς στον πολιτισμένο κόσμο , εντός ή εκτός εισαγωγικών ; Δεν αναγνωρίζεις ότι , υπ 'αυτήν την έννοια , είμαστε από τους λίγους ( συγκριτικά με τον παγκόσμιο πληθυσμό) προνομιούχους και τυχερούς επί γης; Εάν δεν ήσουν μέρος του Δυτικού πολιτισμού, άρα άμεσος αποδέκτης της ευημερίας που εξασφαλίζει και παραπέρα εν επιγνώσει των δυνατοτήτων για ευημερία σε μεγαλύτερο βαθμό και για πολύ περισσότερους ,καθώς και των περιθωρίων για περισσότερη δικαιοσύνη ,ισότητα , ελευθερία , ασφάλεια, κλπ. , θα έμπαινες άραγε- ρωτάω ρητορικά- στη διανοητική διαδικασία να τον κριτικάρεις και να τον ειρωνεύεσαι ; Νομίζω δηλαδή ότι τα διανοητικά εφόδια που απαιτούνται για την αμφισβήτηση του δυτικού πολιτισμού , σου τα επιδαψιλεύει ο ίδιος.
Moi, je ne me sens pas Charlie.
Έπρεπε να το περιμένουμε: τα φτηνά εργατικά χέρια άρπαξαν όπλο αντί άροτρο. Μια φανατισμένη μειοψηφία θα κάνει πλούσιους τους καγκελοποιούς, τους σωματοφύλακες, και τους αστυνόμους.
Ξενούδης
Και επειδή δυτικός πολιτισμός σημαίνει Πλάτωνας και επειδή Πλάτωνας σημαίνει Ελλάδα και επειδή Ελλάδα σημαίνει Ελληνοορθοδοξία τι να σου κάνουν ο Λάο Τσε και ο Κομφούκιος.
Γι’ αυτό ας γυρίσουμε πάλι στη δύση στον Νίτσε και στη Γενεαλογία της ηθικής.
“Η Ευρώπη είναι σήμερα πλούσια και εφευρετική προπαντός σε μέσα διέγερσης• φαίνεται ότι τίποτε δεν χρειάζεται περισσότερο από Stimulantia [διεγερτικά] και νερό που καίει: εδώ οφείλεται η απίστευτη κιβδηλία στα ιδεώδη, σ' αυτά τα οινοπνευματώδη του πνεύματος• εδώ οφείλεται η αποκρουστική, δύσοσμη, ψευδολόγος, ψευτοαλκοολική ατμόσφαιρα που υπάρχει παντού. Θα ήθελα να ξέρω πόσες καραβιές νοθευμένου ιδεαλισμού, κοστουμιών ηρώων και κροταλίσματος πομπωδών λέξεων, πόσοι τόνοι ζαχαρωμένης οινοπνευματώδους συμπάθειας (φίρμα: la religion de la souffrance [η θρησκεία του πόνου]), πόσα ξυλοπόδαρα «ευγενούς αγανάκτησης» προς χρήση των πνευματικά πλατύποδων, πόσοι κωμωδοί του χριστιανικού-ηθικού ιδεώδους θα πρέπει να εξαχθούν σήμερα από την Ευρώπη για να γίνει ο αέρας της και πάλι καθαρός...”
Συμεών, το ποστ τα αναγνωρίζει όλα αυτά που λες, ταυτόχρονα τα ειρωνεύεται, ταυτόχρονα αναρωτιέται αν είμαστε εμείς ως άνθρωποι ενταγμένοι μέσα σε ένα πολιτισμό οι πλέον αρμόδιοι να κρίνουμε την υπεροχή του ή μήπως το βλέμμα μας αυτό είναι κατ'εξοχήν επηρεασμένο από τον τρόπο που μας έχει μάθει να σκεφτόμαστε.
Εμένα ως αναγνώστη ,πάντως,ομολογώ , ο μονοκόμματος από την αρχή ως το τέλος ειρωνικός τόνος του κειμένου με παραπέμπει σε συλλήβδην σκεπτικιστική προσέγγιση . Δεν μου αφήνει δηλαδή περιθώρια να καταλάβω ότι έχεις σε εκτίμηση το δυτικό πολιτισμό και συγχρόνως κάνεις κριτική σε επιμέρους θέματα. ( Ίσως να προκειται για παρεξήγησις του γραπτού λόγου.. .)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home