Παρασκευή, Νοεμβρίου 22, 2013

Oλιγόλεκτα

Απολύτως καμία εκκρεμότητα, το αενάως εκκρεμές ιδανικό του· o πεντακάθαρος από υποχρεώσεις ορίζοντας· η αμετάκλητη διευθέτηση όσων παραμένουν ατακτοποίητα· η τακτοποίηση, η οριστικοποίηση, ο θάνατος. 
~~~
Βγαίνει απ' την μήτρα κρυώνοντας. Προσπαθεί να ζεσταθεί, αλλά το βυζί είναι αναιμικό και το γάλα κόβει. Κι αν του αναλογεί μερίδιο στην παγωνιά; Αποτραβιέται. Κάθε που κουκουλώνεται όλα σκοτεινιάζουν ζεστά.
~~~ 
Το φίδι στον κόρφο σου θα με τσιμπήσει ξανά. Μ΄ αυτήν την φύση και σ' αυτήν την θέση, τι άλλο να συμβεί; Η μονή απορία είναι αν θα πονέσω ή θα χάσω τις αισθήσεις μου. Η ριζικότερη διαφορά του κόσμου δηλαδή.
~~~ 
Καταφεύγουμε πάντα στις οικείες ενοχές, τους οικείους πόθους, τις οικείες αντιφάσεις. Έχουμε μια αυτοεικόνα να υπηρετήσουμε, μια σιγουριά να κρατηθούμε. Όσο πιο μακριά από μας όλα αυτά που δεν νομίζουμε για μας.
~~~~ 
Τίποτα εκκωφαντικότερα υπαρξιακό από τη φωνή των παιδιών. Το δικό της κρύσταλλο ο τόπος που θα έπρεπε να οδηγούμαστε και μαζί ο τόπος από τον οποίο εκπίπτουμε. Κι όμως ηχεί την πλήρωση και όχι την ματαίωση.
~~~



(συμμετοχή στα ολιγόλεκτα* της bibliothèque)
* Τα oλιγόλεκτα είναι μια ανοιχτή πρόσκληση για γραφή. Απαιτούν ένα τεχνικό όριο, πάντα αυθαίρετο, στη συγκεκριμένη περίπτωση τον αριθμό των 172 γραμμάτων, μήκος που έχει η μεγαλύτερη λέξη της Ελληνικής, στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη.

2 Comments:

At 11/23/2013 09:36:00 μ.μ., Blogger tolmiro decolte said...

Σε μία μινιμαλιστική πρόσκληση γραφής απαντάς -το δίχως άλλο- μαξιμαλιστικά.

Οξύμωρο, ωστόσο ενδιαφέρον.
Αν και νομίζω η πύκνωση που κατάφερες ρέπει κάπου-κάπου στον βερμπαλισμό.

Anyway Old, τα σέβη μου...

 
At 11/24/2013 10:50:00 π.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Εξαιρετικότατο το site της Bibliotheque. Δεν το γνώριζα. Πολύ καλό επίσης και το κείμενο του κυρίου Κώστα Περούλη που βάζεις δίπλα. Τα oλιγόλεκτα σου ωραία ιδίως το τελευταίο. Για τη μεγαλύτερη λέξη του Αριστοφάνη ο Σαραντάκος είχε γράψει πως έχασε τα πρωτεία.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home