Τετάρτη, Οκτωβρίου 16, 2013

Τρολ for Tρόλεϊ, ή η μονταζιέρα τώρα και στον Καβάφη, ή ο Καβάφης ήταν ένας Καμίνης της εποχής του

Σε μια παρέμβαση που θα συζητηθεί, 58 σημαντικές προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών υπογράφουν διακήρυξη κατά της βίας «από οπουδήποτε κι αν προέρχεται» όπως σημειώνουν, τονίζοντας επίσης ότι «δεν υπάρχει καλή και κακή βία».
Αναλυτικά οι υπογράφοντες:

1) Aισχύλος
2) Σώτη Τριανταφύλλου
3) Ευριπίδης
4) Φώτης Γεωργελές
5) Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
6) Χρήστος Χωμενίδης
7) Nίκος Ξυλούρης
8) Γεώργιος Καραϊσκάκης
9) Θανάσης Χειμωνάς
10) Στρατηγός Μακρυγιάννης
11) Κωνσταντίνος Καβάφης
12) Γιώργος Καμίνης
13) Πλάτωνας
14) Γεώργιος Βιζυηνός
15) Τηλέμαχος Χυτήρης
16) Οδυσσέας Ελύτης
17) Αρίστος Δοξιάδης
18) Απόστολος Δοξιάδης
19) Βάσια Παναγοπούλου
20) Αφροδίτη Αλ Σαλέχ
21) Νίκος Μπίστης
22) Πέτρος Τατσόπουλος
23) Σαπφώ
24) Τάκης Θεοδωρόπουλος
25) Τάκης Μίχας
26) Τάκης Λεμονής
27) Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
28) Θεόδωρος Τσουκάτος
29) Τάσος Μαντέλης
30) Γιώργος Πανταγιάς
31) Γιώργος Νταλάρας
32) Αρετή Κετιμέ
33) Σπύρος Παπαδόπουλος
34) Σπύρος Παπαδόπουλος
35) Μάρκος Βαμβακάρης
36) Γιώργος Παγουλάτος
37) Παντελής Καψής
38) Μανώλης Καψής
39) Γιάννης Καψής
40) Μιχάλης Καψής
41) Άνθιμος Καψής
42) Αρχιεπίσκοπος Άνθιμος
43) Σοφοκλής
44) Γιάννης Βούλγαρης
45) Αριστοφάνης
46) Θύμιος Καρακατσάνης
47) Θουκυδίδης
48) Στάθης Καλύβας
49) Γιάννης Σμαραγδής
50) Δομίνικος Θεοτοκόπουλος
51) Βασίλης Θεοχαράκης
52) Εμμανουήλ Ροϊδης
53) Στέφανος Κασιμάτης
54)  Μάνος Χατζιδάκις
55) Γιώργος Σεφέρης
56) Ιωακείμ Γρυσπολάκης
57) Διονύσιος Σολωμός
58) Πάσχος Μανδραβέλης

44 Comments:

At 10/17/2013 12:31:00 π.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

Πως δεν χρειάζεται βιασύνη όταν τρέχεις να προλάβεις το λεωφορείο είναι το μήνυμα. Ετοιμαστείτε για νέες μειώσεις δρομολογίων.

...Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.—

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.

 
At 10/17/2013 12:31:00 π.μ., Blogger mahler76 said...

ο Σπύρος Παπαδόπουλος γιατί είναι 2 φορές στην λίστα; Επίσης κάποιος να μαζέψει την κυρά Σώτη γιατί 2 μέρες τώρα με αυτά που λέει, γράφει και υπογράφει δεν μπορεί να σταθεί φαγητό στο στομάχι μας.

 
At 10/17/2013 12:45:00 π.μ., Blogger larayuelamaldolor said...

Μόλις τώρα με πληροφόρησαν ότι συνυπογράφουν οι:

Στέλιος Ράμφος
Στρατής Τσίρκας
Λάκης Λαζόπουλος
Ηρόδοτος

 
At 10/17/2013 02:02:00 π.μ., Anonymous alex said...

Ο Μάκης Βορίδης;

 
At 10/17/2013 09:31:00 π.μ., Blogger Fri said...

Οι Καψέοι έχουν κάνει μαζική είσοδο στη λίστα βλέπω, μπράβο τους, μπράβο τους!
Και είδα και ανθρώπους από τα πανεπιστήμια και την εκκλήσία, αυτούς ειδικά είναι που πιστεύω, ευλόγησον!
Μόνο μια ερώτηση. Έναν Ευριπίδη που έχεις είναι ο πρώην των εσωτερικών;

 
At 10/17/2013 09:41:00 π.μ., Anonymous zaxos said...

Είχες έμπνευση με τα ονόματα.
Ακόμα γελάω με τα ονόματα σφήνες στη λίστα.
Καλό Old ,μας έφτιαξες το κέφι γιατί αυτή η μαυρίλα είναι γαμημένη.

 
At 10/17/2013 10:33:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

Δεν θα μπορούσε να σταθεί, τουλάχιστον οι Παπαδιαμάντης, Ξυλούρης, Καραϊσκάκης, Μακρυγιάννης, Κολοκοτρώνης, Καρακατσάνης και, σύμφωνα με πρόσφατες αναλύσεις, Χατζιδάκις είναι προφανώς αντιμνημονιακοί.

Σεβασμό στη Βάσια, αν μη τι άλλο έχει το σπάνιο μετάλλιο της άμεσης προσωπικής απειλής από τον ακτιβισμό της ΧΑ.

Χώπα, το Κόμμα έβγαλε τον Τατσόπουλο στη σέντρα; Ενδιαφέρον.

 
At 10/17/2013 10:50:00 π.μ., Blogger Galazoaimatos said...

μα ακριβως ο Σπυρος Παπαδοπουλος ειναι δυο φορες.. τελειο !!!

 
At 10/17/2013 12:36:00 μ.μ., Anonymous yX__ said...

Τι εννοείς, γιατί είναι δύο φορές; Ένας ο "Στην Υγειά Μας" και ένας ο Βυτίος, δύο. :P

 
At 10/17/2013 02:45:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Άσε τι κάνουν οι άλλοι και πες μας για σένα. Σ΄αρέσει το γιουβέτσι όποιος κι αν τόχει μαγειρέψει ή σ΄αρέσει μόνο αυτό που μαγειρεύει η μάνα σου; Και μη μας πεις πως δεν σ΄ αρέσει το γιουβέτσι ή ότι η μάνα σου δεν το μαγειρεύει γιατί αυτό απαγορεύεται και κινδυνεύεις να πας στη Μακρόνησο.
Όσο για τον Καβάφη, αφού ήταν εραστής του φασισμού, λογικό δεν ήταν να θεωρεί τη βία και τη βιασύνη επικίνδυνο πράγμα; Τα έχει πει αυτά ο κύριος Καργάκος.

 
At 10/17/2013 03:06:00 μ.μ., Blogger mahler76 said...

@ yX__
Χωρίς διάθεση να τρολλάρω, ο Βυτίος ποιος είναι;;

 
At 10/17/2013 03:21:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

οι Καψήδες ως άλλοι Ντάλτονς

Κ.Κ.Μ.

 
At 10/17/2013 04:05:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

AΦ, προτιμώ να πιστεύω ότι τρολάρεις παρά ότι πιστεύεις στ' αλήθεια πως τα ποστ μου έχουν κάποια σχέση με το «Κόμμα».
Μahler 76, http://tovytio.wordpress.com/

 
At 10/17/2013 05:46:00 μ.μ., Blogger mahler76 said...

ω θένκς!

 
At 10/17/2013 06:21:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Η κριτική μου είναι πάντα ιδεολογική, ποτέ προσωπική ή κομματική.

Εν προκειμένω με τον όρο "Κόμμα" εννοώ κάτι σαν την Ευρεία Επαναστατική Παράταξη, στην οποία (προφανώς με χιουμοριστική διάθεση) σε κατατάσσω. Δεν είναι δικής μου έμπνευσης η χρήση του όρου.

Σύμφωνα λοιπόν με την Κομματική Λογική, με αυτά που κάνει ο Τατσό έχει πλησιάσει πολύ κοντά στο Χάσμα του Μνημονίου, και το ζητάει το σπρωξιματάκι του.

 
At 10/17/2013 08:55:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Έτσι ναι ;)
Παρεμπιπτόντως δεν είναι το χάσμα του μνημονίου. Άλλου είδους χάσμα είναι.

 
At 10/17/2013 09:38:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Διαφωνείς με το Κόμμα :)

Δεν ξέρω τι εννοείς, στα σοβαρά αυτό που πιστεύω εγώ είναι ότι ο Τατσόπουλος θέτει τα πράγματα ιδεολογικά κάτι που δεν το θέλουν πολλοί μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Λέει το προφανές ότι ιδεολογικά και όχι μόνο, προτιμώ να συνεργαστώ με σοσιαλδημοκράτες και κεντρώους παρά με τους χιμπαντζήδες ΑΝΕΞ μόνο και μόνο επειδή υπήρξαν συνεπείς αντιμνημονιακοί. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, να συμφέρει το ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να κρατήσει ζωντανό το δίλλημα μνημόνιο-αντιμνημόνιο όσο γίνεται, γιατί η απουσία του (η απουσία δηλαδή σαφούς εχθρού και αντικειμένου εύκολης και ανέξοδης πολεμικής που λειτουργεί συγκολητικά), μπορεί να απειλήσει ακόμα και την υπόστασή του.

Από την άλλη δεν νομίζω ότι ο Τατσόπουλος λειτουργεί εντελώς ατομικά· πιθανώς αρκετοί στο ΣΥΡΙΖΑ να συμφωνούν μαζί του ή να δοκιμάζονται διάφοροι εναλλακτικοί σχεδιασμοί. Δηλαδή, για να μιλήσω την κομματική γλώσσα, μπορεί το χάσμα του μνημονίου να βρίσκεται ήδη εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

 
At 10/17/2013 10:49:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ιδεολογικά λοιπόν και όχι μόνο, η προοπτική συνεργασίας με ένα είδος μεταλλαγμένου σημιτικού ΠΑΣΟΚ (ή μάλλον ούτε καν μεταλλαγμένου, απλά να έχει αλλάξει τα ρούχα του ο Μπίστης και να τα έχει βάλει αλλιώς) δεν έχει ως πρόβλημα το δίλημμα μνημόνιο - αντιμνημόνιο, αλλά είναι εξ ορισμού ακυρωτική αυτού που θα έπρεπε να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

 
At 10/17/2013 11:29:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Είχα πιάσει την όλη κίνηση ως μια ιδεολογική επανεκκίνηση του χώρου, που όπως και να το κάνουμε υποεκπροσωπείται, όχι κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το σημιτικό ΠΑΣΟΚ και τον Μπίστη. Γιατί δηλαδή οι υπόλοιποι 57 να κάτσουν να τους κάνουν μια τέτοια εξυπηρέτηση; Μάλιστα θεωρώ ότι δεν θα έχει την παραμικρή ελπίδα αν πέρα από το να εμφανίσει πολλά νέα στελέχη δεν ηγηθεί από ένα νέο άνθρωπο στυλ Τσίπρα. Και μόλις τώρα έφαγα τη φλασιά ότι και η Ρεπούση θα μπορούσε να παίξει πολύ δυνατά.

 
At 10/18/2013 09:23:00 μ.μ., Blogger Χαρίλαος Ε.Παπαδόπουλος said...

L

 
At 10/19/2013 01:24:00 π.μ., Anonymous michael said...

ΑΦ, επέτρεψέ μου, ο χώρος δεν υποεκπροσωπείται. Απλώς δεν έχει μεγαλύτερη δυναμική και δεν μπορεί να ξεφύγει με τον "απολίτικο" πολιτισμό που προσπαθεί να πουλήσει. Δυστυχώς δεν ζούμε πλέον ούτε στη δεκαετία του '80, ούτε του '90. Μιλάμε για μια από τις πιο βαθειές οικονομικές κρίσεις επί μοντερνισμού (της σύγχρονης ιστορίας για να το θέσω πιο απλά) στην οποία καλούνται οι απλοί πολίτες να πάρουν θέση. Πόσο μάλλον οι πολιτικοί. Εδώ στις ΗΠΑ εννιά στις δέκα πολιτικές συζητήσεις αφορούν το κατά πόσο ζούμε σε συνθήκες ταξικού πολέμου. Και δεν μιλάμε για ακραίες θεωρητικές συζητήσεις, αλλά για μέινστριμ διάλογο που παίζει σε κυρίαρχα ΜΜΕ. Και αυτό θα το δεις είτε βάλεις το msnbc, είτε το fox news, είτε διαβάζεις τους NYT, είτε τους Washington Times.

Επιπλέον, ο συγκεκριμένος χώρος στην Ελλάδα αυτοακυρώνεται ως προέκταση του εξίσου μικρού ρεύματος νεοφιλελεύθερου (μικρότερος του 3% ακόμα και αν αθροιστεί), του οποίου η συνταγή απέτυχε παταγωδός, αλλά συνεχίζει να πλασάρεται ως κάτι το καινούργιο στη χώρα.

 
At 10/19/2013 09:55:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

Το ιδεολογικό κενό για το χώρο που μιλάμε το έχει καλύψει εν πολλοίς ο ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, έχει μιλήσει έστω και μια φορά ο Τσίπρας για ταξικό πόλεμο; Δηλαδή από όσα έχω ακούσει από το λόγο του οι μόνοι που θα μείνουν δυσαρεστημένοι με τη διακυβέρνησή του είναι οι διεθνείς τραπεζίτες και ο Μελισσανίδης. Όλοι οι άλλοι κερδισμένοι θα βγουν. Αυτή τη δυνατότητα, της απολιτικής μπάλας στην εξέρδρα, του τη δίνει για την ώρα το μνημόνιο. Λογικά, αν και εφόσων τα πράγματα γίνουν πιο ιδεολογικά, η αναμφισβήτη πρωτοκαθεδρία του σε δύο διαφορετικούς χώρους τη σοσιαλδημοκρατία και τη ριζοσπαστική αριστερά θα γίνει πιο δύσκολη, αφού κάθε άποψη που θα εκπροσωπεί τη μία θα εκθέται την άλλη. Ίσως όμως μόνο επικοινωνιακά όπως θα αναλύσω παρακάτω.

Θα δισφωνήσω με τη διαπίστωση ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει αποτύχει παταγωδώς, όχι γιατί θα διαφωνούσαμε ενετλεώς στις επιμέρους διαπιστώσεις αν κάναμε αυτή τη φράση ταληράκια, αλλά γιατί μάλλον διαφωνούμε το τι σημαίνει αυτή η φράση. Δηλαδή σε ότι αφορά τη διαπίστωση ότι οι αγορές δεν αποτυχαίνουν ποτέ ή ότι έπρεπε αν αποληρωθούν όλα τα χρέη, ή σχετικά με τη νομισματική πολιτική πολλοί νεοφιλελεύθεροι έκαναν λάθος. Σε ότι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις όμως, τις διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος, την άρση περιορισμών στην λειτουργία της ελεύθερης αγοράς, την υποστήριξη της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, και τη καταδίκη του κορπορατισμού οι ωεοφιλελεύθερες αρχές ισχύουν στο ακέραιο και αποτελούν εξάντα για όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου. Το ιδεολογικό παιχνίδι του μέλλοντος δεν είναι αν θα έχουμε καπιταλισμό, σοσιαλισμό ή μεικτή οικονομία όπως την εννοούσαμε πριν το 80, αλλά αν η συμμετοχή του κράτους στο ΑΕΠ είναι μεταξύ 30-40%, αν το δημόσιο χρέος θα είναι μεταξύ 50-80%, αν το εύρος της προοδευτικής φορολογίας θα είναι 10-30% και φυσικά, και εκεί θα είναι το ζουμί, τι θα κάνει το κράτος τα λεφτά και στο βαθμό που θα παρεμβαίνει νομοθετικά και ρυθμιστικά στην ελεύθερη αγορά. Και φυσικά στις ιδιωτικές ζωές των ανθρώπων αλλά αυτή είναι άλλη κουβέντα.

Δηλαδή αν αύριο κυβερνήσει ο Τσίπρας, εκ των πραγμάτων, η οικονομική πολιτική του, θα μοιάζει περισσότερο με την πολιτική της Θάτσερ παρά με του Ανδρέα. Τα πράγματα έχουν κινηθεί φουλ στο νεοφιλελεύθερο από τότε και όλα τα άλλα είναι συνθήματα. Η ΤΙΝΑ είναι εδώ και βασιλεύει. Υπο αυτή την έννοια, ναι μπορεί να μην έχει νόημα η διάκριση μεταξύ σοσιαλδημοκρατίας και ριζοσπαστικής αριστεράς γιατί απλά η δεύτερη στηρίζεται σε ανεφάρμοστές αρχές πλέον.

Και αυτά πληρώνουν και τα φιλελεύθερα κόμματα γενικώς. Δεν έχει και πολύ νόημα η παρουσία τους εύκολα διαχέονται μεταξύ συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών που έχουν ενστερνιστεί τις αρχές τους σκεδόν στο ακέραιο. Ίσως όμως, όπως φαίνεται στην Αμερική, αποτελέσουν την πρωτοπορεία για περαιτέρω μείωση του ρόλου του κράτους.

ΥΓ Έχω την εντύπωση ότι η συζήτηση περί ταξικού πολέμου στις ΗΠΑ έχει να κάνει με το πόσο το κράτος ευννοεί τις ανώτερες τάξεις και όχι με τη μαρξιστική έννοια.

 
At 10/19/2013 09:36:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Θα ξεκινήσω από το υστερόγραφό σου γιατί είναι εύκολη η διευκρίνιση. Έχεις λάθος εντύπωση. Οι υπερσυντηρητικοί εδώ μισούν το κράτος, το οποίο θεωρούν ότι τους πολεμάει (γι' αυτό και σχεδόν ταυτίζονται με τους λιμπερτάριανς, μόνο που οι τελευταίοι κοινωνικά είναι φιλελεύθεροι) και γι' αυτό προσπαθούν να το διαλύσουν. Οι περισσότεροι βουλευτές του Tea Party επιδιώκουν ανοιχτά την αποδυνάμωση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και όραμά τους είναι η ισχύ να επανέλθει σε τοπικό επίπεδο, εκεί όπου μπορούν να ελέξουν ένα αριθμό πολιτειών. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση με τα σημερινά δημογραφικά δεδομένα και την τεράστια στροφή της νεολαίας προς αριστερές απόψεις (θα εξηγήσω παρακάτω), φοβούνται πως θα κινδυνέψουν με εξαφάνιση. Μάλιστα, ο μεγάλος χαμός έγινε για το ACA, το γνωστό Obamacare, γιατί φοβούνται (και αυτό τους ξεφεύγει και στην επίσημη ρητορική, όπως σημειώνουν διάφοροι φιλελεύθεροι αρθρογράφοι) πως θα είναι τόσο επιτυχημένο, που θα χάσουν το έρισμά τους και στα υπερσυντηρητικά στρώματα της λευκής εργατικής/αγροτικής τάξης των μεσοδυτικών και νότειων πολιτειών. Παίζουν πολλά ρεπορτάζ τις τελευταίες μέρες στα προοδευτικά Μέσα που κάνουν πλάκα πως ορισμένοι εκ πεποιθήσεως συντηρητικοί, που η ενημέρωσή τους σταματάει στο fox news, δεν έχουν καταλάβει πως το affordable care act και το obamacare είναι το ίδιο και βγαίνουν και δηλώνουν περήφανα γράφτηκαν στο πρώτο που θα σκίσει το πρόγραμμα του κακού Ομπάμα γιατί είναι τόσο καλό και συμφέρον.

Πλατείασα, αλλά νομίζω το παράδειγμα της Αμερικής αξίζει να το δουν στην Ευρώπη, ιδιαίτερα εσύ και οι υπόλοιποι πιστοί του νεοφιλελευθερισμού. Μια χώρα που το όνειρο του frontierman είναι γραμμένο στο DNA της και επί σχεδόν μια 20ετία έζησε στον κόσμο του Ρέιγκαν, τώρα τον αποστρέφεται και ζητάει ένα πιο δίκαιο κοινωνικό μοντέλο, που θα μπορεί και ο αδύναμος να επιβιώσει. Θα μπορούσα να φέρω δεκάδες παραδείγματα στενών μου φίλων της γενειάς μου, των millennials, που αν και η ανατροφή τους ήταν υπερσυντηρητική (γνωρίζω κάποιες απίθανες ιστορίες) εν τέλει έχουν καταλήξει πιο ακραίοι φιλελεύθεροι και από μας, τους προοδευτικούς των ακτών.

Αλλά επειδή οι εμπειρικές μου διαπιστώσεις μπορεί να μην σημαίνουν και τίποτα, σου συνιστώ να διαβάσεις αυτό, το The Rise of the New New Left (http://www.thedailybeast.com/articles/2013/09/12/the-rise-of-the-new-new-left.html). Γνωρίζω προσωπικά των Peter Beinart και ξέρω πως το συγεκριμένο θέμα τον προβληματίζει εδώ και χρόνια γιατί τα μισά απ' όσα γράφει μου τα έχω συζητήσει μαζί του σε διαφορτικές περιπτώσεις. Θέλω να πω, δηλαδή, πως δεν πρόκειται για ένα ακόμα άρθρο.

 
At 10/19/2013 09:44:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Και έρχομαι τώρα στο TINA. To πρόβλημα με τους νεοφιλελεύθερους (νεοσυντηρητικοί στην Ευρώπη κατά βάση, όπως συντηρητικοί και οι ομοϊδεάτες τους στις ΗΠΑ) είναι πως πίστεψαν υπερβολικά στο τέλος της ιστορίας που είπε ο Φουκουγιάμα, μόνο που και ο ίδιος αργότερα το αποκήρυξε. Μόνο που δεν τη στηρίζουν πάνω στην ιδεολογική επικράτηση του μοντέλου τους, αλλά στον πειθαναγκασμό. Ναι, ο μικρός Αλέξης δεν μπορεί να κάνει σοσιαλοδημοκρατία, όχι γιατί είναι ανεφάρμοστη (50 χρόνια κοινωνικής Ευρώπης άλλα μας δείχνουν), αλλά γιατί το ευρύτερο πλαίσιο της Ευρώπης δεν του το επιτρέπει και του έχει αφαιρέσει τα εργαλεία. Και επειδή, όπως σωστά παρατηρείς, συντηρητικοί και σοσιαλοδημοκράτες έχουν γίνει ένα, δεν υπάρχει ακόμα αντίπαλο δέος που να εκφραστεί οργανωμένα και να διεκδικήσει μια διαφορετική πορεία για την Ευρώπη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουμε ζημώσεις, είτε θετικές, είτε αρνητικές. Καθόλου τυχαία δεν είναι η άνοδος της ακροδεξιάς και του ευρωσκεπτικισμού σε όλη την Ευρώπη (http://www.aljazeera.com/indepth/interactive/2013/02/2013224123927515709.html), αλλά και η αναβίωση της παραδοσιακής αριστεράς. Αυτό το βλέπεις σε κάθε εκλογική αναμέτρηση πλέον, εκτός της Γερμανίας, όπου οι άνθρωποι ζουν ακόμα την περίοδο του Καραμανλή τους, όπως είπε και μια ψυχή (http://www.techiechan.com/?p=2045), αλλά με τις μαλακίες που κάνουν η κρίση δεν θα αργήσει να τους αγγίξει.

Γενικότερα, πάντως, αν πιστεύεις ότι εδώ όλα τελείωσαν και πλέον θα συζητάμε μόνο το ποσοστό των φόρων και το ύψος του χρέους, αποδεικνύεσαι πραγματικός Ευρωπαίος φιλελεύθερος, εντελώς δηλαδή εκτός πραγματικότητας. Γιατί προφανώς αρνείσαι να δεις τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια και που οδηγεί αυτός ο εξάντας, που ακολουθούν όλες οι "σοβαρές" χώρες. 20 χρόνια άπνοιας στην Ιαπωνία, έκτος χρόνος βαθύτατης κρίσης για τη μισή Ευρώπη και στασιμότητα στην άλλη μισή και στις ΗΠΑ όλοι ακόμα να περιμένουν την ανάκαμψη, η οποία έχει κάνει την εμφάνισή της μόνο στις αγορές. Και το μονοπάτι προς την ανάπτυξη, πουθενά.

Υ.Γ. Έχω καταντήσει σαν την γοργόνα που ρωτά για τον Μ. Αλέξανδρο. Ρωτάω όλους τους φιλελεύθερους, ποια μεταρύθμιση λοίπει από την Ελλάδα (και την Ευρώπη) για να πάρει μπρος η οικονομία. Στο ΗΒ που η Θάτσερ τα έκανε όλα σωστά, γιατί υπάρχει πρόβλημα; Γιατί και στις ΗΠΑ;

Υ.Γ.1 Μπερδεύεις τους όρους. Όταν λες φιλελεύθερος στην Αμερική, εννοείς προοδευτικός/αριστερός. Πουθενά οι φιλελεύθεροι στις ΗΠΑ δεν προσπαθούν να μειώσουν το κράτος. Στην Ευρώπη, δυστυχώς, ο όρος φιλελεύθερος επικράτησε για να εκφράζει έναν στην πραγματικότητα πολύ συντηρητικό χώρο, φιλελεύθερο μόνος στις οικονομικές τους δραστηριότητες. Στην Ελλάδα για παράδειγμα ο παραγκωνισμός του Βαλλιανάτου στη Φιλ Συμ και η συσπείρωση γύρω από τον Τζήμερο έδειξε πόσο πραγματικά φιλελεύθεροι κοινωνικά είναι οι Έλληνες "φιλελεύθεροι". Το Μπλε Μήλο, που εσύ μου είχε προτίνει, βρωμάει ρατσισμό και μεταναστοφοβία (άρθρα σαν και αυτό http://www.blemilo.com/2013/05/blog-post_27.html και τύπου να υπογράφουν στα σχόλια ως Πινοσέτ κλπ)

Y.Γ.2. Ξέφυγα τελείως για να απαντήσω στις παρατηρήσεις σου, που δεν απαντούσαν σε κανένα σημείο στο αρχικό μου σχόλιο. Ή μάλλον απαντούν μόνο σε ένα σημείο, όπου όμως αντιφάσκεις. Λές σε προηγούμενό σου σχόλιο "Είχα πιάσει την όλη κίνηση ως μια ιδεολογική επανεκκίνηση του χώρου, που όπως και να το κάνουμε υποεκπροσωπείται". Και όταν σου λέω ότι δεν υποεκπροσωπείται, αλλά πως δεν υπάρχει, μου απαντάς: "Το ιδεολογικό κενό για το χώρο που μιλάμε το έχει καλύψει εν πολλοίς ο ΣΥΡΙΖΑ." Δεν μπορεί να ισχύουν και τα δυο ταυτόχρονα. Προσωπική εκτίμηση, η όλη κίνηση είναι άλλη μια κουραστική φιλελέ φραξιά, γιατί και άτομα όπως ο Ν Δήμου την βρίσκουν συμπαθητική http://www.lifo.gr/team/readersdigest/42807 Από αυτό και μόνο καταλαβαίνεις πως η κίνηση δεν έχει κανέναν ρόλο ύπαρξης

 
At 10/20/2013 10:55:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

Κανονικά θέλει σκέψη και σύνθεση η απάντηση αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί με τίποτα, οπότε θα τα πάρω με τη σειρά :)

Ευχαριστώ για την ανάλυση για την Αμερική, η μόνη εικόνα που έχω εγώ για τους libertarians είναι το reason με τους οποίους συμφωνώ σε πολλά εκτός από το απίστευτο κόλημα με τα όπλα. Είναι σούπερ κοινωνικά φιλελεύθεροι, είναι σαφής η διάκρισή τους από τους υπερσυντηρητικούς και τους καθεστωτικούς ρεμπουπλικάνους και νομίζω ότι το αποτέλεσμα αυτών των ρηγμάτων θα είναι η διάλυση του ρεμπουπλικανικού κόμματος.

Δεν διαφωνώ η ιδεολογική κινητικότητα ειναι πολύ μεγάλη. Αυτό που λέω είναι ότι το ιδεολογικό φάσμα συμπυκνώνεται. Ο Φουκουγιάμα είχε δίκιο, έπεσε μέσα όσο δεν πάει, φυσικά δεν έχουμε τέλος Ιστορίας νομίζω ότι η φράση του παρεξηγήθηκε, λέει ότι η βάση του πολιτικού προβλήματος έχει εν πολλοίς λυθεί: Το πολίτευμα που έχει κερδίσει απόλυτα ιδεολογικά είναι η φιλελεύθερη αστική δημοκρατία, δηλαδή η συνταγματική κοινοβουλευτική δημοκρατία με οικονομική βάση την ελεύθερη αγορά. Δεν σημαίνει ότι αυτό θα έχουμε για πάντα• μπορεί να γίνει μια μεγάλη καταστροφή, μπορεί να γίνει πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας και να γίνουμε όλοι μέλη του ΚΚΚ. Όμως από ότι φαίνεται η δημοκρατία είναι αδιαπραγμάτευτη όπου υπάρχει και έιναι διακαής πόθος όπου δεν υπάρχει. Ακόμα και στα δικά μας βλέπεις ναζιστές να επικαλούνται το Σύνταγμα και αριστερούς να επιχειρηματολογούν με βάση τη νομοκρατία αντί της επανάστασης ξέρωγω.

Οπότε επαναλαμβάνω συμπυκνώνεται το πολιτικό φάσμα, ενώ θα συμφωνήσω ότι σε αυτό το φάσμα, όντως, μετά τη κρίση, οι ιδεολογικές αναζητήσεις είναι φρενήρεις. Και μπορεί οι ΗΠΑ να κινούνται σε ένα πιο κοινωνικό μοντέλο, από την άλλη οι σκανδιναβοί για παράδειγμα, με δεδομένο το κοινωνικό κράτος, γίνονται σε επιχειρηματική πολιτική και νοοτροπία οι πιο φιλελεύθεροι στο πλανήτη. Το flexicurity είναι δανέζικη σύλληψη. Άρα, αυτό που θα δούμε θα είναι άπειρες ρυθμίσεις στις διάφορες συνιστώσες κρατισμού-φιλελευθερισμού, οι οποίες δεν σημαίνει ότι τα αποτελέσματα θα έχουν μικροδιαφορές. Μπορεί μια αύξηση 5% της φορολογίες, ή μια νομοθετική ρύθμιση στην χρηματαγορά να έχει σοβαρότες συνέπειες, καλές ή κακές. Στη κρίση δεν οδήγησε μόνο η ελεύθερη αγορά, οδήγησε και το κοινωνικό κράτος. Στην ευρωπαϊκή ευζωία δεν οδήγησε μόνο η ελεύθερη αγορά, οδήγησε και το κοινωνικό κράτος. Όλη αυτή η εμπειρία θα κουβαληθεί για το μέλλον. Αυτό που όμως δεν φαίνεται να αμφισβητείται είναι η πολιτική εκπροσώπηση, τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα, η ελεύθερη αγορά, και ακολούθως, η πορεία της παγκοσμιοποίηση. Προσωπικά, αυτό που πιστεύω, είναι ότι η απάντηση είναι η ελεύθερη αγορά, με τις ρυθμίσεις και το εύρος που θα διερευνεί η οικονομική επιστήμη, με ένα κοινωνικό κράτος που θα καλύπτει ένα μίνιμουμ διαβίωσης, υγείας και παιδείας και δεν θα μοιράζει κοινωνική δικαιοσύνη, θα επιδοτεί βασικά την εκπαίδευση, την έρευνα και τη διασπορά γνώσης και όχι ξέρωγω το βαμβάκι.

 
At 10/20/2013 10:57:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

ΥΓ Μα δεν λέω ότι είναι η μαγική λύση ούτε ότι είναι ελεύθερη κρίσεων. Η Ευρώπη είχε φουσκώσει καταναλωτικά γιατί έφευγε η παραγωγή ανατολικά χωρίς να προσπαρμοσει τα εισοδήματα, τις κοινωνικές παροχές της και τις υπερυθμίσεις της. Η Αμερική έχει τον κορπορατισμό της, τα χρέη της, τους πολέμους της και την προβληματική νομισματική πολιτική της. Μεγάλο μέρος της οικονομίας της είναι επιδοτούμενο. Παρόλα αυτά το βιοτικό της επίπεδο παραμένει απλησιάστο για τον υπόλοιπο κόσμο. Η Ιαπωνία έχει άπειρο εσωτερικό χρέος, κοινωνικό κράτος δεινόσαυρο και παροιμιώδη κορπορατισμό. Η Αγγλία παρά τη φιλελεύθρη φήμη της έχει μεγάλο κοινωνικό κράτος και είχε τα τελευταία χρόνια υψηλή ανάπτυξη. Σημασία δεν έχει μόνο αν σε βρίσκει η κρίση και πόσο παραμένεις σε αυτή, αλλά σε ποιο σημείο μπαίνεις και πόσο μπορείς και διατηρείσαι. Χώρες που τα προηγο΄μενα χρόνια κινήθηκαν σε φιλελεύθερες μεταρρυθσμίσεις (Η Γερμανία, οι σκανδιναβικές, ο Καναδάς) έχουν για την ώρα τις μικρότερες συνέπειες. Ο πιο συνεπής εκπρόσωπος της σοσιαλδημοκρατίς η Γαλλία ετοιμάζεται για την πούτσα του αιώνος. Και φυσικά αναπτυσσόμενες χώρες που φιλελευθεροποιήθηκαν, με όλα τους τα προβλήματα και τις αντιφάσεις, αναπτύχθηκαν σφεντονοειδώς (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Τουρκία)

Θα περιοριστώ να σου απαντήσω για την Ελλάδα. Και αντιστρόφως πες μου που διαφωνείς. Τα βάζω ως τίτλους, δεν λέω ότι είναι εύκολα και ευθεία στην εκτέλεση τους. Καταργήσεις άχρηστων δημόσιων φορέων και εξορθολογισμό των δομών του δημοσίου. Απολύσεις ΔΥ και κινητικότητα. Ιδιωτικοποίηση ενέργειας. Ιδιωτικοποίηση γενικώς, το κράτος να παρέχει τις υπηρεσίες του μέσω ανταγωνιζόμενων ιδιωτών και όχι μόνο από μόνο του όπου αυτό είναι δυνατό. Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων και επιχειρηματικών περιορισμών. Περιορισμός γραφεικοκρατίας (στα πάντα, από τη λειτουγία της δικαισύνης μέχρι τη φορολογική και τη εργασιακή πολιτική). Μείωση της αδιανόητης φορολογίας (προς το λιγότερο προοδευτικό, φυσικά εννοείται ανελέητο κυνήγι σε όσους φοροδιαφεύγουν). Κυνήγι του κορπορατισμού με νομοθεσία προς τη κατεύθυνση διαχωρισμού Κράτους-Οικονομίας. Τώρα στα νομισματικά και τα πιστωτικά μπερδεύεται το πράγμα. Ορθόδοξα οικονομικά ίσως έπρπε να πάμε σε δικό μας νόμισμα, αλλά μάλλον δεδομένων των συνθηκών το σοκ θα ήταν καταστροφικό.

 
At 10/20/2013 10:57:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

ΥΓ1 Το έχω υπόψη μου αυτό που λες libertarian εννοούσα, όταν λέω φιλελεύθερος εννοώ λίγο πολύ με την κλασσική ένοια. Το τι συμβαίνει στην Ελλάδα άστο καλύτερα, ο χώρος έχει την εκπροσώπηση που του αξίζει σε όλα τα επίπεδα. Πίστεψέ το αν θες αλλά πριν δω καν το Τζήμερο, όταν ένας φίλος μου μού έδειξε τη διακύρηξη, το είπα άστο, εγώ είμαι φιλελεύθερος όχι τροτσκιστής της συνεχούς φιλελεύθερης επανάστησης. Είτε μας αρέσει είτε όχι πολιτικά το Μητσοτακέικο είναι ο πιο συνεπής και ισχυρός εκπρόσωπος τουφιλελευθερισμού. Φουλ ενσωματωμένοι στο σύστημα αλλά σίγουρα και κοινωνικά φιλελεύθεροι. Πιστεύω ότι μια μέρα θα παραδεχθείτε και εσεις έστω και σιωπηλά ότι οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί ο Κυριάκος ήταν εντελώς απαραίτητες ηια την Ελλάδα. Το Μπλε Μήλο δεν έχει σχέση με το παρελθόν έχουν σταματήσει να γράφουν αυτοί που παρουσίαζαν ενδιαφέρον. Πάντως γενικά στην ελληνική δεξιά όσο κρατιστής είσαι οικονομικά τόσο συντηρητικός είσαι και κοινωνικά και γέρνεις προς ΑΝΕΞ και ΧΑ. Εννοείται ότι οι περισσότεροι έλληνες φιλελεύθεροι έχουν απορροφηθεί από τη ΝΔ και σίγουρα είναι το κοινωνικά φιλελεύθερο κομμάτι της. Αυτός που καλύτερα υπηρετεί τις φιλελεύθερες ιδέες είναι ο Αριστείδης Χατζής. Αναζήτησέ τον δεν θα συμφωνήσεις με ότι λέει, ούτε εγώ συμφωνώ σε όλα, αλλά θα τον σεβαστείς πολύ περισσότερο από Μίχους και Μανδραβέληδες.

Πάντως μην αυταπατάσαι ότι αν ο Τσίπρας ήταν ανοιχτά ομοφυλόφιλος θα έπιανε έστω και τα μισό ποσοστό που έχει. Μην αναλύσουμε εδώ τώρα τι έχει μαζέψει ο ΣΥΡΙΖΑ και τι εμπεριέχει το ιδεολογικό υπόβαθρο των ψηφοφόρων του. Θα συμφωνήσουμε μάλλον ότι καμία σχέση ο μέσος όρος του κοινωνικού φιλελευθερισμού που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στο 4% με αυτό στο 30%.


ΥΓ2 Πως δεν γίνεται. Αυτό που λεω, σε συνάρτηση με την κρίση και την εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φουσκώσει ιδεολογικά και έχει πιάσει δύο χώρους. Όταν λέω έχει πιάσει, εννοώ έχει πάρει του ψηφοφόρους χωρίς να τους εκφράζει ιδεολογικά ίσως δε και αισθητικά. Όταν τελειώσει η μνημονιολογία αυτό το πάτημα σε δύο χώρους θα γίνει πιο δύσκολο, οι ιδεολογικές διαφορές θα γίνουν πιο έντονες. Επειδή όμως η κοιτίδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κυβερνήσει επειδή οι αρχές της είναι ανεφάρμοστες, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας το πιθανότερο είναι να κινηθεί ακόμα σαφέστερα προς τα δεξιά ή να επιλέξει την πιο απολιτικ στάση. Αν αντέξει αυτή την έκθεση από τα αριστερά, και σε συνάρτηση με τη συμπύκνωση του πολιτικού φάσματος, θα γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος. Μπορεί όμως να αρχίσει να δείχνει διαλυτικές τάσεις και να προσπαθεί να κλείσει τρύπες δεξιά αριστερά. Πάντως δεν διαφωνώ η τύχη της κίνησης είναι δύσκολη, θέλει και μαχητικότητα μαζί με "επικληση κοινής λογικής", θέλει άτομα, θέλει ιδέες, θέλει υποστήριξη από ΜΜΕ, θέλει τα κέρατά της γενικώς.

Να περιορίζουμε τις απαντήσεις σιγά-σιγά :)

 
At 10/20/2013 10:31:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Λοιπόν, για να μην ξεφεύγουμε, θα απαντήσω σε αυτά κυρίως που βρίσκω σημαντικά. Δηλαδή το γενικότερο παγκόσμιο πλαίσιο και όχι την ελληνική κίνηση των 58, από την οποία ξεκινήσαμε.

Όπως σου σημείωσα και παραπάνω, ακόμα και ο Φουκουγιάμα σε πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις έχει παραδεχθεί πως έκανε λάθος με το τέλος της ιστορίας. Αν δε περιορίσουμε το concept στην επικράτηση της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας, το λάθος νομίζω γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Δυστυχώς, δεν μπορώ να βρω τώρα ένα εξαιρετικό κείμενο, που νομίζω είχα συναντήσει στον Guardian, για το πως για πρώτη φορά φαίνεται η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία να μη συμβαδίζει με τους ρυθμούς της δημοκρατίας. Επί Ψυχρού πολέμου οι δυο αυτές έννοιες, καπιταλισμός και δημοκρατία δυτικού στυλ ήταν έννοιες Ταυτόσημες. Αυτό όμως έχει αλλά δραστικά τα τελευταία χρόνια και βλέπουμε πως πλέον ο καπιταλισμός της παγκοσμιοποίησης λειτουργεί "καλύτερα" (υπέρ του κεφαλαίου όπως είναι ο σκοπός του), όταν εκλείπουν οι δημοκρατικές δικλείδες ασφαλείας. Ευρισκόμενοι μόλις στον 24ο χρόνο μετά την κατάρρευση του σιδηρούν παραπετάσματος και έξι εντός της πιο σοβαρής καπιταλιστικής κρίσης, το δικό μου συμπέρασμα είναι πως the game is on, not over.

Αυτό το βλέπουμε από την σκλήρηνση της στάσης των κυβερνήσεων σε όλο τον Δυτικό κόσμο. Το βλέπουμε στην Ελλάδα που η ρητορική επιστρέφει σε ένα εμφυλιοπολεμικό επίπεδο με το κράτος να τάσεται ανοιχτά υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου σε επίπεδο που στην δυτική Ευρώπη -με εξαίρεση τη Βρετανία της Θάτσερ- είχε κανείς να δει από τα χρόνια πριν τον 2ο ΠΠ (αναφέρομαι στις Σκουριές - ας μου δώσει όποιος θέλει αντίστοιχο παράδειγμα από Γερμανία, Γαλλία κλπ). Το βλέπουμε στον πανομοιότυπο τρόπο με τον οποίο κατεστάλει σε παγκόσμιο επίπεδο το κίνημα των αγανακτησμένων/occupy (σε μια διαβολική σύμπτωση, από την Βαρκελώνη, μέχρι την πλατεία Συντάγματος ή το Ζουκότι Παρκ η επέμβαση της αστυνομίας ήταν παντού η ίδια, μέχρι και στις ώρες δράσεις της - τις πρώτες πρωινές). Τέλος το βλέπουμε στον ιστό που έχουν απλώσει οι δυτικές κυβερνήσεις (δεν στέκομαι μόνο στων ΗΠΑ γιατί και οι Ευρωπαίοι αποδείχθηκε πως τα ίδια κάνουν, όσο και αν σφυρίζουν αδιάφορα). Το δίκτυο των διαφόρων υπηρεσιών ήταν και είναι τόσο εκτεταμένο, που ξεπερνάει τα πιο τρελά όνειρα της Στάζι και βεβαίως αν το είχαν κάνει Κινέζοι -που βεβαίως έχουν το δικό τους- θα τους δείχναμε κάθε μέρα με το δάχτυλο. Οι δε άνθρπωποι που τα αποκαλύπτουν διώκονται σε απίστευτο βαθμό. Δες τι λέει ο Seymour Hersh, έχει ενδιαφέρον http://www.theguardian.com/media/media-blog/2013/sep/27/seymour-hersh-obama-nsa-american-media

H δημοκρατία επομένως είναι διακαής πόθος. Το θέμα, όμως, είναι τι ποιότητας δημοκρατία έχουμε. Και εδώ στην συνάρτηση υπεισέρχεται ο παράγοντας οικονομία και νέες τεχνολογίες. Με τα σημερινά δεδομένα το μοντέλο των κοινωνιών μας μη βιώσιμο. Γιατί η οικονομία δεν μπορεί να εξασφαλίσει σε αυτές το κοινωνικό κράτος που έχουν ανάγκη οι πολίτες (βλέπε Ευρώπη), ή τον πλούτο για να ζήσουν οι πολίτες χωρίς την ανάγκη του κοινωνικού κράτους (βλέπε ΗΠΑ). Επειδή ο πλούτος αν χαθεί, χάνεται σε μια μέρα, γι' αυτό πιστεύω η στροφή των Αμερικάνων είναι πιο εμφανής ακόμα, την ώρα που οι Ευρωπαίοι μοιρολατρικά παίζουν το blame game και ελπίζουν ο καθένας πως τα δικά του δικαιώματα δεν θα θειχθούν.

Το πρόβλημα εδώ για την έλλειψη πλούτου άλλοι το εντοπίζουν στους γηρασκόμενους πληθυσμούς, άλλοι στην έκταση του κοινωνικού κράτους, άλλοι στα χρέη των κρατών κλπ κλπ. Αυτές είναι οι ελιτιστικες απόψεις. Αυτές που θεωρούν το υπάρχον status quo ορθρό και επομένως φαύλο τον λαό και όχι τις ελίτ. Έχουν τα δίκια τους και αυτές οι απόψεις. Αν εξαφανίσεις τα κοινωνικά κράτη, ναι δεν θα υπάρχει πρόβλημα χρέους, τα προσδόκιμα ζωλης θα πέσουν, θα αποπληθωριστούν παγκοσμίως οι οικονομίες. Όλα ωραία και καλά με μόνη παρένθεση ότι το συντριπτικά μεγάλο κομμάτι των κοινωνιών (ως και το 80%) θα ζει υπό άθλιες συνθήκες. Αν νομίζεις ότι μπορείς να το καταφέρεις αυτό, βγες και πείσε τον κόσμο. Και ελπίζω εσύ να είσαι σε αυτό το 10%.

 
At 10/20/2013 10:31:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Διαφορετικά το πρόβλημα σου βρίσκεται αλλού και αυτό είναι η υπερσυσώρευση του παγκόσμιοθ πλούτου σε ένα ελάχιστο μέρος του πληθυσμού. Το φαινόμενο της ανισότητας. Εδώ τι γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο http://www.washingtonpost.com/blogs/wonkblog/wp/2013/09/26/wonkabroad/, εδώ στις ΗΠΑ http://www.youtube.com/watch?v=QPKKQnijnsM, εδώ στην Ελλάδα http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=535599 . Παντού το ίδιο φαινόμενο.

Όταν, λοιπόν, το κεφάλαιο συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια, είναι πρακτικά αδύνατο να έχουμε κάθε είδους κοινωνική ειρήνη ή ανάπτυξη, αφού χωρίς πλούτο αυτά τα δυο δεν μπορούν να εξασφαλιστούν.

Σε όλα αυτά πρόσθεσε και τον παράγοντα της τεχνολογίας. Εννώ οι κοινωνικές ανισότητες δεν είναι τίποτα καινούργιο στα πλαίσια της ανθρώπινης ιστορίας, για πρώτη φορά ο άνθρωπος ως άτομο έχει τη δυνατότητα να κατανοεί τον κόσμο γύρω του και να έχει αντίληψη της ιστορίας σε βαθμό που τους περασμένους αιώνες είχαν ελάχιστοι υπερμορφωμένοι για το περιβάλλον τους. Αυτό γιατί το Διαδίκτυο μεταλλάσει όλες τις κοινωνικές μας δομές και προσλαμβάνουσες. Για να καταλάβεις αυτό που θέλω να πω, πρέπει να συγκρίνεις το Ίντερνετ με την επανάσταση που έφερε ο Γουτεμβέργιος με την τυπογραφία. Άλλαξε μια για πάντα την προσβασιμότητα της γνώσης. Ξαφνικά έγινε δυνατόν ο κόσμος να μπορεί να αγοράζει βιβλία. Τώρα πάμε ένα ακόμα τεράστιο βήμα παρακάτω. Σου συνιστώ να διαβάσεις το πολύ σύντομο Gutenberg the Geek του Jeff Jarvis. Όσο και να τον κράζουν πολλοί επειδή για όλα περιμένει τις λύσεις από την τεχνολογία (και σε αυτό διαφωνώ μαζί του) στο συγκεκριμένο δεν έχει άδικο. Οι αλλαγές που έχει επιφέρει το Διαδίκτυο είναι τεράστιες και ακόμα ανυπολόγιστες, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας (I ruined my engagement with Facebook, and apparently I’m not alone http://www.digitaltrends.com/social-media/i-ruined-my-engagement-with-facebook-and-apparently-im-not-alone/) Και ως σωστός libertarian, το βιβλίο του ο Jarvis το διαθέτει πρακτικά δωρεάν http://www.amazon.com/Gutenberg-Geek-Kindle-Single-Jarvis-ebook/dp/B007EI62I0 (μόνο 99 σεντς, επειδή απαιτεί ελάχιστη τιμή η amazon).

Υπό αυτές τις νέες συνθήκες καλούμαστε να ζήσουμε όλοι μαζί στο περιβάλλον του παγκόσμιου χωριού. Θεωρώ, λοιπόν, ότι το TINA είναι η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση που μπορούμε να έχουμε. Γιατί πέρνουμε ως δεδομένο πως το one size fits all και όλοι μπορούν να είναι ικανοποιημένοι με τη μια λύση, που ευνοεί κάποιος περισσότερο, άλλους λιγότερο και άλλους πολύ λιγότερο. Δηλαδή, ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι οι υπερπλούσιοι θα συνεχίσουν να είναι υπερπλούσιοι και οι δυτικές κοινωνίες θα το δεχθούν για να επιβιώσουν και αυτές με τα ξεροκόμματα, αυτό θα πρέπει να το δεχθεί και ο Πακιστανός, που πληθυσμιακά είναι πιο ισχυρός (http://www.slate.com/articles/technology/future_tense/2013/10/l_a_school_ipad_program_students_should_hack_their_tablets.html). Χμμμ. Μάλλον δύσκολο. Για την ώρα μπορούμε να ματαιωπονούμε ότι με κλειστά σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης μπορούμε να αλλάξουμε τους ρυθμούς της μετανάστευσης.

Ασε που το TINA θα το εφαρμόσουμε τώρα, που όλοι μας μπορούμε να εκφράζουμε τις αποψάρες μας και να μαθαίνουμε ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει στην άλλη άκρη του κόσμου. Ξέρεις, δεν το συνηδητοποιούμε, αλλά είμαστε εμείς εδώ δυο άτομα που συζητάμε αναλυτικά την οικονομικοπολιτική κατάσταση. Και ο ένας βρίσκεται στις ΗΠΑ, ο άλλος στην Ευρώπη. Και έχει ο καθένας τις απόψεις του και τις πηγές του. Τι σε κάνει να πιστεύεις πως υπό αυτές τις συνθήκες θα υπάρχει μόνο μια ιδέα, μόνο μια λύση και όλοι θα ακούσουν επειδή έτσι λέει η Μέρκελ (fuck yeah) ή ο οποιοσδήποτε άλλος, όταν τον 19ο αιώνα υπήρχαν 50 θεωρείες, όταν για να συνομιλήσεις εσύ ο μορφωμένος με τον άλλο μορφωμένο έπρεπε να περιμένεις την επιστολή για κανά δίμηνο.

 
At 10/20/2013 10:32:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Παραλληρώ; Μπορεί. Αλλά δυστυχώς αισθάνομαι ώρες ώρες σαν τον καραγκιόζη στο κατάστρωμα του Τιτανικού, που βλέπει το παγόβουνο όταν οι άλλοι μέσα χωρεύουν. Εδώ και οι φωτό του παγόβουνου http://johnbeieler.org/protest_mapping/ Infographic με όλες τις διαδηλώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο από το 1979. Αν δεν βλέπουμε πως κάτι συμβαίνει… εθελοτυφλούμε.

Υ.Γ. Θα μου πεις και τι προτίνεις. Δεν μπορώ να ανφερθώ αναλυτικά χωρίς να πρέπει να γράψω άλλα τόσα, αλλά εκτός όλων των άλλων ο άνθρωπος για πρώτη φορά έχει τα μέσα για να ζήσει με άνεση και να χρειαστεί να εργάζεται λιγότερο. Όχι μόνο ο δυτικός, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Βρισκόμαστε ίσως κοντά σε αυτά που υπόσχονταν οι μελλοντολόγοι τη δεκαετία του '50. Μια κοινωνία που δεν θα χρειάζεται να ξεσκιζόμαστε γιατί θα πηγαίνουμε στη δουλειά με τα ιπτάμενα αυτοκίνητά μας και τα ρομπότ θα έκαναν τις μικροδουλειές για εμάς. Guess what, ιπτάμενα αυτοκίνητα μπορεί να μην έχουμε, ούτε και ρομπότ, αλλά η τεχνολογία μας έλυσε τα τεράστια ζητήματα. Και φαγητό υπάρχει για όλους και με τους υπολογιστές χρειαζόμαστε λιγότερο χρόνο για να κάνουμε τα ίδια πράγματα που καλούμασταν να κάνουμε το '60, το '70 ή το '80. Αλλά τι έγινε από τότε; The rise of the bullshit jobs http://www.strikemag.org/bullshit-jobs/ Γιατί; Για να απαντήσω θα πρέπει να επανέλθω στο θέμα της ανισότητας. Η λύση; Πέρα από την ανακατανομή του πλούτου, ίσως κάτι σαν και αυτό http://www.theguardian.com/commentisfree/2012/jul/03/why-americans-should-work-less-way-germans-do Ενδιαφέρον και αυτό http://www.techiechan.com/?p=2051

Υ.Γ.1. Και εγώ υπέρ της ελεύθερης αγοράς είμαι. Ειλικρινά. Της ελεύθερης αγοράς με κανόνες. Αλλά και έτσι από μόνη της δεν αρκεί για να απαντήσει στα θέματα που σου έθεσα παραπάνω. Και το ίδιο πρόβλημα έχουν και οι ιδέες σου (οι ιδέες δηλαδή του φιλελεύθερου χώρου). Καλές για ευκολόγια, αλλά δεν δίνουν λύση στα μεγάλα προβλήματα, από εκεί όπου ξεκινούν όλα. Πχ πες ότι ιδρύονται ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σε τι θα βοηθήσει αυτό την Ελλάδα; Μαγικά θα ιδρυθούν νέες θέσεις εργασίας; Θα μου πεις ότι τα δημόσια υπό το πλαίσιο που λειτουργούν δεν προσφέρουν τίποτα γιατί οι κακοί συνδικαλιστές φοιτητές, καθηγητές μπλα μπλα μπλα, οι γνωστές πίπες που αναπαράγουν οι τηλεοπτικές κεφαλές, όταν κανείς δεν θα παραδεχθεί πως στην Ελλάδα για την παιδεία δίνουν μόλις ένα κλάσμα απ' όσα δίνουν στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Δες την αναλογία φοιτητών/καθηγητών ή το υλικοτεχνικό υλικό. Ακόμα, πες μου με πια επαγγέλματα που θα απελευθερωθούν θα πέσει η ανεργεία. Συγκεκριμένα. Υπάρχει κάποια απελευθέρωση που μπορεί να ρίξει την ανεργεία από το 28 στο 25% και δεν την έχει κάνει ακόμα η κυβέρνηση; Έλεος στις πίπες (σόρρυ, σόρρυ για τη λέξη, αλλά αυτά που μου λες είναι τόσο κενά όσο τα ευχολόγια των "58", που αυτό που με εκνευρίζει είναι ότι μονοπωλούν τη σοβαρότητα γιατί και καλά "έτσι είναι τα πράγματα", αλλά επίσης διαψεύδονται συνεχώς). Φίλε ΑΦ, αν ίσχυαν αυτά που λες ΗΠΑ και Βρετανία δεν θα είχαν πρόβλημα. Αλλά έχουν (το σχόλιό σου ότι η Βρετανία έχει ανάπτυξη είναι πολύ λάθος και αποδεικνύεται εύκολα με απλό ψάξιμο στο google). Είναι παγκόσμιο το πρόβλημα, δυστυχώς. Τι άλλο να πούμε. Μεταρυθμίσεις στην Ελλάδα και ένα καλύτερο δημόσιο για να κάνουμε καλύτερη την καθημερινή ζωή του κόσμου, ναι. Αλλά αυτό δεν θα λύσει τα μεγαλύτερα προβλήματα. Και το ξέρεις και το ξέρω πως 30 χρόνια τώρα τις νεοφιλελεύθερες αρχές ακολουθεί ο κόσμος.

Υ.Γ.2 Ξέφυγα ξανά. Απάντα σε ότι καταλαβαίνεις. Αν δεν προλαβαίνεις, το καταλαβαίνω απόλυτα.

 
At 10/21/2013 08:11:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Όχι η ελεύθερη αγορά δεν θα λύσει τα πάντα. Δεν ήταν αυτό το πνεύμα μου. Θεωρώ βασικά ότι εκτός της πολιτικής επιλογής ενός ανθρώπου που είναι η κυρίαρχη στις συζητήσεις μας είναι και η πιο υπόρρητη οικονομική επιλογή. Δηλαδή αν ένας σηκωθεί μια μέρα και ως γνήσιος κομμουνιστής πάει σε μια διαδήλωση και μετά το βράδυ πάει στο σούπερμαρκετ και αναζητήσει τη συγκεκριμένη μάρκα μπύρας έχει συνεισφέρει στην διαδικασία της ελεύθερης αγοράς περισσότερο από ότι στο κομμουνιστικό κίνημα. Θέλω να πω ότι οι διαδηλώσεις είναι σημαντικές και εκφράζουν τη θέληση πολλών ανθρώπων αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι είναι η απόλυτη και αντιπροσωπευτικότερη και η βαθύτερη γνώμη της κοινωνίας. Το Σάββατο το βράδυ κατέβηκα στη Γλυφάδα και γινόταν της κολάσεως. Όλοι φρακαρισμένοι στα αυτοκίνητά τους. Τι άποψη να σχηματίσω εγώ από αυτό, ότι μπροστά μου έχω μια κοινωνία στα όρια της επιβίωσης και της κοινωνικής έκρηξης; Ή μια κοινωνία που παρά τα αναμφισφήτηα προβλήματα και τη θηριώδη ύφεση συνεχίζει να ζει λίγο πολύ κανονικά και συνεχίζει να προσδοκά και να ελπίζει σε καλύτερες ημέρες.

Άρα πιθανώς τις κοινωνικές εκρήξεις δεν τις προκαλούν μόνο τα αντικειμενικά μεγέθη αλλά και οι προσδοκίες. Παρότι η Δυση περνάει τεράστια κρίση δεν νομίζω ότι η καταπίεση ή οι κοινωνικές εντάσεις είναι πρωτόγνωρες μεταπολεμικά. Δεν τις υποτιμώ, μπορεί να φέρουν εντυπωσιακές επιλογές, μπορεί οι άνθρωποι να φτάσουν σε επίπεδο που να μη γουστάρουν το παρόν σύστημα και να το ανατρέψουν. Μπορεί στο νέο σύστημα να είναι πραγματικά ευτυχέστεροι, η άποψή μου είναι όμως πως σίγουρα θα είναι φτωχότεροι από ότι σήμερα. Για παράδειγμα αυτό που λες επιβίωση του ανθρώπου με λιγότερες ώρες δουλειάς. Μα αυτό ήδη υπάρχει σήμερα λέγεται part-time εργασία που για την αριστερά θεωρείται έγκλημα κατά του εργαζομένου. Μα θα μου πεις τώρα ένας τέτοιος βγάζει πολύ λίγα λεφτά! Και εγώ σου λέω ότι στο μελλοντικό πιθανό σύστημα, επειδή κατά την άποψή μου θα είναι λιγότερο παραγωγικό, θα βγάζει ακόμα λιγότερα. Και θα επιβιώνει μολαταύτα, εδώ επιβιώνει ο Ινδός με τα υποδεκαπλάσια από ότι βγάζει ένας από εμάς. Και έχει και κινητό.

Επίσης δεν αμφιβάλλω ότι η τεχνολογία θα φέρει αφάνταστες κοινωνικές αλλαγές. Πιστεύω όμως ότι και τότε το ευκταίο θα είναι η οικονομική ελευθερία όπως θα ορίζεται τότε μαζί με την πολιτική-κοινωνική.

Αναφορικά με τις μεταρυθμίσεις όχι δεν θα κατεβάσουν από τη μια μέρα στην άλλη. Θα βοηθήσουν δομικά την οικονομία να γίνει πιο παραγωγική και ακολούθως πιο ανταγωνιστική. Αυτό είναι απαραίτητο για να είναι βιώσιμη μια οικονομιά. Διαφορετικά ο μόνος τρόπος να σταθούμε θα είναι περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων. Θα μου πεις γιατί να γινόμαστε όλοι στον κόσμο ανταγωνιστικότεροι. Για τον λόγο με τον οποίο ξεκίνησα, γιατί ως άτομο θέλεις i-phone και BMW, όχι ασύρματο και LADA. Προφανώς η Ελλάδα τώρα υποφέρει από έλλειψη χρηματοδότησης, οπότε για kick start χρειάζονται κεφάλαια τα οποία για να έρθουν θα πρέπει και να κάνεις τις δομικές αλλαγές και να μειώσεις τη φορολογία.

Για την ανισότητα δεν είπα τίποτα γιατί είναι θέμα που δεν συμφέρει εμας τους νεοφιλελέδες :) Πάντως σε παγκόσμιο επίπεδο η ανισότητα πέφτει δεν ανεβαίνει. Ναι πλουτίζει κι άλλο μέσα από αυτή η υπερελίτ, όμως από την άλλη τεράστιες ομάδες πληθυσμού ανασύρονται από τη φτώχεια.

ΥΓ Για την Αγγλία εννοούσα ότι είχε μεγάλη ανάπτυξη πριν από τη κρίση.

 
At 10/23/2013 05:51:00 π.μ., Anonymous michael said...

Αχ εσείς οι φιλελεύθεροι με την ηθική του χρήματος (και μόνο) :)

Δηλαδή, δεν υπάρχουν πλούσιοι σε μια πόλη 5 εκατ. όπως η Αθήνα; Ακόμα, όμως, και αν κάποιος δεν έχει, δεν του επιτρέπεται να βγει μια βόλτα έξω; Αυτό με το "βλέπω κόσμο έξω να διασκεδάζει, άρα τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά" έχει απαντηθεί ουκ ολίγες φορές. Δεν ξέρω τι άλλο να προσθέσω εκτός του ότι επειδή πλέον έρχομαι μόνο μια με δυο φορές το χρόνο στην Ελλάδα, η κατάσταση κάθε φορά είναι απείρως πιο τραγική. Το καλοκαίρι που μας πέρασε ήρθα με παρέα φίλων, που τους είχα υποσχεθεί μυθικά πράγματα για την διασκέδαση. Και εν τέλει… τίποτα. Μάλιστα, φουλ τουριστική περιόδου πήγαμε σε δυο διαφορετικούς προορισμούς, που υποτίθεται φέτος βούλιαξαν από την κίνηση, αλλά ούτε εκεί είχε τίποτα. Σε σύγκριση με αυτά που θυμόμουν δηλαδή. Μπορεί η εικόνα να οφείλεται σε δική μου εξιδανίκευση της Ελλάδα, αλλά υπάρχει πιθανότητα το ίδιο να ισχύει με τις δικές σου εντυπώσεις, δηλαδή να τις μεγαλοποιείς άθελά σου.

Σχετικά με τη μείωση των ωρών εργασίας τώρα, με συγχωρείς αλλά για να μπορούμε να κάνουμε συζήτηση (που κάνουμε και πολύ καλή μάλιστα), θα ήταν καλύτερα, έστω και θεωρητικά, να αφήσει για μια στιγμή παραέξω την ΤΙΝΑ. Αν ήθελα να σου μιλήσω για part-time θα στο έλεγα κατευθείαν. Το ξέρω ότι υπάρχει. Εγώ μιλάω για μείωση ωρών εργασίας χωρίς αντίστοιχες μειώσεις μισθών. Εδώ στην Ελλάδα μάλιστα είναι υποχρέωση, αφού έχουν κοπεί ήδη οι μισθοί (ξανά, επιμένω, διάβασε πιο αναλυτικά εδώ http://www.techiechan.com/?p=2051). Το θέμα δεν είναι να μειώσεις τις ώρες εργασίας, για να μειωθούν οι μισθοί και να φυτοζωούν οι εργαζόμενοι. Είναι να μειώσεις συνολικά τις ώρες εργασίας για να προσληφθεί περισσότερος κόσμος. Το μισθολογικό κόστος θα είναι μεγαλύτερο για τις επιχειρήσεις, έτσι όμως διπλασιάζεται και η κατανάλωση. Αυτό τώρα αν εφαρμοστεί σε παγκόσμιο ή έστω περιφερειακό επίπεδο (λέμε τώρα θεωρητικά) θα επρόκειτο για μια τεράστια αναδιανομή του χρήματος από πάνω προς τα κάτω. Φυσικά δεν μιλάμε για λύση πανάκεια, αλλά την έθεση στην κουβέντα ως παράδειγμα.

Πάντως, και με συγχωρείς που επιμένω, αλλά ακόμα δεν μου έχεις απαντήσει στο ποιες μεταρυθμίσεις και γιατί. Πες μου τι κάνει αυτός ο Κυριάκος που θα έχει σε τόσο βάθος χρόνου τόσο ευαιργετικές συνέπειες. Εν έτει 2013 και μου μιλάς ακόμα για κλειστά επαγγέλματα. Ποια είναι αυτά; Για ποιους επιχειρηματικούς περιορισμούς μιλάς; Και για τα πανεπιστήμια σου είπα. Πες ότι με έναν μαγικό τρόπο αύριο γινόσουν πρωθυπουργός. Τι θα έκανες που θα βελτίωνε κάπως τα πράγματα. Έστω σε βάθος πενταετίας.

Υ.Γ. Η ανισότητα αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Δες το λινκ που έδωσα παραπάνω από την Γουάσινγκτον Ποστ ή αυτό. http://www.globalpost.com/special-reports/global-income-inequality-great-divide-globalpost Δεν ισχύει καθόλου αυτό που λες ότι πέφτει (εκτός αν διαφωνείς με τους αριθμούς). Επίσης, το ότι ο Ινδός φτάνει να αποκτήσει κινητό, δεν σημαίνει πως τον κάνει πλουσιότερο από τον παππού του που δεν είχε κινητό.

Υ.Γ.1 Καταλαβαίνω πως κανείς μας δεν έχει χρόνο, αλλά τα λινκ τα παραθέτω για ευκολία, επειδή είναι έτοιμα κείμενα που αναπτύσσουν πλήρως θέσεις, τις οποίες λόγο χρόνου και χώρου δεν προλαβαίνω να κάνω εδώ.

Υ.Γ.2 Πριν την κρίση όλοι είχαν ανάπτυξη. Και τώρα έχουν όλοι κρίση.

 
At 10/23/2013 05:48:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Μάλλον με παρεξήγησες. Δεν λέω ότι η Ελλάδα δεν έχει χειροτερέψει αισθητά, το παράδειγμα το έφερα να στηρίξω την επιχειρηματολογία μου ότι μαζί με τη ρητή-συνειδητή πολιτική άποψη του καθενός (τη φασαριόζα αν θες) υπάρχει και η (κατά τη γνώμη μου σημαντικότερη) υπόρρητη-ασυνείδητη-καθημερινή πρακτική του. Άλλο κάποιος να δηλώνει ότι είναι αναρχοκομμουνιστής και άλλο η πραγματική του διαθεσιμότητα να συναποφασίζει για το τι θα φάει, σε τι θα δουλέψει, και πως θα εκπαιδεύσει το παιδί με το επαναστατικό συμβούλιο της γειτονιάς.

Το ίδιο λέμε για τη part-time διαφωνόντας. Υποστηρίζω ότι σε σύστημα εκτός του καπιταλιστικού (γενικά) επειδή (άποψη μου) η παραγωγικότητα θα είναι χαμηλότερη, τότε όλοι θα γίνουμε φτωχότεροι. Είναι προφανές ότι εγώ είμαι πιο κοντά (τονίζω το πιο κοντά) στα supply economics και εσύ στα οικονομικά της ζήτησης. Χωρίς να υποτιμώ τη συνεισφορά των τελευταίων στη σύγχρονη οικονομική σκέψη (διαφορετικά θα είμασταν ακόμα στο κανόνα του χρυσού) η άποψη μου είναι ότι κυρίως η παραγωγή και η παραγωγικότητα είναι αυτές που γεννούν το πλούτο και όχι η κατανάλωση. Διαφορετικά η Ελλάδα πριν τη κρίση θα ήταν η ασφαλέστερη χώρα στο κόσμο, και ο καλύτερος τρόπος να τη ξεπεράσουμε θα ήταν να προσλαμβάναμε 1000000 επιπλέον ΔΥ να κρατούν την Αθήνα πεντακάθαρη και φρεσκοβαμμένη. Η προσφορά και η ζήτηση είναι αυτή που καλύτερα ρυθμίζει τα πράγματα και πιστεύω ότι η αμοιβή του καθενός με βάση αυτές (κυρίως) θα πρέπει να καθορίζεται. Υπάρχουν τεράστια θέματα που ίσως να συνηγορούν στην άποψή σου όπως κατά πόσο το στήσιμο του κρατικό-χρηματοπιστωτικού υπερσυστήματος και οι εγγενείς αδυναμίες και ασσυμετρίες της αγοράς ευνοούν τους πλούσιους ή άλλες προνομιακές ομάδες, αλλά δεν νομίζω ότι η λύση είναι διπλασιάζω αύριο τις αμοιβές με πολιτική απόφαση. Η εμπειρία δείχνει ότι αυτό θα έφερνε πληθωρισμό και θα τρέλαινε τη λειτουργία της αγοράς οδηγόντας τα κεφάλαια σε (περισσότερο από ότι σήμερα) λάθος σημεία.

Με τον Κυριάκο λέω πχ για την κινητικότητα. Εσείς οι αριστεροί δεν ξέρετε τι θέλετε. Είναι απαραίτητη ή όχι; Δεν λεω αν την κάνουν σωστά ή αν παίζει ρουσφέτι. Ρωτώ πως αλλιώς μπορούν να αλλάξουν οι δομές του δημοσίου αν δεν μπορεί να ξεβολευτεί κανείς;

Για τα κλειστα επαγγέλματα

http://www.naftemporiki.gr/finance/story/695415

Κάπου είχα δει τη πλήρη λίστα που δεν μπορώ να βρω τώρα. Δεν έχω ανοίξει επιχείρηση, γνωστοί μου που το έχουν κάνει μου λένε ότι τους δυσκολεύει πολύ η γραφειοκρατία.

Αν γινόμουν πρωθυπουργός θα έκανα αυτά που ήδη είπα (και σόρυ για τον κομπασμό αλλά είναι πιο πλήρη από ότι ακούω στις τηλεοράσεις από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και δεν είμαι παρά ένας τυχαίος ημιμαθής). Τονίζω ότι θα έκοβα άχρηστες δαπάνες για να τις ρίξω εκεί που χρειάζονται. Δεν θα λάμβανα υπόψη μου τη ζήτηση και τι θα γίνουν οι απολυμένοι όπως εσύ αλλά καθαρά την ανταποδοτικότητα των δ. υπηρεσιών. Άρα μπορεί και να έδινα περισσότερα στα πανεπιστήμια αφού άνοιγα ιδιωτικά για να έχουν ανταγωνισμό (μακροπρόθεσμα) και θα τους ξέσκιζα στην αξιολόγηση (βραχυπρόθεσμα). Άμεσα κυρίως μείωση φορολογίας και ιδιωτικοποιήσεις. Φυσικά η μείωση φορολογίας δεν είναι εύκολη θέλει τακτοποίηση χρέους, θέλει να καταφέρεις να βρεις αυτούς που τώρα φοροδιαφεύγουν, θέλει να είσαι τρομερά αποδοτικός στη μείωση και τον εξορθολογισμό των δαπανών. Εννοείται ότι για την χρηματοπιστωτική πολιτική που θα έπρεπε να έχει η Ευρώπη, και για τη σκοπιμότητα να παίρναμε αναπτυξιακά δάνεια από αυτή δηλώνω άγνοια· δεν ξέρω τι είναι σωστό. Ή πως θα μπορούσε να εξασφαλίσει μεγαλύτερη πιστωτική δυνατότητα ο ιδωτικός τομέας. Δεν το ξέρω.

 
At 10/23/2013 05:49:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Η παγκοσμιοποίηση πολύ σχηματικά δούλεψε ως εξής: Απελευθέρωσε κοιμώμενες παραγωγικές δυνάμεις στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Έφυγε παραγωγή από εδώ και πήγε εκεί. Με αποτέλεσμα οι εδω πλούσιοι (κατά μέσο όρο και όχι συμμετρικά για όλους) να γίνουν πλουσιότεροι ενώ η εδώ μεσαία και κατώτερη τάξη να φτωχύνει (ελαφρώς και όχι συμμετρικά για όλους). Άρα η ανισότητα εδώ μεγάλωσε. Εκεί πάμπτωχοι άνθρωποι γίναν πολύ πλουσιότεροι από ότι ήταν. Άλλοι λίγο πολύ έμειναν εκεί που ήταν. Άρα και εκεί η ανισότητα μεγάλωσε. Το παράδοξο είναι λοιπόν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η ανισότητα έπεσε ελαφρώς ενώ ανέβηκε σημαντικά σε τοπικό επίπεδο. Και (τυπικά το λέω θα το έχεις ήδη υπόψη σου) δεν θεωρώ την ανισότητα απαραίτητα διαβολική. Προτιμώ ανισότητα πλούτου παρά ισότητα φτώχιας. Και ο κόσμος (συνολικά) με την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση σίγουρα έγινε με πολύ γρήγορα πλουσιότερος. Και ο Ινδός ΣΙΓΟΥΡΑ είναι πολύ πλουσίοτερος από τον παππού του. Δεν λέμε τώρα για τον Κινέζο:

http://www.indexmundi.com/china/gdp_(purchasing_power_parity).html

Και ένα διάγραμμα με τρεις γραμμούλες αλλά μεγαλειώδη ηθική σημασία.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Extreme_poverty_1981%E2%80%932008.png

Και σε παρακαλώ μη μου πεις ότι είναι λόγω της τεχνολογικής προόδου. Η τεχνολογία δεν πέφτει από τον ουρανό είναι ενσωματωμένη στο οικονομικό σύστημα. Και επίσης πρόσβαση σε έτοιμη τεχνολογία έχει πχ και η Β.Κορέα εδώ στέλνει πύραυλο στο διάστημα, δεν είναι δεδομένο ότι η τεχνολογία μόνο θα σε βγάλει από τη φτώχια. Χρειάζεται και η σκρόφα η αγορά.

Επιφυλάσσομαι για ακόμα μία σύντομη απάντηση. Μην καταστραφούμε κιόλας :)

 
At 10/23/2013 10:28:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Αν κάτι έχει καταρρεύσει τα τελευταία χρόνια είναι η ζήτηση. γιατί κατέρρευσε όλη η οικονομία. Αν νομίζεις πως με το να γεμίσεις την αγορά αυτοκίνητα και άρα να ρίξεις της τιμές τους κατά 20-30% πως θα αναζογωνήσεις την αγορά στην Ελλάδα, αυταπατάσαι. Όπως λέει και η κυρία Κρούγκμαν (αν και γουστάρω πολύ τον καθηγητή, τάσιμο λίγο περισσότερο με το στρατόπεδο των post-Keynsian παρά τον neo): Because output was growing fast and unemployment falling fast in 1984, as the election approached, it was Morning in America! Supply-side economics vindicated, Keynesianism destroyed! And this legend lives on to this day. http://krugman.blogs.nytimes.com/2013/09/14/when-good-things-happen-to-bad-ideas-2/

Και ο μύθος ζει μέχρι και σήμερα, εφτά χρόνια μέσα στην κρίση, που όλες οι νεοφιλελέ θεωρείες περί παραγωγής, χρέους κλπ (βλέπε Ρόγκοφ-Ράινχαρτ) κατέρρευσαν. Αν πηγαίναμε σε σκληρά οικονομικά (wonkish - είμαι ανοιχτός στο ενδεχόμενο, αυτό είναι και το αντικείμενό μου), όσα μου αντιπαραθέτεις δεν θα μπορούσαν καν να σταθούν. Πάντως, τρόπος για να βγούμε από την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση με τα μέχρι στιγμής οικονομικά κόλπα δεν υπάρχει. Η μεγάλη διαφορά νεοφιλελέ και Κεϋνσιανής προσέγγισης είναι πως η μεν πρώτη επιταχύνει την κατάρρευση, ενώ η δεύτερη θα σταθεροποιούσε τα πράγματα πριν να γίνει το επόμενο βήμα. Δεν είναι απαραίτητο να προσλάβεις ένα εκατ. ΔΥ για να δημιουργήσεις ζήτηση. Το κάνεις και με πολύ (πολύ) QE. Επειδή δε ο κύριος όγκος αυτού του χρήματος δεν τυπώνεται ποτέ και ποτέ δεν διαχέεται ως ρευστότητα στην πραγματική αγορά (εκτός των securities), πέφτεις σε liquidity trap. Δηλαδή Ιαπωνία κατάσταση ή ΗΠΑ τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Αλλά καλύτερα έτσι παρά η ολική κατάρρευση της Ευρώπης, που τη βλέπουν και γελάνε μέχρι και στη Wall Street.

Όσο για την ανισότητα, μου παραθέτεις δυο link που το ένα δεν απαντάει καθόλου στη συζήτηση (η αύξηση του ΑΕΠ της Κίνας) και το άλλο αφορά την θεωρητική πτώση της ακραίας φτώχειας με πηγή την Παγκόσμια Τράπεζα (από μόνος του παράγοντας για να μην πάρει κανείς στα σοβαρά τα στοιχεία). Αλλά λέω θεωρητικής γιατί το έχουμε πει και ξαναπεί, πως ο τρόπος που μετριέται και ορίζεται η "φτώχεια" είναι τελείως λανθασμένος. Στις ΗΠΑ δεν μπορεί καν να προσδιοριστεί. Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι να γελάει κανείς με την προσπάθεια. Μιλάμε για πολύ παλιά συζήτηση στα οικονομικά. Δες εδώ http://www.thefiscaltimes.com/Columns/2011/11/11/Poverty-Rates-How-a-Flawed-Measure-Drives-Policy εδώ http://www.nytimes.com/2011/11/04/us/experts-say-bleak-account-of-poverty-missed-the-mark.html?pagewanted=1&_r=2&hp&adxnnlx=1320418918-uUZxf/e8F4keseu2r%20ZQjg και εδώ http://www.americanprogress.org/issues/poverty/report/2009/08/25/6582/its-time-for-a-better-poverty-measure/

 
At 10/23/2013 10:28:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Για την ανισότητα γενικώς έχω λινκ για να μην τελειώσουμε ποτέ. Ξέρω από την άλλη πόσο ισχυρός είναι ο μύθος στους εραστές του νεοφιλελεύθερου μοντέλου περί του efficiency της αγοράς (κάτι που επανειλημμένος έχει αποδειχθεί λανθασμένο) που διορθώνει μέχρι και τις αδικίες στον τρίτο κόσμο. Στην πραγματικότητα αποτελεί μεγάλη μπούρδα και είναι απλώς update της παλαιάς αποικιοκρατικής/ιεραποστολικής λογικής που ήθελε τους ιθαγενείς τεμπέληδες απολίτιστους, που οποία έκπληξης δεν είχαν καμία όρεξη να δουλέψουν στα εργοστάσια του αποικιοκράτη από τη στιγμή που μπορούσαν να ζήσουν άνετα στο φυσικό τους περιβάλλον. Πήγαινε, λοιπόν, αποικιοκράτης και τους έκοβε τα δέντρα και τους εξανάγκαζε να εργαστούν εντός που "παραγωγικού" καπιταλιστικού συστήματος. Έτσι και τώρα, αν ο Κινέζος δουλεύει στο εργοστάσιο της foxxcon πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του τυχερό και η ανισότητα πέφτει. Αλλά βέβαια ξεχνάς τον εργοστασιάρχη Κινέζο, ο οποίο γίνεται δέκα φορές πιο μυθικά πλούσιος.

Κανονικά, βέβαια, αν ήσουν 100% της ελεύθερης αγοράς, θα έπρεπε να μου πεις ότι η ανισότητα καλά κάνει και ανεβαίνει. http://opinionator.blogs.nytimes.com/2013/10/20/questions-for-free-market-moralists/

Υ.Γ. Η τεχνολογία μερικές φορές κάνει τέτοια άλματα που αλλάζει την ίδια τη φύση της αγοράς (βλέπε βιομηχανική επανάσταση). Αυτό είπα. Νομίζω πως βρισκόμαστε κοντά σε άλλο ένα μεγάλο σκαλοπάτι και βλέπουμε τους φύλακες της αγοράς (ελίτ) να πασχίζουν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους. Φεουδάρχες με αστούς μια κατάσταση.

 
At 10/23/2013 11:29:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Παραγωγικότητα δεν σημαίνει μόνο περισσότερο, σημαίνει καλύτερο ή φτηνότερο. Και αυτό θέλω για την Ελλάδα είτε να μπορεί να πουλήσει έξω περισσότερο, είτε να μπορέσει να καλύψει μεγαλύτερο μέρος της εσωτερικής ζήτησης ακόμα και αν αυτή θεωρηθεί ότι παραμένει σταθερή.

Για το QE δήλωσα την άγνοιά μου και προηγουμένως. Πραγματικά δεν ξέρω αν και κατά πόσο πρέπει να επιταχυνθεί το κόψιμο χρήματος ή όχι, δεν αποφεύγω κάτι έχω εσωτερικά επιχειρήματα υπέρ και του ενός και του άλλου. Αυτό όμως καθόλου δεν αναιρεί ότι έχω υποστηρίξει για τις διαρθρωτικές αλλάγές.

Αναφορικά με το αν οι πολίτες των νεοεισερχομένων στην παγκόσμια οικονομία χωρών έγιναν πλουσιότεροι ή όχι απορώ γιατί σκαλώνουμε. Είναι πασιφανές ότι έγιναν πλουσιότεροι με εντυπωσιακό τρόπο και ρυθμό. Για την ανισότητα αναζήτησε την πορεία του παγκόσμιου Gini. Όχι τον συνδυασμό των επιμέρους αλλά τον πραγματικά παγκόσμιο. Και μάλλον δεν με διαβάζεις προσεκτικά. Προείπα ότι δεν με ενοχλεί κατανάγκην η ανισότητα. Όσο για την παραπομπή σου, για την πλάκα αντιστρέφεται η λογική του άρθρου, γιατί αν επεκτείνεις με συνέπεια τα επιχειρήματά της θα καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι ΚΑΘΕ συναλλαγή είναι ανήθικη. Θα είχε ενδιαφέρον αλλά βαριέμαι.

Δεν καταλαβαίνω τα περί τεμπέληδων και απολίτιστων ιθαγενών. Οφθαλμοφανώς, σε οικονομικό επίπεδο το δυτικό μοντέλο είναι πιο παραγωγικό μέχρι και ο Μαρξ συνηγορούσε σε αυτό. Τι ακριβώς αμφισβητείς; Άλλο ο εξαναγκασμός και η εκμετάλλευση των αποικιοκρατών και άλλο να τα ισοπεδώνουμε και σχετικοποιούμε όλα σαν μεταμοντέρνοι. Ίσα-ίσα η παγκοσμιοποίηση απέδειξε πως το τεράστιο πολιτιστικό επίτευγμα που λέγεται καπιταλισμός δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των ασπρουλιάρηδων προτεσταντών αλλά και των "καθηστερημένων" λαών. Και κάπως έτσι οι μέχρι μερικές δεκαετίες χωμένοι μέχρι τη μέση στη λάσπη "κατώτεροι" κιτρινιάρηδες πάνε να γίνουν οι κυρίαρχοι του κόσμου.

 
At 10/24/2013 11:28:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Δεν επιμένω άλλο γιατί με τέτοια διαφορά στη νοοτροπία δεν οδηγούμαστε πουθενά και δεν έχω όρεξη για φιλοσοφική συζήτηση τι είναι καλό και τι είναι κακό. Στη γενικότερη προσέγγισή σου, ότι το δυτικό μοντέλο είναι το πιο γαμάτο απ' όλα θεωρώ πως υποπεύτεις στο κλασσικό λάθος του λευκού ανθρώπου, call me μισαλλοδοξία. Ενώ στο επιμέρους, δεν θεωρώ επίτευγμα το να δω τον Κινέζο να ανεβαίνει από το επίπεδο 1 στο επίπεδο 5 και τον δυτικό από το 50 να πέφτει στο 10. Γιατί αυτό είναι το όραμα του νεοφιλελεύθερου/συντηρητικού. Εκτός και αν μου πεις, ότι εφόσον ο Κινέζος είναι πιο παραγωγικός, τότε το δίκαιο θα είναι να αποκτήσει το κοινωνικό κράτος του Ευρωπαίου και ο Ευρωπαίος να γίνει στη θέση του "κινέζος". Τότε θα το δεχθώ και θα φύγω να πάω μετανάστης στη Σανγκάη.

Αλλά το μόνο που ενδιαφέρει το μοντέλο είναι η διατήρηση των ανισοτήτων υπέρ των υπερπλουσίων. Γι' αυτό και στην κρίση διασώθηκαν -με κρατικό πάντα χρήμα- οι τράπεζες και οι αγορές (οι υπέρμαχοι της απόλυτης οικονομικής ελευθερίας - και το ξέρεις πόσο ειρωνικό είναι) και οι κοινωνίες πλήρωσαν το μάρμαρο. Και τώρα φταίει ο απλός πολίτης, που δεν "άλλαξε"/προσαρμόστηκε, αλλά όχι όσοι πανίσχυροι έπαιρναν τις αποάσεις.

Υ.Γ. Gini, όριο φτώχειας και λοιποί γαμάτοι δείχτες δεν είναι τίποτα παραπάνω από αλχημείες παγκόσμιων οργανισμών για να βγάζουν τα συμπεράσματα που εκείνοι θέλουν και να παραβλέπουν την πραγματικότητα. Σου είπα, είναι το κλασσικό αμάρτυμα των νεοφιλελέ (τουλάχιστον στο οικονομικό πεδίο). Ενώ το παίζετε εραστές της λογικής και της αλήθειας, δεν υπάρχει υπόθεση που θα κάνετε που να μην περιέχει μόνο επιλεκτικά στοιχεία. Κλασσικό παράδειγμα το This time is different των Ρόγκοφ-Ράινχαρτ που σου ανέφερα και παραπάνω, πάνω στο οποίο βασίστηκε όλη η πολιτική λιτότητας στην Ευρώπη (γιατί υποστήριζαν πως όσο το χρέος ανεβαίνει, η καμπύλη της παραγωγικότητας πέφτει). Μέχρι να ξεφτυλιστούν από δυο φοιτητές, που έλγξαν τα νούμερά τους. http://qz.com/88781/after-crunching-reinhart-and-rogoffs-data-weve-concluded-that-high-debt-does-not-cause-low-growth/?oref=dbamerica

Και μετά ακολούθησε σφαγή στον παγκόσμιο οικονομικό χώρο. Ψάξε και θα δεις τι έγινε. Εδώ και το καλύτερο κείμενο για την όλη υπόθεση, του Μπραντ ΝτεΛόνγκ http://delong.typepad.com/sdj/2013/05/accurate-and-inaccurate-ways-of-portraying-the-debt-and-growth-association.html

 
At 10/25/2013 08:44:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

Υπερέβαλα στη περγραφή της απγκοσμιοποίησης, πιο πολύ περιέγραψα τα πράγματα στη διάρκεια της κρίσης. Σε βάθος χρόνου όλοι βγήκαν κερδισμένοι από την παγκοσμιοποίηση. Σου επιστρέφω την ηθικολογία· ο καπιταλισμός έβγαλε από την ανέχεια εκατομμύρια ανθρώπους, επιτέλεσε μια κοσμογονία, αναδιένειμε την οικονομική και πολιτική ισχύ ανατολικά, δημιούργησε με εκρηκτικό τρόπο μια νέα αστική τάξη εκεί που αντιστοιχούσε ένα ποδήλατο σε τρεις οικογένειες και εσύ μένεις παγερά αδιάφορος λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων. Στο σημείο αυτό ακόμα και ένας απάνθρωπος νεοφιλελέ σοκάρεται. Και δεν νομίζω ότι θα σε χάλαγε να μένεις στο Τόκιο ή στη Σεούλ ή στον Χονγκ-Κονγκ ή στην Κωνσταντινούπολη.

Έχω αναντίρρητα πολλά περισσότερα κενά από σένα, αλλά διαβλέπω βασικές ελλείψεις στο πως και για ποιους λόγους επικράτησε ιστορικά το δυτικό μοντέλο. Προτείνω να δεις το West and the Rest του Fergusson. Δεν είναι κανά αριστούργημα, θα το βρεις ενδιαφέρον και νομίζω ότι θα αναθεωρήσεις κάποια πράγματα. Δες και Guns, Germs, and Steel του Jared Diamond (το βιβλίο θεωρείται μνημειώδες) τον οποίο μόνο νεοφιλελεύθερο, ρατσιστή ή μισαλλόδοξο δεν τον λες. Δε στο Τόκιο ή στη Σεούλ ή

Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ τρόπος με τον οποίο απορρίπτεις τη στατιστική με εκπλήσει. Ο Κρούγκμαν δεν χρησιμοποιεί στατιστική και δείκτες; O δε Gini κατά κανόνα είναι σημαία των αριστερών ανά τον κόσμο. Μου λες συνεχώς για την ειδική μαλακία των ΡΡ και κάνεις μια λογική επέκταση για μια ολόκληρη φιλοσοφία και δεν βλέπεις τη δική σου αντίφαση που θεωρείς κάθε μεταρρύθμιση όχι μόνο περιττή αλλά επικίνδυνη, θεωρείς ότι το QE θα λύσει όλα τα προβλήματα (μέχρι το επόμενο στάδιο) αλλά ανησυχείς για την υποχρηματόδοτηση της ανώτατης παιδείας. Τι την θέλουμε αυτή ειδικά; Για να τονόσουμε απλά τη ζήτηση μέσα από τους μισθούς των καθηγητών ή για να θεμελιώσουμε την προσδωκόμενη υψηλή ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ μιας ολόκληρης γενιάς;

Αυτά, οι διαφορές μας είναι προφανείς, άποψη μου είναι ότι υπάρχουν και κοινοί τόποι οι οποίοι θα ήταν πιο σαφείς αν και η άποψή σου ήταν πιο pin pointed (άποψή μου πάντα). Thankz για τη κουβέντα.

 
At 10/26/2013 01:52:00 π.μ., Anonymous michael said...

Είμαι διαβασμένος. Θεωρώ εξαιρετικά καλό βιβλίο το Guns, Germs, and Steel, αλλά με τα κενά του και αυτό, όπως κάθε έργο που προσπαθεί να χωρέσει μέσα σε μια θεωρεία τα πάντα. Δηλαδή είναι holy shit moment, όταν κάνει την υπόθεση για το πως οι Ευρωπαίοι προόδευσαν γιατί ήταν πολυδισπασμένοι και επομένως ανταγωνίζονταν συνεχώς μεταξύ τους, ενώ οι Κινέζοι που ήταν όλοι υπό τον ίδιο αυτοκράτορα έμειναν στάσιμοι και σε κάποιο σημείο απαγόρευσαν και τα μεγάλα πλοία για λόγους πειρατείας και έτσι έχασαν την κούρσα για το ποιος θα έβρισκε τον "νέο κόσμο".

Από την άλλη, όμως, ένα από τα βασικά case του Diamond είναι πως οι Ευρωπαίοι βρέθηκαν στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Είχαν δηλαδή τη λεκάνη της Μεσογείου για να αναπτύξουν με εμπόριο τον πολιτισμό τους (εύκολο δια της θαλασσία οδού), ενώ οι άλλοι πολιτισμοί έπρεπε να πάνε χερσαία. Και επειδή η Ευρώπη είναι στους ίδιους παράλληλους, κλιματικά δεν είχε το ίδιο πρόβλημα που είχαν πχ οι Αμερικάνικοι πολιτισμοί, που έπρεπε να πάνε πάνω-κάτω. Με λίγα λόγια, δεν ήταν απαραίτητα το μόνο στοιχείο ο ανταγωνισμός, αλλά ένα από αυτά. Το βιβλίο πάσχει επίσης από έντονο survivorship bias, αλλά για να μην ξεφεύγουμε και επειδή το εκτιμό ως έργο, απλώς σημειώνω ότι δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείς πως ενισχύει τα επιχειρήματά σου.

(θέλω τώρα να κάνω τώρα μεγάλη παρένθεση για την εξέλιξη του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, όχι τη σύγχρονη, αλλά την προϊστορική. Με γοήτευε πάντα η εξάπλωση της ινδοευρωπαϊκής γλώσσας γιατί καθρεφτίζει στο υπόστρωμά της έναν τεράστιο πόλεμο πολιτισμών, όπου εν τέλει επικράτησε μόνο ο ένας και μάλιστα ολοκληρωτικά -με εξαίρεση τη βασική γλώσσα-. Το πιο γαμάτο είναι ότι οι δυο επικρατέστερες θεωρείες βασίζονται σε διαφορετικά στοιχεία. Η Κουργκάν στο πολιτικό/πολεμικό, ενώ της Ανατολίας στο οικονομικό/τεχνολογικό. Οι γλωσσολόγοι έδειχναν να καταλήγουν στη δεύτερη, αλλά την τελευταία δεκαετία η μελέτη του DNA έφερε μεγάλες ανατροπές υπέρ της πρώτης. Σε όλα αυτά το σημειώνω πως δεν είμαι γνώστης. Απλώς εραστής της ιστορίας και της ανθρωπολογίας/κοινωνιολογίας, κάτι που οι συνάδελφοί μου των οικονομικών έχουν σταματήσει να τους απασχολεί, έχοντας αναγάγει στον υπέρτατο θεό τις αγορές, εξού και τα προβλήματα.)

Στα άλλα, Χονγκ-Κονγκ σίγουρα δεν θα ήθελα να ζήσω (για μακρύ χρονικό διάστημα, λόγω το θέμα του χώρου.) Ούτε και τα Τόκια, Σεούλ με ξετρελαίνουν. Όσοι ασχολούνται με την υψηλής ποιότητας ζωή (κάτι περιοδικά τύπου monocle) επιμένουν πως οι καλύτερες πόλοις για να ζεις είναι κάτι "σοσιαλιστικές" κολάσεις σε Σκανδιναβίες και Καναδά. Κάτι Στοκχόλμες, Μοντρεάλ κλπ. Παράξενα πράγματα. Εγώ πάλι ζω Νέα Υόρκη, το παγκόσμιο κέντρο του καπιταλισμού. Εδώ που θέλει να έρθει όλος ο πλανήτης. Αν το σκέφτεσαι, το συζητάμε. Ισχύει ότι και σε κάθε μέρος του κόσμου. Αν βγάλεις το φαντασιακό, αυτό που μετράει εν τέλει είναι πόσα "πράσινα" έχεις. Να ξέρεις η ανισότητα εδώ είναι τεράστια. Αν είσαι στους προς τα πάνω, είναι γαμάτα. Αν είσαι στους προς τα κάτω, μείνει Ελλάδα. 100 φορές καλύτερα. Τους ενδιάμεσους -οι νέοι δηλαδή που ψάχνουν την τύχη τους- τους τρώει το άγχος, η πολύ δουλειά και το ακριβό επίπεδο διαβίωσης. Καθόλου τυχαία, αν έρθεις να κάνουμε εδώ την ίδια συζήτηση, υποστηρικτές πολλούς δεν πρόκειται να βρεις. Στο Μπρούκλιν δε κανέναν. Ούτε στα Εξάρχεια έτσι (υπερβολή). Με αυτούς που θα συμφωνήσεις, δύσκολα να καταφέρεις να τους πλησιάσεις για να τα πεις.

Εν τω μεταξύ, με αυτό που μου λές ότι απορρίπτω την στατιστική, με ωθείς να γράφω ακόμα μεγαλύτερα σεντόνια και ενώ βλέπεις ότι έχω το πρόβλημα να υπεραναλύω γραμμή γραμμή από φόβο μήπως ο άλλος δεν καταλάβει κάτι. Δεν απορρίπτω τη στατιστική. Κάθε άλλο, το αντικείμενό μου είναι. Δείκτες βγαλμένους από την κοιλιά κάποιων "επιστημόνων" απορρίπτω. Πως να το κάνουμε. Ο Κρούγκμαν είναι επιστήμονας, ο Φέργκιουσον ένας ρατσιστής, ομοφοβικός καραγκιόζης που κάνει υποθέσεις με πράγματα που δεν κατανοεί και έπειτα θυμώνει με αυτούς που τον ξεμπροστιάζουν http://www.businessinsider.com/niall-ferguson-is-mad-that-i-and-other-acolytes-of-paul-krugman-are-mean-to-him-2013-10

 
At 10/26/2013 09:27:00 π.μ., Blogger ΑΦ said...

Έκανα λάθος, είσαι καλά μπασμένος στο θέμα. Ενισχύει τα επιχειρήματά μου επειδή απορώ πως ενώ έχεις πληρότητα εικόνας παρουσίασες την άπψη ότι και τα άλλα μοντέλα (πολιτισμοί) ήταν εξίσου παραγωγικοί (ή ξέρω γω ισοδύναμα σε ένα εναλλακτικό πεδίο θεώρησης των πραγμάτων) και το δυτικό μοντέλο πέτυχε επείδη πήγαν οι λευκοί και τους έκοψαν τα δέντρα. Πέτυχε για χίλιους λόγους, προστιθέμενους ο ένας πάνω στον άλλο (θετικοί βρόχοι ανάπτυξης) όχι φυσικά μόνο γεωγραφικοί όπως λέει ο D. και όχι φυσικά ρατσιστικοί όπως προσάπτεις στους νεοφιλελέδες.

Όπως φαίνεται δηλ. και στο West and the Rest που φυσικά και δεν εμπεριέχει υπόνοια ρατσισμού. Αφού δεν θέλεις να ασχοληθείς θα πώ το τέλος. Στο ερώτημα αν η Δύση θα καταφέρει στο μέλλομ να μείνει σε ανταγωνιστικό επίπεδο (δεν μιλάμε για πρωτοκαθεδρία) ο F. απαντά ότι η Δύση έχει ακόμα το πλεονέκτημα σε επιμέρους λόγους για τους οποίους επικράτησε (killer apps). Αν θέλει να επιπλεύσει θα πρέπει να ανανέωσει την εμπιστοσύνη της σε όλους αυτούς τους λόγους. Δηλαδή (και εδώ αφορά και εσένα :) μια αντικαπιταλιστική Δύση θα υποτασσόταν σε μια καπταλιστική Ανατολή. Δεν θα υπερσπιστω τον F. είναι υπερβολικός και κάνει λογικά άλματα. Από την άλλη τον βρίσκω πολύ ενδιαφέρων και καθόλου ρατσιστή. Ακόμα και στο χειρότερο ατόπημά του (αυτό που είπε για τον Κέυνς) δεν διαφωνώ ως αρχή προσέγγισης. Πιθανώς να το είπε με χυδαίο και προσβλητικό τρόπο, ως αρχή επαναλαμβάνω δεν θεωρώ ρατσιστικό να θεωρείς ότι μια οικονομική ή επιστημονική θεωρία έχει σχέση με την ιδιοσυγκρασία του εφευρέτη της. Ούτε είναι προσβλητικό ή καταδικαστικό για τον Κευνσιανισμό αν όντως οφείλεται στην γενική φιλοσοφία ζωής ή τα γούστα του Κευνς. Ακόμα και μαθηματικές ή φυσικές ανακλύψεις "χρειάστηκαν" συγκεκριμένες ιδιοσυγκρασίες ανθρώπων για να εμφανιστούν (μοναχικοί, ή αντιθετως υπερκινητικοί/υπερκοινωνικοί, πουτανιάρηδες, εξαρτημένοι, εγωιστικά καθίκια). Όπως δεν είναι τυχαίο ότι οι Εβραίοι (οι κυνηγημένοι από παντού υποτελείς που μετατράπησαν σιγά σιγά στην πρωτη πραγματικά κοσμοπολίτικη αστική τάξη) είναι μέσα σε όλα τα οικονομικά, επιστημονικά ή πολιτικά breakthrough.

Με τους ινδοευρωπαίους και εγώ έχω αρρωστια. Νομίζω όμως ότι η άποψη της βίαιης και απότομης εξάπλωσης χάνει έδαφος. Τρέχει αυτό τον καιρό στο ΣΚΑΙ σειρά εκπομπών με τον Πορτοσαλτε και τον Θ.Γιαννόπουλο "Πόθεν και πότε οι Έλληνες", εξαιρετικά ανδιαφέρουσα. Ως τώρα έχουν παίξει τρεις, αναζήτησέ της στο ιντερνετικό αρχείο.

Ναι οι πόλεις στη Δύση γενικά είναι καλύτερες για το λόγο ότι το μοντέλο εκεί "χωνεύτηκε" για αιώνες. Είναι επόμενο στις ανατολικές μητροπόλεις τα πράγματα να εξελιχθούν πιο ασύμμετρα και ανισόρροπα λόγω ταχύτητας. Και μου δίνει την ευκαιρία να κάνω μια γενίκευση-γενικό συμπέρασμα: Η παγκοσμιοποίηση πληρώνει (με κύρια εκδήλωση την τρέχουσα κρίση) την ίδια την επιτυχία της. Αποδείχθηκε ότι η ελεύθερη αγορά μπορεί να κινηθεί πολύ ταχύτερα από τις κοινωνίες. Η ταχύτητα της παγκοσμιοποίησης ήταν τόσο μεγάλη, η πορεία της τόσο επιτυχημένη που οι δυτικές κοινωνίες ήταν αδύνατο να προσαρμοστούν στη δυναμική των ανισορροπιών άσχετα αν βγήκαν και αυτές κερδισμένες. Είδωμεν τι θα επιφυλαξει το μέλλον και ποιες θα είναι οι απαντήσεις.

Το ξεφτιλίσαμε! Ρίξε αυλαία!

 
At 10/26/2013 09:03:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Λοιπόν, τελευταίο τελευταίο για να κλείσω και επειδή δεν θέλω να αιωρείται αυτό ως συμπέρασμα. Το (τελείως γενικευμένο) παράδειγμα με τα δέντρα δεν το έφερα γιατί απαρνούμε γενικά τον δυτικό πολιτισμό. Επιμένω σε αυτό και πως θα μπορούσα άλλωστε.

Το έφερα γιατί έδειξες να ταυτίζεις την επικράτησή του με την επικράτηση της ελεύθερης αγοράς. Ότι η ανωτερότητα του όλη έγκυται στο οικονομικό του σύστημα. Η νεοφιλελέ δηλαδή άποψη. Αυτό εκτός ότι είναι αναχρονισμός (ο δυτικός πολιτισμός είναι σχετικά κυριάρχος 200 χρόνια τώρα, η "ελεύθερη" -για τους μεγαλοκεφαλαιούχους- αγορά υπάρχει τα τελευταία 20 μόνο. Περισσότερα -και καλύτερα- χρόνια κυριάρχησε το κεϋνσιανό μοντέλο), είναι πρακτικά λάθος: Οι δυτικές χώρες επικράτησαν για 1002 λόγους, αλλά όχι για την ελεύθερη αγορά. Το κυριότερο, είχε προηγηθεί η στρατιωτική τους επικράτηση. Είχε προηγηθεί το κόψιμο των δέντρων (ή πιο συγκεκριμένα ιστορικά, αν προτιμάς, ο Λόρδος ΜακΚάρτνεϊ και ο επταετής του πόλεμος ή οι κανονιοφόροι στην Κίνα και την Ιαπωνία. Γι' αυτό όταν λέτε εσείς οι νεοφιλελέ, "κοιτάξτε όλος ο κόσμος ακολουθεί την ελεύθερη αγορά" ως απόδειξη της ανωτερότητάς της, ξεχνάτε πως την ακολουθεί με το στανιό. Παίζουν το παιχνίδι που τους έβαλαν να παίξουν. Αν η Κίνα γίνει ο παγκόσμιος κυρίαρχος, είσαι βέβαιος ότι θα σεβαστεί τις αγορές; Τους οίκους αξιολόγησης; (με τους οποίους μέχρι και οι Ευρωπαίοι τσίνισαν) Φαντάσου να έλεγαν τα ίδια οι Αραβες του 1000μχ. Κυρίαρχοι στον μισό τότε κόσμο επειδή ο νόμος του Κορανιού είναι ανώτερος.

Υ.Γ. Τι σου κάνει η νέα τεχνολογία. Όλοι μπορούε να παρακολουθούμε τις ίδιες συζητήσεις, αν κάτι μας ενδιαφέρει. Του Γιαννόπουλου τις εκπομπές μου τις έστειλε ο πατέρας μου (ευχαριστώ πάντως για την προτροπή.) Τις ανεβάζει στο μπλογκ του (http://erroresgraecorum.wordpress.com/). Τέσσερις μέχρι στιγμής. Έχω προλάβει μόνο την πρώτη. Τις άλλες εν καιρό. Αλλά ο πατέρας μου ως γιατρός διαμαρτύρεται επειδή γλωσσολόγοι και αρχαιολόγοι επιμένουν στα παλιά δικά τους μοντέλα των υποθέσεων, όπου ακόμα και όταν δεν έχουν στοιχεία, οι ικασίες δίνουν και παίρνουν, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια με το μιτοχονδριακό και Y DNA έχουν γίνει τεράστια άλματα. O αιωνόβιος Ιταλός Καβάλι-Σφόρτσα και ο Βρετανός Μπράιαν Σάικς έχουν κάνει τεράστια δουλειά. Και τρέχει και το τεράστιο project genome. Μπορεί λοιπόν οι αρχαιολόγοι να θεωρούν την τεχνολογική εξάπλωση πιο πιθανή, αλλά το DNA δείχνει ότι οι προϊστορικοί πληθυσμοί της Ευρώπης δεν εξινδοευρωπαϊστικαν, αλλά μάλλον εξαφανίστηκαν… http://www.jogg.info/22/Coffman.pdf

Τέλος.

 
At 10/26/2013 10:03:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

"ξεχνάτε πως την ακολουθεί με το στανιό"

Ε, όχι δα!

Τα λέμε.

 
At 11/03/2013 01:46:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Michael, μόλις διάβασα το σχόλιό σου στο Gatherate.

Αφενός στις μεταρρυθμίσεις που προτείνω "ξέχασες" την μείωση των άχρηστων δημοσίων δαπανών και την αναδιανομή τους σε πιο ανταποδοτικές υπηρεσίες του δημοσίου. Καθώς επίσης και τη μείωση της φορολογίας.

Αφεταίρου το περιφρονητικό ύφος με το οποίο αναφέρεσαι στα λεγόμενά μου είναι σε ευθεία αντίθεση με τη δήθεν (προφανώς) φιλική διάθεσή σου στην παραπάνω συζήτηση.

Οπότε άκυρο στο "τα λέμε". Έχω πρόβλημα με το συγκεκριμένο τύπο χαρακτήρα που σχεδόν με ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά θυσιάζει την ευγένεια του στο όνομα του ζηλωτισμού του.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home