Mικρές Αγροτικές
Στα σόσιαλ μίντια είμαστε όλοι μας μικρές Αγροτικές: πουλάμε σε μπλογκ, φέισμπουκ και τουίτερ το υγιές μας τμήμα.
Στις κοινωνικές μας συναναστροφές είμαστε όλοι μας μικρές Αγροτικές: πουλάμε σε γνωστούς, συγγενείς και εργοδότες το υγιές μας τμήμα.
Στις σχέσεις μας με τους κοντινούς μας ανθρώπους είμαστε όλοι μας μικρές Αγροτικές: πουλάμε στους φίλους και στην οικογένειά μας το υγιές μας τμήμα.
Στη σχέση μας με τον εαυτό μας είμαστε όλοι μας μικρές Αγροτικές: του πουλάμε στην αυτοκριτική και την αυτομομφή μας το υγιές μας τμήμα.
Όσο για την αληθινά κακή μας τράπεζα περιέρχεται απωθημένη και ανομολόγητη στην κυριότητα της αυτοαπόκρυψης.
Γιατί η πιο απατηλή από όλες τις περσόνες είναι αυτή που φοράμε για να ξεγελάσουμε εμάς τους ίδιους. Δεν έχει σημασία πόσο σκληρά κρίνεις τον εαυτό σου: πάντα θα τον κρίνεις υπό μια κολακευτικότερη της αληθινής οπτική γωνία, πάντα θα έχεις επιλέξει για σένα μια ερμηνεία με την οποία θα μπορείς να ζήσεις, μια ερμηνεία τις μομφές της οποίας, οσοδήποτε οξείες κι αν είναι, θα έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι.
Το αληθινό τέρας μέσα μας παραμένει στη σκιά, στη σκιά που ρίχνουν οι ψυχικοί αντιπερισπασμοί.
Αντίστοιχα, ίσως, ισχύουν και για τον αληθινό άγγελο μέσα μας.
Γιατί η πιο απατηλή από όλες τις περσόνες είναι αυτή που φοράμε για να ξεγελάσουμε εμάς τους ίδιους. Δεν έχει σημασία πόσο σκληρά κρίνεις τον εαυτό σου: πάντα θα τον κρίνεις υπό μια κολακευτικότερη της αληθινής οπτική γωνία, πάντα θα έχεις επιλέξει για σένα μια ερμηνεία με την οποία θα μπορείς να ζήσεις, μια ερμηνεία τις μομφές της οποίας, οσοδήποτε οξείες κι αν είναι, θα έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι.
Το αληθινό τέρας μέσα μας παραμένει στη σκιά, στη σκιά που ρίχνουν οι ψυχικοί αντιπερισπασμοί.
Αντίστοιχα, ίσως, ισχύουν και για τον αληθινό άγγελο μέσα μας.
Δεν ξέρουμε τίποτα για τον εαυτό μας. Ζούμε παρανοώντας μας, πεθαίνουμε μέσα στο μεγαλύτερο μυστικό: στο τι πραγματικά υπήρξαμε.
posted by Old Boy @ 6:52 μ.μ.
15 comments
15 Comments:
Να πω την αλήθεια εγώ πιστεύω πως γνωρίζουμε πολύ καλά τι κρύβουμε μέσα μας.
Όσα στολίδια κι'αν του κρεμάσουμε το τέρας μένει τέρας. Και τα νύχια του πρώτα εμάς γρατσουνάνε.
καλησπέρα αγόρι.
Ολντ, άλλο ένα υπαρξιακό ποστ που κόβει την αναπνοή.
"Το αληθινό τέρας μέσα μας παραμένει στη σκιά"
Όχι πάντα.
Ωραίος. Και σωστός.
Ακριβής και ακριβός.
Και παρών! Βάλσαμο για όσους διακοπεύουν στο κλεινόν άστυ,
κουβαλώντας τα κουβαδάκια τους από δωμάτιο σε δωμάτιο...
Να είσαι καλά.
Διαβάζοντας χθες ένα κείμενο για τον Πεσσόα σκεφτόμουν ότι η πιο ολοκληρωμένη μορφή ειλικρίνειας είναι η τρέλα. Να φτάσεις στην τρέλα και να δημιουργήσεις τους εαυτούς σου. Εξάλλου νομίζω το ίδιο έλεγε κι ο αγαπημένος μου τρελός, ο Φιοντόρ: «Έχω ένα σχέδιο, να γίνω τρελός» ή κάπως έτσι.
Εξαιρετικός για πολλοστή φορά! Ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου, από την αρχαιότητα έως σήμερα, ο θάνατος. Αυτό που με φοβίζει στο θάνατο; Το τι πραγματικά υπήρξαμε...
Πολύ καλό!!
Πολύ ωραίο!
Ολντ, ξέρω είμαι εντελώς στο άσχετο (ωραίο ποστ!), αλλά η φωτό είναι από τη Μπαμ; Πού τη βρήκες (βρε θηρίο);
Το παραπάνω σχόλιό μου είναι απ' ό,τι φαίνεται εντελώς λάθος, βρήκα τη φωτογραφία -δεν είναι η Μπαμ, είναι η Χεράτ στο Αφγανιστάν, κοντά έπεσα. Μπορείς να τα σβήσεις και τα δύο, βέβαια.
Δύτη, μου απαγορεύω να σβήσω ποτέ οτιδήποτε δικό σου :) Επ' ευκαιρία να και το λινκ για περισσότερες φωτογραφίες: http://www.magnumphotos.com/C.aspx?VP3=CMS3&VF=MAGO31_10_VForm&ERID=24KL535AWZ
BΑΠ, πολύ ενδιαφέρον το λινκ που δίνεις.
Pasaenas, απ' την άλλη όταν πας στην τρέλα δεν γίνεσαι Πεσόα ή Φιοντόρ, αλλά ο τύπος για τον οποίο μιλάει το λινκ του ΒΑΠ. Ωστόσο καταλαβαίνω τι εννοείς :)
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια.
Εξαιρετικό κείμενο. Υπάρχει μια μορφή αυτοάμυνας νομίζω που μας κρύβει από τον πραγματικό μας εαυτό προβάλλοντας μια εικόνα-κάτοπτρο των επιθυμιών μας, ενα εξιδανικευμένο υπερεγώ της κατακερματισμένης μας μορφής.
Απορία μελετητού: είναι το επίκαιρο που ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά σου και το χρησιμοποιείς ως σκαμνάκι για να κατεβάσεις από το πατάρι του μυαλού σου καταχωνιασμένες σκέψεις για το είναι και το πάντα; Ή είναι το προσωπικό και αιώνιο που μες στο σκοτάδι έχει στήσει μόνιμα δίχτυα και περιμένει ποια αφορμή θα γραπωθεί για να βγουν μαζί φωτογραφία (=post) σαν τους ψαράδες "μια ψαρούκλα ΝΑ με το συμπάθιο";
Όπως και να ΄χει, οι φωτογραφίες αυτές (ακόμα και οι φλου) είναι καλλιτεχνικές και αξιομνημόνευτες. Και με την απαράμιλλη φυσικότητά τους συλλαμβάνουν κάτια από την αγωνία και την ένταση του υπαρξιακού μας κυνηγιού.
ολο γλυκαναλατα σχολια αφηνετε εδω μεσα. που πηγαν οι γνωστοι-αγνωστοι ανωνυμοι των 17:54, που εβαζαν μπουρλοτο και το διασκεδαζαμε;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home