Σύνοψις
Βλέπω αυτό το βίντεο στο Facebook, μέσω του Greek Gaylolita, που το είδε μέσω της Κομπλεξικιάς Αδερφής (απαραίτητη στο σημείο αυτό η διευκρίνηση για τους -πλην Τάλου- αρθρογράφους της «Αυγής», πως ακραίος και γραφικός τύπος συμφωνώ κι εγώ πως είμαι, αλλά ήμουν, είμαι και θα παραμείνω -εκτός απροόπτου βέβαια, άνθρωποι είμαστε και ποτέ δεν ξέρεις πού θα σε οδηγήσει η εσωτερική σου αλογόμυγα-στρέιτ) και λέω να υποκλιθώ σε αυτόν που το ανέβασε.
Πριν υποκλιθώ κοιτάω να δω τι άλλα βίντεο έχει ανεβάσει (όλα αυτά, ενώ έχω δουλειά στο μεταξύ, αλλά εντάξει, αν δεν διαχειριστείς λάθος το χρόνο σου όσο ζεις, πότε θα το κάνεις, όταν πεθάνεις;). Βλέπω ανάμεσα σε χιουμοριστικά και κάτι Πέγκες Ζήνες. Μπας και να μην υποκλιθώ; Μπας και με το βίντεο δεν θέλει να πει όσα νομίζω πως λέει, ενώνοντας δυο διαφορετικές όψεις του τρέχοντος πολιτισμού μας σε ένα ενιαίο σύνολο; Μπας και ένωσε δυο όψεις που εξίσου γουστάρει; Μπας και κανιβαλίζει τη Βίσση επειδή απλώς είναι Πεγκυζηνικός; Μπας και είδα πρόχειρα τα βίντεο και πρέπει να τα ξαναδώ καλύτερα για να βγάλω το τελικό νόημα;
Μπας και δεν έχει τόσο σημασία τι θέλει να πει; Μπας τότε δεν είχε τόσο σημασία και τι ήθελα να πω εγώ, αν πολύς κόσμος -πιθανότατα και η πλειοψηφία από όσους διάβασαν το κείμενό μου στην «Καθημερινή»- πίστεψε πως σοβαρολογώ; Μπας δηλαδή και ένα πράγμα είναι οι προθέσεις και ένα άλλο, διαφορετικό το τελικό αποτέλεσμα;
Ό,τι και να θέλει να πει αυτός που έφτιαξε το βίντεο, το τελικό του αποτέλεσμα είναι τέτοιο, που εμένα μου επιτρέπει να το διαβάσω σαν δυο Ελλάδες ενωμένες σε μία, και μάλιστα ενωμένες όχι καταγγελτικά, αλλά με κέφι και διάθεση για γέλιο. Ό,τι και να ήθελα να πω εγώ γράφοντας το κείμενο, το τελικό του αποτέλεσμα είναι τέτοιο που φαίνεται πως επιτρέπει σε πολλούς να το διαβάσουν σαν διαπίστωση πως η δημοκρατία έφτασε στα όρια της, πως στη σύγκριση με την οικονομία προέχουν οι επιταγές της δεύτερης, πως η δημοκρατία έχει λόγο ύπαρξης μόνο αν ο κόσμος αρχίσει να «συμμορφώνεται εκούσια». Αυτό όμως δεν τους το επιτρέπει μόνον ο τρόπος διατύπωσης του κειμένου, αλλά και η ίδια η εποχή (Π.χ. οι ερωτήσεις προς τον Κωστή Χατζηδάκη «Τι σημαίνει το ότι οι δράστες παραμένουν ασύλληπτοι; Λένε ότι ήταν συνδικαλιστές» και «Η Ελλάδα κυβερνάται από συνδικαλιστές;» κατά πάσα πιθανότητα δεν τέθηκαν με ειρωνική διάθεση, γεγονός που πιστοποιεί εκ νέου πως ζουμε σε καιρούς μεγάλης σύγχυσης για τα όρια μεταξύ κυριολεξίας και ειρωνείας. Για να ξεπεράσεις σε ειρωνεία τον ανεβασμένο από την κυριολεξία πήχυ, πρέπει μάλλον να αρχίσεις να λες ότι οι συνδικαλιστές έρχονται και παίρνουν τα παιδάκια που δεν τρώνε όλο το φαγητό τους για να πουλήσουν τα νεφρά τους σε λαθρέμπορους κλπ. Αν και εδώ θα βρεθούν πολλοί που πιθανότατα θα σκανδαλιστούν από την αποκάλυψη).
Αν λοιπόν εγώ γράφω μεν ένα κείμενο σκοπεύοντας να ειρωνευτώ μια συλλογιστική που τείνει να γίνει κυρίαρχη, αλλά το κείμενο εκλαμβάνεται ως ύμνος αυτής της συλλογιστικής, τότε η παρεξήγηση είναι ευπρόσδεκτη, αφού προϋποθέτει την παραδοχή ότι τραβηγμένη στα άκρα της αυτή η συλλογιστική θεωρεί τη δημοκρατία βαρίδι που πρέπει να πεταχτεί στη θάλασσα για να σωθεί το σκάφος.
Τι γίνεται όμως όταν το κείμενο παρεξηγείται από την ιδεολογική πλευρά που κι εσύ γουστάρεις; Εκεί ίσως η ειρωνεία λειτουργεί σαν αυτεπίστροφο που σκάει στα μούτρα σου, μόνο που εσύ αντί να στενοχωρηθείς, τελικά το απολαμβάνεις, αφού είναι η φτιαξιά σου τέτοια, που προτιμάς τα νοήματα να είναι μετέωρα και εκκρεμή· τα νοήματα όλων των πραγμάτων, όχι μόνο των κειμένων.
Το νόημα της ζωής της ίδιας παραμένει άλλωστε μετέωρο και εκκρεμές. Και πάνω στην εκκρεμότητά του χτίζει ο άνθρωπος θρησκείες και ιδεολογίες, σκηνοθετεί Κυνόδοντες και τραγουδά Αννούλα Βίσση.
37 Comments:
Έτσι, μετέωρος, εκκρεμής και αμφίσημος for evah !
Ελπίζω μόνο, μην βγει κανάς Ανδριανόπουλος και επαινήσει την κυριολεκτική ερμηνεία του άρθρου σου :)
Ομορφιές!
και την Όπερα της Πεντάρας κυριολεκτικά την πήραν οι αστοί και χαρήκανε. Αλλά μετά είχαμε άλλα ντράβαλα. Ελπίζω να μην προοιωνίζουν οι παρανοήσεις αντίστοιχα σοσιαλιστικά μαουτχάουζεν.
Κάτι πήγε να κάνει εκεί ο γκέι ποιητής (ελπίζω να είναι πολιτικά ορθό) με την αντίστιξη, αλλά σόρρι δεν μασάω. Από το 90 που ήμουν 17 χρονών έχω φάει τη γκέι κουλτούρα με το κουτάλι και κυρίως στη μάπα. Πολλά κομμάτια της μου αρέσουν, αλλά άμα σε στουμπώνουν, ακόμα και σουτζουκάκια να είναι (σολωμός για τους χορτοφάγους) γκώνεις. Τα κομμάτια της που δεν μου αρέσουν, είναι η λατρεία της γκέι κουλτούρας στο ποπ σκυλάδικο και η επιβολή του μέσω των ΜΜ και στους υπόλοιπους από μας ως νέα κουλτούρα. Καλτ κουλτούρα.
Αν δεν θες να πουλήσεις το νέο τραγουδάκι της Βίσσυ, μπορείς να κάνεις ωραιότατη αντίστιξη με το "Σ'αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ κι η αγάπη αυτή δεν τελειώνει".
Τέλος πάντων κάνε την αντίστιξη με ό,τι θες, αλλά βάλε καλή μουσική. Όχι αυτό το άθλιο παίξιμο, αυτήν την άθλια ενορχήστρωση. Δεν την αντέχουν τ' αυτιά μου. Ακόμα και οι Άμπα μου φαίνονται καλύτεροι. Γράφαν μουσική οι άνθρωποι.
Υπ. θυμήθηκε η Αννούλα τον Δεκέμβρη, και γιατί τον έχει στο παλτό της; Αα, είναι ο Δεκέμβρης που κατέβηκαν κάτω τα βόρεια προάστεια και σπάγαν τα τζάμια της Ερμού; θα κατέβηκε κι η Αννούλα για κανά καφέ στο ζόναρς και τον άρπαξε. Ως κολλητική ασθένεια.
Apologia, δεν εννοώ ότι αυτός που ανέβασε το βίντεο είναι γκέι. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, μπορεί και να είναι, πάντως το εντός παρενθέσεως αστειάκι που έκανα είχε να κάνει με το σκέλος της απόδοσης ευσήμων για το πού έμαθα εγώ το βίντεο.
Επί της ουσίας τώρα των όσων λες, διαφωνώ και το βίντεο το βρίσκω εξαιρετικής σύλληψης (αλλά και εκτέλεσης) για τους λόγους που εξηγώ και στο ποστ.
Apologia, αν υποχρεώναμε τους γκέι να φοράνε μαντήλα, δεν θα πετυχαίναμε την τέλεια ισορροπία :))
@ολντ, και έρωτα με τα εγκεφαλικά του υγρά να κάνει (αλά Μπαρμπαρέλα), καλά κάνει. Δεν μίλησα για σεξουαλικούς προσανατολισμούς. Μίλησα για γκέι κουλτούρα- και δεν προσδίδω στον όρο προσβλητική έννοια- την οποία δεν ενστερνίζεται μόνο όποιος είναι γκέι.
Προιόν της γκέι κουλτούρας είναι και το καμπ που τόσο θαυμάζω. Επίσης προσωπικά έχω σχέσεις και με γυναίκες, οπότε, για άλλο πράγμα μιλάω. Με τον ίδιο τρόπο που έκλεισα την ΤΒου για να μην βλέπω τα πρωινάδικα και τα υποτιθέμενα δελτία ειδήσεων, είμαι πλέον πολύ επιλεκτική και στις επιλογές της γκέι κουλτούρας. Δεν μου αρέσει η επιλογή της μάζας στρέιτ και γκέι. Δεν μου αρέσει ο ήχος που πουλάνε τα ποπ σκυλάδικα, όπως δεν μου αρέσει και ο ήχος των μπόι μπαντ ή των γκέρλ μπαντ. Πιστεύω ότι η επιλογή της Βίσσυ στο μπακγκράουντ, είναι η αγάπη για το τρας,το κιτς και το γκλάμουρ της γκέι κουλτούρας. Είναι ας πούμε ο συνδιασμός που δεν μου αρέσει.
Αλλά ας πάμε στο άλλο κομμάτι της σημερινής και πρώτης στα χρονικά διαφωνίας μας:
Θες να πεις ότι ο φανατικός της Βίσσυ θα πει, επιτέλους, ήρθαν και οι κουλτουριάρηδες με το μέρος μας. Και ο θαυμαστής του Κυνόδοντα θα πει, μα τί μαλάκας, τη Βίσσυ έβαλε;
Και αυτό σου φαίνεται όμοιο μ' αυτό που κάνεις κι εσύ στα κείμενά σου.
Θα ήταν, αν στο σπίτι, τα βράδια αφού τη μέρα είχες καταναλώσει τόνους Τσόμσκι, Κλάιν, Ζίζεκ, Ράσσελ, έβαζες τον μελανό σου χιτώνα και χαιρετούσες ναζιστικά, για πλάκα.
(Καταλαβαίνω ότι η πολιτική μου ορθότητα έχει κλονιστεί αλλά μια διευκρίνηση πριν με στήσετε στα τρία μέτρα. Δεν εξισώνω τους γκέι με τους ναζιστές. Αν τυχόν το σκεφτήκατε αυτό.)
Αν κόβεις φλέβα για τον Χατζηδάκι, μην πουλάς τρας κουτσομπολιό και Πέγκυ. Υπάρχουν υπέροχα πορνογραφικά βιβλία. Τα έχουν εκδόσει από την Τάσεν.
Κι εσύ ολντ δεν ανήκεις στην κατηγορία, μετά τη Γκάρτνιαν, ας πάω στο Ρουβά απόψε για να ξεχάσω.
Αλλά η γκέι κουλτούρα έχει πείσει πολύ κόσμο για μερικές από τις λάθος επιλογές της, και έχει ανοίξει τα μάτια πολλών στην ομορφιά. Την ομορφιά που βρίσκεται στα πιο απρόβλεπτα σημεία. Και γι' αυτό δεν σταματώ να την παρακολουθώ, αλλά και να την διυλίζω. Να την θαυμάζω και να την κατακρίνω. Όποτε χρειάζεται.
@ ΑΦ, αυτό το σχόλιο θα επιτρεπόταν ως αστείο μόνο αν ήσουν γκέι. Ελπίζω έστω και μία φορά να έχεις πάει με άντρα.
Νομίζω (ένα από τα πολλά ανυπόστατα ξανθά νομίσματά μου) ότι αρκετά φορέσαμε μαντήλα σε κάποιες κατηγορίες ανθρώπων. Στην Αγγλία παθαίνω πλάκα με το πόσοι τυφλοί κι ανάπηροι κυκλοφορούν κανονικά σαν κι εμάς τους υγιείς στο δρόμο. Θα έλεγε κανείς ότι όλοι οι τυφλοί κι ανάπηροι μαζώχτηκαν στην Αγγλία. Η διαφορά είναι ότι στην Αγγλία τους βλέπω. Εδώ κάθονται μέσα στα σπίτια τους. Δεν μπορούν και γι' αυτό δεν θέλουν να πάνε πουθενά. Σκεψου το μίσος. Σκέψου τα κόμπλεξ. Απόλυτα δικαιολογημένα όλα.
Ο πέραν του πατρις θρησκεία οικογένεια σεξουαλικός προσανατολισμό δεν είναι φυσικά αναπηρία, αλλά μέχρι πολύ πρόσφατα ήταν, κι ακόμα δημιουργεί πολλά προβλήματα σε όσους το παραδέχονται.
Δεν μου αρέσει να αστειέυομαι με τέτοια ζητήματα.
Αυτό δεν λέγεται "Σύνοψις". (μάλλον από λόγους τακτ, ο τίτλος του κειμένου )
"Νοκ Ντάουν", θα το έλεγα :)
Τέλειο το βιντεάκι, ταιριάζει απόλυτα στο γνωστό θέμα που αναφέρεσαι.
Δεν θα μπω, όμως στην διαδικασία να το ερμηνεύσω. Μπορεί και να εκτεθώ..
Επικίνδυνα πράγματα, οι ερμηνείες, ακόμη και για "ειδικούς" καθηγητές.
Κάποιο ειδικοί είναι τόσο ειδικά ειδικοί που η ειδικότητά τους δεν τους επιτρέπει να βάλουν κάποιον (δίνω το άλλοθι της παλαιότερης γενιάς...) να ψάξει 5 δευτερόλεπτα στο google για το ποιός είναι ετούτος ο γραφικός blogger που θα αναλύσουν.
Δεν ξέρω πώς θα το χαρακτήριζαν αυτό ο Ρανσιέρ, ο Πλάτωνας, η Λούξεμπουργκ, η Άρεντ, ο Ζίζεκ και ο Μπαντιού. Προφανώς απαιτεί μια ευρύτερη συζήτηση!
«Θες να πεις ότι ο φανατικός της Βίσσυ θα πει, επιτέλους, ήρθαν και οι κουλτουριάρηδες με το μέρος μας. Και ο θαυμαστής του Κυνόδοντα θα πει, μα τί μαλάκας, τη Βίσσυ έβαλε;
Και αυτό σου φαίνεται όμοιο μ' αυτό που κάνεις κι εσύ στα κείμενά σου».
Όχι δεν θέλω να πω αυτό, ούτε παρομοίασα αυτό που κάνει ο τύπος που έφτιαξε το βίντεο με τον τρόπο που γράφω. Τη σύνδεση μεταξύ του βίντεο και του κειμένου μου την έκανα με τον εξής συλλογισμό:
1) Καταλαβαίνω εγώ ότι το βίντεο θέλει να πει κάτι που μου αρέσει και με το οποίο συμφωνώ.
2) Μετά τσεκάρω λίγο άλλα βίντεο που έχει φτιάξει ο ίδιος άνθρωπος και αρχίζει να μου μπαίνει η αμφιβολία, μήπως το βίντεο δεν θέλει να πει αυτό που νόμιζα.
3) Μετά σκέφτομαι ε και; Δεν έχει τόση σημασία τι ήθελε να πει το βίντεο, αλλά πώς μπορεί να το ερμηνεύσει ο καθένας.
4) Και μετά σκέφτομαι, μα αν δεν έχει σημασία η πρόθεση αλλά το αποτέλεσμα, τότε μήπως εγώ γράφοντας συχνά ειρωνικά κείμενα τα οποία πολλοί τα διαβάζουν σαν να κυριολεκτούν, κάνω μια τρύπα στο νερό ή και κάτι χειρότερο από αυτό;
5) Και μετά εξηγώ γιατί δε νομίζω πως κάνω τρύπα στο νερό και γιατί νομίζω πως ακόμη και η παρεξήγηση των κειμένων μου είναι επιθυμητή.
Οπότε η σύνδεση βίντεο - κειμένου δεν έγινε για να πει πως κάνουν κάτι παρόμοιο, αλλά έγινε πάνω στη βάση της διαφοράς πρόθεσης - αποτελέσματος.
Τώρα για να επαναλάβω γιατί μου άρεσε εμένα το βίντεο, δεν μου άρεσε επειδή μπορεί να το παρεξηγήσουν και οι Βισσικοί και οι Κυνοδοντικοί, αλλά επειδή είδα σε αυτό μια εντελώς απρόσμενη συνένωση. Κάποιος σκέφτεται να παντρέψει εικόνες μιας προχωρημένης καλλιτεχνικής ταινίας με ένα τραγούδι Βίσση - Καρβέλα. Και προκύπτει ένα σύνολο παράταιρο, προκλητικό, ένα σύνολο που η μεν εικόνα ανήκει σε ένα πολιτιστικό άκρο, ο δε ήχος στο αντίθετο. Θες να μην τα πούμε ακριβώς άκρα, αλλά λίγο πιο μέσα; Και πάλι η μεταξύ τους απόσταση είναι μεγάλη. Αυτό εμένα με ενθουσίασε, σε συνδυασμό με την ερμηνεία μου -ή πολύ πιθανώς και παρερμηνεία μου- πως το βίντεο είχε πάρει το μέρος της εικόνας και κορόιδευε το μέρος του ήχου.
ΑΦ, εγώ για τον Αντρέα πήγαινα (ή μάλλον θα πήγαινα, αν δεν εξακολουθούσα βλακωδώς να θεωρώ πως όσο και αν κανείς μπορεί να μπερδευτεί από την αρχή των κειμένων μου, σε κάποιο σημείο τους θα καταλάβει πως δεν μπορεί, για να τα γράφει τόσο ακραία και τόσο ξετσίπωτα αυτός, πρέπει να ειρωνεύεται) και μου προέκυψε ρίγος ;)
Πολύ διαλλακτικός όπως πάντα. Γουστάρω. Αλλά όπως έχουν πει: "δεν υπάρχει δημοκρατία στην τέχνη". Αλίμονο αν ο καλλιτέχνης τη στιγμή της δημιουργίας ή μετά απ'αυτή γίνει δημοκρατικός. Τα κριτήρια του πρέπει να είναι "απόλυτα". Να μισεί την Πέγκυ, να αγαπά τον Μπρεχτ και τούμπαλιν.
Αλλιώς θα καταλήξουμε (αν δεν έχουμε ήδη) να βλέπουμε την Πέγκυ αγκαλιά με τον Δανίκα, τον Μαρκήσιο ντε Σαντ με ένα χίππη, τη παρθένα με τον Σατανά. Και τότε η τέχνη θα είναι ένα σκέτο "όλαρια ολαρά", κάτι όχι και τόσο αξιόλογο. Αφού στο τέλος δεν θα σου μείνει τίποτα.
Ίσως πάλι και όχι.
Φοίβος.
Καλά είσαι φοβερός. Με το γνωστό επιθετικό και καυστικό σου χιούμορ. Δύο Ελλάδες, μόνο; Μία σίγουρα του πολιτισμού (που πολύ μικρό πληθυσμό) και μία υπερμεγέθης της υποκουλτούρας. Μία Ελλάδα των παχυλών μισθών και μία χώρα μισθοσυντήρητη. Μία Ελλάδα της μίζας και ένα έθνος της πείνας. Μία Ελλάδα του λαϊκισμού ολιγάριθμη και μία Ελλάδα του καναπέ. Είσαι σίγουρος ότι είναι δύο έθνη/Ελλάδες; Μόνο εκείνος πριν γίνει ρεζίλι πιστεύουν ότι είσαι η απέναντι τελεία.
Apologia, οκ δεν ξανακάνω πλάκα.
Oldboy, το ωραίο είναι ότι κάποιοι αναγνώστες σου το είχαν προβλέψει και το είχα θεωρήσει υπερβολικό. Όχι ότι δεν την είχα πατήσει και εγώ στο παρελθόν (στο απώτατο όμως).
Να πω κάτι, όψιμα πλέον, αναγνωρίζω στον αναγνώστη της εφημερίδας το δικαίωμα της έκπληξης και της απορίας, τι να κάνει ένα ειρωνικό κείμενο εκεί-ανάμεσα στα κανονικά, ανευ προειδοποίησης-ΕΙΜΑΙ ένα ελαφρά ειρωνικό κείμενο, Ω ναι-.
Το εκτεταμένο επεισόδιο πάντως είχε πλάκα και ναι είσαι γραφικός τύπος, αυτά είναι γνωστά! ;)
gasireu
Όμως,αγαπητέ μου Old Boy,δεν είναι διαφορετικό πράγμα να αντιλαμβάνεται κανείς το μετέωρο και εκκρεμές των σκέψεων που εκφράζετε,απο το να κάνει σημαία το ένα ή το άλλο άκρο της ερμηνείας των κειμένων σας(χωρίς καμιά εξοικείωση με το ύφος και την ασθητική σας);
Και δεν είναι προφανές πως αυτός που μετέγραψε το κείμενό σας στην Καθημερινή κι ο άλλος που κόντρα σχολίασε στην Αυγή δεν έκαναν μια στοιχειώδη διερευνηση επι των προθέσεών σας,όπως αυτή που κάνατε εσείς για το βιντεάκι,που σας γέμισε με ένα σωρό δευτερες σκέψεις;
Εμένα αυτό μου φαίνεται το πιο τροομαχτικό πράγμα.Να με αντιλαμβάνονται τελείως μονοσήμαντα δηλαδή,ιδίως όταν η πρόθεσή μου είναι να αναδείξω το εκκρεμές.
Επίσης για κάποιο λόγο,όλο αυτό το κείμενο μου θύμισε το ποστ σας για τους βιντεοαρτίστες του γιουτιουμπ.
Τίθεται ένα θέμα αισθητικής στα πάντα και ένα χάσμα αισθητικής ανάμεσα σ'αυτά που γράφει κάποιος και στον τρόπο που άνθρωποι άλλης αισθητικής έχουν ή όχι τη δυνατότητα να κατανοήσουν.
ΥΓ:Τον τελευταίο καιρό,είστε πολύ ζεν!Σας θαυμαζω και πάλι!
Ερμηνεία και σε (ριγέ) πενηνταράκια..
όπως λέγαμε οι παλιοί"
Συμφωνώ στην ανάλυση σου, που παρουσιάζει πολλές εκδοχές ( στυλ Ίταλο Καλβίνο - αλα "Πάλομαρ" )
Μην συνεχίσεις ( παράκληση) γιατί θα μου αφαιρέσεις την δυνατότητα να "φτιάξω" με το δικό μου μυαλό μερικές ακόμη, που να είναι αιωρούμενες και εντελώς αμφίσημες.
Του Άλκη Ρήγου του δείχναν το φεγγάρι και αυτός διαφωνούσε. Έλεγε πως ήταν λάμπα.
Θέμα παρανόησης του άρθρου σου ούτως ή άλλως δεν υπάρχει.
Δεν θέλω να επεκταθώ τώρα σ’ αυτό , επιμένω όμως.
Υπάρχει όμως ένα άλλο μεγάλο θέμα που είναι :
Μία εφημερίδα ( η Αυγή ) φιλοξένησε άρθρο ενός αρθρογράφου της
( Άλκη Ρήγου ) το οποίο περιέχει έναν χαρακτηρισμό
( ακραίος και γραφικός τύπος ) για έναν άλλο αρθρογράφο ( Κ.Κ.- Old Boy )
σχετικά με άρθρο του που φιλοξένησε μια άλλη εφημερίδα ( Η Καθημερινή ).
Μέχρι εδώ θέμα δεοντολογίας δεν υπάρχει αφού είναι απόλυτο το δικαίωμα
τόσο της εφημερίδας να φιλοξενεί ότι απόψεις θέλει όσο και του αρθρογράφου
να κάνει ότι χαρακτηρισμούς θέλει.
Όμως,
Ο χαρακτηρισμός αυτός ( ακραίος και γραφικός τύπος ) , χαρακτηρίστηκε άμεσα
από μεγάλο αριθμό αναγνωστών της Αυγής που ταυτόχρονα είναι και αναγνώστες του blog που έχει ο αρθρογράφος της Καθημερινής , ως προσβλητικός και αναντίστοιχος μα την πραγματικότητα.
Οπότε τώρα υπάρχει μεγάλο θέμα δεοντολογίας και θα πρέπει ή η Αυγή να δημοσιεύσει αν ο χαρακτηρισμός αυτός την εκφράζει ή όχι ,
ή ο κ. Αλκης Ρήγος να δώσει δημόσια εξηγήσεις.
Μέχρι τότε Αυγή γιόκ.
Υ.Γ.
Το σχόλιο αυτό το απευθύνω και προσωπικά στον κ. Δημήτρη Βίτσα .
Κανεις ψηφιακη παρεα με περιεργους τυπους ολδ. Προσεχε γιατι ο ντιντηδισμος καραδοκει και δεν σε ξεπλενουν ολες οι καθεστωτικες κολυμβηθρες του μικρου (και αυτιστικου) χωριου μας;-))
(νομιζα παντως πως απο το μπλογκ μου ειχατε εκπαιδευτει σε παρομοιες αντιστιξεις. 5 χρονια μετα ακομα μεταξεταστεοι?;-P)
fovero to clipaki me thn vissi! apo ixo kai eikona! kai giati parakalo vazoume tampeles "vissakides" kai "kynodontakides", den mporei diladi kapois na akouei vissi kai na dei kai ton kynodonta kai na diavazei kai marx kai oti allo goustarei? giati na exoume AKOMA auta ta komplex??? open mind, open heart, kai an thelete open legs kiolas....opos thn vriskei o kathenas, ti eimaste emeis na krinoume?
ε ναι λοιπόν, αυτή ήταν η λύση: τα μπλε bold γράμματα θα κατατόπιζαν ακόμα και τους αναγνώστες των λιτά ασπρόμαυρων κειμένων της Καθημερινής!
Σωτήρη, όχι από την πλευρά μου δεν υπάρχει κανένα θέμα και ούτε έχω προσβληθεί για να χρειάζεται να αποκατασταθώ. Θα είχα -ενδεχομένως- προσβληθεί αν κάποιος με κατηγορούσε για αυτά που πράγματι πρεσβεύω και για αυτά που πράγματι κάνω.
«Και δεν είναι προφανές πως αυτός που μετέγραψε το κείμενό σας στην Καθημερινή κι ο άλλος που κόντρα σχολίασε στην Αυγή δεν έκαναν μια στοιχειώδη διερευνηση επι των προθέσεών σας»
Αγαπητέ Forester, επειδή το κείμενο δεν μεταγράφηκε στην Καθ. αλλά γράφτηκε απευθείας για αυτήν, όχι δεν είναι καθόλου προφανές αυτό που λες. Απλά, το ξαναείπα και σε άλλο σχόλιο σε παλιότερο ποστ, η εφημερίδα φιλοξενεί τακτικά και απόψεις άλλης κατεύθυνσης. Δεν είναι τόσο εντυπωσιακό δηλαδή ούτε κάτι πρωτοφανές.
Κατά τ΄άλλα ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια :)
Είμαι σίγουρος πως εσύ δεν έχεις προσβληθεί για τους λόγους που λες.
Έχω προσβληθεί όμως εγώ ,ως αναγνώστης της Αυγής , της Καθημερινής
και του blog σου. Και τίποτα από αυτά τα τρία δεν μπορεί να υπάρξει
χωρίς εμένα , τον αναγνώστη.
Thanks για το βίντεο, μια ανεξαρτήτως προθέσεων πετυχημένη αντίστοιξη ανάμεσα στην κατα φαντασία διεθνή σταρ Άννα και στον κατα σύμπτωση διεθνή σταρ Γιώργο (Λάνθιμο, όχι Παπανδρέου).
«ως αναγνώστης της Αυγής , της Καθημερινής και του blog σου»
Τζακ ποτ από τα λίγα ;))))
«ο ντιντηδισμος καραδοκει»
Καραδοκούσε. Έρχεται ο Καιρός των Φαήλων και των Παλικαριών.
μπα, οσο και να γαυγιζουν μια τρυπα θελουν κι αυτοι να ξαποστασουν #osa_mou_mathe_i_zoi
@greekgaylolita
ανεπίδεκτη. Κακό είναι; Τί θέλατε δηλαδή, πρόβατα στο μάθημα;
Μια ερώτηση άσχετη, κι όποιος μπορεί μου την απαντάει. Γιατί ο Πάσχος φαγώθηκε στην Κ. να υπερασπίζεται το άνοιγμα του επαγγελματος των φαρμακοποιών; Στην απελευθερωμένη Αγγλία, τα Μπουτς (περίφημη αλυσίδα φαρμακείων) πουλάνε πια και φαγητό; Ποιόν ακριβώς οφελεί αυτό;
Πάλι στην Κ. (που φυσικά διαβάζω κάθε πρωί) έμαθα ότι είναι μύθος τα μικρά καταστήματα οφελούν την οικονομία. Το έλεγε κάποιος οικονομολόγος. Έδινε και στοιχεία. Με προβλημάτισε.
Μήπως τελικά η απάντηση σε όλα είναι η τρύπα;
"έμαθα ότι είναι μύθος τα μικρά καταστήματα οφελούν την οικονομία"
Α, ναι, το έμαθα κι εγώ. Επίσης, έχουμε, λέει, υπερβολικά μεγάλο αριθμό αυτοαπασχολούμενων.
Συμπέρασμα:
Η ευτυχία είναι μια χώρα υπαλλήλων σε πολυεθνικές!
@Σωτήρη
η Αυγη κάτι έκανε για να επανορθώσει: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=593562
Μπορείτε να συνεχίσετε να τη διαβάζετε.
Σωτήρη, σε αντίθεση με τις εφημερίδες, το μπλογκ του oldboy μπορεί μια χαρά να υπάρξει και χωρίς εμάς,τους αναγνώστες.
Μερικοί άνθρωποι (και ο oldboy είναι απ'αυτούς) δε γράφουν/μιλάνε απλά για τη χαρά της επικοινωνίας. Γράφουν γιατί δεν μπορούν αλλιώς.
Jomarch
Σας ευχαριστώ πολύ που με θυμηθήκατε .
Επιμένω όμως. Γιατί δεν μπορώ να δω την Αυγή σαν μια εφημερίδα που φιλοξενεί
αρθρογράφους που καταλαβαίνουν τι διαβάζουν και αρθρογράφους που δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν. Δεν είναι ESPRESSO η Αυγή. Γι αυτό και επιμένω να πάρει θέση ο άνθρωπος που διευθύνει την Αυγή ( τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα ) ή
να ζητήσει συγνώμη ( τώρα πια ) ο κ. Ρήγος.
Lemon
“Μερικοί άνθρωποι (και ο oldboy είναι απ'αυτούς) δε γράφουν/μιλάνε απλά για τη χαρά της επικοινωνίας. Γράφουν γιατί δεν μπορούν αλλιώς.”
Θα μπορούσα να συμφωνήσω σ’ αυτό.
Έχω την εντύπωση όμως ότι η έννοια του blog, δεν μπορεί να συγκροτηθεί
χωρίς την ύπαρξη αναγνωστών , μόνο επί-της-κοινωνίας συγκροτείται.
Μπορεί πάλι να κάνω και λάθος, είμαι εντελώς άσχετος με τον χώρο.
Νομίζω, η αλήθεια βρίσκεται στη μέση. Δηλαδή πράγματι γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς και όχι για την επικοινωνία, αλλά από την άλλη αν δεν υπάρχει ανταπόκριση τότε αναπόφευκτα επηρεάζεται τουλάχιστον το περιεχόμενο των όσων γράφεις. Οπότε ίσως η αλήθεια των μπλογκ είναι το σημείο εκείνο όπου άνθρωποι που γράφουν επειδή το έχουν ανάγκη συναντούν στη μέση της διαδρομής ανθρώπους που διαβάζουν όσα εκείνοι ούτως ή άλλως θα έγραφαν.
Υπάρχει τελικά η Χρυσή Αυγή και απέναντι της η Θολή Αυγή... Ελέησον ημάς από του πονηρού...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home