Στα καπάκια
Απεργία πείνας: μια λέξη του χθες και μια λέξη του σήμερα, μια λέξη που φεύγει και μια λέξη που έρχεται. Εν τω μεταξύ ο Κολομπανί ανησυχεί: Τι θα συμβεί με την τυνησιακή επανάσταση; Άραγε θα «γεννήσει» μια πραγματική δημοκρατία; (τα εισαγωγικά στο κείμενο είναι στο «γεννήσει», ενώ μάλλον θα έπρεπε να είναι στο «πραγματική»). Ή μήπως θα επιδεινωθεί η θέση της γυναίκας; Στο σημείο αυτό ο προβληματισμός του Κολομπανί συναντά τον καίριο προβληματισμό του φινάλε του «Sex and the City 2». Γιατί το «δημοκρατία» δεν συντάσσεται μαζί με το «ισλαμική», το «δημοκρατία» συντάσσεται μόνο με το «δυτική», η δημοκρατία συντάσσεται με την Κάρι, τη Σαμάνθα, την Μιράντα και τη Σάρλοτ. Mήπως είναι λοιπόν κοντύτερα στη δημοκρατία το καπάκι που είχε τοποθετήσει ο Μπεν Αλί στην τυνησιακή κοινωνία; Αν είναι έτσι, ίσως βιάστηκε ο ακαπάκωτος Πρωθυπουργός μας, διαγράφοντάς τον σήμερα από τις τάξεις της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, λες κι ήτανε Τσουκάτος, λες κι ήτανε Μαντέλης.
posted by Old Boy @ 7:13 μ.μ.
23 comments
23 Comments:
"ακαπάκωτος"
παρέλειψες....τα εισαγωγικά.
Για το θέμα της Τυνησίας θα γράψω εντός των ημερών. Δε θα φτάσω στο σημείο να ειρωνευτώ τον Κολαμπανί -έγκριτο δημοσιογράφοι που τον διάβαζα, αν κι αριστερό εγώ, όταν ήμουν στο Παρίσι-, αλλά σίγουεα το πολιτικό και πολιτειακό πρόβλημα της Τυνησίας είναι το μικρότερο ζήτημα με το οποίο πρέπει να ασχολούμαστε, εντελώς αποπροσανατολιστικό. Οι Γάλλοι, βέβαια, έχουν κάθε λόγο.
Είχα κάτι "σοβαρές" δουλειές από αυτές που προκύπτουν λόγω της αμερικανοποίησης των ρυθμών και των ηθών και δεν παρακολούθησα όλα όσα γράφτηκαν για την Τυνησία. Τί εννοείς με "τα καπάκια του Μπεν Αλί";
Το έτερον θεματάκι πονάει. Ως πολέμιος του σεξ εντ δε σίτυ και του φεμινισμού, έχω φορέσει και τη μαντίλα μου στην ευειδή Αλεξάνδρεια και πολύ μου πήγαινε και καθόλου δεν με πείραξε. Το αντίθετο. Άλλο βέβαια μπούργκα άλλο μαντήλα. Πληθαίνουν οι γυναίκες εκεί των οποίων μόνο τα μάτια βλέπεις. Αλλά η μαντήλα είναι ωραία. Εκτός του ότι μου θύμισα τη συχωρεμένη τη γιαγιά μου τη Βάσω, ένιωσα για πρώτη φορά μια περίεργη ελευθερία και ταυτόχρονα συμμέτοχη σε ένα ερωτικό παιχνίδι.
Κι ένα λινκ για το πόσο περίεργα είναι τα ανθρωπινα δικαιώματα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Headscarf_controversy_in_Turkey
Δεν το παζάρεψε καλά ο Μπεν Αλί. Κράτησε όλο το χρυσό για τη πάρτη του.
Apologia, έγραψα το ποστ βιαστικά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ασάφειες, όπως αυτή που ανέφερες. Το διόρθωσα κάπως. Η θεωρία είναι πάντως ότι τέτοιου τύπου ηγέτες βάζουν καπάκι στις κοινωνίες προκειμένου να μη ξεβραστεί από μέσα τους το ισλαμικό θεριό.
Παρακαλώ πολύ με κόκκινο να χρωματίσεις τις ειρωνίες και με πράσινο το ρεαλισμό. Ευχαριστώ!
(μουαχαχα)
gasireu
“Απεργία πείνας: μια λέξη του χθες και μια λέξη του σήμερα,
μια λέξη που φεύγει και μια λέξη που έρχεται.”
Πολύ μα πολύ εύστοχο.
Τί εννοείς με "τα καπάκια του Μπεν Αλί";
Apologia , εσύ είχες την εντιμότητα να ζητήσεις διευκρίνιση
για κάτι που δεν κατάλαβες και μπράβο σου.
Ο κύριος “ καθηγητής” όμως δεν την είχε. Ίσως γι αυτό η Αυγή
έχει λιγότερους αναγνώστες από αυτό εδώ το blog.
Πιστεύω ότι αδικείται η προσέγγιση του Κολαμπανί, αφού αναφέρεται στο φονταμεταλιστικό ισλάμ. Σε αντίθεση με το τι πιστεύεται, η σύγκρουση αυτή τη στιγμή στη Β.Αφρική και στη Μέση Ανατολή δεν είναι μία σύγκρουση μεταξύ πολιτισμών. Είναι μία σύγκρουση, πολύ χοντρά, ανάμεσα στο φονταμεταλιστικό και μετριοπαθές Ισλάμ. Η Δύση παίζει παιχνίδια ανάλογα των συμφερόντων της, και διατηρεί προνομιακές σχέσεις ή εχθρότητες με καθεστώτα που εκπροσωπούν και τις δύο τάσεις. Τα ίδια τα καθεστώτα χειρίζονται την αντιπαράθεση με το Ισραήλ ή με τη Δύση ως καπάκι, για να καλύψουν την υποβόσκουσα σύγκρουση, η οποία φάνηκε σε σημαντικό βαθμό μέσα από τις αποκαλύψεις των Wikileaks.
Πέρα από τα πολιτικοοικονομικά συμφέροντα, κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει τον αγώνα χιλιάδων πολιτικών κρατούμενων και εξορίστων των αραβικών χωρών και του Ιράν, για γυναικεία δικαιώματα, ελευθερία έκφρασης και δράσης, διάκριση των εξουσιών, συντάγματα και νόμους ισχυρότερα των θρησκευτικών ερμηνειών και κάτι τέτοια ιμπεριαλιστικά δυτικοδημοκρατικά. Αυτοί περισσότερο από όλους μας, πιστεύουν στην δυνατότητα ύπαρξης δημοκρατιών που είναι και δυτικού τύπου και ισλαμικές.
AΦ, εγώ το βλέπω ως εξής: να αποφασίζει σε κάθε χώρα ο λαός εκείνο που θεωρεί ότι του ταιριάζει περισσότερο. Αν εκείνο που θεωρεί ότι του ταιριάζει περισσότερο δεν ανταποκρίνεται στα δικά μας στάνταρ, να προσπαθούμε να επισημάνουμε και να ασκούμε πιέσεις για να αλλάξει πολιτιστικά, διπλωματικά, μέσω πιέσεων θεμιτών. Ειδάλλως το τι θα φοράει η γυναίκα μετατρέπεται σε άθλιο πρόσχημα για διεξαγωγή πολέμων που βομβαρδίζουν άντρες και γυναίκες μαζί ή σε στήριξη άθλιων καθεστώτων που καταπιέζουν άντρες και γυναίκες μαζί.
Δεν λέω ότι το θέμα είναι απλό, δεν λέω ότι δεν μπορεί η ελεύθερη βούληση των μουσουλμανικών λαών να οδηγεί και σε παραβίαση βασικών ελευθεριών αντιφρονούντων ή και των γυναικών εν γένει, λέω όμως ότι αφενός ο δικός μας τρόπος ζωής και τα δικά μας στάνταρ δεν είναι υποχρεωτικό να είναι και πανανθρώπινα και αφετέρου πως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στη διάκριση μεταξύ θεμιτής αντίδρασης σε ανελεύθερες πτυχές του ισλαμισμού και αθέμιτης χρήσης τους ως πρόσχημα για επιβολή δικτατοριών ή έναρξη πολέμων.
Oldboy, όπως το θέτεις εννοείται ότι συμφωνώ επί των πλείστων. Εκεί που αντιδρώ είναι η θεώρηση του ιδεατού προτύπου της δυτικής δημοκρατίας, όχι όπως την ορίζω εμμέσως στο προηγούμενο σχόλιό μου, αλλά ως όπλο πολιτισμικής κυριαρχίας, χωρίς να παραγνωρίζω ότι υπάρχει και αυτή η διάσταση. Άλλο πράγμα ο τρόπος ζωής, τα έθιμα, η θρησκεία, η γενική διάρθρωση ψυχοσύνθεσης και άλλο πράγμα οι βασικές δημοκρατικές αρχές και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που παρότι εφευρέσεις του δυτικού πολιτισμού, μπορούν και οφείλουν να γίνουν πανανθρώπινες αξίες (με τον τρόπο που περιγράφεις).
Το πόσο μπερδεμένο και ρευστό είναι το θέμα, νομίζω θα φανεί στο άμεσο μέλλον του αραβικού κόσμου.
Μα το πρόβλημα σε μια ισλαμική "δημοκρατία" όπως το Ιραν είναι πως ο λαός έχει πολύ μικρή συμμετοχή στις αποφάσεις του τι του ταιριάζει μιας και o ανώτατος ηγέτης είναι επιλογή μιας μικρής ιεραρχίας χωρίς κάποια αιρετή νομιμοποίηση. Με πόση σιγουριά μπορούμε λοιπόν να λέμε πως ο Καμεϊνί εκφράζει περισσότερο τη λαϊκή βούληση απο ότι ο Μπεν Αλί;
Εκτός αν αποδεχόμαστε πως εντός μιας χώρας είναι θεμιτός ένας πολιτικός δαρβινισμός και ο τελευταίος που απομένει στο ρινγκ έχει το ελεύθερο να επιβάλει τους όρους του μέχρι να τον ανατρέψει ο επόμενος. Η δύση πρέπει να περιορίζεται στο ρόλο του αμέτοχου θεατη.
Οι τρισκατάρατες ΗΠΑ και σύμμαχοι πάντως μετά το πέρας του 2ου ΠΠ δεν σεβάστηκαν την πολιτική παράδοση στην Ιαπωνία. Επέβαλαν στη χώρα ένα νέο σύνταγμα και την καταδίκασαν στο να είναι μια από τις πλέον αναπτυγμένες και ειρηνικές χώρες στον πλανήτη.
Mα κ αυτοι οι Ιρακινοι,τι αχαριστα καθαρματα που ειναι,ηρθαν οι Αμερικανοι να τους εκπολιτισουν κ αυτοι τους το ανταπεδωσαν με επιθεσεις αυτοκτονιας κ εκρηξεις στις παναγαθες hullybarton και blackwater!
Eγω συμφωνω με τον αουσλεντερ,να γινει αυτο που εγινε και στην Ιαπωνια,να ριξουν δηλαδη οι Αμερικανοι 2 πυρηνικες αλα Χιροσιμα στη Βαγδατη,για να γινει κ το Ιρακ μια αναπτυγμενη-ειρηνικη χωρα!
Περα απο το σαρκασμο και τη πλακα,ατυχεστατο το παραδειγμα με την Ιαπωνια.Καμια δυναμη δε νομιμοποιειται ηθικα να κανει αυτο που εκανε το φασιστομουτρο ο μπασταρδο-Τρουμαν,και να αφανισει εκατονταδες χιλιαδες μεσα σε ενα δευτερολεπτο.
Οντως η Ιαπωνια προοδευσε αλλα εδω ο σκοπος δεν αγιαζει τα μεσα,ας μη γινομαστε καννιβαλοι κ ανθρωποφαγοι
Τωρα,οσον αφορα τα τυραννικα καθεστωτα,που υπαρχουν ανα τον κοσμο,εγω δε προκειται να δικαιολογησω τη βαρβαροτητα που λεγεται κλειτοριδεκτομη,τη καταπιεση των γυναικων η των σεξουαλικων -και πασης φυσεως-μειονοτητων.Ουτε τα θεοκρατικα καθεστωτα με εκφραζουν,ουτε αυτα που ειναι συμμαχοι της Δυσης ουτε κ αυτα που ειναι εναντιον.
Το ιδιο απεχθης ειναι η βαρβαροτητα.
Αλλα και παλι,δε πιστευω οτι νομιμοποιειται η οποιαδηποτε "ανθρωπιστικη παρεμβαση" με βομβαρδισμους απο f16.
ΠΡΩΤΟΝ γιατι τα κινητρα των βομβαρδισμων ΠΟΤΕ δεν ειναι ανθρωπιστικα,ΔΕΥΤΕΡΟΝ γιατι οι λαοι οφειλουν οι ιδιοι να εξεγερθουν σε ενα τυραννικο καθεστως και να μη περιμενουν απο καμια Αμερικη τη σωτηρια.
πχ στο Ιρακ.Υπηρχε ο τυραννος Σανταμ ο οποιος και βεβαια επρεπε να ανατραπει.Αλλα απο οσα εχω διαβασει στη τρισκαταρατη Ναομι Κλαιν,δε νομιζω οτι τα πραγματα ειναι καλυτερα για τον Ιρακινο λαο τωρα απο οτι επι Μπααθικου Καθεστωτος.
Οποια υποδομη ειχαν σα κρατος,τη καυεστρεψαν οι Αμερικανοι.
Ολες τις πλουτοπαραγωγικες πηγες τους,τωρα τις εκμεταλλευονται Αμερικανικες ιδιωτικες εταιρειες.
Σωτήρη μου, τώρα κατάλαβε τί έγραψες.
Αλλά δεν νομίζω ότι ο αρθρογράφος της Αυγής αγνοούσε κάτι τύπου "καπάκι", για να ζητήσει διευκρινήσεις. Μάλλον αγνοεί τον τρόπο που ενημερωνόμαστε πλέον για το ποιόν του καθενός. Πρώτα γκουγκλάρεις, έπειτα διαβάζεις για κανά τέρμηνο, και μετά μιλάς. Αν δεν προλαβαίνεις να τα κάνεις όλα αυτά, τότε μόκο μέχρι να βρεις το χρόνο για χαμένο χρόνο. Ή αλλιώς ερωτησούλες.
Μόνο η μέσα από την αγάπη και την γνώση μας για την άλλη κουλτούρα και θρησκεία μπορούμε να καταλάβουμε και να λύσουμε (αν μας ζητηθεί, από τον καταπιεσμένο λαό, ή από τον ηγέτη που θέλει η χώρα του να προοδεύσει) τα προβλήματα.
Π.χ. Το Κοράνι λέει ότι οι πιστοί άνδρες και γυναίκες πρέπει να ντύνονται χωρίς να προσκαλούν. Κάποιοι μουσουλμάνοι λένε λοιπόν ότι αυτό σημαίνει να ντύνεσαι και ανάλογα με το περιβάλλον σου. Στα σαλόνια του Παρισιού μη βάλεις τη μπούργκα γιατί βγάζει μάτι, στο ναό μην πας με το μίνι σου γιατί δεν υπάρχει λόγος.
Όταν όμως στην Τουρκία απαγόρευσαν ακόμα και τη μαντίλα στα Παν/μια, υπήρχαν γυναίκες που δεν σπούδασαν επειδή ακριβώς δεν τους επιτρεπόταν να φοράνε μαντήλα. Την ίδια στιγμή, οι πολιτικές ελευθερίες στην Τουρκία δεν ήταν και στο απώγειό τους. Η απομάκρυνση από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό δεν οδηγεί στη δημοκρατία απαραίτητα.Μπορεί να οδηγήσει σε μια άλλη δικτατορία.
Για φανταστείτε μεθαύριο να είναι παράνομο να κάνεις τον σταυρό σου. Πώς θα λέτε "ήμαρτον Παναγία μου" κάθε φορά που θα βλέπετε μια μαλακία να γίνεται μπροστά σας; Αυτό φυσικά δεν θα γίνει ποτέ εδώ. Γιατί η "ελληνική" εκδοχή της θρησκείας δεν υπήρξε ποτέ, και ας είμεθα ρεαλιστές, φονταμενταλιστική σε σύγκριση με άλλες θρησκείες και δόγματα. Αλλά αν ποτέ γινόταν θα με ωθούσε στον αντίποδα. Για το δικαίωμά μου να σταυροκοπιέμαι έστω κι από συνήθεια. Επειδή γουστάρω.
Celine, το παράδειγμα της Ιαπωνίας είναι ατυχές μόνο ως προς το εξής - Ο 2ος ΠΠ προφανώς και δεν έγινε για να εκδημοκρατιστεί η Ιαπωνία και η Γερμανία. Και ναι, οι 2 ατομικές βόμβες είναι από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 20ου αιώνα.
Όμως οι βόμβες επίσης δεν έπεσαν ως μέρος σχεδίου για αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος στη χώρα αυτή. Ήταν μια μοχθηρή επίδειξη δύναμης προκειμένου να τερματιστεί ο πόλεμος χωρίς παρεταίρω αμερικανικές απώλειες και να επιβεβαιώσουν οι ΗΠΑ το status τους ως υπερδύναμη.
Από εκεί και πέρα, οι σύμμαχοι θα μπορούσαν να κάνουν ότι έκαναν μετά το τέλος του 1ου ΠΠ. Να ζητήσουν τεράστιες αποζημιώσεις και να αφήσουν τους ηττημένους να αυτοδιατεθούν και να εκλέξουν τους επόμενους δικτάτορες. Προτίμησαν το social engineering το οποίο είχε θετικό αντίκτυπο. Εκεί κόλλαγε και το σχόλιο μου με το κείμενο. Ότι οι έξωθεν παρεμβάσεις στο πολιτικό γίγνεσθαι μιας χώρας δεν έχουν απαραίτητα αρνητικά αποτελέσματα. Αν εσύ το διαβάζεις ως επιβράβευση του 2ου ΠΠ δικαίωμα σου.
Όσο για το ότι δεν γίνονται πάντα με τα σωστά κίνητρα θα συμφωνήσω. Περισσότερο από τα κίνητρα συμμασία έχουν τα αποτελέσματα. Πόσοι θα διαφωνήσουν πως το εμπάργκο απέναντι στο apartheid ήταν λάθος γιατί αποτελούσε επέμβαση στα εσωτερικά μιας ανεξάρτητης χώρας; Ή μήπως πρέπει να δώσουμε εύσημα στη διεθνή κοινότητα που παρακολουθούσε εκ του μακρόθεν τη γενοκτονία 800,000 ανθρώπων στη Ρουάντα (4 φορές οι νεκροί της Χιροσίμα και Ναγκασάκι) και δεν πραγματοποίησε μια έγκαιρη επέμβαση με F16;
Apologia, 117 χρόνια εικονομαχίας θα διαφωνήσουν μαζί σου ως προς το ότι η ελληνική εκδοχή της θρησκείας δεν υπήρξε ποτέ φονταμενταλιστική :)
Auslaender, ο Αχμαντινετζάντ δηλαδή τι είναι; Τυπικές είναι οι αρμοδιότητές του και όχι ουσιαστικές; Δεν εκλέγεται από το λαό αυτός;
Και της Ισλαμικής επανάστασης στο Ιράν προηγήθηκε ή δεν προηγήθηκε ένας κάποιος Σάχης;
Δηλαδή η βασική μου ένσταση είναι πως άλλος ο λόγος περί δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολύ -παρά πολύ- διαφορετική η ιστορική πράξη.
Η άλλη μου ένσταση είναι πως άλλο οι βασικές αρχές περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλο να θέλουμε να πούμε ότι ελεύθερη γυναίκα είναι μόνο η Κάρι. Αξίζει να δείτε το Sex and the City 2, μόνο και μόνο για το τέλος του, όπου πετάνε τις μπούργκες οι μουσουλμάνες και αποκαλύπτουν στα έκπληκτα κορίτσιά μας πως από μέσα φοράνε την τελευταία λέξη της μόδας.
aulaender,εχεις διαβασει Πασκαλ Μπρυκνερ,την ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑΣ;Εχω αναφερθει ξανα σε αυτο το βιβλιο,θεωρω οτι στη σκεψη εισαι αρκετα "Μπρυκνερικος"
Δεν το λεω αυτο ως βρισια,προς Θεου,αλλωστε κ εμενα που στεκομαι σε καποιου ειδους ιδεολογικο αντιποδα απο εσενα,με ειχε προβληματισει.
Οπως με προβληματιζουν και τα παραδειγματα του Απαρτχαιντ και της Ρουαντα,που φαινομενικα,μπορει κ ουσιαστικα να σε δικαιωνουν.
Το απαρτχαιντ ηταν ενα αισχρο ρατσιστικο Καθεστως,στο οποιο σαφως κ επρεπε να επιβληθει εμπαργκο,σαφως κι επρεπε να ανατραπει.
Επειδη ξερω ομως απο Νοτια Αφρικη και τη σημερινη της κατασταση,δε ξερω κατα ποσο ανατραπηκε,ουτε κατα ποσο τα πραγματα για το λαο τη Ν.Αφρικης ειναι καλυτερα τωρα.
Γιατι,μπορει τη πολιτικη εξουσια να την εχει ο Μαντελα,αλλα την οικονομικη τη κρατησαν μεσω των ελεγχων των τραπεζων.Ετσι,οπως δειχνουν κ οι στατιστικες,οι Νοτιοαφρικανοι σημερα ειναι σε ακομα χειροτερη κατασταση.
Oldboy, Ιιιιιι!!!! Η Κάρι; Ελεύθερη γυναίκα είναι μόνο η Σαμάνθα <3<3
Η Κάρι δεν είναι το πρότυπο της ελεύθερης γυναίκας αλλά η Κάρι έχει την επιλογή να παθαίνει υπαρξιακές κρίσεις επειδή δε βρίσκει το ζευγάρι Manolo Blahnik στο νούμερο της. Η Γιασμίν απ’το Εσταχάν που ξέρει πως η θρησκευτική αστυνομία θα τη μπαγλαρώσει αν βγει στο δρόμο βαμμένη και στολισμένη δεν την έχει. Το ερώτημα είναι αν είναι πρόοδος το να υποχωρήσουν τα γυναικεία δικαιώματα υπερ μιας αμφίβολης δημοκρατίας στην Αλγερία. Μακάρι όλα να πάνε καλά και να είναι αυτή η επανάσταση μια αρχή για μια πορεία προς περισσότερο ελεύθερα και συμμετοχικά πολιτεύματα στον Αραβικό κόσμο.
Όσο για την σκηνή του τέλους του Sex and the City, όσο και αν ακούγεται θλιβερό (για πολλούς λόγους) δεν είναι Καταναλωτικός Ρεαλισμός αλλά καθημερινότητα για πολλές γυναίκες σε πλούσιες αραβικές χώρες. Αν έχεις διάθεση να σπαταλήσεις λίγο χρόνο δες τα σχόλια εδώ: http://tinyurl.com/63jna4f και ένα ενδιαφέρον σχετικό άρθρο εδώ: http://tinyurl.com/6h26nqw
Ο Αχμαντινετζάντ, πρόεδρος του Ιράν, δεν είναι η μαριονέτα που ξέρει καλά ανέκδοτα με Εβραίους αλλά δεν είναι ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας στο Ιράν, αυτός είναι ο Καμενεϊ (Χαμανεϊ, whatever). Α, και για να είναι κάποιος υποψήφιος πρόεδρος του Ιράν πρέπει να λάβει της έγκρισης του Συμβουλίου των Φρουρών της Επανάστασης (τα μισά μέλη του οποίου επιλέγει ο Καμενεϊ και τα άλλα μισά το κοινοβούλιο απο λίστα υποψηφίων που εγκρίνει ο Καμενεϊ). Το οποίο Συμβούλιο επίσης αποφασίζει ποια σχέδια νόμου μπορούν να μπουν σε ψηφοφορία. Πόσο πιο δημοκρατικό είναι αυτό από τις εκλογές με 90% νίκη του Μπεν Αλί ειλικρινά δεν ξέρω. Ίσως λίγο πιο δημοκρατικό από το καθεστός του Σάχη με αντιστάθμισμα μειωμένες ατομικές ελευθερίες στο μισό πληθυσμό. Δεν είναι όμως όλοι οι Πέρσες γνωστοί μου σίγουροι πως η επίφαση δημοκρατίας είναι βελτίωση σε σχέση με την απροκάλυπτοι δικτατορία.
Celin, (και σόρυ που σε γράφω συνέχεια Celine, ας όψεται η τέως γκόμενα) δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του Μπρυκνέρ, κρατάω τον τίτλο ως μέρος της βιβλιογραφίας του project να-μάθω-επιτέλους-λίγα-στραβογαλλικά. Α, και το Μπρυκνερικός είναι μια λέξη που αρχίζει απο Μ η οποία σίγουρα δεν με προσβάλει :)
Για τη Νότια Αφρική, αν κρίνω από την εξέλιξη του HDI της για την πλειοψηφία του πληθυσμού τα πράγματα μετά απο 20 χρόνια τερματισμού του apartheid δεν έχουν αλλάξει, λαμβάνοντας όμως υπόψη πως αυτή η περίοδος συνέπεσε με τη ραγδαία εξάπλωση του AIDS που μείωσε σημαντικά το μέσο προσδόκιμο ζωής. Όμως ένα εμπόδιο για την κοινωνική κοινωνικότητα, το χρώμα, σε μεγάλο βαθμό δεν υφίσταται και υπάρχουν πολλοί μαύροι σε σημαντικές θέσεις τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην ευρύτερη κοινωνία. Τουλάχιστον αυτη την αίσθηση είχα όταν ήμουν εκεί. Είναι αυτό αρκετό; Όχι. Είναι βελτίωση σε σχέση με πριν; Για εμένα ναι.
Auslaender, το δεύτερο λινκ δεν μπορώ να το ανοίξω. Θενκς για τις πληροφορίες για το Ιράν, δεν το έχω ψάξει το θέμα (και είχα πάντα και απορία για το πώς ακριβώς λειτουργούν).
Να διευκρινίσω ότι καθόλου ασήμαντα δεν θεωρώ τα δικαιώματα των γυναικών και καθόλου δευτερεύοντα. Απλώς επίσης δεν θεωρώ δευτερεύον το αν άντρες και γυναίκες έχουν ή δεν έχουν να φάνε, είναι ή δεν είναι ελεύθεροι να επιλέξουν αυτόν που θέλουν στη κυβέρνηση, όπως και να τον κριτικάρουν.
To 2ο άρθρο είναι εδώ: http://tinyurl.com/4mjnrwh (tinyurl, μη με προδώσεις πάλι!)
Η συγγραφέας του έχει μια βαρετή μονόπλευρη αμερικάνικο e-rooster οπτική αλλά συνοψίζει κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις αναγνωστριών για το θέμα γυναικεία ελευθερία στον αραβικό κόσμο και έχει και κάποιες καλές πληροφορίες για το θέμα μουσουλμάνες-haute couture
Δημοσίευση σχολίου
<< Home