Mαζί
Μολονότι η λέξη «μαζί» είναι η κεντρική λέξη στην καμπάνια τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, όταν το θέμα έρχεται στις μετεκλογικές συνεργασίες σε περίπτωση μη υπάρξεως αυτοδυναμίας, το κοινό «μαζί» μετατρέπεται με την ίδια προθυμία σε κοινό «χώρια». Τα μόνα σενάρια που συζητούνται είναι ΝΔ συν ΛΑΟΣ και ΠΑΣΟΚ συν ΣΥΡΙΖΑ. Η συνεργασία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τίθεται εκ προοιμίου εκτός συζήτησης, γιατί αν τεθεί σοβαρά στη συζήτηση θα πρέπει και οι μεν και οι δε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Το παράδοξο είναι ότι τα μικρά κόμματα κατηγορούνται πως ο λόγος τους και η ρητορική τους είναι πάντοτε εκ του ασφαλούς, αφού δύσκολα θα έχουν ποτέ από μόνα τους την ευθύνη να κυβερνήσουν, ενώ τα δύο μεγάλα πιστώνονται με αυτό ακριβώς το προσόν, το ότι είναι κόμματα εξουσίας, κόμματα ευθύνης, οι μόνες δύο ρεαλιστικές λύσεις: τα μικρά κόμματα παίζουν και διαμαρτύρονται, τα μεγάλα διοικούν (ο πάλαι ποτέ αριστερός Παύλος Τσίμας, έφτασε μάλιστα απόψε στο σημείο να πει στον Σαββόπουλο, πως «καλώς ή κακώς στις δημοκρατίες πρέπει να υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και η μόνη εναλλακτική λύση στον Καραμανλή είναι ο Παπανδρέου»).
Αφού λοιπόν ΔΥΟ είναι οι εναλλακτικές λύσεις, ΔΥΟ είναι οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις, γιατί άραγε αποκλείεται εκ προοιμίου το ενδεχόμενο να κάτσουν να τα βρουν μεταξύ τους; Ποιός μπορεί να υποστηρίξει με σοβαρότητα ότι το ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι στη ΝΔ;
Τα δύο κόμματα αποκλείεται να συνεργαστούν τώρα που έχουν έρθει τόσο κοντά το ένα στο άλλο, ακριβώς επειδή οι πολιτικές τους διαφορές έχουν συρρικνωθεί. Αν δεν είχαν, αν το ένα από το άλλο κόμμα ήταν όντως εντελώς διακριτές πολιτικές δυνάμεις, τότε ενδεχομένως να υπήρχε ένα περιθώριο συνεργασίας. Τη στιγμή όμως που οι πολιτικές τους γίνονται ολοένα και πιο ίδιες, τυχόν συνεργασία τους θα κατέστρεφε και τα δύο, αφού θα κατέστρεφε το κοινό έδαφος που τους στηρίζει, το έδαφος του δικομματισμού.
Όσο πιο ίδιοι γινόμαστε, τόσο πιο απίθανο πρέπει να φαίνεται ότι θα μπορούσαμε ποτέ να συνεργαστούμε, γιατί αν συνεργαστούμε δεν θα μπορούμε να συνυπάρχουμε. Συνυπάρχουμε παριστάνοντας τους διαφορετικούς, συνυπάρχουμε στο πλαίσιο ενός αγώνα όπου ο ένας είναι ο αντίπαλος του άλλου. Αν ξαφνικά από αντίπαλοι μεταβληθούμε σε συνεργάτες, τότε μόνη αντιπολίτευση θα γίνουν οι άλλοι, εξ αριστερών και εκ δεξιών, αν ξαφνικά από αντίπαλοι μεταβληθούμε σε συνεργάτες, ένα ολόκληρο οικοδόμημα θα γκρεμιστεί σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και τότε αναγκαστικά θα πρέπει η τράπουλα να ξαναμοιραστεί από την αρχή, το παιχνίδι να αποκτήσει νέους κανόνες, νέους παίκτες και τους παλιούς σε ενισχυμένες θέσεις.
Η μάχη μας είναι σικέ, όχι γιατί έχουμε συμφωνήσει το αποτέλεσμα, αλλά γιατί έχουμε συμφωνήσει να την διατηρούμε πάση θυσία, γιατί μόνο διατηρώντας την, μόνο βρισκόμενος ο ένας απέναντι στον άλλο, θα μπορούν οι δημοσιογράφοι να αναλύουν και ο κόσμος να πείθεται, πως μόνο εμείς οι δύο είμαστε οι ρεαλιστικές λύσεις εξουσίας.
Διάλεξε έναν από τους δυο μας. Θα είναι χάλια αν χάσουμε, αλλά όσο διαρκεί το παιχνίδι ξέρουμε ότι θα έρθει και η σειρά μας.
Μαζί: κοινές πολιτικές, κοινός τρόπος σκέψης, κοινά συνθήματα.
Μαζί στο ριγκ, μαζί στη νομή της εξουσίας, εναλλάξ, υπεύθυνα και σοβαρά.
Our show must go on πάση θυσία και ακρογωνιαίος λίθος του σόου μας είναι το ριγκ να ανήκει μόνο σε μας και ο ένας να βρίσκεται απέναντι στον άλλο. Τυχόν συνεργασία μας θα κατέστρεφε τους ρόλους μας, τη θέση μας, τον αυτοπροσδιορισμό μας.
Γιατί το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Οικολόγοι, τα άλλα αριστερά κόμματα, η Φιλελεύθερη Συμμαχία, ακόμη κι ο Παπαθεμελής κι ο Καρατζαφέρης μπορούν να αυτοπροσδιοριστούν.
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ μπορούσαν να αυτοπροσδιοριστούν παλιά, όταν και κυριάρχησαν στην πολιτική σκηνή του τόπου, πριν πάρει το πάνω χέρι η δύναμη της αδράνειας.
Σήμερα η βασικότερη συνιστώσα του αυτοπροσδιορισμού τους είναι ετεροπροσδιοριζόμενη: είμαστε ο αντίπαλος της ΝΔ - ο αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ.
Βέβαια με τη συλλογιστική αυτή διαφωνεί έντονα η Μαρία Δαμανάκη, οπότε το πιθανότερο είναι όλα αυτά να αποτελούν ανιστόρητες υπεραπλουστεύσεις.
Συγγνώμη λοιπόν, η διαφορά ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι πράγματι αβυσσαλέα και δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν οι δύο διαμετρικά αντίθετες πολιτικές τους να συστεγαστούν κάτω από μια κοινή κυβέρνηση συνεργασίας.
Αυτοδυναμία ή εκλογές - αυτοδυναμία ή χάος.
Πολίτη, φέρσου υπεύθυνα και δώσε στη χώρα ισχυρή κυβέρνηση. Οι εναλλακτικές σου είναι δύο· ειδάλλως ακυβερνησία, ανομβρία, απλυσιά, μαγουλάδες, ιλαρά, πλιάτσικο στους δρόμους, συνωστισμός στα λιμάνια, βιασμοί των γυναικών στο μετρό, των αντρών στον ηλεκτρικό, των γιαγιάδων στις λαϊκές και των μπλόγκερς στις ηλεκτρονικές.
28 Comments:
Εγώ νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ δημιουργήθηκε σε μια εποχή που η χώρα ήταν χωρισμένη σε αριστερούς και δεξιούς, για να αποτελέσει έναν πόλο για τους αριστερούς που θα τους αποπροσανατόλιζε από την πραγματική αριστερά. Για να υπάρχει στην Ελλάδα μία δεξιά και μία ήπια δεξιά. Γι' αυτό και λένε ότι γενικότερα στην Ευρώπη ο σοσιαλισμός έχει λειτουργήσεις ως δούρειος ίππος του καπιταλισμού.
Σήμερα πια, δε νομίζω πως υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές, απλώς ίσως το ΠΑΣΟΚ να κώλωνε λίγο περισσότερο μπροστά στα ίδια διλήμματα πολιτικού κόστους, ακριβώς γιατί δεν κουβαλάει την αλαζονεία μιας δεξιάς επιβεβαιωμένης από την εντολή του λαού.
Δε βαριέσαι.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, η διαφορά είναι ανάμεσα σε σκατά και σκατά με φράουλες.
Ωραία η παρατήρηση για το 'μαζί' και το 'χώρια'.
Στο βασικό θέμα τού κειμένου συμφωνώ απολύτως. Άλλωστε το λένε κι οι ίδιοι πια. Όταν ρωτήθηκαν ποιές είναι οι διαφορές τους, ο Παπανδρέου απάντησε:
"Εγώ είμαι πιο αποφασιστικός και δε φοβάμαι τα δύσκολα."
(σε εκείνον το δημοσιογράφο που μιλάει αργά- Παπανικολάου?)
Ο Σπηλιοτόπουλος απάντησε:
"Εμείς είμαστε πιο ειλικρινείς."
(Στη Στάη νομίζω... τελοσπάντων, χθες ή προχθές σε βραδινή εκπομπή)
Επιτέλους, κατάλαβα τις διαφορές των δυο κομμάτων εξουσίας: Οι μεν είναι πιο αποφασιστικοί, ενώ οι άλλοι είναι πιο ειλικρινείς.
---------
Όμως, για να μην αδικούμε τα δυο κόμματα εξουσίας, χαμηλότερα τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Προσωπικά δε βλέπω ποιά είναι η πολιτική ταυτότητα του Παπαθεμελή, κάτι σε Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια και τσόντα το κοινωνικό κράτος, δηλαδή τρεις κουταλιές ΛΑΟΣ και μία ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ στο τέλος θα βγάλει όλο το ΛΑΟΣ Δωδεκαθεϊστές για να δηλώσει διαφορετικός.
Το ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, απλώς το παίζει "παλιό ΠΑΣΟΚ", κοινωνικό κράτος και άγιος ο άθεος.
Προσωπικά βλέπω ιδιαίτερη πολιτική ταυτότητα μόνο στη Φιλελεύθερη Συμμαχία και στην Παπαρήγα, αλλά δεν είναι πρέπον να τούς βάζω αυτούς τούς δύο στην ίδια πρόταση.
Όχι Παπανικολάου, *Χατζηνικολάου*!
Έτσι, για να σου πάω κόντρα: ;)
Αν το ζητούμενο είναι η κατάργηση του δικομματισμού, γιατί ο Συνασπισμός απορρίπτει εκ των προτέρων και κατηγορηματικά την προοπτική συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ - την οποία το τελευταίο αποδέχεται;
Τη στιγμή μάλιστα που στην αντίθετη περίπτωση θα μπορούσε να διευκολύνει ψηφοφόρους της αριστεράς να το ψηφίσουν, χωρίς να έχουν τον φόβο ότι κατ' αυτόν τον τρόπο ενισχύουν απαραιτήτως τη ΝΔ.
το χρώμα είναι η διαφορά
και μία η ουσία
πολιτική συνείδηση δεν έμεινε καμία
Ο καλός μανάβης δε βάζει μια ντομάτα για να πουλήσει. Βάζει μια ώριμη και μια άγουρη. Όταν φτάσεις λοιπόν στο μαγαζί του θα σου πει "θες την άγουρη ή την ώριμη;"
Έτσι το δίλημμα έχει πια ξεφύγει από το "θέλω ντομάτα ή είναι ακριβός και θα πάω αλλού;"
Ο καλός μανάβης έχει φροντίσει καλά και για το δικό μας πολιτικό δίλημμα, που μόνο δικό μας δεν είναι.
Νομίζω πως όλη αυτή τη σχιζοφρένεια των εκλογών, την απέδωσε πολύ γλαφυρά ένα 6χρονο παιδί, όταν ρωτήθηκε για το "Πώς ψηφίζουν οι μεγάλοι;".Μικρός:"Παίρνουν κάτι χαρτιά και πάνε πίσω από μια κουρτίνα που μοιάζει με την παράγκα του Καραγκιόζη"!!!
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια!!!!
oldboy, θέσε υποψηφιότητα μπας και δούμε άσπρη μέρα με δαύτους που μας κυβερνούν οι ίδιοι και οι ίδιοι πόσες δεκαετίες. Εσύ τουλάχιστο δεν έχεις πάψει να ανανεώνεις το blog με αξιοπιστία, όντας κατασταλαγμένος, συγκροτημένος κι ευθύδικος. Μαζί με μερικούς άλλους bloggers μπορείτε να κάνετε τη ζητούμενη διαφορά.
Εγώ συνυπέγραψα το παραπάνω κείμενο!
;)
Η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων είναι τόσο αβυσσαλέα όσο και το εκ του Μαρξ λεχθέν "η ζωή είναι ένα μονοπάτι κι από τον κώλο στο μ---ί, δυό δάχτυλα και κάτι".
www.swell-swell.blogspot.com
Νομίζω πως το πιό αισιόδοξο μήνυμα αυτής της προεκλογικής περιόδου είναι το ποσοστό των αναποφάσιστων. Μένει να δούμε τ'αποτελέσματα.
Πολύ ωραία ανάλυση, αν συνεργαστούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όντως μοιάζει να υπογράφουν την θανατική τους καταδίκη.
Ισως πιά είναι η ώρα να λάβει τέλος η απαξίωση και η υποτίμηση της νοημοσύνης του πολίτη. Ισως είναι ώρα για περισσότερη δημοκρατία.
Μαζική κίνηση για παραπλάνηση στα Exit Polls . . .
http://demek.pblogs.gr/2007/09/mazikh-kinhsh-gia-paraplanhsh-sta-exit-polls.html
Το διαδίκτυο έχει δύναμη. Το μήνυμα αυτό μπορεί να περάσει σε εκατομμύρια χρήστες ακόμη και προφορικά.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Καλή η ανάλυσή σου, ωστόσο πάσχει σε δύο σημεία:
α)στην απαραίτητη και χρήσιμη σύγκριση με αντίστοιχες τάσεις στο εξωτερικό (πχ Νέο Εργατικό Κόμμα- Τόρρις στη Μ.Βρετανία κλπ),β)στην ανάλυση β-γ-δ επιπέδου γιατί δίνεται μάχη για να συντηρηθεί ο δικομματισμός.
Και για το (α) είναι προϋπόθεση του (β).
Λες πχ "Η μάχη μας είναι σικέ, όχι γιατί έχουμε συμφωνήσει το αποτέλεσμα, αλλά γιατί έχουμε συμφωνήσει να την διατηρούμε πάση θυσία, γιατί μόνο διατηρώντας την, μόνο βρισκόμενος ο ένας απέναντι στον άλλο, θα μπορούν οι δημοσιογράφοι να αναλύουν και ο κόσμος να πείθεται, πως μόνο εμείς οι δύο είμαστε οι ρεαλιστικές λύσεις εξουσίας.
Αυτό περιγράφει μια κατάσταση δεν την αναλύει. Δεν εξηγείς γιατί προωθείται η συντήρηση του δικομματισμού, δλδ δύο νεοφιλελεύθερα και νεοσυντηρητικά κόμματα με κοινό "όραμα" τον εκσυγχρονισμό/μεταρρύθμιση (*) αυτο-προβάλλονται ως αντίπαλοι.
Γιατί;
Τελοσπάντων, για ένα βιασμό στο μετρό ζούμε. :)
(* Πρόσφατα ο Μητσοτάκης παραδέχθηκε πως αυτό που λέει χρόνια η Παπαρήγα πως πρόκειται για δύο κόμματα και μία πολιτική ευσταθεί. Δεν περιμέναμε τον Μητσ για να το καταλάβουμε, αλλά τον έχω για reference εκ των έσω).
Ο Μητσοτάκης επίσης είπε "Να ψηφίσετε ΠΑΣΟΚ! Εκατό φορές να ψηφίσετε ΠΑΣΟΚ!!!", σε σχέση, υποτίθεται, με το να ρίξουν ψήφο διαμαρτυρίας σε μικρά κόμματα ή λευκό.
Εγώ γιατί πιστεύω ότι ο επίτιμος έχει κάθε λόγο να εύχεται να χάσει ο Καραμανλής τις εκλογές; :)
Είπες
"Αν δεν είχαν, αν το ένα από το άλλο κόμμα ήταν όντως εντελώς διακριτές πολιτικές δυνάμεις, τότε ενδεχομένως να υπήρχε ένα περιθώριο συνεργασίας. Τη στιγμή όμως που οι πολιτικές τους γίνονται ολοένα και πιο ίδιες, τυχόν συνεργασία τους θα κατέστρεφε και τα δύο, αφού θα κατέστρεφε το κοινό έδαφος που τους στηρίζει, το έδαφος του δικομματισμού."
Αν το μετακινήσω λίγο στον πολιτικό χάρτη, και συγκεκριμένα στα κόμματα που συγκροτούν το Συ.ριζ.α ποιά θα ήταν η εξίσωση?
Πως Αν η ΚΟΕ και η ΑΚΟΑ ήταν όντως εντελώς διακριτές πολιτικές δυνάμεις, τότε ενδεχομένως να υπήρχε ένα περιθώριο συνεργασίας. Τη στιγμή όμως που οι πολιτικές τους γίνονται ολοένα και πιο ίδιες, τυχόν συνεργασία τους θα κατέστρεφε και τα δύο, αφού θα κατέστρεφε το κοινό έδαφος που τους στηρίζει, το έδαφος της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Έλα όμως που συνεργάστηκαν, ακόμα και με το παλαιοπασοκ (λέγε με δηκκι) και δεν καταστρέφεται δα και η ριζοσπαστική αριστερά!
Vrouva, όχι μόνο μπορούμε να την κάνουμε την διαφορά, αλλά θα την κάνουμε κιόλας. Ανακοινώνουμε την ίδρυση του κόμματός μας αμέσως μετά τις εκλογές. Θέλουμε παιδιά για τις αφισοκολλήσεις. Έλα. Μαζί μας.
Vague και Ανώνυμε, αφήστε ήσυχους τους εξιτπολάκηδες. Το έξιτ πολ είναι θεσμός της δημοκρατίας μας κι όποιος το υπονομεύει ανοίγει την πόρτα στους Συνταγματάρχες, αν όχι και στους Ανθύπες.
Τhrass, λογικό να μπερδέψεις το όνομα του Χατζηνικολάου και να τον προσδιορίσεις ως «εκείνον που μιλάει αργά». Φέτος πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση και που να τους θυμόμαστε όλους ;)
Jason, εντάξει, το ΠΑΣΟΚ όταν ξεκίνησε ήταν εντελώς διακριτό από τη ΝΔ. Απλά βασικό συστατικό του Αντρεϊκού ΠΑΣΟΚ ,ήταν κατά τη γνώμη μου η πλειοδοσία στα μεγάλα λόγια και η όχι αντίστοιχη με τα λόγια αυτά πολιτική, ωστόσο δεν επρόκειτο για κανενός είδος απάτη, αφού κι ο λαός αυτό γούσταρε, επανάσταση με τα λόγια και πολύ πιο ήπια πολιτική.
Κρυστάλλη, δεν ξέρω - δεν απαντώ. Ξέρω πάντως ότι κατ' αρχήν εμένα θα με χάλαγε μια συνεργασία ΣΥΝ -ΠΑΣΟΚ, εκτός κι αν γινόταν με πολύ συγκεκριμένους όρους. Δες αν θες και τη συνέντευξη του Αλαβάνου στο http://histologion-gr.blogspot.com.
Kωνσταντίνε, ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις. Καθαρά τα λες, εγώ δεν καταλαβαίνω.
Νiemandsrose, έχεις δίκιο, αλλά η πλήρης ανάλυση του ζητήματος θα εκτεθεί στο τρίτομο έργο μου «Δικομματισμός Αυτός Ο Δαίμων Που Ανετράπη Δια Των Ιστολογίων» το οποίο είναι στο στάδιο των τελικών διορθώσεων και θα εκδοθεί από τις εκδόσεις Λιακόπουλου.
παλιά είχαν οράματα
παλιά είχαν ιδέες
κι όταν γεμίσαν οι κοιλιές
μας γέμισαν με νέες
άλλαξε το σκηνικό
δεν πείρατε χαμπάρι
τώρα μόνο η κυβέρνηση
δεν έχει το δοξάρι
@old-boy, περιμένουμε λοιπόν τα κουπόνια όπως προμηθευτούμε το μεγαλειώδες έργο. Από το παρόν ιστολόγιο ή από φίλα προσκείμενες εφημερίδες σε αυτό...
Ο Παπανικολάου, σουτάριζε γρήγορα, όντως δεν μίλαγε αργά.
Έπίσης οι θέσεις της Φ.Σ και γαμώ τις πιασάρικες θέσεις, ριζοσπαστικές,
χωρισμός Εκκλησίας από το Κράτος....με σποτάκι αιχμηρότατο...ε ναι λοιπόν ούτε η Παπαρήγα δεν θα το τολμούσε, που το έχει το θέμα από παλιά!
Συμπέρασμα, πολίτη τη γάμησες, είναι η πιο συγκλονιστική απόφαση σου των τελευταίων χρόνων, η εναλλακτική σου ψήφος μπορεί να φέρει κατακλυσμούς από βιασμούς στις ηλεκτρονικές.
Πόσα χρόνια πάει ο ηλεκτρονικός βιασμός; Όχι τίποτ' άλλο έχω βάλει στο μάτι την blogger ''υπεσεξουαλική γλαδιόλα στο λυκόφως'' :)
Ρίξτε τη 'Σάριζα' όπως είπε και ο Μητσοτάκης, είναι χωνευτική, αλλά και για τους bloggers ρε γαμώτο!
"...μόνο βρισκόμενος ο ένας απέναντι στον άλλο, θα μπορούν οι δημοσιογράφοι να αναλύουν και ο κόσμος να πείθεται..."
Αφορμή μάλλον χρειαζόμουν από τούτα τα λόγια σου για να εκφράσω την μελαγχολία που χθες το βράδυ αισθάνθηκα (ποτέ δεν είναι αργά) παρατηρώντας αποκλειστικά και μόνο το που κοίταζαν τα "μάτια" της παρουσιάστριας δημοσιογράφου και των προσκεκλημένων της εκπομπής της (πλην ενός για να είμαι ακριβής, που δεν είναι προς το παρόν υποψήφιος) κάθε φορά που αυτοί μιλούσαν -ερωτοαπαντώντας.. Αυτοί, παλιόφιλε, δεν συνομιλούσαν, παρότι βρίσκονταν ο ένας δίπλα ακριβώς στον άλλον, αλλά μονολογούσαν στο φακό της κάμερας. Από τέτοιου είδους συζητήσεις, όταν δηλ. δεν κοιτάς τον άλλον στα μάτια (είτε ωραία είναι είτε άσχημα) αμφιβάλλω κατά πόσο τα λεγόμενα μπορούν να ανταποκρίνονται σε αυτά που πιστεύει ο κάθε ομιλών. Δεν πείθομαι...
Κωνσταντίνε: η σύγκριση είναι άστοχη. Η πολιτική θέση της ΚΟΕ και της ΑΚΟΑ δεν προσδιοριζόταν καθόλου από κάποια μεταξύ τους αντιπαράθεση. Ο Old Boy λέει πως τα δύο μεγάλα κόμματα τρέφονται και στηρίζουν την ύπαρξή τους στο ότι το ένα είναι το αντίπαλο δέος του άλλου. Η δε αντιπαράθεσή τους, προσθέτω - εν αντιθέσει με τις αντιπαρθέσεις μέσα στην αριστερά, είναι εξόχως αποπολιτικοποιημένη. Ο δικομματισμός δεν είναι πολιτικός χώρος. Είναι σύστημα αναπαραγωγής εξουσίας...
Παλιο-Κώστα: Είναι πάγια οδηγία των τηλεοπτικών κάμεραμέν προς τους συνομιλητές: κοιτάτε στην κάμερα, όχι στον συνομιλητή σας.
MAZI MAZI,
το σύστημα μπάζει
!!!
Την ώρα που στην Ελλάδα συνέβαιναν κοσμοϊστορικές ανατροπές, εγώ γύριζα από ξενύχτι και διάβαζα τη συνέντευξη Αλαβάνου όπου με είχες παραπέμψει... αχ, τα βάσανα της ξενιτιάς.
Τέλος πάντων, εν συντομία, νομίζω ότι ο Αλαβάνος υπερβάλει λιγάκι ψάχνοντας να βρει προγραμματικές διαφορές. Δηλαδή ο ΣΥΝ μπορεί να συνεργασθεί με τον Πάντζα του ΔΗΚΚΙ και καμιά ντουζίνα ακόμη κόμματα και δεν μπορεί να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με Ανδρουλάκη, Δαμανάκη και Βούγια; (εντάξει, η επιλογή προσώπων είναι εσκεμμένα προβοκατόρικη αλλά το ερώτημα υπαρκτό). Ίσως να είναι προεκλογική τακτική, δεν ξέρω - στο τέλος της συνέντευξης έδειξε να αφήνει ένα παράθυρο του στυλ "θα δούμε μετά τις εκλογές". Νομίζω, πάντως, ότι σίγουρα η στάση αυτή έχει να κάνει με τη συνειδητή ή ασυνείδητη αντίληψη στο χώρο ότι η εξουσία είναι μια κακή λέξη - κάτι σαν συνώνυμο της διαφθοράς. Επ' αυτού παραπέμπω στο εξαιρετικό "Τα βρώμικα χέρια" του Σαρτρ.
Eντάξει, ο Πάντζας είναι και καλλιτέχνης ;)
Από την άλλη δεν έχω την εντύπωση ότι ο ΣΥΝ έχει πρόβλημα ιδεολογικό με την άσκηση εξουσίας. Για να είμαστε δίκαιοι το αντίθετο του καταλογίζουν συνέχεια, ότι την κρίσιμη ώρα θα ήταν το δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ. Εξού ίσως (πέραν των πολιτικών διαφορών) και η προεκλογική ανάγκη απόλυτης άρνησης των συμμαχιών.
Ποιός μπορεί να υποστηρίξει με σοβαρότητα ότι το ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι στη ΝΔ;
Έχεις τηλεφωνικό κατάλογο;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home