Η όμορφη ζωούλα

Στην προχθεσινή εφημερίδα, δίπλα στις συνήθεις καταχωρήσεις των κηδειών, ξεχώριζε μία με μεγαλύτερη γραμματοσειρά και εντός πλαισίου. Γι' αυτό και έπεσε εκεί το μάτι:
«Μια μοναδική γυναίκα, ένα πραγματικό αστέρι καλοσύνης, φιλανθρωπίας, μοναδική σύζυγος και σύντροφος για 56 χρόνια. Η μοναδική αγάπη μου και πραγματική αρχόντισσα, μια γυναίκα που δεύτερη δεν υπάρχει στον κόσμο, γεμάτη καλοσύνη. Έτοιμη να κάνει πάντα το καλό. Η μοναδική μου αγάπη, το στήριγμα της ζωής μου που ζούσε μόνο για μένα, χωρίς να ζητάει ποτέ τίποτε, χάθηκε. Χάθηκε ό,τι πολυτιμότερο στη ζωή μου από ένα δολοφόνο που όπλισε το χέρι του για να πάρει την όμορφη ζωούλα της και πρέπει η αστυνομία να κάνει τα πάντα για να βρει τον στυγερό αυτό δολοφόνο και να τον τιμωρήσει παραδειγματικά. Η δολοφονημένη σύζυγός μου ήταν αληθινή χριστιανή ορθόδοξος και επισκεπτόταν συχνά πολλές εκκλησίες παρακαλώντας για τη δική μου υγεία. Αυτόν τον πραγματικό άγγελο, αυτή την πραγματική κυρία, αρχόντισσα και χρυσή γυναίκα ήρθε ένας γκάγκστερ, δολοφόνος και της πήρε την όμορφη ζωούλα της, χωρίς η Αλεξάνδρα να πειράξει ποτέ κανέναν. Κάνω έκκληση σε κάθε έντιμο άνθρωπο, αληθινό Έλληνα και χριστιανό που θέλει να σώσει και τη δική του ζωή, να δώσει στην αστυνομία κάθε πληροφορία που γνωρίζει, για να πιαστούν οι δράστες της στυγερής αυτής δολοφονίας. Ο Θεός που είναι ο μεγάλος μας πατέρας ελπίζω να την υποδεχτεί στον Παράδεισο ως άγγελο αφού η Αλεξάνδρα Π... ήταν ένας άγγελος για τους εκατοντάδες χιλιάδες που την γνώριζαν, τους φίλους της, την οικογένειά της. Μετά τη στυγερή δολοφονία της, κηδεύουμε τον άγγελό μας Αλεξάνδρα Π... την Παρασκευή 20 Απριλίου 2007 στις 16:30 από τον Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνος του κοιμητηρίου της Κηφισιάς.
Ο δυστυχής σύζυγος Παναγιώτης Π...».

Ναι, ξέρω. Το κείμενο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μελό.

Αλλά υπάρχουν και περιστάσεις που η αισθητική αποκτά δευτερεύουσα σημασία.

Ναι, θα μπορούσε να πει κανείς για το τρίπτυχο Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια.

Αλλά όταν το τρίπτυχο αυτό δεν χρησιμοποιείται αλαζονικά και μισαλλόδοξα, η δαιμονοποίησή του μας οδηγεί στο άλλο άκρο.

Ναι, θα μπορούσε ακόμη να προσθέσει, ότι η καταχώρηση σε πλαίσιο πιθανώς κοστίζει αρκετά, καθώς και ότι το κοιμητήριο είναι στην Κηφισιά.

Αλλά και πάλι, ο αναμάρτητος ως προς το κυνήγι του χρήματος πρώτος τον λίθον βαλέτω.

Ναι, θα μπορούσε επίσης να ανιχνεύσει φαλλοκρατικές αντιλήψεις.

Αλλά το κάθε τι θα πρέπει να το εξετάζουμε υπό το πρίσμα της δικής του εποχής, όχι της δικής μας. Ειδάλλως είμαστε τυφλοί.

Ναι, το εντελώς πιθανότερο είναι πίσω από αυτήν την εξιδανικευμένη 56χρονη συμβίωση να κρύβονταν και ψέμματα και υποκρισίες και καταπίεση.

Αλλά τα όποια ενδεχόμενα ψέμματα, υποκρισίες και καταπίεση δεν μπορεί παρά να ήταν η μία πλευρά του νομίσματος.

Είναι λοιπόν η άλλη πλευρά του νομίσματος, είναι η επανάληψη των κοσμητικών επιθέτων, είναι η υπερβολή στους χαρακτηρισμούς, είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη μέτρου που φανερώνει μια γνήσια αγάπη, είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη μέτρου που συγκινεί προβάλλοντας ένα πρότυπο σχέσης το οποίο τείνει να καταπιεί η εποχή μας, τείνει να το καταπιεί προβάλλοντας άλλα πρότυπα, με τα δικά τους καλά και τα δικά τους κακά, προβάλλοντας ένα διαφορετικό τύπο νομίσματος, με τις δικές του δύο πλευρές.

Ναι, κι εγώ με το νόμισμα το σημερινό συναλλάσσομαι.

Αλλά δεν ξέρω αν είναι σωστό εναντίον λάθους ή απλά νόμισμα εναντίον νομίσματος, συν εναντίον πλην, τρόπος ζωής εναντίον τρόπου ζωής, αυτά που κερδίζεις εναντίον αυτών που χάνεις.

Η γιαγιά μου φοβόταν τον παππού μου, ένας φίλος μου φοβάται την μοναξιά, ένας άλλος φοβάται να κάνει αληθινή σχέση και να δεθεί με έναν άνθρωπο, ένας άλλος φοβάται την ελευθερία, ο παππούς μου αγαπούσε την γιαγιά μου.

Έξι χρόνια μετά πάει ακόμα συχνά στο νεκροταφείο.

Και τι μ' αυτό; Σωστό κι αυτό.

Κι όταν οι ιστορίες σου αρχίσουν να ελαττώνονται, κι όταν ο κόσμος θα σταματήσει να σε αντιμετωπίζει ως δώρο, κι όταν καταλάβεις ότι έφτασε η περίοδος των εκπτώσεων, πρόσεχε να δεις μην τυχόν και στην πορεία έχασες κάτι που άξιζε.

Επειδή διψούσες ή επειδή φοβόσουν.

Ο ρόλος σου είναι πάντα στην μέση, με το ένα μάτι θύμα με το άλλο θύτης, και με τα δυο ανώριμος, και με τα δυο περίεργος, ψάχνοντας να βρεις τι παίζει, τι τελικά αξίζει, τι είναι αυτό που το λένε αγάπη και σε τι βαθμό εξαρτάται από αυτό που εισπράττεις από τον άλλο.

Κι αν νομίζεις ότι τώρα μιλάω για μένα, ναι για μένα μιλάω, αλλά ταυτόχρονα δεν μιλάω για μένα, μιλάω εναλλάξ για μένα και για σένα, κι έτσι ίσως βρεις κάτι απ' τον εαυτό σου στην μία πρόταση, ίσως στην άλλη, ίσως σε καμία, ίσως έχεις πια κατασταλάξει και έχεις απαντήσει μέσα σου στις δυο - τρεις βασικές ερωτήσεις, όπως στο τι είναι αυτό που θέλεις, τι είναι αυτό που σου ταιριάζει, τι είναι αυτό που σε ενθουσιάζει, τι είναι αυτό που σε γαληνεύει.