Oι κύκλοι στα μάτια

-Τα βάλατε όμως με τα νυχτερινά κέντρα και μετά πήγατε σε ένα τέτοιο.

«Πήγα να δω πώς γλεντάτε, φίλοι μου, όσοι τουλάχιστον γλεντάτε σ' αυτά τα μέρη, μετά από 30 χρόνια που σας άφησα. Ε, λοιπόν γλεντάτε το ίδιο και χειρότερα. Σας πειράζει που σας το λέω; Πήγα εκεί να δω τι γίνεται και γιατί ήθελα να περάσω κι εγώ καλά μαζί σας. Τελικά, ξενύχτησα μέχρι τις 6 το πρωί κι εσείς μεθύσατε και καλαμπαλικιαστήκατε».

- Μέχρι τις 6 το πρωί; Πω - πω, φαντάζομαι τους κύκλους στα μάτια σας. Και μετά καπάκι στην οικοδομή, έτσι; Αφήστε μην απαντάτε, να μην σας φέρνω σε δύσκολη θέση, είστε σεμνός και απεχθάνεστε την περιαυτολογία και την αυτοπροβολή. Να σας ρωτήσω κάτι άλλο όμως. Αν αντιλήφθηκα σωστά την προηγούμενη απάντησή σας, η συμμετοχή σας στο σχήμα με τον Ρέμο ήταν ένα είδος μυστικής αποστολής; Λειτουργήσατε δηλαδή ως μυστικός πράκτορας της Αισθητικής Αστυνομίας, παριστάνοντας ότι πήγατε με τα νερά των ποταπών, όπως ο Βίνι Τερανόβα στο παλιό αγαπημένο σίριαλ;

«Ναι, τώρα πλέον μπορώ να το αποκαλύψω: ήμουν undercover. Πήγα, είδα, κατέγραψα».

- Να περιμένουμε συλλήψεις;

«Δεν θα το απέκλεια καθόλου. Οσονούπω ασκούνται οι πρώτες ποινικές διώξεις».

- Μήπως όμως είστε λίγο υπερβολικός, μήπως βάζετε λίγη σάλτσα; Υπήρξαν πράγματι άνθρωποι που μέθυσαν; Τους είδατε με τα μάτια σας; Το φαινόμενο της μέθης φαντάζει αρκετά παράταιρο για κυριλέ σκυλάδικο.

«Γνωρίζοντας την κακοπιστία με την οποία αντιμετωπίζεται το κάθε τι που λέω, φρόντισα και γινόταν κάθε βράδυ, σε κάθε τραπέζι, αμέσως μετά την πληρωμή του λογαριασμού, αλκοτέστ (το οποίο το μαγαζί το χρέωνε μαζί με τα λουλούδια)».

- Πολύ προνοητικό εκ μέρους σας. Καταλαβαίνω ότι έχετε δέσει την υπόθεση απ' όλες τις πλευρές και ότι οι μεθύστακες βρήκαν το δάσκαλό τους. Αλλά πείτε μου, το έτερον ρήμα που χρησιμοποιήσατε τι ακριβώς σημαίνει;

«Το καλαμπαλικιάζομαι;».

- Ω, γιέα.

«Κοιτάξτε, για παράδειγμα, όταν κάποιος καλαμπαλικιάζεται, αντί να συγκεντρωθεί στα παραπονεμένα λόγια που 'χουν τα τραγούδια μας, συγκεντρώνεται στα μπούτια της συνοδού του».

- Παραπονεμένα μπούτια δεν έχουν τα τραγούδια σας, αυτό είναι αλήθεια και πρέπει να σας το πιστώσουμε. Μα, αλήθεια, πώς αντέξατε τόσον καιρό μέσα σε ένα χαμαιτυπείο; Δεν υπήρξαν στιγμές που θέλατε να πετάξετε την μάσκα και να πείτε: ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ ΣΑΝ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΑΣ;

(Αναστενάζει βαθιά και κοιτά στο κενό) «Κάθε βράδυ, ήταν χωρίς υπερβολή εκατοντάδες οι φορές που έφτασα στο αμήν. Αλλά μου είχε ανατεθεί από την Υπηρεσία μια αποστολή και έπρεπε να την φέρω εις πέρας, ανεξαρτήτως του προσωπικού μου κόστους».

- Μια τελευταία ερώτηση: Θα σας δώσει τουλάχιστον η Υπηρεσία κάποιο μπόνους;

(Χαμογελώντας πικρά) «Αστειεύεστε; Εδώ δεν είχε προβλεφθεί κονδύλι να καλύψει τα κουστούμια που έπρεπε να φοράω κάθε βράδυ. Μέσα μπήκα, καλέ μου φίλε, από αυτήν την υπόθεση. Μέσα».

- Μέσα στις καρδιές μας, κύριε Γιώργο.