Το τέρας

Τον βαθύ του ύπνο διέκοψε απότομα μια κραυγή. Ανακάθισε στο κρεβάτι, άνοιξε το φως και συνειδητοποίησε ότι ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα και ότι έτρεμε. Άρχισε να θυμάται τον εφιάλτη του και ότι η κραυγή ήταν δική του. Στον εφιάλτη του ο αριστερός του ώμος ζωντάνευε και γινόταν ένα αποτρόπαιο τέρας που δάγκωνε το πρόσωπό του και τον κατασπάραζε.

Δεν διανοήθηκε καν να ξανακοιμηθεί. Το άλλο πρωί πήγε στον ψυχαναλυτή του μην τολμώντας να στρέψει το βλέμμα του προς τον ώμο του. Φοβόταν μήπως ανά πάσα στιγμή ο εφιάλτης ζωντανέψει και το τέρας ξαναβγεί.

«Πρέπει επιτέλους να το παραδεχθείς» του είπε ο ψυχαναλυτής. «Eίναι μάταιο να το αρνείσαι. Είσαι ωμοφοβικός».