Πέμπτη, Μαρτίου 16, 2006

Συγγνώμη για την κοινοτοπία,

αλλά έχει αποφανθεί τελικά η επιστήμη, για το τι έχει μεγαλύτερη σημασία;
Πώς βλέπουν τα μάτια σου τον άλλον
ή
πώς βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια του άλλου;

12 Comments:

At 3/16/2006 11:23:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εξαρτάται ποιος από τους δύο έχει πιστόλι.

 
At 3/17/2006 02:33:00 π.μ., Blogger cheshire cat said...

ίσως ένας νοητός καθρέφτης στο ενδιάμεσο να λύσει την απορία.

 
At 3/17/2006 11:57:00 π.μ., Blogger mario said...

νομίζω ότι μεγαλύτερη σημασία έχει να "βλέπουμε", γενικά, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέριες που αλλάζουν σημασία κάθε στιγμή ανάλογα τι σκεφτόμαστε και τι μας συμφέρει.
καλημέρες

 
At 3/17/2006 02:47:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το ίδιο δεν είναι;

 
At 3/17/2006 03:18:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εχει σημασια ποιος εισαι εσυ και ποιος ειναι αλλος.στους ανθρωπους το μηδεν δεν παραγει.

 
At 3/17/2006 03:52:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Όχι, Γιώργη, δεν είναι. Το ίδιο σου ακούγεται εσένα; Σε μια σχέση δεν κοιτάζουμε μόνο ένα άλλο πρόσωπο, κοιτάζουμε και τον εαυτό μας (μέσω του τρόπου που το άλλο πρόσωπο μας κοιτά).
Μπορεί σε μια σχέση να βλέπουμε το άλλο πρόσωπο ως οπτασία, αλλά τον εαυτό μας ως μαλάκα.
Μπορεί πάλι σε μια σχέση να βλέπουμε το άλλο πρόσωπο ως μικρότερης λάμψης οπτασία, αλλά τον εαυτό μας ως παλικάρι.

 
At 3/17/2006 04:34:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Λαθρεπιβάτη, πολύ όμορφο.
J95, εξαρτάται βέβαια και πού θα το στρέψει το πιστόλι :)
Γάτε του Τσεσάιρ, οι καθφέφτες, νοητοί ή μη, είναι καμιά φορά ανόητοι.
Μario, έχεις ένα δίκιο.
Αnonymous, δεν σε πιάνω.

 
At 3/17/2006 05:28:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το δεύτερο, κατά πάσα πιθανότητα. Έτσι κι αλλιώς υπάρχει αδιάκοπη εναλλαγή ανάμεσα στα δύο. Αλλά αν βλέπεις τον εαυτό σου με ένα αμετάβλητο και αξεκούνητο τρόπο, πιθανότατα μάλιστα με τον τρόπο που σε πρωτοκοίταξαν σαν άνθρωπο, αναπόφευκτα υποβάλλεις το ίδιο τρόπο και στον άλλο και επαναλαμβάνεις με όλους το ίδιο σενάριο, άρα αντιμετωπίζεις τους άλλους σαν να είναι ο ίδιος άνθρωπος πάντα, άρα εσύ ποτέ δεν βλέπεις τους άλλους. Είναι πιθανότατα υγιέστερο να μπορείς (σχετικά) να βλέπεις τον όποιο άλλο που έχεις μπροστά σου, κι όχι ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΑΛΛΟ στη θέση του. Για περισσότερες πληροφορίες και μπέρδεμα δοκιμάστε λίγο Λακάν και αν τον καταλάβετε, ειδοποιήστε με κι εμένα.:)

 
At 3/17/2006 05:57:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Πολύ ενδιαφέρον. Φαντάζομαι όμως, ότι σε περιπτώσεις όπως αυτή που αναφέρετε, σε περιπτώσεις δηλαδή, που αφενός μεν βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τα δικά μας μάτια και μόνο, αφετέρου δε δεν βλέπουμε στ΄αλήθεια τον άλλο, αλλά μονάχα τον προκαθορισμένο ρόλο του, δεν μπορούμε να μιλήσουμε στην πραγματικότητα για σχέση. Η σχέση προϋποθέτει πάντοτε δύο και η σχέση σημαίνει πάντοτε εξάρτηση από τον άλλον.

 
At 3/17/2006 06:41:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Συμφωνώ. Μάλλον λέμε πάνω κάτω το ίδιο.

 
At 3/20/2006 02:46:00 μ.μ., Blogger alombar42 said...

Ψηφίζω το δεύτερο, για έναν απλό λόγο: στην πρώτη περίπτωση έχεις μία διαδρομή (από το Α στο Β), ενώ στη δεύτερη δύο (από το Α στο Β και πίσω στο Α) και σίγουρα αυτό προσφέρει περισσότερη λεπτομέρεια.
Για την επιστήμη δεν ξέρω :)

 
At 3/05/2007 08:55:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Looking for information and found it at this great site... Sticker plotters http://www.cialis-levitra-7.info/trash-levitra.html diabetis erectile dysfunction Zyrtec reactions children

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home