Γοριλολογώντας

- Τελικά τα πάντα είναι θέμα μεγέθους· ή εν πάση περιπτώσει τα πάντα είναι σχετικά· ή εν πάση περιπτώσει τα πάντα εξαρτώνται από την οπτική γωνία θέασής τους: ο πεντάμετρος Κονγκ, συγκρινόμενος με τις διαστάσεις του τοπίου, σε ένα μακρινό πλάνο στο οποίο κάθεται στην άκρη ενός βράχου ατενίζοντας το ηλιοβασίλεμα, δεν μας φαίνεται πια φοβερός και τρομερός, αλλά γλυκούλης σαν οικόσιτο τέντυ μπέαρ.
- Ο ερωτισμός όλων των αρρένων ξεκινά να διοχετεύεται από τη χούφτα τους· πολλοί μάλιστα δεν σταματούν ποτέ να έχουν αυτή τη σχέση στοργής με την απόληξη του χεριού τους. Έργα τέχνης μπορούν να γεννηθούν από την απαράμιλλη αίσθηση ζεστασιάς και σιγουριάς που προσφέρει η επαφή με την παλάμη (είτε έργα για την μαλακία, είτε έργα απλώς μαλακίες). Ο Κονγκ όμως έφτασε στα άκρα και ερωτεύθηκε αυτή που έσφιγγε εκεί μέσα. Στη ζούγκλα και στη Νέα Υόρκη την κοπανάει πάνω - κάτω και βρυχάται στη διαπασών. Ο Κονγκ είναι μερακλής. Ίσως για αυτό και να τον είπαν βασιλιά. Κονγκ, ο Βασιλιάς. Κονγκ, ο Μεγάλος Αυνάνας.

- Η μόνη στιγμή της ταινίας που ο Κονγκ αδιαφορεί για την κοπέλα, είναι όταν έχει κάτσει να δει το ηλιοβασίλεμα κι αυτή, για να τον διασκεδάσει, του κάνει τον κλόουν. Εδώ ο ποιητής θέλει να μας πει ότι, μπροστά στο μεγαλείο της φύσης, κάθε ανθρώπινο, σκηνοθετημένο, τεχνητό θέαμα είναι ασήμαντο.
- Ό,τι και να λέμε, οι γυναίκες δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία σύγκρισης ανάμεσα σε έναν συγγραφέα και σε έναν θεόρατο δασύτριχο γορίλα. Καλή η ευαισθησία, αλλά αρκεί να είναι πρόσθετο στην ωμότητα, αρκεί να είναι το διάλειμμα και όχι ο κανόνας. Ο γορίλας μπορεί να τις έχει απαγάγει, μπορεί να έχει σκορπίσει τον όλεθρο γύρω του, αλλά όταν τους κάνει ένα νάζι λιώνουν σαν παγωτό έξω απ΄την κατάψυξη. Ο γορίλας, ό,τι κι αν κάνει, όσους κι αν σκοτώσει, είναι κατά βάθος ψυχούλα. Ο συγγραφέας, αντίθετα, μπορεί να έχει αφιερώσει τη ζωή του σε αυτές, μπορεί να τους πηγαίνει καθημερινά λουλούδια και να γράφει αριστουργήματα γι΄αυτές, αλλά μία φορά να σηκώσει τον τόνο της φωνής του θα κατηγορηθεί για βαρβαρότητα. Ο συγγραφέας μπορεί αύριο να πάρει Πούλιτζερ, Νόμπελ, ακόμη και Αρίων. Τρίχες. Τρίχες δεν έχει σαν τον γορίλα, που γρυλλίζει αποτυγχάνοντας να αρθρώσει μια λέξη και οι γυναίκες δακρύζουν από την συγκίνηση, επειδή γρύλλισε τρυφερά και η ματιά του είπε όσα δεν μπορούν να πουν τα άπαντα του Σαίξπηρ. Πνεύμα - Κορμί, σημειώσατε δύο. Οι γυναίκες θα καταφύγουν στην αγκαλιά του συγγραφέα, μόνο όταν ο γορίλας σπάσει τα μούτρα του. Τις προσμένει τότε μια ζωή αφόρητης μελαγχολίας που θα διακόπτεται από υγρά όνειρα. Εκεί, στα όνειρα, θα ξαναγυρνάνε στην ζούγκλα, θα ξαναμυρίζουν την σαγηνευτική γοριλίλα, θα τις ξανασηκώνει ψηλά σαν κλαράκι, θα σκοτώνει δεινόσαυρους για πάρτη τους και μετά θα χτυπάει τα χέρια του στο στήθος: ο προστάτης μου - ο ήρωας μου - ο γορίλας μου - o άνθρωπός μου - ο άγγελός μου - ο θάνατός μου. Κι αν οι γυναίκες θα καταφύγουν στην αγκαλιά του συγγραφέα μόνο όταν ο γορίλας σπάσει τα μούτρα του, η μοναδική ελπίδα που απομένει στους μπλόγκερς είναι να σπάσουν κάποτε κι οι συγγραφείς τα μούτρα τους· στο μεσοδιάστημα θα εξακολουθήσουν να ποστάρουν.

- Ο Κονγκ αγαπά την πρώτη ξανθιά που αντικρύζει στη ζωή του και της μένει εντελώς πιστός μέχρι το τέλος. Στη Νέα Υόρκη συναντά κι άλλες ξανθιές, αλλά τις απορρίπτει βίαια. Ο Κονγκ έχει ψυχή μονογαμικού και σώμα παρθένου, ο Κονγκ είναι μονοαγαμικός.

- Ο Κονγκ ερωτεύεται ένα κορμί; Μπα. Ερωτεύεται το επόμενο εξελικτικό του στάδιο; Μπα. Ερωτεύεται ένα πρόσωπο; Μάλλον. Ένα πρόσωπο σχηματισμένο κατ΄ εικόναν και καθ΄ομοίωσιν ενός άλλου. Αν υπήρχε Queen Kong ποιά θα προτιμούσε ο βασιλιάς; Θα ερωτευόταν την όμοιά του ή την ομορφότερη; Λαχταράμε αυτό που μας μοιάζει ή αυτό που μας ξεπερνά; Οι γορίλες μοιάζουν στον Θεό; Όταν ο άνθρωπος ήταν ακόμη γορίλας, τίνος εικόνα ήταν και σε ποιόν ομοίαζε;