Κρίμα δεν είναι;

Στέκεσαι στο κατάστρωμα ενός πλοίου, το πέλαγος απλώνεται ήρεμο εμπρός σου, ο ήλιος λαμπυρίζει στα νερά και τα συναφή, ατενίζεις ώρα πολλή και τελικά αναρωτιέσαι: "Κρίμα δεν είναι, τέτoιες τεράστιες εκτάσεις να μένουν αναξιοποίητες; Κρίμα δεν είναι, να μην έχουν χτιστεί ακόμη οι ωκεανοί;"

Θάλασσα, απολύτως σεβαστά τα συμφέροντα των πλοιοκτητών, αλλά, λυπούμαστε, δεν πάει άλλο. Τα βάλαμε κάτω και σε βρήκαμε ασύμφορη. Θα σε μπαζώσουμε, θα σε τσιμεντώσουμε, θα χτίσουμε πάνω σου και γαμώ τα εμπορικά κέντρα.

Εμείς θα σκίσουμε τις θολές γραμμές των οριζόντων.