καμία ψυχή σε κανένα στόμα
Αυτό δεν είναι ένα πολιτικό ποστ· τουλάχιστον, δεν είναι μόνο πολιτικό.
Αυτό δεν είναι ένα προεκλογικό ποστ· κι αν σχετίζεται με τις εκλογές, είναι περισσότερο μετεκλογικό.
Αυτό είναι ένα ποστ με αφορμή ένα σύνθημα στο οποίο έπεσε χθες το μάτι μου τυχαία· και που βλέποντάς το συνειδητοποίησα πως θα μπορούσε να είναι το τελικό σημείο αναφοράς, το τελικό πρόταγμα: καμία ψυχή σε κανένα στόμα.
Καμία ψυχή σε κανένα στόμα· αυτό, τί άλλο από αυτό;
Από τις πάσης φύσεως σχέσεις εξουσίας -οικογενειακές, επαγγελματικές, ερωτικές και άλλες- ως το γενικότερο τρόπο και ρυθμό ζωής σε καιρούς κρίσης και σε καιρούς μη κρίσης,
και από παραμέτρους που δεν εξαρτώνται από τις ανθρώπινες σχέσεις και την οργάνωση των κοινωνιών, όπως υπαρξιακές σταθερές (η φθορά της ηλικίας, η θνητότητα) ή ασταθείς (αιφνίδια προβλήματα υγείας),
ένα σωρό παράγοντες τείνουν να βάζουν τις ψυχές στα στόματα.
«Σαν το σκυλί» είναι τα τελευταία λόγια του Γιόζεφ Κ και όλη η «Δίκη» η ψυχή του στο στόμα του.
Καμία ψυχή σε κανένα στόμα· σε διαπροσωπικό επίπεδο ας το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας: αν είμαστε οι ισχυροί της όποιας σχέσης, να μην φέρνουμε τον άλλο εκεί - αν είμαστε οι ανίσχυροι της όποιας σχέσης, να μην καταδεχόμαστε να φτάσουμε ως εκεί.
Καμία ψυχή σε κανένα στόμα· σε πολιτικό επίπεδο, όχι άλλη ιδεολογία της επικράτησης του ισχυρότερου, όχι άλλος κοινωνικός δαρβινισμός, όχι άλλο οι νικητές τα παίρνουν όλα κι οι χάμενοι τίποτα.
Καμία ψυχή σε κανένα στόμα· σε εκλογικό επίπεδο δεν αναθέτουμε σε κανένα κόμμα να διαχειριστεί με καλύτερους όρους ταπεινώσεις, εξανδραποδισμούς, ασφυξίες, εκβιασμούς, πιστόλια στο μέτωπο· πολύ περισσότερο δεν αναθέτουμε στον ΣΥΡΙΖΑ να αποδειχθεί λίγος, ψεύτης, δειλός, δεν του αναθέτουμε να επισφραγίσει τη ψυχή μας στο στόμα μας.
Καμία ψυχή σε κανένα στόμα· του αναθέτουμε να αποδειχθεί αντάξιος των περιστάσεων, των εκ των πραγμάτων ασφυκτικών και εκβιαστικών περιστάσεων, έτσι ώστε αν δεν κατορθώσει να φέρει το επιθυμητό διαπραγματευτικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον να μην υποχωρήσει, καταρρεύσει, και μαζί του κι εμείς.
Καμία ψυχή σε κανένα στόμα· είναι ουτοπικό πρόταγμα, αλλά όταν δεν έχεις ουτοπίες, η ψυχή σου είναι ήδη τοποθετημένη στο στόμα σου και έχεις εσωτερικεύσει τον εξευτελισμό σου ως αναγκαίο κακό, ως δομικό στοιχείο του κόσμου, ως το ήθος με το οποίο θα πορευτείς τα χρόνια της ζωής σου, μέχρι να απαλλαγείς από το βάρος της ανασφάλειάς της και να πέσεις στην πιο ασφαλή αγκαλιά απ' όλες: την αγκαλιά του θανάτου, εκεί που κανείς πια δεν απαιτεί από σένα να είναι γενναίος, ζωντανός, όμορφος, να συγκρούεσαι και να διεκδικείς να ζείτε κι εσύ και όλοι οι άλλοι δίπλα σου σαν άνθρωποι και όχι σαν σκυλιά.
2 Comments:
Δάκρυσε. Ναι, το δεξιό μου μάτι συγκινήθηκε. Κοίταζα το δάκρυ να κυλά αργά στο δεξιό μου μάγουλο και τάχασα. Ήξερα τη διχασμένη μου προσωπικότητα, ήξερα πως πάντα δάκρυζε μόνο το αριστερό μου μάτι αλλά τέτοιο πράμα δεν το περίμενα, να δακρύζει μόνο το δεξιό μου και το άλλο, το αριστερό, να με κοιτάζει ατάραχο ψυχρά σαν πεθαμένο. Φοβήθηκα, δεν άντεξα και πήρα το θάρρος να ρωτήσω. Έι, εσύ, αγαπημένο μου αριστερό μου μάτι δεν ένοιωσες τίποτα, δεν συγκινήθηκες;
Όχι ρε, μου βροντοφώναξε, όχι δεν συγκινήθηκα και φταις εσύ. Εγώ; Ναι εσύ ρε, γιατί εσύ δε μ΄’εβαλες μικρό ματάκι ακόμα να διαβάσω όλη τη μαρξιστική βιβλιοθήκη, εσύ ρε δεν με πήγαινες μεσάνυκτα στα εργοστάσια να δω πως βάζουν κολωδάκτυλο στους εργάτες που μέναν στις παράγκες της Νίκαιας, εσύ ρε δεν με πήγαινες στην Ελβετία να δω τις βίλες, εσύ ρε δε μου΄μαθες να γελάω με την “Ευρώπη των εργαζομένων”, εσύ ρε δε μ΄έμαθες να μην πιστεύω στην ψυχή και να μη φοβάμαι τον θάνατο; τι θέλεις τώρα να τα ξεχάσω όλα και να δακρύσω με το φλούφλικο σύνθημα που δάκρυσε το δεξιό σου μάτι;
Όχι βρε, του λέω, όχι βρε αγαπημένο μου αριστερό ματάκι δεν σου λέω να τα ξεχάσεις όλα, το αντίθετο, αλλά να, με όλα αυτά που γίνονται εδώ, με όλα αυτά που γίνονται στην Ευρώπη, είπα κι εγώ για πρώτη φορά να μην πάω να ψηφήσω με την βεβαιότητα πως δεν αλλάζει τίποτα αλλά με την ελπίδα πως κάτι μπορεί να αλλάξει, άλλωστε, εσύ δε μου τόμαθες αυτό; Γι αυτό σου λέω, κάνε μου τη χάρη και πες μου ένα σύνθημα που να συγκινεί λίγο κι εσένα να πάω να ψηφήσω για πρώτη φορά, μια φορά, και με τα δύο μάτια δακρυσμένα, χωρίς άγχος.
Μαλάκωσε, γυάλισε λίγο, δεν ξέρω αν ήταν από τρέλα ή αν συγκινήθηκε αλλά μαλάκωσε.
Άντε βρε, μου λέει, θα σου κάνω τη χάρη , άντε , πήγαινε σε κείνον τον τοίχο και γράψε από κάτω, και κανένα δάκτυλο σε κανέναν κώλο , φλούφλικο κι αυτό , αλλά αφού θες να δοκιμάσεις και την ελπίδα, άντε να ψηφήσεις ότι θες χωρίς άγχος, για μια φορά, μόνο.
Άντε μετά από τέτοιο κείμενο να αποφασίσεις που θα πάει η ψήφος... Μα τί λέω, ΔΕΝ ψηφίζω, δεν έχω δικαίωμα εκλέγειν, είμαι ΞΕΝούδης... Άλλοι ψηφίζουν για μένα, έτσι κι αλλιώς, ΑΛΛΟΙ κυβερνούν.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home