Απ' τα άστρα χύθηκε καφές

Διάβαζε τα άστρα, του διαβάζαν τον καφέ, του ρίχναν τα χαρτιά, 

μέχρι που απ' τα άστρα χύθηκε καφές κι απ' τα χαρτιά ξεφύγαν οι φιγούρες,

μέχρι που οι λέξεις γέμισαν με ρο και τα σχήματα σημάναν αριθμούς,

μέχρι που ονόματα ημερών άρχισαν να τέμνουνε το συνεχές του χρόνου,
γιατί παλιά όλη η στεριά ήταν ένα κι όλη η θάλασσα το ίδιο
κι ο κάθε χρόνος κρατούσε είκοσι μέρες παραπάνω
και ένα από τα αδιάβαστα ακόμη άστρα έπεσε πάνω στη γη
κι έτσι τους δεινόσαυρους τους λέμε πια πουλιά
και εξέλιξη στην εξέλιξη στην εξέλιξη φτιάχτηκε ο άνθρωπος
κι από τότε που φτιάχτηκε είναι δεμένος με αόρατα σχοινιά,
που με τη σειρά τους είναι δεμένα μεταξύ τους κόμπο
κι ο κάθε άνθρωπος είναι δέσμιος των δικών του κόμπων,
κι η εξέλιξη προσπαθεί να τους λύσει ή -έστω- χαλαρώσει,
αλλά αυτά τα πράγματα παίρνουν εκατομμύρια χρόνια
κι ο κάθε άνθρωπος έχει στη διάθεσή του πολύ λιγότερα,
με αποτέλεσμα να διαβάζει τα άστρα, τον καφέ και τα χαρτιά,
και πάνω απ' όλα τα τραγούδια του Κοέν,
εν - δυό, εν - δυό, ώσπου να γίνουν τα δύο - εν.