Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006

Η Αγγελική

H Aγγελική, συμβασιούχος υπάλληλος του δημοσίου, ετών 30 και 3 μηνών, εξωτερικής εμφάνισης μετρίας, εσωτερικού κόσμου όχι εξαιρετικά λαμπερού, με 1 1/2 καλή φίλη, χωρίς σχέση τα τελευταία 5 χρόνια και 4 μήνες, συγκάτοικος ανέκαθεν της οικογενείας της, είδε χθες βράδυ στον ύπνο της πως της συνέβη ξαφνικά ένα πολύ μεγάλο καλό: ερωτεύθηκε κεραυνοβόλα, ο κεραυνός ήταν αμοιβαίος, η ζωή της είχε αλλάξει, η ευτυχία είχε αντιληφθεί τελικά την ύπαρξή της.
Ξύπνησε σε μια ακόμη ίδια μέρα κι όταν συνήλθε ένιωσε ότι πνίγεται.
Το επόμενο βράδυ είδε στον ύπνο της πως της συνέβη ξαφνικά ένα πολύ μεγάλο κακό: οι γονείς της πέθαναν σε τροχαίο, είχε μείνει ολομόναχη στον κόσμο, η ζωή της είχε αλλάξει, η δυστυχία είχε αντιληφθεί τελικά την ύπαρξή της.
Ξύπνησε σε μια ακόμη ίδια μέρα κι όταν συνήλθε ένιωσε ότι πνίγεται.

19 Comments:

At 5/24/2006 10:12:00 μ.μ., Blogger holidays in the sun said...

...οσο κι αν στεκεσαι το ξερεις καλα,πως ολοι αυτοι που σε στηριζουν σε εχουν δεσει γερα...

 
At 5/24/2006 10:21:00 μ.μ., Blogger Ιφιμέδεια said...

Τέλειο κείμενο.
Ζηλεύω: θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ (as if...)

 
At 5/24/2006 11:49:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Συμπέρασμα>Ολοι εχουν δικαίωμα να ονειρευονται
ΚατεριναΚ

 
At 5/25/2006 12:30:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

εξαιρετικό! ομόκεντροι κύκλοι μέσα σε λίμνη. Θα θελα τη συνέχεια

 
At 5/25/2006 12:08:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ασε την αγγελικουλα ησυχη δεν ειναι ολοι για ολα μπορει να υπαρχουν ανθρωποι που να τους νοιαζει μονο να αναπνεουν

 
At 5/25/2006 01:05:00 μ.μ., Blogger Τζιτζίκος said...

ωραίο αλλα πρέπει να γράψεις και το συμπλήρωμα γιθα την 1 1/2 φίλη. π.χ. Η Μαρία μόνιμη στο δημόσιο ετών 36 με δυο παιδία και έναν γκόμενο (επίσης παντρεμμένο) και η Ελένη (αυτή είναι το 1/2) ετών 33 στέλεχος σε ιδιωτική εταιρία με μόνο δουλειά και 3 (διαφορετικούς) γκόμενους το μήνα.

Σεξ εντ δε σιτυ αλα γκρεκ

 
At 5/25/2006 01:47:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μου θύμησες εκείνο το επεισόδιο στο Twillight Zone με την Γη που πλησιάζει ή απομακρύνεται από τον Ήλιο.
(αυτό είναι κοπλιμέντο, αν δεν του φαίνεται!)

 
At 5/25/2006 05:30:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μετά το ατύχημα η Αγγελική πήγε εκδρομή με το ορφανοτροφείο ;
Εντάξει. Πλάκα κάνω.
Εκεί γύρω στα 30 αρχίζουν και βαράνε στις κυρίες τα καμπανάκια της μητρότητας.
Μαζί με τα καμπανάκια, αρχίζει και το τρελό πάρτι των ορμονών τους.
Έτσι αρχίζουν να βλέπουν ιππότες τη μια και τροχαία ατυχήματα την άλλη.
Ολντμπου, νομίζω ότι - πέραν του καλού κειμένου - είσαι μέσα πέρα για πέρα.
Το θέμα είναι γιατί μια 30άρα είναι μόνη της.
GeorgeS.

 
At 5/26/2006 12:12:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Aγαπητέ oldboy δεν νομιζω οτι η πρόθεση σου ήταν να κάνεις ένα σεξιστικό σχόλιο
αλλά ένα κείμενο έχει πολλές αναγνώσεις.Δεν ξέρω γιατί η "απογνωση" που έχει η Αγγελική είναι μονο γυναικείο χαρακτηριστικό.Εγώ το αναγνωρίζω πάντως στον εαυτό μου,έχω νοιώσει έτσι.
ΚατεριναΚ

 
At 5/26/2006 01:44:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Βαράγαν οι καμπάνες των Παρισίων και οι ορμόνες έκαναν πάρτυ στη Βραζιλία, κατερινάκι ;
Georges.

 
At 5/26/2006 02:41:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Αγαπητή ΚατερίναΚ, η αρχική μου πρόθεση ήταν το ποστ να μιλάει για άντρα. Όταν κατάλάβα ότι αν το έκανα έτσι θα μπορούσε να διαβαστεί σαν να μιλούσα για τον εαυτό μου, αποφάσισα να μιλήσω για μια γυναίκα. Άρα, όχι, δεν είχα σεξιστικές προθέσεις :)

 
At 5/26/2006 03:51:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Και να είχες δηλαδή, τι θα πείραζε ;
Μήπως θα σε τραβάγαμε video με το κινητό ;
Προς τι οι επεξηγήσεις για το τι ακριβώς είχες στο νου σου... Μας κουράζεις old-boy.
Εξάλλου το κατερινάκι, αναγνώρισε κάτι δικό της στο σχόλιο και μάλλον εκεί αναφέρετε και το δικό της σχόλιο.
georgeS.

 
At 5/26/2006 11:45:00 π.μ., Blogger fieryfairy said...

Μία δική μου ανάγνωση είναι ότι η ευτυχία και η δυστυχία (ή μάλλον αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως ευτυχία/δυστυχία) χωρίζεται από μια πολύ λεπτή γραμμή.
Αν η Αγγελ. έχανε τους γονείς της, δεν θα μάθαινε πλέον να ζει μόνη της, να είναι ανεξάρτητη, κάτι που ίσως της έφερνε μεγαλύτερη πληρότητα; Ή αν παντρευόταν, ποιος μας λέει πως στο μέλλον δεν θα ένιωθε το ανικανοποίητο κάποιου που πηγε από το σπίτι των γονιών στου άντρα της;
Every cloud has a silver lining.

 
At 5/27/2006 11:02:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν θα ήθελα να το συνεχίσω γιατί η "συνομιλία" θα πάρει άλλη μορφή,ο΄λόγος που επισκέπτομαι το blog είναι για να πω την αποψη μου και οχι για δημιουργήσω Προσωπικές αντιπαραθέσεις και δει στο "σπίτι" κάποιου άλλου(συγνώμη oldboy).Θα αναγνωρίσω ότι στο πρώτο μου σχόλιο για το " Πολίτες-Κράτη"ήμουν λίγο δεικτική και ίσως να παρεξηγήθηκα απο τον GeorgeS.Δεν είχα τέτοια πρόθεση.Να παρακαλέσω να κλείσει εδώ το θέμα
ΚατεριναΚ

 
At 5/27/2006 04:31:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Έχεις δίκηο ΚατερίναΚ.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να το συνεχίσουμε.
Και εγώ καινούργιος είμαι εδώ, αλλά έχω την αίσθηση πως δεν είναι το σπίτι κάποιου, αλλά το σπίτι όλων μας, υπο την έννοια πως μόνο με τη συμμετοχή μας αποκτά έννοια το blog.
Ο old-boy είναι μεν ο οικοδεσπότης, αλλά πρωτίστος είναι εκείνος που προκαλεί την επικοινωνία, την οποία δε μπορεί να ελέγξει, αλλά ακόμη και αν μπορούσε θα ήταν ανόητο να το κάνει.
Τέτοιοι χώροι, όπως αυτό το blog, είναι ο ορισμός αυτού που ονομάζουν οι αμερικανοί πολιτικοί αναλυτές "θύλακες ήπιων δυνάμεων".
Αυτοί οι "θύλακες" τους τρομάζουν γιατί δεν ελέγχονται και γιατί μπορούν να κινητοποιούν δυνάμεις, απο την άκρη του κόσμου στην άλλη.
Πάρε για παράδειγμα τη κίνηση της Γένοβα.
Δεν υπάρχει κάπου γραφείο, ούτε αντιπροσωπεία και εκείνοι που αρέσκονται να λένε ότι εκπροσωπούν τη κίνηση λένε ψέμματα και το κάνουν για τους δικούς τους λόγους.
Η Γένοβα λοιπόν κινητοποιείται ηλεκτρονικά, μέσο των blog και των e-mail και για το λόγο αυτό βλέπουμε ξαφνικά μπροστά μας χιλιάδες ανθρώπους απο όλα τα μήκη και τα κράτη της Γης να συναντιώνται στα πιο απίστευτα μέρη.
Επίσης δεν υπάρχουν δεικτικά και μη σχόλια.
Στόχος είναι να διατυπώνει κανείς ελεύθερα την άποψη και -- αν είναι δυνατόν --να την υπερασπίζεται μετά, όταν του την πέφτουν οι άλλοι.
Ως εκ τούτου και συγνώμη που μιλάω εκ μέρους του old-boy έχω την αίσθηση πως δεν υπάρχει λόγος να του ζητάς συγνώμη.
Είναι αλήθεια ότι καμιά φορά κάποιοι το παρατραβάμε. Αλλά το κάνουμε χάριν του παρατραβήγματος και όχι για κάποιον άλλο λόγο.
Οπότε κατερινάκι παιδί μου χαλάρωσε και απόλαυσε το, όπως κάνουμε όλοι μας. Δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις άβολα και περίεργα. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο οι μισοί απο εδώ μέσα θα έπρεπε να έχουμε εξαφανιστεί δια παντός, διότι έχουμε γράψει, αλλά έχουμε ακούσει και πολλά.
GeorgeS.

 
At 5/27/2006 06:19:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

GeorgeS, συμφωνώ ότι η επικοινωνία έχει πάντα τη δική της δυναμική και φυσικά δεν θα την πατρονάρω εγώ. Χαίρομαι που το βλέπεις και σαν σπίτι σου εδώ και μακάρι να το βλέπουν κι άλλοι έτσι. Ωστόσο, εκεί που δεν συμφωνώ είναι στο ότι δεν υπάρχουν δηκτικά και μη σχόλια. Υπάρχουν και τα χρησιμοποιώ και γω κατά κόρον. Απλά τα χρησιμοποιώ όταν είτε ξέρω τον άλλο (διαδικτυακά) κάποιον καιρό, είτε όταν μετέρχεται επιχειρημάτων που με ενοχλούν.

 
At 5/27/2006 11:57:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Old-boy, όταν γράφω πως δεν υπάρχουν δεικτικά σχόλια, εννοώ τον τρόπο με τον οποίο τα εισπράττουμε και όχι και τόσο τον τρόπο με τον οποίο τα γράφουμε.
Το δεικτικό σχόλιο το δέχομαι μόνο ως ένα ξεσηκωτικό που μας κάνει να πέρνουμε φωτιά στα καλά καθούμενα.
Ξέρεις, σα να γυρίζεις το κλειδί για να πάρει ο κινητήρας μπροστά.
Μόνο έτσι μπορώ να τα δω, διότι...έτσι μου αρέσει.
Τι να κάνω τώρα ; Ή είμαι πολύ γέρικο σκυλί για να μάθω νέα κόλπα ή δεν έχω εξελιχθεί καθόλου ως είδος.
GeorgeS.

 
At 7/19/2006 05:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

I say briefly: Best! Useful information. Good job guys.
»

 
At 1/08/2007 09:46:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

θελο να σε γνορισο στιλε στο gkoilakos@yahoo.gr

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home