Δευτέρα, Δεκεμβρίου 20, 2010

Η κατάλυση

Σε ακραίες καταστάσεις, οι κανόνες του θεάματος δεν νιώθουν και τόσο καλά, ο θεατής δεν αρκείται στον ρόλο του και περνά επιθετικά στη σκηνή.

«Εμείς στην ανεργία κι εσείς μες στη χλιδή, τιμήστε το τριφύλλι, τελειώνει η υπομονή», έλεγε το πανό στην αρχή του αγώνα και το σύνθημα στη διάρκειά του. Όσο για το ντου στο τέλος του, προφανώς και δεν ήταν ένα ταξικό ντου, αλλά it is in the humble opinion of this narrator, ότι δεν ήταν κι ένα αμιγώς οπαδικό ντου. Αν κερδίζαμε κανείς δεν θα μπούκαρε, αν δεν είμαστε άθλιοι φέτος κανείς δεν θα μπούκαρε, ωστόσο το ντου φάνηκε να είχε λίγο και τη διάσταση του συνθήματος. Εξίσου προφανώς, αν προλάβαιναν θα κοπανούσαν το ίδιο ή και περισσότερο με τους δικούς μας τους παίκτες του Ολυμπιακού Βόλου, που όλοι μαζί πρέπει να παίρνουν λιγότερα από τον Σισέ (παλίκαρος κανονικός, ήταν ο μόνος που δεν έτρεξε να φύγει), τον οποίο πιθανότατα δεν θα χτυπούσαν, εκτιμώντας το ότι σε αντίθεση με τους συμπαίκτες του αυτός φαίνεται να σέβεται και τους κανόνες του θεάματος και τα λεφτά που παίρνει. Ωστόσο υπήρχε και κάτι το διαφορετικό. Η εξέδρα δεν ήταν η συνήθης απογοητευμένη εξέδρα των φανατικών που κάνει την απογοήτευσή της χουλιγκανισμό. Ήταν μια εξέδρα που έβαζε την απογοήτευση που της προξενούσε η ομάδα της σε ένα γενικότερο πλαίσιο, που φαινόταν να βλέπει εκτός από την μικρή εικόνα του γηπέδου και την μεγαλύτερη. Σαν ο οπαδός να μην ήταν μόνο οπαδός αλλά και άνθρωπος που πρέπει να τα βγάλει πέρα στην υπέροχη νέα Ελλάδα που χτίζεται και σαν ο ποδοσφαιριστής να μην ήταν απλά ένας ποδοσφαιριστής που δεν αποδίδει τα αναμενόμενα, αλλά ένας ευνοημένος της κοινωνίας του θεάματος που δεν φαίνεται να έχει συναίσθηση πως όταν αλλάζουν οι κανόνες με τους οποίους ζούσε ως τώρα μια κοινωνία, αλλάζει και το αυτονόητο δέος απέναντί του και μετατρέπεται σε μια πολύ πιο ρεαλιστική και απομυθοποιημένη σχέση. Έτσι η εικόνα που λίγες δεκάδες οπαδοί χυμάνε σε 22 ποδοσφαιριστές που ως τώρα παρακολουθούσαν, μου μοιάζει περισσότερο κοντινή με την εικόνα του παρά λίγο λιντσαρίσματος του Χατζηδάκη, παρά με τις συνήθεις εικόνες οπαδικής βίας. Από την άλλη διόλου δεν αποκλείω να τα έχω δει όλα αυτά σε μια προβολή του μυαλού μου και το σκηνικό που εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μου να μην είναι παρά το μυριοστό επεισόδιο ανομίας και ξέφραγου αμπελιού της υπέροχης παλιάς Ελλάδας. Μην μπορώντας να δω με σιγουριά ούτε το παρόν, αφήνω να δει το μέλλον κάποιος αρμοδιότερος.

"Things are going to slide,

slide in all directions

Won't be nothing,

nothing you can measure anymore"

11 Comments:

At 12/20/2010 07:32:00 π.μ., Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Υπάρχουν μελέτες που συνδέουν την αθλητική βία -και την έντασή της- με τις εκάστοτε κοινωνικο-πολιτικές καταστάσεις. Κι αρχίζω να φοβάμαι ότι όσο προχωρά η μνημονιακή 'βία' τόσο θα εντείνονται και αυτά τα φαινόμενα. Ο φανατισμένος οπαδός βρίσκει την ευκαιρία και ξεσπά/εκτονώνεται στο γήπεδο. Το αθλητικό θέαμα, ελλείψει του άρτου, μετατρέπεται σε θέαμα και διάδραση βίας. Εξάλλου, και η βία πουλάει στα ΜΜΕ.

 
At 12/20/2010 09:27:00 π.μ., Blogger Lex_Luthor06 said...

Πρώτα ο Χατζηδάκης μετά ο Βύντρα.

Ποιος είναι ο επομένος;

Νίκος Μουρατίδης;
Αθηναΐς Νέγκα;

 
At 12/20/2010 02:32:00 μ.μ., Blogger ΣΠΙΘΑΣ said...

Δεν φταίνε, πάντα, "όλοι". Δεν φταίνε γενικώς και αορίστως, οι παίκτες ή οι πολίτες.

Δεν υπάρχουν καλοί "καπετάνιοι". Και αν υπάρχουν, τότε δεν βρίσκονται, προφανώς, στο προσκήνιο.

 
At 12/20/2010 03:10:00 μ.μ., Blogger squarelogic said...

Εγραφα προχτές στο μπλογκ της gatti:
"Το δυσάρεστο είναι οτι όσοι νομίζουν πως το "ντου" το έκαναν 50-100 "ανεγκέφαλοι" σφάλλουν οικτρά.
Στο καφέ που μαζοχιστικά πάλι πήγα να δω τη νέα εποποία ήταν πολλοί εκείνοι που φώναζαν απ το 70' 'τώρα θα φάτε το ξέλο που σας αξίζει"...Και δεν ήταν 18χρονα-20χρονα...Πολλοί Παναθηναικοί,φίλαθλοι κατά κανόνα κυριλλέ και όχι παρορμητικοί,είναι τόσο αγανακτισμένοι απ την αγωνιστική αδιαφορία των ακριβοπληρωμένων παικτών,και μάλιστα σε καιρούς που τα γλίσχρα τα εισοδήματα των ίδιων υφίστανται βίαιες περικοπές,που απαιτούν τιμωρία με την αρχέγονη τακτική της χειροδικίας...
Νομίζω οτι το φαινόμενο εντάσσεται στα πλαίσια της γενικότερης κατάστασης της ελλην.κοινωνίας ως χύτρα έτοιμη να σκάσει!
"

 
At 12/20/2010 03:33:00 μ.μ., Anonymous panos said...

Έτσι όπως το πας θα αγιοποιήσεις τους οπαδούς του ΠΑΟ.'Οχλος είναι, μαντρωμένος όχλος που αυτή την στιγμή τα βάζει με ότι βρίσκει μέσα στο γήπεδο είτε είναι ποδοσφαιριστές, είτε διαιτητές,είτε αστυνομικοί. Μην ψάχνεις να βρείς τίποτα καλό σε αυτούς τους ανθρώπους, το μυαλό τους το βυθίζουν συνεχώς, δεν έχουν κατεύθυνση και με αυτή την κρίση αλίμονο μας εάν βγουν έξω.

 
At 12/20/2010 04:59:00 μ.μ., Blogger celin said...

old boy,κι εγω πιστευω οτι ειναι ετσι οπως τα λες εσυ κ ο squarelogic.Φυσικα κ εχει σχεση με την οικονομικη κριση το ντου.
Τα ιδια νευρα εχουν ολοι,ντου καναν κ οι Παοκτζηδες στους παιχτες τους πριν λιγο καιρο,ντου κανανε κ οι Αεκτζηδες στον Μπαγεβιτς στην αρχη της χρονιας,θυμασαι που τον ψιλοδειρανε;

Εχει αμεση σχεση,ο θυμος των οπαδων με την απελπισια που νιωθουν οταν κοιταζουν τη τσεπη τους.Και το πανω στο ΟΑΚΑ το αποδεικνυει.

Σκεφτονται :"ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ,ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ.ΑΝ ΔΕ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ,ΘΑ ΣΕ ΤΡΕΞΩ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ"

Να πω κ κατι που δε θελουμε να πουμε;Τους ζηλευουμε κ λιγο,η μαλλον,τους φθονουμε.Εγω που τη βγαζω με φραγκοδιφραγκα,βλεπω τον αλλον να κυκλοφορα με τα καλυτερα αμαξια κ τις ομορφοτερες γκομενες,
ε ,εννοειται οτι αφορμη ψαχνω περισσοτερο για να τον τρεξω παρα να τον λατρεψω.

Και μεσα σε αυτα,υπαρχουν κ οι αξιες οπως ο Σισσε.Αλλα κ αυτον τον βλεπω να ξενερωνει κ να φευγει.

Υπαρχουν παντως αποτελεσματκοτεροι κ ωφελιμοτεροι τροποι να εκτονωνεις την οργη σου.Εδω ο κοσμος καιγεται,δε μπορουμε πια να ασχολουμαστε με τον Τζορβα και τον Αντωνιου

(αλλωστε υπαρχει κ ο Πενταστερος:)
εκει στο μπασκετ,δε νομιζω να εχουμε τρεξιματα!Τις πραγματικες αξιες,ακομα κ μεσα στη θολουρα μας,τις αναγνωριζουμε!)

 
At 12/20/2010 05:30:00 μ.μ., Blogger Δημητρης μπουρας said...

Tetoia einai h katastash pleon, pou h psuxologia twn anthrwpwn exei allaksei. H olh katastash pleon mas exei metatrepsei se biaia kai agxwtika plasmata, gegonos pou bgainei se kathe tomea ths kathimerinothtas. Exeis dikio se auto to keimeno sou sxetika me to sugkekrimeno peristatiko kai dn tha aporhsw an akousw kai gia kati analogo se kati polu pio aplo.

 
At 12/20/2010 05:38:00 μ.μ., Blogger ΑΦ said...

Δεν έχεις άδικο, και η δική μου άποψη είναι ότι το ντου και η όλη φάση είχε διαφορετική αίσθηση.

Εντύπωση μου έκανε το σπριντ-μαλιοκούβαρα του Καραγκούνη, μόλις μυρίστικε τι συμβαίνει.

Πλάκα είχε στο τέλος που οι εισβολείς, δεν είχαν με τι να ασχοληθούν και άρχισαν να κλωτσάνε τις μπάλες.

Για να συμπληρωθεί η σουρεαλιστική εικόνα, το ματς το είδα μέσω internet, από αλβανικό συνδρομητικό κανάλι.

 
At 12/20/2010 06:35:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

«Έτσι όπως το πας θα αγιοποιήσεις τους οπαδούς του ΠΑΟ».
Δε νομίζω να κάνω αυτό, Πάνο.

 
At 12/20/2010 10:25:00 μ.μ., Blogger non simone said...

Συμφωνώ κι εγώ oldboy με όσα λες και με squarelogic & celin. Δεν νομίζω οτι είναι κατευθυνόμενοι, οργανωμένοι οπαδοί, αλλά οργισμένοι καθημερινοί άνθρωποι. Οργισμένοι, είτε με αυτό που (ξανα)συμβαίνει στον Παναθηναϊκό, είτε με αυτά -τα πρωτοφανή στο μέγεθος τουλάχιστον- που συμβαίνουν στη χώρα.
Είναι λυπηρό και νιώθω περίεργα, γιατί ενώ υπάρχουν εμφανείς λύσεις, δε μοιάζουν να είναι πραγματοποιήσιμες ή/και στην "αντζέντα" των διοικούντων....

 
At 12/21/2010 01:40:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Non Simone, νομίζω πως -είτε σωστά είτε λάθος- τείνουμε πια να εξετάζουμε σχεδόν τα πάντα υπό το πρίσμα της κρίσης. Έτσι όπως το ντου των οπαδών μου φάνηκε να έχει τον χαρακτήρα που αναφέρω στο ποστ, έτσι και δεν μπορώ παρά να δω τις σημερινές εξαιρετικά δυσοίωνες εξελίξεις στα ιδιοκτησιακά - διοικητικά όχι όπως θα τις έβλεπα πριν ένα χρόνο, αλλά ως στενά συνδεδεμένες με την γενικότερη οικονομική κατάσταση.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home