Τρίτη, Μαΐου 29, 2007

Role Play

Έχεις ανάγκη να γράφεις. Ανοίγεις ένα μπλογκ. Γράφεις σ' αυτό για ό,τι σε τσιτώνει, σε εξοργίζει, σε φτιάχνει, σε συγκινεί. Αυτό που σε τσιτώνει, σε εξοργίζει, σε φτιάχνει, σε συγκινεί, άλλοτε προκύπτει από την ιδιωτική σου σφαίρα κι άλλοτε από τη δημόσια. Κι αν για τα της ιδιωτικής σφαίρας έχεις από την αρχή ξεκαθαρίσει μέσα σου τον τρόπο με τον οποίο θα μιλάς για αυτά που σε καίνε χωρίς να σπας τα όρια της ιδιωτικότητας, για τα της δημόσιας σφαίρας έρχεται μια μέρα (όσο κι αν αργήσει να έρθει, έρχεται), που συνειδητοποιείς ότι ούτε ως προς αυτήν τα πράγματα είναι απαλλαγμένα από επιπλοκές και εσωτερικές συγκρούσεις. Δηλαδή όταν εξακολουθητικά ασκείς κριτική ή ειρωνεύεσαι ή απαξιώνεις συμπεριφορές, πρακτικές, νοοτροπίες και καταστάσεις, έρχεται η στιγμή που ρωτάς τον εαυτό σου: «Κι εσύ τι ακριβώς κάνεις, μαλάκα μου, τι άλλο κάνεις από το να κάθεσαι στη ηλεκτρονική γωνιά σου και να δείχνεις με το δάχτυλο;».
Λένε ότι σημασία έχει το φεγγάρι κι όχι το δάχτυλο που το δείχνει. Αν αυτό ισχύει, ισχύει για τους άλλους κι όχι για εκείνον που δείχνει. Εκείνος που δείχνει πρέπει κάποια στιγμή να αναρωτηθεί ποιός τον ανέβασε στον άμβωνα, με τι ηθική νομιμοποίηση λέει όσα λέει, με τι κίνητρα τελικά δείχνει το φεγγάρι και μήπως ο πραγματικός λόγος που το δείχνει είναι επειδή θέλει να κρατήσει πάση θυσία το δάχτυλο μακριά από τον εαυτό του, μακριά από τον ρόλο που διαδραματίζει εκείνος στην κοινωνία, στη ζωή, στη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους.
(Update: Κι επειδή είδα στα σχόλια ότι μπορεί να θεωρηθεί πως αναφέρομαι σε κάποιον άλλον, για μένα μιλάω και εμένα εννοώ).

10 Comments:

At 5/29/2007 09:49:00 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 5/29/2007 10:00:00 μ.μ., Blogger thas said...

Μαζί σου old boy.

 
At 5/29/2007 10:36:00 μ.μ., Blogger Tin Man said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 5/29/2007 11:13:00 μ.μ., Blogger gasireu said...

παίζει old boy!
αλλά αποφάσισα να αιδιοδοξώ από τούδε και στο εξής! ;)

 
At 5/30/2007 12:34:00 π.μ., Blogger mondo said...

αν το δάκτυλό μας έχει αμφίδρομη σχέση με μας και το περιβάλλον, τι γίνεται;)

 
At 5/30/2007 01:40:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Τin Man, στα σχόλια που έσβησες ήθελες να διευκρινίσω αν με το ποστ αυτό ασκώ κριτική ή πρόκειται για αυτοκριτική. Για αυτοκριτική πρόκειται βέβαια και τον εαυτό μου δείχνω με το δάχτυλο.

 
At 5/30/2007 11:17:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ωραίο ποστ old boy.
Μπορεί να μιλάς για σένα κι εσένα να εννοείς αλλά νομίζω ότι αφορά πολύ κόσμο.

 
At 5/30/2007 12:25:00 μ.μ., Blogger tolitsa said...

Γινεται μια κινητοποιηση για 1η Ιουνιου για την Αμαλια. Θα υπαρχει κοινο banner και μαλλον κειμενο. Δες στο blogg http://yperoptix.blogspot.com/
Προσπαθουμε να ενημερωσουμε οσους μπορει ο καθενας.
Συγγνωμη για την εισβολη!

 
At 5/30/2007 02:49:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Όλοι το κάνουμε αυτό λίγο πολύ, όσο θυμόμαστε να κοιτάμε τον καθρέφτη υπάρχει ελπίς (να μην μάς παρασύρει για τα καλά το δάχτυλο!).

 
At 5/30/2007 03:54:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

(Update: Κι επειδή είδα στα σχόλια ότι μπορεί να θεωρηθεί πως αναφέρομαι σε κάποιον άλλον, για μένα μιλάω και εμένα εννοώ).

Άστο παραμύθι και σε πήραμε χαμπάρι. Εξάλλου τους ή τον φωτογραφίζεις ξεκάθαρα. Γράφεις : ..."Και εσύ τι κάνεις μαλάκα μου..."
Και ένας είναι ο μαλάκας.
Άσε δε τσιμπάω.
gs

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home