Πέμπτη, Νοεμβρίου 30, 2006

Δεν υπάρχουν άγγελοι

Κάνω εκπομπή για την διαφθορά των πολιτικών. Ποιός είναι ένας εκ των καλεσμένων μου; Ο Πέτρος Μαντούβαλος. Ο Πέτρος Μαντούβαλος ως κριτής και τιμητής της διαφθοράς. Αφού τον καλώ, στη συνέχεια τον εγκαλώ, όχι στη βάση της προσωπικής του υπόθεσης αλλά στη βάση της κομματικής του ιδιότητας. Όχι «μιλάτε εσείς που έχετε την προσωπική σας φωλιά χεσμένη», αλλά «μιλάτε κι εσείς που έχετε τη συλλογική σας φωλιά χεσμένη, μιλάτε κι εσείς της Νέας Δημοκρατίας με τα μαύρα χρήματα». Δεν σε κατηγορώ επειδή εκκρεμούν εις βάρος σου σοβαρές κατηγορίες, αλλά σε κατηγορώ επειδή ανήκεις σε ένα κόμμα. Η ατομική ευθύνη λίγη σημασία έχει πια, αφού όλοι είναι συλλογικά ένοχοι σε ένα περιβάλλον συλλογικής σαπίλας. Αριστούργημα.
Για το ένα πεντηκοστό των ενδείξεων εις βάρος του Μαντούβαλου άλλοι καταβροχθίζονται στις εκπομπές μου.
Για τον Μαντούβαλο όμως θα κάνω ειδική εκπομπή όπου θα ακούσω με προσοχή όλους τους υπερασπιστικούς του ισχυρισμούς χωρίς οργή, χωρίς να εξανίσταμαι, χωρίς να βγαίνω από τα ρούχα μου όπως συνήθως.
Για τον Κώστα Κεντέρη ακριβώς το ίδιο.
Για την Καίτη Χατζηβασιλείου, που είτε είναι βρωμερή συκοφάντης είτε από τα χειρότερα κατακάθια της κοινωνίας, ώστε να λαδώνει στα πλαίσια μιας υπαλληλικής σχέσης με τα ίδια της τα χέρια τον Μητσοτάκη, δεν θα περιοριστώ να παρουσιάσω στην εκπομπή μου τις κατηγορίες της, αλλά θα μου ξεφύγει να πω και ότι «οι Έλληνες ταυτίζονται μαζί της». Αριστούργημα.
Ακούω το όνομα Τεγόπουλος στην εκπομπή μου; Ποιος Τεγόπουλος; Της «Mediatel» με τα ροζ τηλέφωνα; Να μην ακούω για τον Τεγόπουλο, να ευχαριστήσω δημοσίως όμως τον Γιώργο Κουρή που μου δίνει βήμα (και φυσικά να βάζω και σοφτ πορνό στο «Πρώτο Θέμα»). Για τον Τεγόπουλο γίνομαι πυρ και μανία, τον Γιώργο Κουρή τον ευχαριστώ. Αριστούργημα.
Μα πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα, δεν θα περάσει εκπομπή που να μην πω ή υπονοήσω δέκα με δώδεκα φορές πόσο τεράστιος είμαι, πόσο εξυγιαντής είμαι, πόσο αδιάφθορος είμαι, δεν θα περάσει εκπομπή που να μην λιβανίσω τα γένια μου.
Δεν τα λιβανίζω τυχαία όμως. Το μήνυμά μου είναι εν τέλει μεσσιανικό και αργά ή γρήγορα θα σταθώ απέναντί από τον λαό μου ζητώντας του να μου δώσει τη δύναμη να καθαρίσω το τοπίο και να οδηγήσω τη χώρα μπροστά.
Κι αν κάτι λειτουργεί ενισχυτικά στον απώτερο σκοπό μου, είναι όταν παύουν να με αντιμετωπίζουν ψύχραιμα, όταν παύουν να μου απαντούν και να με κατακρίνουν με συγκεκριμένα επιχειρήματα και αρχίζουν να με δαιμονοποιούν.
Όταν δηλαδή γράφουν βαθύτατα αντιδημοκρατικής αντιλήψεως φράσεις όπως αυτή «Όσοι βουλευτές, πολιτικοί, συνδικαλιστές νομιμοποιούν με την παρουσία τους τηλεοπτικές εκπομπές που παράγουν τον φασισμό, να θεωρούνται φίλοι της τυραννίας. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα κόμματά τους, τους συναδέλφους τους βουλευτές, τους αρχηγούς τους και τους πολίτες» ή όταν τρέχουν σαν το Νίκο Κωνσταντόπουλο σε κάθε θεσμική αρχή του τόπου για να ζητηθεί συμπαράταξη απέναντι στο τέρας.
Γιατί όση προφανέστατη εμπάθεια και όση προϊστορία να υπάρχει στις επιθέσεις Τριανταφυλλόπουλου κατά Κωνσταντόπουλου, δεν παύει να εγείρεται ένα πολιτικό θέμα στο πόσο διακριτοί μπορεί να είναι τελικά οι ρόλοι του δικηγόρου μεγαλοεπιχειρηματιών και του αρχηγού ενός αριστερού κόμματος. Για μένα ο Κωνσταντόπουλος παραμένει ηθικά διαφανής (το νομικά διαφανής το θεωρώ αναμφισβήτητο), ωστόσο πιστεύω ότι είναι πάντα προτιμότερο, εάν και εφόσον συκοφαντείσαι, να βγαίνεις κατ' αρχήν να απαντάς στην εκπομπή του συκοφάντη σου για να μην αιωρούνται οι εντυπώσεις και στη συνέχεια φυσικά να τον αντιμετωπίζεις και δικαστικά.
Όσο ο Τριανταφυλλόπουλος αντιμετωπίζεται όπως ο διάβολος τόσο θα μεγαλώνει η απήχησή του στον κόσμο, ακριβώς γιατί όταν λες διάβολο τον άλλο φαίνεται να κρατάς τον ρόλο του αγγέλου για τον εαυτό σου.
Παραδόξως είναι ο ρόλος που και ο ίδιος ο Μάκης προτιμά για την πάρτη του.
Έτσι όμως η πολιτική αντικαθίσταται από την ηθικολογία και από τις δύο πλευρές, έτσι οι πολιτικοί χωρίζονται σε αυτούς που τα παίρνουν και σε αυτούς που δεν τα παίρνουν και οι δημοσιογράφοι στους κοινούς συκοφάντες και τους λειτουργούς του Τύπου.
Ο Τριανταφυλλόπουλος δεν είναι ούτε ο ρομαντικός κυνηγός της διαφθοράς ούτε η ελεεινή συκοφαντική μηχανή.
Ο Τριανταφυλλόπουλος είναι ένας άνθρωπος που η επιλεκτική του ευαισθησία, η επιλεκτική του αναισθησία και οι δημοσιογραφικές του μέθοδοι δημιουργούν σωρεία ενστάσεων και αντιρρήσεων, είναι ένας άνθρωπος που θρέφεται από τη διαφθορά· θρεφόταν χθες αμιγώς δημοσιογραφικά, σήμερα και εκδοτικά, αύριο πολιτικά. Το ότι θρέφεται όμως τόσα χρόνια από αυτήν, σημαίνει ότι η διαφθορά είναι βαθιά ριζωμένη στη ζωή της χώρας.
Corruption is why he wins, που θα 'λεγαν και στη Syriana.

14 Comments:

At 11/30/2006 10:32:00 μ.μ., Blogger Sraosha said...

Ο Τριανταφυλλόπουλος είναι ένας άνθρωπος που η επιλεκτική του ευαισθησία, η επιλεκτική του αναισθησία και οι δημοσιογραφικές του μέθοδοι δημιουργούν σωρεία ενστάσεων και αντιρρήσεων, είναι ένας άνθρωπος που θρέφεται από τη διαφθορά

Γιο-χο-χο. Αρτιότατα.

 
At 12/01/2006 09:52:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πάρα πολύ καλό.

Το ξέρεις το κλισέ: Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Ε, ο Μάκης δηλώνει Ζορό.

 
At 12/01/2006 12:22:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Διεισδυτικότατο κείμενο.Μία μόνο παρατήρηση,προτιμώ ο αρχηγός αριστερού κόμματος να είναι παραστάτης οποιουδήποτε άλλου,από το να στηρίζει νομικά(άρα έμπρακτα)επιχειρηματικά συμφέροντα-διαδίκους τελικά όσων εκπροσωπεί πολιτικά.

 
At 12/01/2006 03:33:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Χαίρομαι που υπάρχει, αλλά τον σιχαίνομαι κιόλας; Μήπως πρέπει να πάω να κοιταχθώ, γιατρέ μου;

 
At 12/01/2006 05:56:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Garine, πάμε να κοιταχθούμε μαζί αν είναι. Για την ακρίβεια εγώ δεν χαίρομαι, αλλά θεωρώ χρήσιμο ότι υπάρχει (μα μου προξενεί ώρες ώρες αηδία).
Κirharis, ίσως ένας αντίλογος θα μπορούσε να είναι ότι λ.χ. στη δίκη Κόκκαλη - Ελευθεροτυπίας, η επιλογή υπεράσπισης της μίας πλευράς ΕΙΝΑΙ πολιτικά συνεπής στάση. Αλλά αυτά θα έπρεπε να τα πει ο ίδιος ο Κωνσταντόπουλος. Η δαιμονοποίηση όμως του άλλου (και εν προκειμένω του Τριανταφυλλόπουλου) είναι πιο εύκολη, γιατί αν λες «ό,τι κι αν πεις δεν μπορεί να με λερώσει επειδή ακριβώς προέρχεται από σένα», αποφεύγεις να αντικρούσεις 8 ψέμματα και υπερβολές αλλά πιθανότατα και 2 επώδυνες αλήθειες.

 
At 12/01/2006 07:36:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Aναποφάσιστο σε βρίσκω σε σχέση με την ταμπακέρα, που λέει κι ο Δημοσιογράφος. Σε έχω συνηθίσει σαφή στις τοποθετήσεις σου. (Σαφής είναι π.χ. η θέση του Λαζόπουλου). Τελικά θεωρείς ότι η "ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής" είναι φασίζουσα συμπεριφορά ή αναγκαίος κοινωνικός ελεγκτικός μηχανισμός;

 
At 12/01/2006 07:51:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

H ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής.
Αν κάθε κυβέρνηση έσερνε την προηγούμενη στα δικαστήρια, το σύστημα, όπως το ξέρουμε τώρα, θα κατέρρεε.
Αν πάλι ποτέ και κανείς πολιτικός δεν αγγίζεται για να μην πειραχθεί το πολιτικό κλίμα, πάλι το σύστημα, όπως το ξέρουμε τώρα, μπορεί να καταρρεύσει από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Υπάρχει ένα ποσοστό αποκάλυψης της διαφθοράς πάνω από το οποίο δεν μπορεί να αντέξει ο κόσμος και το πολιτικό σύστημα, όπως υπάρχει και ένα ποσοστό συγκάλυψης της διαφθοράς κάτω από το οποίο πάλι δεν μπορεί να αντέξει ο κόσμος και το πολιτικό σύστημα.

 
At 12/01/2006 08:02:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το παλιόπαιδο τις μέτρησε τις σκοπιμότητες, μου φαίνεται.
Οι άλλοι, τις μέτρησαν....?, ο μάκης, ο νίκος κλπ....

Μακιαβέλι ζεις, εσείς μας οδηγείς!
Never Said Never

 
At 12/02/2006 10:56:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Επομένως; Ποιο είναι αυτό το ασφαλές όριο για τη μη "κατάρρευση του συστήματος"; ποιος το ορίζει; και γιατί κατάρρευση κι όχι βελτίωση, εξυγείανση, ανατροπή;

 
At 12/03/2006 05:53:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Δεν ξέρω ποιό είναι το ασφαλές όριο και σίγουρα δεν μπορώ να το ορίσω εγώ. Φαντάζομαι ότι η μόνη ασφαλής απάντηση είναι η εμπιστοσύνη στην άρτια και απερίσπαστη λειτουργία των θεσμών. Αλλά εδώ η Δικαιοσύνη χρειάζεται την μεσολάβηση της βουλής για να κινηθεί, οπότε ούτε καν αυτή η θεωρητική απάντηση μπορεί να μας καλύψει.

 
At 12/04/2006 05:36:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Tελικά, πιστεύεις ότι ο "Δημοσιογράφος", σε αυτή την περίπτωση όφειλε να λειτουργήσει όπως λειτούργησε ή ότι ο Κωνσταντόπουλος υπεκφεύγει;

 
At 12/04/2006 05:53:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Όχι, σαφώς ο Τριανταφυλλόπουλος δεν λειτούργησε όπως πρέπει να λειτουργήσει. Αλλά και ο Κωνσταντόπουλος υπεκφεύγει.

 
At 12/05/2006 02:29:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Συγγνώμη για την επιμονή μου. Μια τελευταία ερώτηση περί δεοντολογίας. Πως νομίζεις, δηλαδή, ότι θα έπρεπε να διαχειριστεί ο Τριανταφυλλόπουλος τα στοιχεία (καταγγελία γραμματέα, χρονικές συμπτώσεις κλπ); Σε τι ακριβώς διαφωνείς;

 
At 12/05/2006 05:47:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Διαφωνώ λ.χ. στο ότι η Χατζηβασιλείου λέει χωρίς Δημοσιογραφική αντίδραση πως εκείνη δεν είχε δει πουθενά «γραμμένο» ότι ο Κωνσταντόπουλος ήταν δικηγόρος του Αλαφούζου, ενώ ήταν γνωστό στο πανελλήνιο πως ήταν. Διαφωνώ στο ότι στην αρχή παρουσιάζεται ο Κωνσταντόπουλος να έχει λάβει «μαύρο χρήμα» και μετά το γυρίζουμε. Διαφωνώ στο ότι ο ίδιος ο Τριανταφυλλόπουλος λέει ότι η Χατζηβασιλείου καταγγέλλει κι έναν ακόμα πολιτικό, αλλά την σταμάτησε ο ίδιος επειδή ο πολιτικός αυτός έχει πρόβλημα υγείας. Διαφωνώ στο ότι την παρουσιάζει ως μια γενναία Ελληνίδα που βρήκε το θάρρος να αποκαλύψει τους βρώμικους.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home