Λογολογίες
Ακολουθούν αποσπάσματα από δύο ιστολόγια (μούτρα και (sic)), τα οποία, παρά τις επί μέρους ή και τις γενικότερες διαφωνίες μου και παρά την ιδιαίτερη δυσκολία κατανόησης του πρώτου εξ αυτών, κοσμούν τον χώρο.
Ξεκινάω με αποσπάσματα από εδώ:
«... πρώτιστη ιστολογική αλήθεια: ... τίποτα το σημαντικό δεν μπορεί να λεχθεί ως εκ της τριβής με τους άλλους ιστολόγους».
«Η λεγόμενη επικοινωνία είναι η ersatz ύπαρξη των αφασικών. Ο λόγος, και ας λένε, δεν αρθρώνεται για να επικοινωνήσει αλλά για να επιβληθεί. Και κανένας λόγος δεν επιβάλλεται ως λόγος μέσα από την προσποίηση της επικοινωνίας. Το μόνο που μπορεί με αυτόν τον τρόπο να αρθρωθεί είναι η επίφαση, δηλαδή η ακύρωση, του λόγου».
Ωστόσο, ο ίδιος ιστολόγος συζητώντας με τον Lazopolis εδώ, καταλήγει λέγοντας: «Ομολογώ πως βρίσκω εξαιρετικά γόνιμη τη συζήτηση που άνοιξες και πιστεύω πως θα είχε πράγματι ενδιαφέρον να τη μεταφέρεις στο ιστολόγιό σου ώστε να μετέχουν πλείονες συνομιλητές».
Συνεχίζω με αποσπάσματα από εδώ:
«Το πρόβλημα είναι πώς ο ... ατομικός λόγος, ελέγχεται μόνο από το άτομο που τον εκφέρει - στερείται δε λογικής. Δεν είναι τελικά, παρά μία άλλη, σιωπή· εκκωφαντική μεν, αλλά σιωπή. Δεν απευθύνεται σε κανέναν, αντιστοιχεί με τό ασύνδετο παραμιλητό, δεν διαλέγεται με την φωνή του άλλου, δεν συμπλέκεται ούτε αλληλοπεριχωρείται».
«Αυτό είναι πρόβλημα της κοινωνίας μας, της ελληνικής τώρα. Και φυσικά, αυτό είναι το πρόβλημα και της δικτυακής μας κοινότητας, όσο της αναλογεί».
Το κείμενο μιλά για μια παλιά ιδεατή εποχή που ο κόσμος δεν είχε «άποψη» αλλά «γνώμη», μια εποχή που ο κόσμος όταν συζητούσε, ο λόγος του ήταν λόγος και όχι σιωπή, όπως σήμερα. Από ό,τι αντιλαμβάνομαι πρόκειται για ένα κείμενο που προϋπήρχε των ιστολογίων. Πεποίθησή μου είναι, ότι από τη στιγμή που ένα κείμενο ανεβαίνει σε ένα ιστολόγιο με ενεργοποιημένη τη δυνατότητα σχολίων, ο διάλογος σύντομα παίρνει την «εκδίκησή» του από όσους τον απαξιώνουν.
Αν θέλουμε να μας κάνουν συντροφιά οι απόλυτες βεβαιότητές μας, τα μπλογκς δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για να τις βγάζουμε βόλτα.
posted by Old Boy @ 5:58 μ.μ.
33 comments
33 Comments:
Φίλε old boy, ευχαριστώ που με διαβάζεις και ευχαριστώ για τα απροσδόκητα καλά λόγια. Ισχύουν, βεβαίως, όλα όσα έχω γράψει, θα ήθελα όμως να επισημάνω από τα ίδια αυτά κείμενά μου στα οποία αναφέρεσαι και τα εξής αποσπάσματα:
η μύγα θα πρέπει χωρίς τη βοήθειά τους [των άλλων ιστολόγων] να βρει το δρόμο έξω από το μπουκάλι.
[η επίφαση ιστολογικής επικοινωνίας είναι η] αυτοσυγχαρητήρια πλάνη της συνάντησης των μεγάλων πνευμάτων, τα οποία είθισται να είναι στην πραγματικότητα αδιόρατα.
Η αντίρρησή μου στην ersatz ιστολογική επικοινωνία είναι ότι πρόκειται για ένα συνεχές "κοίτα με" και "χειροκρότησέ με" - ο δικός μου τρόπος του ιστολογείν είναι μάλλον ανεπικοινωνιακός, όπως και εσύ επισημαίνεις ευγενικά στην πρώτη σου παράγραφο. Το ημερολογιακό, εν πολλοίς, κείμενο της "μύγας" απλώς επισημαίνει μία αντίφαση στην οποία είχα υποπέσει, καθώς για λίγο καιρό ανταποκρίθηκα στα κελεύσματα άλλων ιστολόγων και συμμετείχα, mutatis mutandis, σε ένα διάλογο που δεν με αφορούσε, και δεν με αφορούσε τελικά γιατί οι συνομιλητές, για να μιλήσω αγενώς αν και ειλικρινώς, ήσαν δύσαρθροι και ενίοτε εκκωφαντικά μουγγοί.
Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν και ιστολόγοι των οποίων ο τρόπος και ο λόγος με αφορά. Αντίθετα, κάποιοι με αφορούν πάρα πολύ. Όπως όμως είπα και στον lazopolis στη συζήτηση στην οποία αναφέρεσαι,
Όσο για τους ιστολόγους, ισχύει ό,τι και εκτός διαδικτύου: δεν χρειάζεται, και δεν δύνανται, να επικοινωνούν όλοι με όλους. Και αυτό είναι καλό.
Είναι καλό ότι δεν έχουμε όλοι εξομοιωθεί. Ότι υπάρχουν αυτοί οι οποίοι έχουν λόγο και αυτοί οι οποίοι νομίζουν ότι έχουν επικοινωνία.
Πλατειάζω, όμως, στα φιλόξενα σχόλιά σου. Ενώ εγώ ήθελα απλώς να πω ευχαριστώ. Με κάθε κυριολεξία, με τιμά ιστολόγοι σαν εσένα να αναφέρονται στην αφεντιά μου.
Γεια σου Old Boy:-)
Με γλιτώνεις από ανέβασμα σχετικού θέματος;-) Διάβασα (μόλις ανέβηκαν) αυτά τα ποστ και εντόπισα και όσα γράφεις.
Αυτό που διαπιστώνω στα μπλογκς είναι ότι διάλογος υπάρχει και μάλιστα ισχυρότερος (αν είναι δόκιμη η έκφραση) από ένα διάλογο κωφών σε αναλογικό (πραγματικό) επίπεδο, όπου δε γνωρίζουμε -συχνά- πολλά πράγματα για το συνομιλητή μας εκτός από την (όποια) συγκεκριμμένη γνώμη που εκφέρει.
Στα μπλογκς όμως, έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλά περισσότερα από όσα θα μπορούσαμε να γνωρίσουμε για κάποιον άνθρωπο, πριν συνομιλήσουμε μαζί του. Εδώ, στα καθημερινά σημειώματα, εμφανίζονται σημάδια νόησης (σοφίας, παράνοιας, βλακείας, κλπ, άσχετο) που δύσκολα θα διακρινόντουσαν στη συζήτηση φάτσα με φάτσα. Οι μάσκες είναι πιο δυνατές, αντιστέκονται περισσότερο στην καθημερινότητά μας επειδή εκεί έχουμε εκπαιδευτεί να τις χρησιμοποιούμε, ενώ στην ανωνυμία (ή μισοανωνυμία!) του διαδικτύου νοιώθουμε προστατευμένοι.. Αν και πιστεύω ότι κατά βάθος αυτό το ξεσκέπασμα είναι το ποθούμενο από τον άνθρωπο, ασχέτως αν δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο να το τοποθετήσει στην καθημερινότητά του.
Αυτό λοιπόν δεν πιστεύω ότι είναι ναρκισσισμός, αλλά ένα άπλωμα του εαυτού ώστε να γίνει γνωστός (και φανερός) στους άλλους και έτσι, με αυτό τον τρόπο, να συνομιλήσει καλύτερα (πιο ζουμερά) μαζί τους.
Δεν ξέρω αν ήταν καθόλου ζουμερό το σχόλιο.. ;-) Αν δεν ήτανε.. να το στίψω παραπάνω!:-)
..τι θέλω και μπλέκομαι με κολοσσούς.. λέμε ώρα..
(μόνο για ένα λιθαράκι προσπαθώ)
George Le Nonce, αφού προσπεράσω με αμηχανία τα καλά σου λόγια, θα μείνω σε αυτό που λες, το οποίο και με καλύπτει πλήρως: «Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν και ιστολόγοι των οποίων ο τρόπος και ο λόγος με αφορά. Αντίθετα, κάποιοι με αφορούν πάρα πολύ»
και παρά την ιδιαίτερη δυσκολία κατανόησης του πρώτου εξ αυτών
Διαπιστώνω ότι το αλήστου μνήμης "τι ωραία που τα είπε! Λέξη δεν κατάλαβα!" έχει χαραχθεί στο DNA μας, μαζί με την υποταγή στον κενό περιεχομένου ελιτισμό του κάθε παρλαπίπα.
Καμιά φορά old boy το να μην καταλαβαίνεις δε σημαίνει ότι ο άλλος λέει κάτι αξιόλογο.
Καμιά φορά το να μην καταλαβαίνεις σημαίνει απλά ότι δεν υπάρχει κάτι να καταλάβεις, πέρα από ένα τεράστιο και ξιπασμένο "εγώ-εγώ-εγώ".
Όσο για το δεύτερο κείμενο, περιλαμβάνει λάσπη ενάντια στο Μ. Μητσό. Διάβασέ το προσεκτικά και διάβασε και το link που δίνει η Μάγια η Μέλισσα από κάτω και μετά διάλεξε αν θα φρίξεις με την ανικανότητα των "κοσμημάτων" μας για βασική κατανόηση κειμένου ή με το μηδενικό δισταγμό τους να προχωρήσουν σε αβάσιμα ad hominem.
φαρμακι, τοσο πολυ κουνιουνται τ' αρχιδια σου; ενδιαφερον επιχειρημα!
J95, εσύ το μπλογκ του George Le Nonce το βρίσκεις πάνω ή κάτω από τον μέσο όρο των ελληνικών μπλογκς; Πιστεύεις ότι η μπλογκόσφαιρα γίνεται πιο πλούσια και με το δικό του μπλογκ ή όχι; Δεν νομίζω ότι με το χέρι στην καρδιά θα απαντούσες ότι είναι κάτω από τον μέσο όρο ή ότι δεν προσθέτει κάτι διαφορετικό και καινούριο. Και το να είναι κάποιος ελιτιστής μπορεί να μην αρέσει, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι ταυτόχρονα και κενός.
Eπίσης J95, εκείνο που λέει το ποστ μου είναι το εξής (αυτονόητο άλλωστε): αφού το συγκεκριμένο κείμενο του Φαρμάκη όντως πάσχει, το μέσο σου δίνει τη δυνατότητα να το κατακεραυνώσεις. Αν μιλήσεις με επιχειρήματα θα πείσεις. Όταν θα μιλήσεις για ναζισμό δεν θα πείσεις.
Ροδιά, τα σχόλια σου είναι πάντα ζουμερά :)
Φαρμάκι, και τα δύο κείμενα με τα οποία ασχολήθηκα δεν σου φαίνονται σοβαρά. Εμένα μου φάνηκαν όμως και γι' αυτό ασχολήθηκα.
ΜcManus, προσέθεσα κι εγώ τις δικές μου πορδές και περιμένω να δω που θα φυσήξει ο άνεμος.
δεν καταλαβαίνω τίποτα απολύτως και από τα δύο κείμενα στα οποία αναφέρεσαι
αυτό μάλλον σημαίνει :
α) είναι σοβαρά
β) εγώ είμαι μειωμένης αντίληψης
Ο κοινός παρανομαστής των συγκεκριμένων κειμένων είναι το απαξιωτικό βλέμμα στον διαδικτυακό διάλογο. Ο πρώτος μπλόγκερ τον απαξιώνει επειδή θεωρεί ότι οι υπόλοιποι δεν είναι του πνευματικού του επιπέδου, ενώ ο δεύτερος απαξιώνει γενικά το επίπεδο διαλόγου στη σημερινή εποχή. Το να προσποιούμαστε ότι δεν καταλαβαίνουμε τίποτα απολύτως από όσα λένε τα κείμενα αυτά ή το να τα προσπερνάμε λέγοντας ότι δεν ασχολούμαστε με ελιτίστικες ή «θρησκόληπτες φασιστοειδείς» απόψεις είναι το εύκολο. Το δύσκολο είναι να εξετάζουμε τα συγκεκριμένα κείμενα με το σεβασμό που τους πρέπει και να αντιπαραθέτουμε τα δικά μας επιχειρήματα στα επιχειρήματά τους.
"Ο κοινός παρανομαστής των συγκεκριμένων κειμένων είναι το απαξιωτικό βλέμμα στον διαδικτυακό διάλογο"
ποιος ο λόγος να ανοίξω διάλογο με κάποιον που απαξιώνει τον διάλογο?
Πρόκειται για μία αξιοθαύμαστη σαδιστική-πρωκτική καθήλωση όλων αυτών των σκύλων που διαβάζουν αυτά που δεν γουστάρουν. Ένα εξαιρετικό σύμπτωμα της αηδίας ενώπιον του δημιουργήματος και της ικανοποίησης ενώπιον της δημιουργίας, η καθήλωση του abject, η εμμονική θέαση του πτώματος που οδηγεί αναπόδραστα στην ουδένωση του λόγου.
Anonymous, από το στόμα μου το πήρες.
Manifesto, για να τον κάνεις να αισθάνεται λιγότερο σίγουρος, όπως κι εσύ αισθάνεσαι λιγότερο σίγουρος διαβάζοντας αυτά που γράφει.
δηλαδή boy ο λόγος του διαλόγου είναι να κάνουμε ο ένας τον άλλο να αισθάνεται λιγότερο σίγουρος?
δεν το είχα σκεφτεί
πάντως διαβάζοντας αυτά που γράφει ο ανώνυμος αισθάνομαι ήδη λιγότερο σίγουρος για τον εαυτό μου (και για τας φρένας μου) χωρίς να χρειαστεί να ανοίξω διάλογο μαζί του
Για ποιο λόγο δημιουργείται τέτοιος αναβρασμός περί δεοντολογίας των ιστολογίων; Τα ιστολόγια είναι λέξεις, σκέψεις, απόψεις και, γενικότερα, κείμενα των ιδιοκτητών τους. Γιατί να γίνεται τόση φασαρία για κάτι που, ούτως ή άλλως, είναι εξ ορισμού ασήμαντο; Γιατί να προσπαθεί η πλειονότητα των ιστολόγων να βάλει ταμπέλες; Τι είδους σύμπλεγμα εγωπάθειας είναι αυτό; Όλοι τρώγονται για το ποιος γράφει καλύτερα, ποιος είναι πραγματικός ιστολόγος και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Τι νομίζετε ότι κάνετε; Τη μεγίστη των επαναστάσεων; Και αυτή η εντρύφηση στις δήθεν λεπτομέρειες που κάνουν τα ιστολόγια να ξεχωρίζουν ή τα προσδιορίζουν είτε ως πραγματικά ιστολόγια, είτε ως πλαστά είναι το κάτι άλλο. Και ο διαδικτυακός διάλογος; Άλλο «σημαντικό θέμα». Να χαμε να λέγαμε, αφού η ζωή μας δεν έχει να αναδείξει κάτι πιο ενδιαφέρον.
Μη ξεχνάτε ότι οι λεκτικές αντιπαραθέσεις μέσω διαδικτύου είναι σα ν τους Παραολυμπιακούς Αγώνες: Ακόμη και να κερδίσει κάποιος, συνεχίζει να είναι καθυστερημένος.
Nada, γιατί ασχολείσαι με καθυστερημένους; Βγες έξω και απόλαυσε τη ζωή σου κι άσε μας εδώ εμάς τους μίζερους, που η ζωή μας δεν έχει να αναδείξει κάτι πιο ενδιαφέρον, να συνεχίζουμε την μεγίστη των επαναστάσεων.
Δεν κατάλαβα από πότε ο χώρος των ιστολογίων έγινε δικό σας χωράφι. Είσαι καλός στο να αντιγράφεις και να παραποιείς λόγια, έχεις να μας δείξεις και κάτι άλλο;
Όχι.
>Αν θέλουμε να μας κάνουν συντροφιά οι απόλυτες βεβαιότητές μας, τα μπλογκς δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για να τις βγάζουμε βόλτα<
Μα δεν καταλαβαίνω, γιατί όχι;
Εγώ φρονώ ότι τα μπλογκ είναι ο κατεξοχήν χώρος όπου μπορεί κανείς να βγάλει βόλτα -να βγάλει στη φόρα αν θες- ό,τι του αρέσει, ό,τι γουστάρει βρε αδερφέ!
Αν κάποιος διαθέτει τις πολυπόθητες απόλυτες βεβαιότητες ας τις αερίσει κι αυτός μαζί με τις δικές μου ανασφάλειες, τις κουταμάρες του διπλανού, τα κακά αστεία ενός τρίτου. Ας γράψει και ο φασίστας (της μόδας τελευταίως) και ο ακραιφνής δημοκράτης. Κι ας τον διαβάσουν κι ας μην τον διαβάσει και κανείς {Είναι άραγε προαπαιτούμενο οτι γράφουμε για να μας διαβάζουν; Δεν νομίζω. Μπαίνω συχνά σε μπλογκ που δεν μπαίνει άνθρωπος να σχολιάσει κι όμως ο συγραφέας συνεχίζει να γράφει. Και πολύ καλά κάνει κατ'εμέ.)
Ενδεχομένως να απέτυχα να καταλάβω την ουσία του ποστ. Αφήνω αυτό το περιθώριο -και τώρα που το σκέφτομαι ίσως κακώς αφήνω αυτό το σχόλιο. Τέλος πάντων.
Mα δεν είπα ότι δεν κάνει ή ότι απαγορεύεται να τις βγάζουμε βόλτα. Είπα ότι αν τις βγάλουμε βόλτα στα μπλογκ είναι πολύ πιθανό να υποστούν την δοκιμασία της κριτικής και του αντιλόγου και άρα να πάψουν έτσι να είναι βεβαιότητες.
Χαίρομαι που συμφωνούμε εν πολλοίς.
Το να υποστεί τη διαδικασία κριτικής και αντίλογου είναι κάτι που το επιλέγει ο συγγραφέας αν έχει ενεργοποιημένα τα σχόλια. Προσωπικά είμαι φανατικά υπέρ αυτής της πρακτικής.
Να σου πω την αλήθεια δεν νομίζω ότι κάποιος που παρουσιάζει την "απόλυτη βεβαιότητά του" θα κλονιστεί από τα γραφόμενα άλλων. Ο αντίλογος εδώ είναι περισσότερο χρήσιμος για τους άλλους αναγνώστες.
..και.. όταν βγάζουμε βόλτα την κ. ανασφάλεια και την δ/ίδα αμφισβήτηση; Υπάρχει τρόπος να γίνουν αντιστοίχως.. ασφάλεια και βεβαιότητα;
;-)
Εμένα πάντως μου αρέσει να μαθαίνω μύχιες σκέψεις άλλων. Επιβεβαιώνω την ανασφάλειά μου.
(αμφισβητώντας)
:-)
Ροδιά -με το πολύ ωραίο nick-,
συμφωνώ. Αυτό είναι ένα από τα πολύ θετικά των μπλογκ.
Θυμήθηκα κάτι σχετικό που έλεγε ο Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ (ο αρχιμουσικός που άδικα κατηγορήθηκε ως ναζιστής):
"Είναι σφάλμα να πιστεύουμε ότι η κριτική είναι παρούσα για να έχει δίκιο. Υπάρχει, για να συζητάει. Όπου δεν μπορεί να γίνει συζήτηση, δεν μπορεί να διαμορφωθεί καμία άποψη που να έχει αξία".
Μία μικρή διόρθωση και μία επισήμανση, φίλτατε old boy.
Ο κοινός παρανομαστής των συγκεκριμένων κειμένων είναι το απαξιωτικό βλέμμα στον διαδικτυακό διάλογο. Ο πρώτος μπλόγκερ τον απαξιώνει επειδή θεωρεί ότι οι υπόλοιποι δεν είναι του πνευματικού του επιπέδου
Όχι. Δεν απαξιώνω το διαδικτυακό διάλογο, αλλά τις ασήμαντες κουβεντούλες. Όχι επειδή δεν είναι "του πνευματικού μου επιπέδου", αλλά επειδή είναι ακαλαίσθητες και μάταιες.
Επίσης, να επισημάνω ότι το σχόλιο του ανώνυμου είναι αυτούσιο παράθεμα από το τελευταίο μου ιστολόγημα. Φυσικά, εκτός συμφραζομένων είναι ακατανόητο, αλλά ο ανώνυμος υιοθετεί μάλλον την τακτική της κουβεντούλας που ψάχνει εύκολους στόχους και τωόντι απαξιώνει το διάλογο. Δεν πειράζει, δεν είναι ο μόνος - οι κήνσορες του διαλόγου είναι συχνά αυτοί που τον απαξιώνουν πραγματικά με τη φτήνεια των "συνεισφορών" τους σε αυτόν. Και αυτή τη φτήνεια σαφώς αρνούμαι να καθαγιάσω, και καλά κάνω.
"Και αυτή τη φτήνεια σαφώς αρνούμαι να καθαγιάσω, και καλά κάνω."
Ποιος είσαι ρε μεγάλε? Η Πάπισσα Ιωάννα?
Ο Πάππος Γεώργιος.
Αnonymous, ένα ονοματάκι δεν έχεις; Τουλάχιστον ο άλλος μιλάει και εκτίθεται με ένα συγκεκριμένο ψευδώνυμο.
εγώ λέω να καθαγιάσω τον ανώνυμο
Looking for information and found it at this great site... » »
Αγαπητέ φίλε,
σου γνωστοποιώ την, ανανεωμένη στις 22/2/08, ιστοσελίδα μου στο διαδίκτυο και σε παρακαλώ, εάν την κρίνεις κατάλληλη, να την προσθέσεις στους διαδείκτες σου.
Πραγματεύεται δε θέματα αποκοδικοποίησης....: σιωπής, ψυχής, θρησκειών, μυθολογιών,.....
μα και θέματα.....: σχηματοποίησης λόγου, θεογονίας, κοσμογονίας,.....
Ευχαριστώ πολύ : Αλέξανδρος Ζήβας,
WWW.siopi.gr
Δημοσίευση σχολίου
<< Home