Τετάρτη, Απριλίου 05, 2006

Ο Χορός


Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη,
κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα.
Ώρα για χορό,
για ασταμάτητο χορό,
για χορό που θα κρατήσει εβδομάδες,
για χορό μέχρι τελικής πτώσεως.
Πώς αλλιώς να χορτάσουν ο ένας τον άλλο;
Πολλά ζευγάρια δίπλα τους:
Η Αρρώστια με τον Φλεβάρη,
η Αγάπη με τον Ιούλη,
ο Πόνος με τον Δεκέμβρη.
Νά κι η Δικαιοσύνη.
Χορεύει με τον Οκτώβρη,
με τα μάτια της δεμένα με μαντίλι.
Ο Έρωτας έχει τα μάτια ανοιχτά.
Αλλά όταν ο Απρίλης τον ρώτησε,
αν του αρέσει το χρώμα των μαλλιών του,
ο Έρωτας τον κοίταξε επίμονα,
χωρίς να μπορεί να δει
τίποτα άλλο από σκοτάδι.
Και τότε ο Απρίλης κατέρρευσε.
Το άψυχο σώμα της εμμονής του
περισυνέλεξαν από την πίστα τα σκουπιδιάρικα,
τη στιγμή που άλλαζε η ώρα της φύσης
και τα φθινοπωρινά φύλλα
έπαιρναν το χρώμα των μαλλιών
του τυφλού καβαλιέρου του.