Η τελευταία σκυλού
Ο Γιώργος Νταλάρας απαντάει σε ερωτήσεις του κοινού στον "Μελωδία". Κι η τελευταία σκυλού, με το πιο σκισμένο μίνι, εκπέμπει περισσότερο ήθος.
posted by Old Boy @ 7:45 μ.μ.
24 comments
Old Boy
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
24 Comments:
what's the difference?
συμφωνώ μαζί σου. ο νταλάρας φαίνεται κουτοπόνηρος, ευνοήθηκε από συγκυρίες και πολιτικές καταστάσεις, είχε καλές δημόσιες σχέσεις για να υπερασπιστεί την καλή φωνή του αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε να κρύψει την αμορφωσιά του, τον τυχοδιωκτισμό και τη χωλή του. είναι τόσο '70 's που δεν κολλά πουθενά πια. η πιό έξυπνη κίνηση που θα μπορούσε να κάνει για να περισώσει έστω και στο ελάχιστο τη φήμη του είναι να το βουλώσει και ν' αποσυρθεί.
αμόρφωτος : για να μην παρεξηγηθώ, θεωρώ ότι η ποιότητα και η αγωγή κάποιου δε συνδέονται με κανένα τίτλο σπουδών. ο νταλάρας όμως είναι απαίδευτος, από την κορυφή μέχρι τα νύχια. πετάει τσιτάτα του κερατά και τα αμπαλάρει σε συσκευασία ευγενείας βορείων προαστίων και μειδιάματος διακορευμένης παρθένος. η όλη του στάση προδίδει την έλλειψη γνώσεων. το να γυρνάς στα μέγαρα και στις εκθέσεις ντυμένος με αρμάνι δε λέει τίποτα. αλήθεια, έχεις να θυμάσαι κάτι που έχει πει, ώστε να αποδεικνύεται το αντίθετο ;
τυχοδιώκτης : ήταν κομματόσκυλο του κερατά. έπαιρνε τις επιχορηγήσεις με το τσουβάλι και όλα για φιλανθρωπικό σκοπό. συνδέθηκε με πρόσωπα της εξουσίας τόσο στενά, ώστε περίμενε να του πετάξουν ό,τι κόκκαλο περίσσευε για να το γλύψει.
χωλή : δεν αντέχει τη σάτιρα και προσπαθεί να φιμώσει τους άλλους με μηνύσεις και απανωτά δικαστήρια. αν ήταν πραγματικός καλλιτέχνης θα γελούσε με αυτά, γιατί έχει την τύχη να τον σατιρίζουν οι καλύτεροι. αλλά είναι πραγματικά κομπλεξικός και δε θέλει να τσαλακώσει τα ρουχαλάκια του από τον καρούζο. θέλεις ανάλυση και για το κομπλεξίκός, αγαπητέ κοσμοπολίτη ;
εντελώς φιλικά, Π.
Και συν τοις άλλοις, κερδίζει και το προσωνύμιο του "βάρδου της συμφοράς" με τόσες συναυλίες υπέρ Κύπρου, Παλαιστίνης, απόδημου ελληνισμού κλπ. Δεν ξέρω, δεν σχολιάζω τις αμοιβές του για αυτού του είδους τις συναυλίες...
Α, και πως γίνονται κάποιοι δημιουργοί να πεθαίνουν στην ψάθα κι ο Ντ. να αμείβεται με εκατομμύρια για συναυλίες και δίσκους αυτών των δημιουργών; Γκουχ, γκουχ...
Μα γι αυτό φίλε κοσμοπολίτη δεν σχολιάζω τις αμοιβές του διότι όπως είπα, δεν ξέρω διότι πολλά ακούστηκαν.
Αλλά δεν σχολίασες τα περί βάρδου της συμφοράς, ούτε και το δεύτερο σκέλος του σχολίου μου, μήπως εσύ είσαι επιλεκτικός στο πως θα απαντάς με όσους διαφωνείς "σπιλώνοντάς" τους;
ΥΓ. Πάντως είναι σωστότατη η υπενθύμιση πως ήταν από φτωχή οικογένεια. Δικαιωμά του και καλά κάνει να απολαμβάνει σήμερα πλούτο. Αλλά όχι εις βάρος της νοημοσύνης μας.
Nταλάρας Nταλάρας Nταλάρας
Πόσα χρωστάω;
Και βέβαια κανείς δεν σχολίασε τον σεξιστικό τίτλο γιατί ο Νταλάρας είναι πιο σημαντικός ως άνθρωπος, ειδικά επειδή είναι "παρεξηγημένος". Και αν δεν υπήρχαν οι σκυλούδες θα έπρεπε να τις εφεύρουμε. Αλλιώς θα'χαμε να κάνουμε μονο με Νταλάρες. Μπρρρ!
Φίλε Κοσμοπολίτη
Ας μην κάνουμε το χώρο που μας φιλοξενεί ο Old Boy πεδίο διένεξης χωρίς την έγκριση της ανοχής του.
Κι αυτό το λέω επειδή διαφωνώ κάθετα μαζί σου, αλλά και κυρίως πρόσαψες σε μένα σκοπιμότητες για σπίλωση του Νταλάρα χωρίς να το επιδιώκω. Ημουν εξαιρετικά σαφής στο τι έγραψα, εσύ είδες σπίλωση εκεί που δεν σε έπαιρνε. Τελευταία κουβέντα επί αυτού, αλλιώς έλα στο blog μου να πλακωθούμε.
Και για να απαντήσω επί της ουσίας. Λες σε καθυστερημένη απάντηση σου περί του βάρδου των συμφορών πως "- περί " βάρδου της συμφοράς " : Η Κύπρος, Η Παλαιστίνη, το Ιρακ, και πολλές άλλες συμφορές, δεν νομίζω ότι προσφέρονται για αστεία και χαβαλέ.
Σεβόμαστε τη μνήμη των νεκρών, και τον πόνο των ζωντανών." Ερώτηση: γιατί τότε "πήραν" το δικαίωμα ο τρισκατάρατος Πανούσης και ο χλεχλές Λαζόπουλος να κατακρίνουν ακριβώς αυτόν τον όψιμο φραγκοφονιάδικο πόνο; Οι πωλήσεις και οι θεαματικότητες αυτών των συναυλιών υποδεικνύουν άλλα πράματα...
Είπες: "εκατομμύρια βγάζει εύκολα και από αλλού. Τον Βαμβακάρη και τον Τσιτσάνη τιμά τη μνήμη και το έργο τους". Το 'πες για καλό αλλά σου βγήκε ξινό. Με επιβεβαιώνεις απόλυτα. Διάβαζε αυτά που γράφεις πριν τα δημοσιεύσεις.
Είπες: "Και δεν φταίει ο Νταλάρας αν πέθαναν στη ψάθα. Άλλοι φταίνε". Ναι, αλλά όταν ο Νταλάρας άρχιζε να μεσουρανεί και μεσουρανούσε έπειτα, οι Δημιουργοί πεινούσαν.
Εϊπες: "Χαλάλι του τα λεφτά αν είναι για τη διάσωση τέτοιας ανεκτίμητης μουσικής κληρονομιάς". Ε ναι, αλοίμονο αν εξαρτιόταν ο Μπαχ ή ο Μπετόβεν, ο Μότσαρτ και ο Βέρντι από.... άντε μην πω τίποτε σεβόμενος το χώρο του Old Boy.
Πες τα Χρυσόστομε Old Boy!
Πες τα για τον Καλλιτέχνη με τη συνεπέστερη πορεία στο χώρο: Ξεκίνησε από το μηδέν και στο μηδέν κατέληξε!
Πες τα για το πιο Ατάλαντο (δήθεν) Ταλέντο από γενέσεως ελληνικής μουσικής!
Ο άνθρωπος που ανήκει στην ίδια συνομοταξία με τον Μάκη (αλλά και τον Παναγιώτη) Ψωμιάδη, με τον Αγγελόπουλο, με τον Αντώνη Αντωνιάδη, τον Βαβύλη, τον Κολοσούσα, τον Χριστόδουλο, τον Παπαθεμελή, τον Γιακουμάτο, τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Κουλούρη, τον Κολλάτο, τον Μάριο Φραγγούλη, τη Μιμή Ντενίση και όλα τα ΕΚΤΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ του νεοελληνικού Θεάτρου Σκιών.
Το ποστ το έγραψα την ώρα που άκουγα την εκπομπή. Του κάνει μια κοπέλα μια κάπως επιθετική ερώτηση για τις επιλογές του και την παίρνει παραμάζωμα επί ένα πεντάλεπτο λέγοντας τι υποκριτικό που είναι το κοινό, πώς δεν αντέχει τις ποιοτικές μουσικές επιλογές, πώς αν κάνει ένα δύσκολο έργο δεν θα τον αγοράσουν αρκετά κι άλλα τέτοια. Ο Οδυσσέας Ιωάννου τα παίρνει στο κρανίο και του λέει να σταματήσει να μιλάει σε δεύτερο πληθυντικό, να σταματήσει να κατηγορεί όλους τους άλλους, λες και είναι εκτός συστήματος, ενώ είναι εντός. Ο Νταλάρας τότε αρχίζει να λέει ότι κανείς δεν τα έχει βάλει με το σύστημα όσο αυτός, κανείς δεν έχει τσακωθεί με τις εταιρίες δίσκων όσοα αυτός και άλλα τέτοια. Διάλειμμα για διαφημίσεις. Στην επιστροφή ο Νταλάρας λέει: "Όπως πολύ σωστά είπε ο Οδυσσέας ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΑΠ΄ΕΞΩ". Ο Ιωάννου όμως δεν είπε ότι αυτό είναι κάτι που κάνουν όλοι οι άνθρωποι, άλλα ότι αυτό είναι κάτι που κάνει ο Νταλάρας. Πρόκειται για εξαιρετικό case study ματαιοδοξίας, όπως πολύ εύστοχα λέει ο Σπύρος. Πώς θα γίνει ρε παιδιά, είναι σαν να βγαίνει ο Μητσοτάκης και να κατηγορεί το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και να το παίζει αντιστασιακός του συστήματος αυτού, λες και δεν είναι ψυχή και σώμα του πάνω από μισό αιώνα. Είναι σαν να βγαίνει ο Βίκτωρας Μητρόπουλος και να καταγγέλλει τις δομές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν γίνεται ρε Νταλάρα να είσαι εντός, εκτός και επί τα αυτά συνέχεια. Κι η Πρωτοψάλτη συνεργάστηκε με τον Ρέμο, αλλά ουδείς την κατηγόρησε γιατί δεν είχε κηρύξει ανένδοτο πόλεμο του ποιοτικού έναντι του μη ποιοτικού τραγουδιού. Ο χαμαιλέων ο ίδιος, η αντίφαση η ίδια, η ασυνέπεια η ίδια, η εγωπάθεια η ίδια, η οίηση η ίδια.
Εγώ δεν άκουσα φυσικά την εκπομπή. Αλλά μετά κ από το σχόλιο του Αnemos δεν έχω παρά να παραπέμψω : li-link
Επίσης μου κάνει τρομερή εντύπωση που δεν έχει ακόμα αναφερθεί αλλά, oldboy συγχαρητήρια και γενικά ελληνικά blogs. Υπάρχεις στην athens voice..
Και γαμώ γιατί πολλά κείμενα από blogs θα μπορούσαν να αντικαταστούσαν άλλα, στα έντυπα μέσα.
Χαιρετίσματα.
Στο Lifo είναι ο Old Boy.
Eκ της διόρθωσης.
nai.dikio exeis diorthosi.
Ο Μητσάκης, ο Κουγιουμτζής, ο Λοϊζος, ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Ρίτσος, ο Ξαρχάκος, ο Σπανός, ο Καλδάρας, ο Πλέσσας, η Καραϊνδρου, ο Μαρκόπουλος, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Άκης Πάνου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Γκάτσος, ο Ζήκας, ο Νικολόπουλος, ο Τριπολίτης, ο Μικρούτσικος, ο Λάγιος, o Μουστακί, ο Μάτσας, οι Τερμίτες, οι Άγαμοι Θύται, η Εστουδιαντίνα της Νέας Ιωνίας, ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς, ο Πολυκανδριώτης, οι Βαμβακάρηδες, η Νικολακοπούλου, ο Σαββόπουλος και τόσοι και τόσοι άλλοι συνθέτες και στιχουργοί
τον παντρεύτηκαν;
έγιναν αδελφοποιτοί του;
Αν ακούσουμε το Βυζαντινό Εσπερινό, τις Θαλασσογραφίες και
τη Μικρά Ασία, πώς θα αναιρεθεί η οίηση του και ο χαμαιλεοντισμός του;
Εγώ προσωπικά δεν αμφισβήτησα την αξία της φωνής του αλλά τον χαρακτήρα του. Αν τον έλεγα τραγουδιστάκο της συμφοράς που είπε μεγάλα τραγούδια λόγω γνωριμιών τότε θα είχαν νόημα όσα λες. Εκείνο που αμφισβήτησα είναι το ήθος που εκπέμπει. Ούτε καν το ήθος που έχει. Εκείνο που εκπέμπει και εισπράττουμε. Eσύ, Πάνο, πώς δέχεσαι να τραγουδάει με τον εκπρόσωπο ενός μουσικού ρεύματος που έχει σκυλοβρίσει, σε ένα είδος διασκέδασης που έχει σκυλοβρίσει και μετά να την κάνει πάλι γυριστή. Εσύ πώς δέχεσαι να λέει ότι είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος των εταιριών δίσκων, αυτός που βγάζει πέντε δίσκους το χρόνο, εκ των οποίων οι 4 1/5 είναι με τραγούδια που έχουν ήδη δισκογραφηθεί;
Δεν ξέρω ποιά ακριβώς είναι η "συγκεκριμένη παρέα", αλλά θα ήθελα να ακούσω τα λεπτεπίλεπτα επιχειρήματά σου που αντικρούουν όσα του προσήψα εγώ τουλάχιστον.
Μόνο μην μου πεις ότι είναι μεγάλη φωνή. ΟΚ, συμφωνώ είναι. Αυτό του δίνει άλλοθι για όλα τα υπόλοιπα;
Πάντως, Πάνο, για τα συγκεκριμένα που του καταλόγισα δεν μου απάντησες.
Όσο για τους Κατσιμίχες, τους Πυξ Λαξ, την Τσαλιγοπούλου,την Ασλανίδου, δεν συνεργάστηκε μαζί τους ΠΡΙΝ πουν καλά τραγούδια, αλλά ΜΟΛΙΣ τα είπαν και είχαν αρχίσει να κάνουν επιτυχία. Εσύ το βλέπεις ότι τους βοήθησε "να ανοίξουν τα φτερά τους", εγώ το βλέπω ότι εκμεταλλεύθηκε και άντλησε από τα νιάτα τους και το σύγχρονο που έφερναν.
Για τη δουλειά στο ρεμπέτικο, πάλι την ίδια γνώμη έχω. Φόρος τιμής και καλά στον Βαμβακάρη και στον Τσιτσάνη. Θα χάνονταν δηλαδή τα τραγούδια τους αν δεν τα τραγουδούσε ο Νταλάρας;
Και αναφορικά με τα κέντρα διασκέδασης: Όχι δεν είναι το χρήμα το κύριο κριτήριό του. Το κύριο κριτήριό του είναι το εγώ του, το πως θα καπελώσει τους πάντες και τα πάντα, το πως θα είναι μπροστά αυτός σε όλα, το πως θα είναι και σουξεδιάρης και ψαγμένος και τιμητής και τιμώμενος.
Eγώ ούτε τη φωνή του μπορώ πια ν' ακούσω, σε οποιοδήποτε τραγούδι, όσο καλό τραγούδι κι αν είναι. Εκπέμπει το γλοιώδες του ύφους και ήθους του, το καρμίρικο, το κουτοπόνηρο, το λαϊκίστικο...
ΟΚ, Πάνο. Ίσως κι εγώ το παράκανα. Και για να είμαι και δίκαιος, αυτό που θα μείνει στο τέλος θα είναι τα τραγούδια που είπε και όχι ο χαρακτήρας του.
Σε κάποιο μπλογκ διάβασα οτι "ο Νταλάρας είναι πρώτος με ψυχολογία δεύτερου".
Δυστυχώς δεν συγκράτησα το ποστ, μου φαίνεται όμως οτι αυτό καλύπτει όλες τις τοποθετήσεις (και αποτελεί την ταπεινή μου άποψη)...
Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση...(την οποία ανακάλυψα κάπως αργά..)
Τελικά το ερώτημα είναι: μπορεί η προσωπικότητα ενός καλλιτέχνη να επηρρεάσει την καλλιτεχνική του αξία και τανάπαλιν;
Δηλαδή, και ο Μπετόβεν μπορεί να ήταν παλιοχαρακτήρας, αλλά ήταν ο Μπετόβεν..(παράδειγμα)
Ο Νταλάρας έχει σίγουρα πολύ ωραία φωνή. Έχει πει μερικά από τα σημαντικότερα τραγούδια της ελληνικής μουσικής - σε μια άλλη εποχή, την εποχή του Κουγιουμτζή, του Καλδάρα, κλπ.
Φτιάχτηκε τότε, με το ίματζ του φτωχόπαιδου με ταλέντο που τώρα απολαμβάνει τα όσα στερήθηκε. Δεκτόν. Τα λεφτά, όμως, δεν βρίσκονται μόνο στα νυχτερινά κέντρα, αλλά και στα Μέγαρα, στις διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, στις δημόσιες σχέσεις. Και σ'αυτό ο Γιωργάκης είναι πρώτος και καλύτερος. Προσωπικά μου βγάζει μια αυταρέσκεια που με ενοχλεί πάρα πολύ, κάτι γλοιώδες που δεν μπορώ να εντοπίσω. Όταν τραγουδάει μου αρέσει, όταν μιλάει, με χαλάει.
Ο Τσιτσάνης και ο Βαμβακάρης δεν έχουν ανάγκη τον Νταλάρα για να διατηρηθεί ζωντανό το έργο τους. Εσύ κι εγώ που σιγοτραγουδάμε ασυναίσθητα κάποια μελωδία τους είμαστε αρκετοί - κι αυτό ήθελαν και οι ίδιοι πιστεύω.
Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία είχε δημοσιεύσει κάποτε ένα συγκριτικό ρεπορτάζ δηλώσεών του πριν και μετά τη συνεργασία του με το Ρέμο στην Αρένα (με τα λιοντάρια). Μια ανάγνωση ήταν αρκετή για να καταλάβει κανείς πόσο υποκριτικά φέρθηκε εν προκειμένω και πόσο ακόμα συνεχίζει να το τραβάει.
Κανείς δεν έχει το απυρόβλητο και θεωρώ ότι ακριβώς επειδή έχει πει πραγματικά σπουδαία τραγούδια, και έχει καθιερωθεί στη συνείδηση ενός μεγάλου μέρους του κοινού, θα έπρεπε να είναι συνεπής στις πράξεις του και στα λόγια του και να μην νομίζει ότι απευθύνεται σε αποβλακωμένους.
Όσο γιατί τον επέλεξαν οι συνθέτες, καμιά φορά ίσως επιλέγεις αυτόν που ξέρεις ότι θα πει καλύτερα το τραγούδι σου και όχι τον πιο αδαμάντινο χαρακτήρα. (Παράδειγμα η Πλάτωνος που δούλεψε με τη Γιαννάτου, ακόμα κι όταν η τελευταία έφταιξε για τον χωρισμό της με τον σύζυγό της.)
Συγνώμη αν καταχράστηκα τον χώρο μακρυγορώντας..
Αργησα ;
Μόλις κάνει τιλτ 'Νταλάρας' στο δίκτυο ξαναγεννιέμαι.
Πού μείναμε ;
Στη σινιέ μιζέρια ή στην προβληματισμένη μαρκίζα ;
"Τελικά το ερώτημα είναι: μπορεί η προσωπικότητα ενός καλλιτέχνη να επηρρεάσει την καλλιτεχνική του αξία και τανάπαλιν;"
Οπως εχω πει, πρεπει να μαθουμε να διαχωριζουμε πραγματα. Ο Νταλαρας εχει καλη φωνη αλλα αυτο δεν σημαινει οτι απαραιτητα δεν ειναι και μαλακας...
Η καλλιτεχνική αξία και η προσωπικότητα είναι έννοιες συνυφασμένες. Δηλαδή πως είναι δυνατόν να αξίζεις καλλιτεχνικά και να είσαι μαλάκας ;
Ο Δαλάρας απέδειξε με διάφορες κινήσεις του ότι κατατάσσεται στη δεύτερη περίπτωση:
- Θα συμφωνήσω με κάποιον από τους παραπάνω, ότι δεν έχει βγάλει ούτε έναν νέο τραγουδιστή (ούτε δημιουργό), εκτός από την Αρετούλα. Κι αυτό διότι εκείνη την περίοδο είχε ανοίξει διάφορα μέτωπα με Ρασούλη, Πανούση, Λαζόπουλο, Καφετζόπουλο και η εμφάνιση της Αρετούλας έγινε για λόγους ευνόητους.
- Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του αργά ή γρήγορα κατά τρόπο άκρως περίεργο παρεξηγήθηκαν μαζί του: Παπακωνσταντίνου, Κατσιμίχας, Ρασούλης, (...Ρέμος), και πολλοί άλλοι που δε γνωρίζουμε.
- Μην ξεχνάμε την Κύπρο και τα 15 εκατομύρια που τσέπωσε για την κονσόλα
- Συνεργάστηκε μόνο με άτομα που ήταν στο προσκήνιο (για να είναι και αυτός φυσικά). Γιατί δεν έβγαλε τους Κατσιμιχαίους το 1985 ή το 1986 (όπου έψαχναν απεγνωσμένα εταιρεία για να εκδώσουν τα τραγούδια τους), αλλά το 1987 που είχαν ήδη κάνει επιτυχία με τα "ζεστά ποτά" ; Η ιστορία επαναλαμβάνεται και με Περίδη, Θηβαίο, Τσαλιγοπούλου, και πολλούς άλλους.
- Ανήμερα της κηδείας του Γκάτσου ζήτησε από τη χήρα του τα δικαιώματα των ποιημάτων του, κίνηση που δε χρειάζεται να σχολιάσουμε.
- Όπου υπάρχει χρήμα είναι κι αυτός μέσα, είτε μιλάμε για Ρέμο και για σκυλάδικα, είτε για τζαμπέ συναυλίες στην Κύπρο, είτε για χοντρές μίζες του Βενιζέλου (Μέγαρα), κλπ.
- Δεν είναι δημιουργός και για αυτό δεν μπορεί να αξιολογήσει την αξία της δημιουργίας. Οι επιτυχίες που έκανε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 80 ήταν κυρίως θέμα συγκυρίας, λόγω του χαμηλού του μορφωτικού επιπέδου. Κάπως δε δένει όλη η χημεία αυτής της εποχής με το "με λένε Πόπη" και τα άλλα παπαροτράγουδα που έχει πει.
- Έχει τραγουδήσει τα πάντα και αυτό δείχνει απροσδιοριστία και ασχετίλα. Τα ίδια μονοπάτια ακολούθησαν και οι Κότσιρας και Ρέμος. Πως είναι δυνατόν να βάλεις στον ίδιο δίσκο το άξιον εστί με τραγούδια του Αγγελόπουλου και ροκιές και έντεχνα και ρεμπέτικα ; Είναι η νέα πάστα τραγουδιστών από την οποία πρέπει να προφυλαχτούμε. Τί σχέση έχουν όλα αυτά με τα τραγούδια του Μάρκου και του Άκη Πάνου ; Καμία...
- Από τις κόντρες με τον Πανούση και Ρασούλη (με τον οποίο τυχαίνει να συνεργάζομαι στενά) έχει αποδείξει πόσο μαλάκας είναι. Δίκιο έχει ο Λαζόπουλος όταν λέει ότι στη σάτιρα όποιος διαμαρτύρεται έχει τη φωλιά του λερωμένη. Με πικραίνει εξίσου η ιστορία που είχε με τον Καζαντζίδη λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή...
Λ.
You have an outstanding good and well structured site. I enjoyed browsing through it
Honda valkery Tax free computer printers articles of incorporation and declaration of compl
Excellent, love it!
» »
Δημοσίευση σχολίου
<< Home